Τι είναι αυτό που κάνει όμως τη διαδικασία της εκπαίδευσης ξεχωριστή; Πότε μαθαίνουμε καλύτερα; Πότε υπάρχουν θεαματικά αποτελέσματα;
Είναι γνωστό ότι για να υπάρξει μία αποτελεσματική ποιότητα στην εκπαίδευση είναι απαραίτητο ο εκπαιδευτής να διαθέτει υψηλή εκπαιδευτική επάρκεια και κατάρτιση ώστε να είναι σε θέση να ανταποκριθεί επαρκώς σε κάθε εκπαιδευτική ανάγκη.
Συνεπώς, οι γνωστικές του ικανότητες αποτελούν καίριο συστατικό στοιχείο στην παροχή μίας αποτελεσματικής εκπαίδευσης.
Ωστόσο, δεν θα πρέπει να παραλείψουμε ότι η βιωματική του εμπειρία, η βιωματική του γνώση και οι πεποιθήσεις που έχει για τη ζωή διαμορφώνουν σθεναρά την εκπαιδευτική πολιτική του και κατ’ επέκταση το αποτέλεσμα της μάθησης.
Ωστόσο, δεν είναι μόνο ο ρόλος του εκπαιδευτικού ρυθμιστής στη διαδικασία της εκπαίδευσης, αλλά και οι διαθέσιμοι πόροι και τα μέσα που έχουν τα συστήματα εκπαίδευσης.
Για παράδειγμα, η ύπαρξη εργαστηρίων σε ένα σχολείο, η χρήση projector σε ένα πανεπιστήμιο, η παρουσία Η/Υ σε ένα κέντρο άτυπης μάθησης. Αυτό σημαίνει ότι κάθε μέσο που μπορεί να διευκολύνει τη διαδικασία της μάθησης και να παρέχει υψηλότερα αποτελέσματα είναι σαφώς απαραίτητο και καθοριστικό.
Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό της αποτελεσματικής εκπαίδευσης φαίνεται να είναι η ποιότητα της σχέσης ανάμεσα στον εκπαιδευτή και τον εκπαιδευόμενο, γεγονός που ενισχύει την αλληλεπιδραστική φύση της μάθησης.
Φαίνεται, λοιπόν, ότι οι πιο δυνατές γνώσεις και οι πιο διαρκείς στον χρόνο επέρχονται όταν είναι προϊόν εκπαίδευσης μέσα σε ένα πλαίσιο οικοδόμησης μιας σημαντικής σχέσης ανάμεσα στον δότη της μάθησης και στον παραλήπτη. Η σχέση αυτή είναι ποιοτική όταν χαρακτηρίζεται από ειλικρίνεια, αμοιβαιότητα, αλληλοσεβασμό, αποδοχή, ακόμη και αγάπη, γεγονός που καταδεικνύει ότι όσο δυνατότερα τα συναισθήματα τόσο δυνατότερη και η μάθηση.
Σε αυτό το σημείο, καλό είναι να ανατρέξετε στις αναμνήσεις σας και να θυμηθείτε πως αισθανόσασταν για τον αγαπημένο σας εκπαιδευτή, αυτόν που είχε ξεχωρίσει στην καρδιά σας και ποια ήταν τα αποτελέσματα της μάθησης σας μαζί του.
Πηγή:www.sciencearchives.wordpress.com (Άρθρο της ψυχολόγου Δήμητρας Μιχαλοπούλου.)
