Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Η αρχική έμπνευσή της ανήκει στον έλληνα ποιητή Μιχαήλ Μήτρα, ο οποίος το φθινόπωρο του 1997 πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός της ποίησης στην Ελλάδα. Την πρωτοβουλία αυτή συνέχισε ο πρόεδρος της εταιρίας Συγγραφέων Κώστας Στεργιόπουλος και η ποιήτρια Λύντια Στεφάνου η οποία πρότεινε ως ημέρα εορτασμού την 21η Μαρτίου, ημέρα της εαρινής ισημερίας, που συνδυάζει το φως από τη μία και το σκοτάδι από την άλλη, όπως η ποίηση, που συνδυάζει το φωτεινό πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό πρόσωπο του πένθους.
Ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός, πρέσβης της Ελλάδας στην UNESCO, εισηγήθηκε στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του οργανισμού η 21η Μαρτίου να ανακηρυχθεί Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.
Τον Οκτώβριο του 1999, στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι, η 21η Μαρτίου ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης ο καθηγητής – δικηγόρος Σωτηρίου Κώστας επιμελήθηκε το παρακάτω κείμενο.
“ Σκέψεις ενός νεαρού μαθητή: «Δεν με ενδιαφέρει η μόρφωση.
Για ποιο λόγο να σπουδάσω, αφού το πιο βέβαιο είναι ότι στο μέλλον θα είμαι ένας μορφωμένος άνεργος;
Κι αν τελικά βρω δουλειά, θα παίρνω ένα μισθό πείνας και θα ζω στην ανέχεια και στην ταπείνωση.
Για ποιο λόγο να φορτώσω το μυαλό μου με τόσες άχρηστες και χωρίς νόημα γνώσεις;
Είτε μορφωθώ, είτε όχι, ότι είναι να γίνει θα γίνει. Την ίδια κατάληξη θα έχω.
Δεν με ενδιαφέρει ούτε η μόρφωση ούτε τα σχολεία.»
Τις σκέψεις αυτές του μαθητή διάβασε 80 χρόνια πριν ο γερμανός ποιητής Μπέρτολτ Μπρέχτ και απαντά με το παρακάτω ποίημα:
Άκουσα πως τίποτα δε θέλετε να μάθετε
Άκουσα πως τίποτα δε θέλετε να μάθετε.
Απ” αυτό βγάζω το συμπέρασμα πως είσαστε εκατομμυριούχοι.
Το μέλλον σας είναι σιγουρεμένο – το βλέπετε
μπροστά σας σ” άπλετο φως. Φρόντισαν
οι γονείς σας για να μη σκοντάψουνε τα πόδια σας
σε πέτρα. Γι” αυτό τίποτα δε χρειάζεται
να μάθεις. Έτσι όπως είσαι
εσύ μπορείς να μείνεις.
Κι έτσι κι υπάρχουνε ακόμα δυσκολίες, μιας κι οι καιροί
όπως έχω ακούσει είναι ανασφαλείς,
τους ηγέτες σου έχεις, που σου λένε ακριβώς
τι έχεις να κάνεις για να πας καλά.
Έχουνε μαθητέψει πλάι σε κείνους
που ξέρουν τις αλήθειες που ισχύουνε
για όλους τους καιρούς
μα και τις συνταγές που πάντα βοηθάνε.
Μιας και για σένα γίνονται τόσο πολλά
δε χρειάζεται ούτε δαχτυλάκι να κουνήσεις.
Βέβαια, αν τα πράματα ήταν διαφορετικά
Η μάθηση θα “τανε υποχρέωσή σου.
