Εφημερίδα

Η αρχή του Lake party έγινε τον Ιούλιο του 2011 με την υποστήριξη του κτήματος Πιθάρι-Lake living.Το πρώτο Lake party που έλαβε χώρα τον Ιούλιο του 2012 προσέλκυσε 2500  άτομα. Τον Αύγουστο του ίδιου καλοκαιριού έγινε και το αποκορύφωμα με το τρίτο Lake party να συγκεντρώνει  περίπου 3500 άτομα. Τον Δεκέμβριο του 2012 ακολούθησε το τέταρτο Lake party με το άκουσμα ξένων και ελληνικών τραγουδιών, που  προσέλκυσε 2000 άτομα παρά την καταρρακτώδη βροχή. Το ξεκίνημα του Lake party 3 χρόνια πριν ήταν πολύ απλό και δύσκολο που θα μπορούσε κανείς να φανταστεί την εξέλιξη του. Η προσέλκυση του κόσμου ξεπέρασε κάθε προηγούμενα χρόνια. Κάθε χρόνο οι Lakes τα 6000 άτομα. Ίσως αυτή να είναι η επιβεβαίωση ότι το κοινό ζει μια απίστευτη εμπειρία έχοντας μια πολύ καλή φρέσκια διάθεση σε έναν όμορφο μέρος  επιτυχίας. Από της 10 το πρωί μέχρι της 9 το βράδυ πάνω από 6000 Lakes εισήλθαν στο κτήμα Πιθάρι για να συμμετάσχουν σε δραστηριότητες εντός και εκτός λίμνης. Κύριες δραστηριότητες ήταν Lake volley, Lake sports, Kanoe kagiak. Παράλληλα το πρώτο πανελλήνιο τουρνουά Free style football με 15 νέους από όλη την Ελλάδα με σκοπό τη διάκριση  εκ των οποίων οι 3 κατάγονταν από το Αγρίνιο και νικητής στέφθηκε ο Αγρινιώτης «Ερτίλ Κουταφίου». Το βράδυ στη σκηνή του Lake party ανέβηκαν οι Big Bant Theory και στη συνέχεια οι θεότρελοι Muchatsela. Τα Lake party sports ενθουσίασαν το κοινό και χάρισαν δώρα  στους τυχερούς επισκέπτες και νικητές. Τα απογεύματα  επίσης πραγματοποιήθηκε  μια επίδειξη αερομοντελισμού με τους local djs. Το βράδυ στη σκηνή ανέβηκαν οι Big knouse Attacle κάνοντας τη δική τους μουσική επίθεση προετοιμάζοντας το κοινό για την είσοδο των τρελών και ξακουστών αγοριών Μύρωνα Στρατή και Ησαία Ματιάμπα καθώς και Nick Katsigiannis. Το όγδοο Lake party στο οποίο προκάλεσαν πανικό και ξεσηκωμό με τη μουσική και το τραγούδι «οι Μέλισσες» εντυπωσίασε τόσο πολύ τους επισκέπτες όσο τα ίδια μέλη του συγκροτήματος τα οποία, χάρηκαν και ομολόγησαν ότι σύμφωνα με την τρέλα του κοινού που άφησε άναυδους ακόμα και τους ίδιους. Η ιδέα του Lake party ήταν κορυφαίο σύμφωνα με την τρέλα του κοινού που άφησε άναυδους ακόμα και τους ίδιους ιδέα του Lake party είναι συνεχής και επηρεασμένη και οδηγεί τους διοργανωτές του σε μία ακόμη αξέχαστη και διασκεδαστική εμπειρία.

Τυπώσαμε το πρώτο τεύχος της εφημερίδας μας ‘Μαθητικά Αποτυπώματα’!Τα άρθρα ήταν τόσα πολλά που δε χωρούσαν όλα να εκτυπωθούν.Έτσι επιφυλασσόμαστε για νέο τεύχος από το Σεπτέμβριο!

Την εφημερίδα μας σε μορφή pdf μπορείτε να δείτε και να εκτυπώσετε πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο:

εφημεριδα

Το επάγγελμα που θα ακολουθήσω δεν είναι σίγουρο γιατί συνεχώς αλλάζω γνώμη. Θέλω όμως να χτίσω ένα σπίτι στο χωριό μου και να περνάω εκεί τις διακοπές μου με τους συγγενείς μου. Δεν μου αρέσει να μένω σε πόλη, αλλά θα το κάνω για τις σπουδές και την δουλειά μου. Έτσι όταν δημιουργήσω μια μεγάλη περιουσία θα γυρίσω πίσω στο χωριό μου και θα εγκατασταθώ εκεί μόνιμα.

Σκέφτομαι να γίνω γιατρός και να ανοίξω ιατρείο στο οποίο οι επισκέπτες να μην πληρώνουν, διότι η κατάσταση σήμερα είναι δύσκολη και η οικονομική κρίση έχει καταβάλει πολλούς.

Σκέφτομαι το μέλλον. Σκέφτομαι την επαγγελματική μου αποκατάσταση και την πρόοδο της χώρας. Μετά από όλα όσα ακούω καθημερινά για τη χώρα και την κατάσταση που βρίσκεται, είμαι αβέβαιος και δεν έχω ένα εγγυημένο μέλλον.

Θέλω να συνεχίσω να ζω στο χωριό μου αφού τελειώσω τις σπουδές μου, και το χωριό μου να γίνει όπως πριν, γεμάτο κόσμο.

Σκέφτομαι ότι πρέπει να διαβάσω σκληρά για να πετύχω τους στόχους μου. Σκέφτομαι ότι το μεσημέρι με περιμένει κακό φαγητό στο σπίτι. Σκέφτομαι ότι έχω πολλές πιθανότητες να γίνω αστροναύτης.

Σκέφτομαι το μέλλον.Σκέφτομαι τα παιδιά που δεν έχουν τα αναγκαία πράγματα στη ζωή. Σκέφτομαι τι χρώμα να βάψω το μηχανάκι. Σκέφτομαι πώς είναι αν δεν υπάρχει ανθρωπότητα, αν δεν υπήρχε καν η Γη, τίποτα.

Θέλω όλος ο κόσμος να έχει υγεία και η Ελλάδα να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση. Θέλω να φτιάξω το λάπτοπ. Θέλω να έχω μια όμορφη μέρα. Θέλω να προχωρήσω στη ζωή.

Σκέφτομαι να ζήσω τη ζωή μου.

Ο όμορφος Μακινάς ήταν ένα μικρό σκυλάκι που γεννήθηκε στη γωνιά ενός πάρκου μια ηλιόλουστη μέρα του Απρίλη. Η μαμά του ήταν πολύ όμορφη και πολύ τρυφερή μαζί του. Ο μικρός Μακινάς ένιωθε πως η μαμά του τον αγαπούσε πολύ. Τον φώλιαζε στα μπροστινά της πόδια για να κοιμηθεί και τον τύλιγε με το καφεκόκκινο κορμί της για να ζεσταθεί τα βράδια που το αεράκι φυσούσε πιο κρύο απ’ό,τι συνήθως. Όταν πεινούσε, η μαμά του είχε πάντα κάτι για να τον ταΐσει και ποτέ δεν τον άφηνε μόνο όταν ήθελε να βγει να ψάξει για φαγητό. Πάντα υπήρχε μια καλή γειτόνισσα για να τον προσέχει. Συνήθως βέβαια ήταν η σκυλίτσα με τα μεγάλα αυτιά που τα άλλα σκυλιά την κορόιδευαν και κάποια πλάσματα που είχαν δύο πόδια συχνά την πείραζαν και την κυνηγούσαν.

Ο Μακινάς θυμάται ότι είχε ρωτήσει κάποτε τη μαμά του: ‘Ποια είναι αυτά τα πλάσματα; Γιατί έχουν τόσο κοντά τα μπροστινά τους πόδια και δεν μπορούν να πατήσουν γερά και να τρέξουν γρήγορα όπως εμείς; Γιατί κυνηγούν και πειράζουν τη σκυλίτσα με τα μεγάλα αυτιά;’

Τότε η μαμά του Μακινά του έδωσε μια συμβουλή και του είπε: ‘Μακινά, πρόσεξε παιδί μου! Πρόσεξε! Αυτά που θα σου πω να τα βάλεις καλά στο μυαλό σου! Ποτέ, παιδί μου, να μην εμπιστευτείς κανέναν άνθρωπο! Ποτέ! Ποτέ!’

‘Άνθρωποι λέγονται μαμά τα πλάσματα με τα δύο πόδια;’ Ρώτησε ο Μακινάς.

‘Ναι, παιδί μου, αυτό το πλάσμα λέγεται άνθρωπος’, απάντησε η μαμά του Μακινά.

‘Και γιατί να μην τους εμπιστεύομαι;’ ρώτησε το όμορφο σκυλάκι.

‘Γιατί, παιδί μου, ο Θεός τους έδωσε μυαλό για να το χρησιμοποιούν, τους έδωσε λογική για να είναι κυρίαρχοι των πράξεών τους’, απάντησε η μαμά.

‘Ε,και; Αυτοί δε χρησιμοποιούν το μυαλό τους; Έχω ακούσει κι εγώ τη σκυλίτσα με τα μεγάλα αυτιά να λέει πως τα πλάσματα αυτά λέγονται «λογικά» κι εμείς «άλογα». Άκου, άλογα…αστείο δεν είναι, μαμά;’ ρώτησε ο Μακινάς.

‘Αστείο ακούγεται, μα αστείο δεν είναι! Παιδί μου! Δυστυχώς ο άνθρωπος, ενώ προικίστηκε από το Θεό με τη λογική, δεν υπάρχει λογική εξήγηση για το πώς την χρησιμοποιεί’, συνέχισε η μαμά.

‘Τι εννοείς, μαμά;’ επέμενε ο Μακινάς.

‘Τι να εννοώ, παιδί μου…τι να εννοώ’, είπε με απογοήτευση η μαμά και συνέχισε: ‘Ο άνθρωπος υποτίθεται πως αγαπάει τα ζώα, αγαπάει το περιβάλλον, αγαπάει τη φύση…Υποτίθεται όμως…Υποτίθεται γιατί πώς αγαπάει κάποιος τη φύση όταν την καταστρέφει και πάνω απ’όλα – αυτό που μας ενδιαφέρει εμάς και πρέπει εσύ να προσέχεις- πώς αγαπάει τα ζώα όταν μέσα από τον τρόπο που μας μεταχειρίζεται δείχνει πως αγαπάει μόνο τον εαυτό του; Έχει γίνει συνήθεια πια να πειράζουν, να κυνηγούν και να βασανίζουν τα αδέσποτα σαν εμάς…’

‘Αδέσποτα λεγόμαστε, μαμά;’ ρώτησε ο Μακινάς.

‘Ναι, παιδί μου, αδέσποτα’, απάντησε η μαμά.

‘Όμορφη λέξη…μου αρέσει’,είπε το σκυλάκι.

‘Είσαι παράξενο παιδί’, είπε η μαμά. ‘Παράξενο και έξυπνο. Άκου λοιπόν…οι άνθρωποι μας βασανίζουν, δε μας αγαπούν…γι’αυτό σου λέω…μην εμπιστεύεσαι ποτέ κανέναν, ποτέ κανέναν…είσαι όμροφος και μπορεί να σε παρασύρουν…να σου δώσουν νοστιμιές και να σε πάρουν σπίτι τους…να σε ταΐζουν και να σε παίζουν…να σε προσέχουν…να σε βγάζουν βόλτα κάθε πρωί και απόγευμα…να σε πηγαίνουν σε γιατρό για να φροντίζουν την υγεια σου…να σε βγάζουν φωτογραφίες και να σε δείχουν στους φίλους τους, να σε κάνουν σκυλάκι του σαλονιού, και μόλις σε βαρεθούν, να σε πετάξουν πάλι στο δρόμο…να γίνεις πάλι αδέσποτο…’, είπε με πίκρα η μαμά.

‘Ε, όχι, βρε μαμά, μην πικραίνεσαι! Έτσι που τα λες…Μακάρι,μακάρι, μαμά! Μακάρι αδέσποτο κι ελεύθερο…παρά…πώς το είπες…του σαλονιού…και να με τρέχουν σε γιατρούς…σε φωτογράφους και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο…άσ’το καλύτερα! Αδέσποτο και πάλι αδέσποτο!’

Κι έχει και δίκιο! Η λογική των ανθρώπων ποια είναι;

Μαρία Κούρτη

Το σήμα της εφημερίδας μας ζωγραφισμένο από τη μαθήτρια της Γ τάξης Κουτσοκώστα Βασιλική.

 Είναι γεγονός πως η περιοχή μας είναι κατά κύριο λόγο αγροτική με πλήθος αγροτικών εκτάσεων και κτηνοτροφικών μονάδων. Υπάρχουν όμως και πολλές επιχειρήσεις που διαπρέπουν στον τομέα τους και έχουν μια συνεχώς αυξανομένη οικονομική άνθηση. Μια από αυτές είναι και η επιχείρηση τυροκομικών Σουλιώτη που προσφέρει απλόχερα και κατευθείαν από τη φύση αγνά γαλακτοκομικά και τυροκομικά προϊόντα.

Η επιχείρηση μπήκε δυναμικά στον τομέα παράγωγης το 1990. Αρχικά τα προϊόντα ήταν προσβάσιμα μόνο σε τοπικό επίπεδο. Με το πέρασμα των χρονών όμως, τα τυροκομικά προϊόντα Σουλίώτη έγιναν γνωστά και διαθέσιμα σε όλον τον νομό αλλά και εκτός Νομού. Τα πιο γνωστά προϊόντα που παράγονται είναι τα εξής:

• τυρί φέτα σε διάφορες συσκευασίες όπως σε βαρέλι, σε δοχείο και σε ημιδοχείο
• μυζήθρα
• κατίκι
• παραδοσιακό και στραγγιστό γιαούρτι
• βούτυρο

Το εργαστήριο τους αποτελείται από σύγχρονα και εξελιγμένα μηχανήματα που πάνω από όλα τηρούν τους κανόνες υγιεινής και έχουν ως σκοπό τη δημιουργία τροφίμων που συνεπαίρνουν με την γεύση τους όλους τους καταναλωτές. Παράλληλα υπάρχουν καταστήματα σε πολλές περιοχές του νομού της Αιτωλοακαρνανίας και όχι μόνο, όπου οι καταναλωτές μπορούν να δοκιμάσουν και να γευτούν την μοναδικότητά τους.

Η δημοσιογραφική ομάδα του σχολείου επισκέφθηκε το τυροκομείο του κ. Σουλιώτη στις 5 Απριλίου του 2014 όπου τα παιδιά ενημερώθηκαν για τις απαιτήσεις του επαγγέλματος, τις ώρες εργασίας, τις οικονομικές ανάγκες αλλά και τις οικονομικές απολαβές τόσο των επιχειρηματιών, όσο και των εργαζομένων.

Σουλιώτης Χρήστος

Η εφημερίδα είναι το πρώτο ‘σύγχρονο’ Μ.Μ.Ε και το αρχέτυπο της μαζικής επικοινωνίας. Έχει πολύ μεγάλη παράδοση που ξεκινά από το 18ο αιώνα στη Βιέννη, αλλά και πάρα πολλούς αναγνώστες, ακόμα και σήμερα που θεωρείται ξεπερασμένη. Το πρόβλημα είναι ότι η τωρινή νεολαία, για τους παρακάτω λόγους δε διαβάζει εφημερίδες διαλύοντας με τη γενιά της μια παράδοση 300 χρόνων.

Αρχικά, συμπεραίνουμε ότι οι νέοι θεωρούν την εφημερίδα ανιαρή αφού δεν υπάρχει τίποτα άλλο παρά μόνο γράμματα και ελάχιστες εικόνες. Έτσι, επιλέγοντας την τηλεόραση για την ενημέρωσή τους έχουν μια πιο ενδιαφέρουσα οπτικοακουστική εμπειρία. Επιπλέον οι περισσότερες εφημερίδες δεν ανταποκρίνονται στα ενδιαφέροντά τους με εξαίρεση λιγοστές που έχουν θέμα τα αθλητικά γεγονότα και τη μόδα. Ακόμη οι νέοι, επειδή είναι αρκετά πολυάσχολοι, επιλέγουν τον πιο γρήγορο τρόπο ενημέρωσης που είναι το διαδίκτυο. Τέλος, πολλοί έφηβοι από 16 και πάνω χρονών που αρχίζουν να αποκτούν μια νέα οπτική για την καθημερινότητα και να σκέφτονται ριζοσπαστικά, αγνοούν τις εφημερίδες γιατί τις θεωρούν μη αντικειμενικές.

Οπότε, το συμπέρασμα είναι ότι η εξέλιξη της τεχνολογίας συμβάλλει πάρα πολύ στις προτιμήσεις ενημέρωσης των νέων καθώς δημιουργεί μια νέα πιο συναρπαστική εμπειρία για αυτούς. Βέβαια με αυτόν τον τρόπο καταστρέφεται σιγά-σιγά η εφημερίδα και μαζί της πάρα πολλές επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας.

Δημήτρης Φλωρόπουλος

Το Παρίσι υπήρξε το φυλάκιο των Ρωμαίων από το 55 π.Χ. με το όνομα ‘Λουτέτσια’.

Έγινε πρωτεύουσα των πρώτων Γάλλων βασιλέων από το 987 με την ονομασία ‘Parisii’. Βασιλείς και αυτοκράτορες άφησαν τη σφραγίδα τους στην πόλη. Το παλιό φρούριο του Φίλιππου Αυγούστου στεγάζει το σημερινό μουσείο του Λούβρου και η γέφυρα Πον Νεφ του Ερρίκου Δ’ ενώνει τη νησίδα Ιλ ντε λα Σιτέ με τις δύο όχθες του Σηκουάνα. Ο Ναπολέων είχε την ιδέα της κατασκευής της Αψίδας του θριάμβου για να γιορτάσει τις νίκες του. Μετά την Επανάσταση άρχισε γενική αναμόρφωση της πόλης.

Από τον 14^ο αιώνα ήταν η μεγαλύτερη πόλη της Ευρώπης. Το Παρίσι είναι η μοναδική ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που χτίστηκε για να είναι πρωτεύουσα. Το σημερινό Παρίσι σχεδιάστηκε, ρυμοτομήθηκε και χτίστηκε μετά τη Γαλλική Επανάσταση . Το Παρίσι δεν περιγράφεται αν δεν μπορείς να το δεις από κοντά. Πρέπει να ποζάρεις για κάποιον ζωγράφο και να δεις από κοντά τα περίφημα γαλλικά ρεστοράν για να πάρεις έστω και μια γεύση από την ομορφιά που κυριαρχεί παντού. Είναι ίσως η μοναδική πόλη όπου δεν μπορεί κάποιος να πει ότι δεν έχει τι να κάνει!! Δεκάδες τα μουσεία και οι αίθουσες των εκθέσεων, αμέτρητα τα θέατρα, οι κινηματογράφοι και οι χώροι συναυλιών, ρεσιτάλ ή παιδικών δραστηριοτήτων. Για πολλούς ήταν και παραμένει η πόλη του φωτός. Για άλλους είναι το κέντρο της πολιτικής πρωτοπορίας και της ελεύθερης έκφρασης των ιδεών. Και για πολλούς άλλους είναι μια πόλη με καλαίσθητα κτίρια, πάρκα και πλατείες, που τη διασχίζει ένας ήρεμος ποταμός και για την οποία έχουν γράψει όλοι οι σπουδαίου με τον πιο νοσταλγικό θαυμασμό.

Βόλτα στην πόλη του φωτός

Ο Σηκουάνας είναι το κύριο σημείο αναφοράς για την πόλη και τη χωρίζει σε δύο βασικές περιοχές, τη δεξιά στη βόρεια πλευρά και την αριστερή στη νότια πλευρά του ποταμού. Ένας άλλος διαχωρισμός του Παρισιού έχει σχέση με την ιστορία του. Η ανατολική συνδέεται με την παλιά πόλη, ενώ η δυτική με τον 19 αι. και μετά.

(Φωτογραφία από paratiritis.gr)

Ξεκινώντας από τη γέφυρα Γκρενέλ ως τη γέφυρα Κονκόρτ θα δείτε τον Πύργο του Άιφελ, το Πτί Παλαί, το Γκράν Παλαί, το Παλαί ντε Σοκτό. Αν δεν πάτε να δείτε το μεγαλοπρεπή καθεδρικό ναό της Παναγιάς των Παρισίων είναι σα να μην πήγατε στο Παρίσι! Χτίστηκε στη θέση ενός ρωμαϊκού ναού αφιερωμένου στο Δία. Ο πάπας Αλέξανδρος Γ’ το 1163 ξεκίνησε τις εργασίες για το χτίσιμό του και χρειάστηκαν 170 χρόνια για να ολοκληρωθεί αυτό το αριστούργημα. Για να θαυμάσετε τη θέα που απολάμβανε ο Κουασιμόδος, πρέπει να ανεβείτε περισσότερα από 350 σκαλιά.

Πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείτε τον Πύργο του Άιφελ και να δείτε τρεις συνοικίες: τον Βοτανικό κήπο, το Λουξεμβούργο και Μον Παρνάς. Στο Βοτανικό κήπο κύρια αξιοθέατα είναι η υπαίθρια αγορά στην οδό Μουφτάρ και το Μουσουλμανικό Ινστιτούτο. Ο Πύργος του Άιφελ βρίσκεται στη συνοικία των Απομάχων. Σχεδιάστηκε για τη Διεθνή Έκθεση του 1889 από το μηχανικό Γκουστάβ Εφέλ, ο οποίος επικρίθηκε σφοδρά γι αυτό το «τερατούργημα». Σήμερα όμως δεν μπορούμε να φανταστούμε το Παρίσι χωρίς τον Πύργο του Άιφελ. 700 σκαλοπάτια οδηγούν στον πρώτο όροφο, όπου υπάρχει το πιο φημισμένο εστιατόριο ‘Ιούλιος Βερν’. Ο τρίτος όροφος βρίσκεται στα 274 μ. κι όταν ο καιρός είναι ιδανικός βλέπει κανείς 72 χλμ. μακριά. Τις μέρες με ομίχλη προτιμείστε το δεύτερο επίπεδο. Η κορυφή βρίσκεται στα 305 μέτρα, συνολικά τα σκαλοπάτια του είναι 1.652 και φυσικά υπάρχει ανελκυστήρας για τους τουρίστες.

(Φωτογραφία από www.ethnos.gr)

Αν θέλετε να αποφύγετε τις ορδές των τουριστών δοκιμάστε μια βόλτα που είναι άγνωστη στον πολύ κόσμο: την ονομαζόμενη Canal Saint Martin με τις γαλήνιες όχθες, τους φιδίσιους ελιγμούς και τις γραφικές γέφυρες είναι ένα μικρό ταξίδι στο χρόνο. Αποτελεί το τέλειο σκηνικό για μια ρομαντική βαρκάδα. Αν είστε ρομαντικοί και το όνειρό σας είναι να περπατήσετε σε παριζιάνικα δρομάκια ή να θαυμάσετε γαλλικές γκραβούρες στα γραφικότερα μαγαζάκια που έχετε δει, τότε η Μονμάρτρη είναι ιδανικό μέρος. Είναι μια Πλάκα στην καρδιά του Παρισιού. Εκεί ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει. Ζωγράφοι με μπερεδάκια, γκαλερί διασκορπισμένες παντού, αλλά και γνωστές προσωπικότητες του καλλιτεχνικού στερεώματος που περιφέρονται, συνθέτουν το σκηνικό αυτής της περιοχής που το βράδυ η εικόνα της παραλύει όλες τις αισθήσεις.Αν σας περισσεύει χρόνος να πάτε στο πάρκο Λα Βιλέτ, ένα χώρο με επιστημονικά, τεχνολογικά και μουσικά αξιοθέατα σε μια έκταση 88 στρεμμάτων. Εκεί θα δείτε την Πόλη των Επιστημών, ένα μουσείο επιστήμης και τεχνολογίας το Πλανητάριο, τον πύραυλο Αριάν, ένα μαχητικό Μιράζ και την αίθουσα προβολών Ζεάντ. Κι αν σας αρέσουν τα μοντέρνα σύμβολα, τα γλυπτά και τα σιντριβάνια μπορείτε να επισκεφτείτε τη Λα Ντεφάνς. Τα μουσεία στο Παρίσι είναι γύρω στα 144 και ανάμεσά τους και αρκετά με παράξενα εκθέματα. Αν ψάχνετε κάτι το διαφορετικό επισκεφθείτε το Μουσείο Καπνού και το Μουσείο Τσαγιού.

Το Παρίσι έχει 641 πλατείες, πάρκα και άλση όπου οι γείτονες απολαμβάνουν στα παγκάκια το μοναδικό παράδεισο της ησυχίας δίπλα στην πολυθόρυβη λεωφόρο. Χρονολογούνται από διάφορες περιόδους και σημάδεψαν τη ζωή της πόλης τα τελευταία 300 χρόνια. Το δάσος της Βουλόνης και το δάσος της Βενσέν στα δύο άκρα της πόλης και ο κήπος του Λουξεμβούργου μέσα στην πόλη είναι μια όαση γαλήνης. Το Παρίσι είναι επίσης η πρωτεύουσα της μόδας και διαθέτει όχι απλώς καταστήματα γυναικείου και ανδρικού ενδυματολογικού ενδιαφέροντος, αλλά δρόμους ολόκληρους όπως : Τη Ριβολί, τη Φομπούρ Σεντ Ονορέ, της Πλας Βικτώρ Ουγκό και τη Μαρσώ.

Σας συστήνουμε να επισκεφτείτε στα περίχωρα του Παρισιού το παλάτι Βερσαλιών. Στις Βερσαλίες εκτός από το Παλάτι οι επισκέπτες απολαμβάνουν τους κήπους με τα γεωμετρικά σχήματα, τα μονοπάτια, τα παρτέρια, τους πορτοκαλεώνες και τις κρήνες. Τα κύρια κτίσματα του παλατιού είναι η μαρμάρινη αυλή, η Όπερα, το Βασιλικό Παρεκκλήσιο, οι αίθουσες των Κατόπτρων, της Αφροδίτης, του Απόλλωνα και φυσικά το υπνοδωμάτιο της Βασίλισσας.

Ανάλογα με το χρόνο που έχετε στη διάθεσή σας και τα ενδιαφέροντά σας μπορείτε να προγραμματίσετε διάφορες επισκέψεις, όπως στη Διώρυγα Σαιν Μαρτέν και στο Διεθνές Κέντρο Αυτοκινήτου.

(Φωτογραφία από www.myparisnet.)

Ντίσνειλαντ

Βρίσκεται 32 χιλιόμετρα ανατολικά του Παρισιού. Έφτασε το 1992 κατευθείαν από το Anaheim της Καλιφόρνια και η όλη επένδυση στοίχισε 40 δισεκατομμύρια δολάρια Στην αρχή οι Γάλλοι σνόμπαραν το ξενόφερτο προϊόν σε σημείο που οι διανοούμενοι της έδωσαν το παρατσούκλι «πολιτισμικό Τσερνομπίλ». Αποτέλεσμα τα πρώτα χρόνια λειτουργίας οι ζημιές ξεπέρασαν τα 900 εκατομμύρια δολάρια! Τότε εκπονήθηκε ένα καινούργιο πρόγραμμα, οι τιμές έπεσαν, άρχισαν οι προσφορές, τα ξενοδοχεία έδιναν πακέτα και έγιναν μεγάλες διαφημιστικές καμπάνιες. Μέχρι και το όνομα άλλαξε. Το Euro–Disney έγινε Disneyland Paris. Το 1995 το πάρκο παρουσίασε τα πρώτα του κέρδη και όλα δείχνουν ότι η Ευρωπαϊκή παιχνιδούπολη άρχισε να βρίσκει το δρόμο της και θα έχει το ευτυχισμένο τέλος που ταιριάζει σε κάθε παραμύθι.. Πρόκειται για ένα πολύχρωμο πακέτο από παρελάσεις, πυροτεχνήματα, τρενάκια του τρόμου, περιστρεφόμενα φλιτζάνια και βέβαια ήρωες των κινουμένων σχεδίων του Ντίσνεϋ.

12 περισσότεροι λόγοι για να επισκεφθείτε το Παρίσι…..

1^ος λόγος είναι να ρίξετε ένα κέρμα στα τηλεσκόπια της Μονμάρτρης και να απολαύσετε την πανοραμική θέα του Παρισιού. 2^ος λόγος είναι για να διαβάσετε τη λέξη «σ’αγαπώ» σε 311 διαφορετικές γλώσσες στον τοίχο της πλατείας Abbesses. 3^ος λόγος είναι για να δοκιμάσετε το γλυκό της Amelie, κρουασάν με τριμμένα καρύδια βουτηγμένα στο μέλι. 4^ος λόγος είναι για να βιώσετε την ατμόσφαιρα των λογοτεχνικών καφέ. 5^ος λόγος είναι για να νιώσετε πάλι παιδιά διασκεδάζοντας με τους ήρωες της Ντίσνεϋλαντ. 6^ος λόγος για να κάνετε ρομαντικούς περιπάτους στο Σηκουάνα βλέποντας τα ποταμόπλοια να ανεβοκατεβαίνουν. 7^ος λόγος είναι για να επισκεφθείτε το πολιτιστικό κέντρο Πομπιντού, την καρδιά της μοντέρνας τέχνης. 8^ος λόγος είναι για να ανεβείτε σε διάσημες υδρορροές της Νοτρ Νταμ και να δείτε την πόλη με τα «μάτια πουλιού». 9^ος λόγος για να βαδίσετε στα βήματα του Μαρσέλ Προυστ στη λεωφόρο Champs Elysses. 10^ος για να ξεφυλλίσετε κόμικς του Αστερίξ στα παλιά βιβλιοπωλεία. 11^ος λόγος για να δοκιμάσετε τα Bertillon, τα ωραιότερα παγωτά του κόσμου και τέλος, ο 12^ος λόγος για να λέτε ότι πήγατε στο Παρίσι!

*Αυτή είναι η γαλλική πρωτεύουσα που όταν την επισκέφθηκε για πρώτη φορά ο Χέμινγουει, στις αρχές τις δεκαετίας του ’30 έγραψε: «Αν δείτε τον κόσμο σαν πυραμίδα, τότε σίγουρα στην κορυφή της βρίσκεται το Παρίσι».

Μαραγιάννη Αλεξάνδρα

Επισκεφτήκαμε το πωλητήριο της ‘Παναγίας Ελεούσας’ στο Αγρίνιο και συνομιλήσαμε με την εθελόντρια Αναστασία Μήτσιου σχετικά με τη λειτουργία του ιδρύματος,αλλά και την προσφορά της ως εθελόντριας.

Αναστασία Μήτσιου: Η Παναγία Ελεούσα είναι ένας φιλανθρωπικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 1990 με πρωτοβουλία της κυρίας Μαρίας Τσούτσου. Έχοντας η ίδια παιδί με νοητική υστέρηση,έβλεπε ότι παιδιά με ειδικές ανάγκες ήταν απομονωμένα εντελώς και θύματα ρατσισμού.Έβλεπε όμως και από το δικό της παιδί ότι μπορούσαν τα άτομα με διαφορετικότητα να είναι δημιουργικά,να βγουν στην κοινωνία,να εκφραστούν μέσα από διάφορους τομείς.’Ετσι ιδρύθηκε η Παναγία Ελεούσα υπό την αιγίδα του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας με πιστοποίηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση.Στεγάζει αυτή τη στιγμή 120 παιδιά από 15 χρονών και πάνω.Τα παιδιά πηγαίνουν κάθε πρωί εκεί και απασχολούνται σε πολλά τμήματα χωρίς να πληρώνουν δίδακτρα:κηροπλαστικής,κεραμικής,υφαντικής,ραπτικής,μεταξωτυπίας,παλαίωσης εικόνων,κηπουρικής.Τα παιδιά με τη βοήθεια των δασκάλων τους και των ειδικών δημιουργούν αυτά τα εκπληκτικά έργα που βλέπετε.Με τα χρήματα που βγάζουμε από την πώληση των ειδών ενισχύεται το ίδρυμα.Έχουν επίσης ομάδες θεάτρου,χορού.Έχουν πάρει βραβείο σε θέατρο που παρουσίασαν στην Αθήνα.

 Έργα παιδιών της ‘Παναγίας Ελεούσας’

Από πέρσυ λειτουργεί και οικοτροφείο για οικογένειες που δεν μπορούν να κρατήσουν τα παιδιά τους στο σπίτι.Υπάρχει έμμισθο προσωπικό,αλλά οι περισσότεροι που εμπλέκονται είναι εθελοντές.
Θα ήθελα τώρα να σας πω για το σύλλογο των εθελοντών.Ο εθελοντισμός στην Παναγία Ελεούσα ξεκίνησε περίπου το 2000,αλλά οργανώθηκε σύλλογος φίλων,γονέων και εθελοντών το 2004.Οι εθελοντές βοηθούν εδώ στο κατάστημα.Αλλάζουν βάρδια κάθε δύο ώρες,εξυπηρετούν τον κόσμο για να πωληθεί ό,τι είναι εκτεθημένο εδώ ή να ενημερώσουν τον κόσμο. Οι στόχοι του εθελοντισμού είναι τρεις: πρώτον,να δουλέψουν στο κατάστημα για να γνωστοποιήσουν στο κοινό το τι γίνεται από τα άτομα του οργανισμού. Δεύτερον, να γνωστοποιήσουν στην κοινωνία τα προβλήματά τους,κι αν μπορέσουν να βοηθήσουν. Δηλαδή να διευρυνθεί η ομάδα των εθελοντών και των φίλων. Τρίτον, σκοπός είναι να οργανώσει δραστηριότητες, με τις οποιές ενισχύεται ο οργανισμός ηθικά,συναισθηματικά, αλλά και οικονομικά, όπως π.χ. σε παζάρια με εργόχειρα που φτιάχνουν τα παιδιά. Πρέπει να σας πω ότι εθελοντές είναι και τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου.

  Έργα παιδιών της ‘Παναγίας Ελεούσας’

Μαθητικά ΑποΤΥΠΟματα:Τι σας επηρέασε να ασχοληθείτε με τον εθελοντισμό;

 
Αναστασία Μήτσιου: Η παιδεία μου: με επηρέασαν οι καθηγητές και οι δάσκαλοί μου. Θυμάμαι επίσης στο χωριό μου όταν ήμουν μικρή ότι είχε καεί το σπίτι ενός συγχωριανού μας. Τότε όλοι οι κάτοικοι συνεργάστηκαν και μέσα σε δέκα μέρες ξαναφτιάξαν το σπίτι! Αυτός είναι ο εθελοντισμός και ουσιαστικά ξεκίνησε τέτοιες εποχές όπου οι άνθρωποι είχαν πολλή μεγάλη ανάγκη και η πολιτεία και οι φορείς δεν τις κάλυπταν. Έτσι ο κόσμος έτρεξε να βοηθήσει, χωρίς να περιμένει ανταπόδοση. Ο εθελοντισμός έτσι ξεκίνησε και αναπτύχθηκε: από μια ανθρώπινη ευαισθησία για το συνάνθρωπο που δεν έχει τις δυνατότητες και τις ικανότητες που έχουμε εμείς. Από μικρή έζησα τέτοια παραδείγματα εθελοντισμού. Μετά το σχολείο κάναμε δεντροφύτευση ή καθαρίζαμε το δάσος στον Άγιο Χριστόφορο. Δεν περιμέναμε προσωπικό όφελος, αλλά βέβαια το όφελος στον εθελοντισμό είναι μακροπρόθεσμο, έρχεται μετά από χρόνια μερικές φορές. Μετά στις σπουδές μου συνειδητοποίησα πιο πολύ την έννοια του εθελοντισμού. Επίσης με ευαισθητοποίησε ότι στα σχολεία και στις περιοχές που δούλευα υπήρχαν άτομα με ειδικές ανάγκες που οι οικογένειές τους τα κρατούσαν απομονωμένα και ντρέπονταν γι’αυτά…Βέβαια εθελοντές δεν είναι μόνο οι σπουδασμένοι, δεν είναι μόνο θέμα εκπαίδευσης, αλλά της ευαισθησίας που έχουμε για τον άνθρωπο. Έχουμε εθελόντριες που δεν έχουν τελειώσει την υποχρεωτική εκπαίδευση, με πολλά προβλήματα υγείας ή οικογενειακά, που έρχονται εδώ για να προσφέρουν και είναι καταπληκτικές! Εγώ είμαι σε καλύτερη θέση, έχω να δώσω από το απόθεμά μου.

 
Μαθητικά ΑποΤΥΠΟματα:Έχετε σκεφτεί ποτέ να τα παρατήσετε;

 
Αναστασία Μήτσιου: Όχι, και δε νομίζω ότι εκφράζω μόνο τη δική μου γνώμη, αλλά όλων των εθελοντών. Εδώ είμαστε όσο μπορούμε,γιατί καμιά φορά μπορεί να προκύψουν και παράγοντες που είναι πέρα από τη θέλησή μας και τις δυνάμεις μας. Όσο όμως μπορούμε είμαστε εδώ κι αν μας χρειαστούν μερικές φορές και εκτάκτως. Εγώ για παράδειγμα έρχομαι κάθε Τρίτη 9.30 με 11.30. Μπορεί όμως να χρειαστεί να έρθω και κάποια άλλη μέρα, αν αρρωστήσει κάποια εθελόντρια. Ο εθελοντισμός είναι μια εκούσια προσφορά, δηλαδή θέλουμε και το κάνουμε και δε σκεφτόμαστε το ‘δούναι και λαβείν’ ,δηλαδή πρέπει να δώσω για να πάρω, αν και παίρνουμε με διαφορετικούς τρόπους…

 
Μαθητικά ΑποΤΥΠΟματα:Αν δεν έχετε όφελος, γιατί είστε εθελόντρια;

 
Αναστασία Μήτσιου: Γιατί πιστεύω,όπως όλοι οι εθεόντές, ότι σ’αυτή την κοινωνία δεν πρέπει τις ανθρώπινες σχέσεις να τις βάζουμε μόνο στη βάση του υλικού και οικονομικού συμφέροντος. Αποκομίζουμε και πάρα πολλά άλλα πράγματα που έχουν σχέση με την ψυχή μας, με τον ηθικό και συναισθηματικό μας κόσμο. Νιώθουμε μέσα από αυτήν την προσφορά ότι η κοινωνία είναι καλύτερη όταν κρατούμε σταθερή την αξία ‘άνθρωπος΄, κι άνθρωποι δεν είμαστε μόνο εμείς οι αρτιμελείς. Είναι και αυτά τα παιδιά που πραγματικά κάνουν καταπληκτικές δημιουργίες. Αν τα βλέπατε να χορεύουν σε κάποια εκδήλωση ή το πώς παίζουν στα θεατρικά, είναι απίστευτο.

 
Μαθητικά ΑποΤΥΠΟματα: Τα παιδιά πώς αισθάνονται που φτιάχνουν τα αντικείμενα που εκθέτονται εδώ στο κατάστημα;

 
Αναστασία Μήτσιου: Πάρα πολύ όμορφα. Αξίζει να πάτε στο χώρο που δουλεύουν και να δείτε πόσο καταπληκτικά αισθάνονται και πόσο χαρούμενα είναι. Έχουν ωραίες σχέσεις μεταξύ τους, είναι πολύ αγαπημένα, γεμάτα ζωή. Αυτό που συγκινεί πάρα πολύ είναι αυτή η ζωντάνια τους. Και λέμε καμιά φορά ,εμείς είμαστε αρτιμελείς, δε μας λείπει τίποτα, κι όμως αυτή τη διάθεση για ζωή δεν την έχουμε μερικές φορές. Άραγε ποιος είναι ο αρτιμελής, εμείς ή εκείνοι; Γιατί πάνω απ’όλα αυτό που έχει αξία είναι η αγάπη και η διάθεση να παλέψουμε για τη ζωή.

 
Μαθητικά ΑποΤΥΠΟματα: Έχετε δεχτεί ρατσιστική συμπεριφορά από ανθρώπους σε σχέση με το έργο σας στο Παναγία Ελεούσα;

 
Αναστασία Μήτσιου: Εγώ ποτέ.Με συγκινεί η κοινωνία του Αγρινίου,γιατί είναι ανοιχτή σ’αυτό το θέμα,μας λένε μπράβο και μας στηρίζουν στο έργο μας.Έρχονται στο πωλητήριο κι ακόμα στην εποχή της κρίσης παίρνουν κάτι,έστω μικρό,με δύο ευρώ,για να αφήσουν τον οβολό τους για την Παναγία Ελεούσα.

Ερωτήσεις,συνέντευξη,φωτογραφίες: Κατσιμάρδου Πόπη,Κουτσοκώστα Βασιλική, Δημήτρης Νικολόπουλος, Αθανασία Παναγιωτοπούλου, Αλεξάνδρα Παναγιωτοπούλου,Πέρου Μαριάνθη,Σαγώνα Δήμητρα,Σελιμάς Θανάσης.

Η Δογρή είναι σχετικά ένα μικρό παραλίμνιο χωριό της Τριχωνίδας. Το όνομά της κανονικά ήταν «Ντουγρί» ονομασία που δόθηκε από τον Μουχτάρ Πασά που σημαίνει στα τούρκικα «ευθεία». Η Δογρή είναι η ‘καλή’ κόρη της λίμνης Τριχωνίδας, γιατί οι άνθρωποι την προσέχουν και την χρησιμοποιούν για τις διάφορες αγροτικές δουλειές.

Επίσης η Δογρή το καλοκαίρι έχει γίνει πόλος έλξης τα τελευταία χρόνια για πολλούς τουρίστες που έρχονται για να απολαύσουν την ηρεμία που υπάρχει αλλά και την δροσιά που προσφέρουν τα αιωνόβια πελώρια πλατάνια που υπάρχουν. Η θέα διαρρέει άπλετη από παντού και από την βόρεια πλευρά βλέπουμε το απέραντο γαλάζιο της λίμνης Τριχωνίδας. Στη μικρή μας κοινωνία υπάρχουν και πολλά παραλίμνια εστιατόρια, καφετέριες, ξενοδοχεία τα οποία σχεδόν είναι πάντα γεμάτα από κόσμο. Οι άνθρωποι που μένουν στο χωριό κυρίως ασχολούνται με τις αγροτικές και τις κτηνοτροφικές δουλειές κι ένα μικρό ποσοστό ασχολείται με την αλιεία. Μπορεί να μην έχουν πολλές γνώσεις, αλλά είναι απλοί και φιλόξενοι άνθρωποι. Ο αριθμός των κατοίκων του χωριού κυμαίνεται περίπου στα 90 άτομα, αλλά οι περισσότεροι είναι ηλικιωμένοι άνθρωποι.

Η λίμνη από τη Δογρή

(Οι εικόνες είναι από την ιστοσελίδα www.panoramio.com)

Η χλωρίδα και η πανίδα του χωριού είναι πλούσια. Στην λίμνη υπάρχουν πολλά είδη ψαριών όπως η πεταλούδα, το κιπρίνι, το κεφάλι, η δρομίτσα, η αθερίνα, το γλανίδι, το χέλι και το στρωσίδι. Στην ξηρά υπάρχουν ζώα τα οποία μερικά από αυτά είναι προς εξαφάνιση όπως το αγριογούρουνο, το ελάφι και ο λαγός. Επίσης το χωριό τόσο τον χειμώνα όσο και το καλοκαίρι έρχονται πολλά είδη πουλιών όπως η φαλαρίδα, η τσίχλα, ο κότσυφας, ο αετός, το χελιδόνι, ο πελεκάνος, ο γλάρος, η πάπια, η κουκουβάγια και πολλά ακόμη.

Η ιστορία του χωριού
Στην περίοδο της Τουρκοκρατίας όλη η στερεά Ελλάδα βρίσκονταν υπό την τουρκική κατοχή, έτσι και όλα τα γύρω χωριά μέσα σε αυτά και το δικό μου εγκαταστάθηκαν Τούρκοι, οι οποίοι έχτισαν στην κορυφή του χωριού έναν πύργο στον οποίο κατοικούσε ο Μουχτάρ Πασάς. Επειδή εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν βρύσες, έτσι η μοναδική πηγή νερού ήταν οι 3 φυσικές πηγές δίπλα στη λίμνη, γι’ αυτό το λόγο ο Μουχτάρ Πασάς έλεγε στους δούλους του «ντουγρού-ντουγρού», να πάνε δηλαδή ευθεία για να γεμίσουν τις στάμνες με νερό σε εκείνο το σημείο, από αυτό το γεγονός άλλωστε πήρε το όνομά του και το χωριό «Ντουγρή». Η περιοχή που υπάρχει ο πύργος ονομάστηκε Μουχταρίνα από τον Μουχτάρ Πασά.

Μύθοι του χωριού
Τα παλαιότερα χρόνια υπήρχε ένας μύθος στο χωριό ότι δηλαδή μετά τις 12 το βράδυ στη λίμνη εμφανίζονταν στη λίμνη νεράιδες, οι λεγόμενες «Ναϊάδες» οι νεράιδες των λιμνών. Ο κόσμος πίστευε ότι οι νεράιδες έρχονταν και λούζονταν στη λίμνη και χάρη στις ιαματικές τους ικανότητες έκαναν το νερό ιαματικό έτσι ο κόσμος πήγαινε και λούζονταν στη λίμνη και θεραπεύονταν οι ασθένειές τους. Μερικοί όμως πίστευαν ότι αυτό είναι ιεροσυλία και το νερό αυτό μπορούσε να προκαλέσει μυστηριώδεις ασθένειες και παραφροσύνη.

Άννα Κεφάλα