Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας και Εκμετάλλευσης
Φίλες και φίλοι, χθες, 12 Ιουνίου,
ήταν η Παγκόσμια Ημέρα
κατά της Παιδικής Εργασίας
και Εκμετάλλευσης.
Παιδιά ενός κατώτερου Θεού,
παιδιά σκλάβοι,
παιδιά ανυπεράσπιστα,
δίχως αγκαλιά, δίχως στοργή,
δίχως σχολείο, δίχως παιχνίδι,
δίχως όνειρα …
ζητούν πίσω τη Ζωή τους … !!!
Ο πολιτισμός μας εκπέμπει SOS …
Δικαιοσύνη!!!
Ο αριθμός των παιδιών
που αναγκάζονται
να δουλέψουν έχει αυξηθεί
σε 160 εκατομμύρια παγκοσμίως.
Αυτό σημαίνει αύξηση
8,4 εκατομμυρίων παιδιών
τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
“Ποτέ δεν φεύγουν
τα νεκρά παιδιά απ’ τα σπίτια τους.
Τριγυρίζουν εκεί,
μπλέκονται στα φουστάνια
της μητέρας τους
την ώρα που εκείνη
ετοιμάζει το φαΐ
κι ακούει το νερό να κοχλάζει
σαν να σπουδάζει
τον ατμό και το χρόνο.
Πάντα εκεί –
Και το σπίτι παίρνει
ένα άλλο στένεμα και πλάτεμα,
σάμπως να πιάνει σιγαλή βροχή
καταμεσής καλοκαιριού
στα ερημικά χωράφια.
Δεν φεύγουν τα νεκρά παιδιά.
Μένουν στο σπίτι
και κάθε μέρα μεγαλώνουν
μέσα στην καρδιά μας,
τόσο που ο πόνος
κάτω απ’ τα πλευρά μας,
δεν είναι πια απ΄ τη λησμονιά.
Κι αν κάποτε οι γυναίκες
βγάζουν μια κραυγή στον ύπνο τους,
είναι που τα κοιλοπονάνε πάλι.
Κάποτε, μες στο βράδυ της άνοιξης,
ένα παιδί σηκώνεται
και φεύγει ανεξήγητα.
Σηκώνεται αργά,
απροειδοποίητα,
εκεί που καθόταν ήσυχα στο χώμα.
Κι η θέση του στο χώμα μένει ζεστή
και το σχήμα της στάσης του
αχνίζει ακόμη στον δροσερόν αέρα
σχηματίζοντας ένα άλλο παιδί
από ολόζεστη τρυφεράδα”. Γιάννης Ρίτσος
+6
