Η ποίηση του Ρίτσου είναι γεμάτη εικόνες. Οι μαθητές του Α1 λοιπόν πήραν πινέλα και μπογιές για να αναπαραστήσουν τον κόσμο της ποίησης. Το αποτέλεσμα μπορείτε να το παρακολουθήσετε στην παρακάτω παρουσίαση prezi.

Στα πλαίσια του προγράμματος e-twinning και των προγραμμάτων της περιβαλλοντικής του σχολείου μας δημιουργήσαμε ένα wallwisher το οποίο παρουσιάζει την πόλη στους μαθητές των σχολείων του Πλύμουθ, του Δουβλίνου, της Θεσσαλονίκης και της Αλεξανδρούπολης. Πρόκειται για παρουσίαση αγαπημένων τοποθεσιών , μνημείων και ανθρώπων της Λαυρεωτικής και ανανεώνεται συνεχώς καθώς οι μαθητές μας προσθέτουν νέες πληροφορίες.
Πιστεύουμε πως οι μαθητές του προγράμματος αποτελούν άξιους πρεσβευτές της πόλης μας. Για να το δείτε δεν έχετε παρά να πατήσετε τον παρακάτω υπερύνδεσμο. Ελπίζουμε να σας αρέσει!

http://wallwisher.com/wall/nk02mvye6a
Οι καθηγητές του προγράμματος
Παναγιώτης Αθανασίου
Καίτη Κουτελιέρη
Ρία Παπαμανώλη
Κώστας Χασιώτης

Τα παιδιά της Α γυμνασίου της Περιβαλλοντικής ομάδας “Η καθημερινή ζωή στο λιμάνι του Λαυρίου” εμπνευσμένα από την ζωή των ψαράδων έγραψαν δύο θαλασσινές ιστορίες.

«TO ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΗΣ ΕΡΥΘΡΑΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ»

Είναι αργά τα μεσάνυχτα στο καζίνο της περιοχής. Γύρω-γύρω μεθυσμένοι. Ο πιο νέος  ψαράς βάζει στοίχημα 20.000 λίρες, με το μεγάλο του αντίπαλο, πως θα περάσει την Ερυθρά θάλασσα και θα επιστρέψει ζωντανός.

Η περιοχή αυτή ήταν πολύ επικίνδυνη λόγω των ληστρικών επιθέσεων, στα διερχόμενα πλοία, από τους πειρατές και κανένας ψαράς δεν τολμούσε να πάει εκεί να ψαρέψει. Εμείς φυσικά μιλάμε για τον ξακουστό Jacob Malley. Μπορεί εσείς να μην ξέρετε πολλά για αυτόν, αλλά … θα μάθετε σε λίγο.

Ο Jacob, μια μέρα, νωρίς το πρωί, ετοίμασε τη βάρκα του, πήρε όλα τα απαραίτητα και ξεκίνησε για το μεγάλο ταξίδι, στο οποίο δεν πέρασε και λίγα (και μεταξύ μας, αν δεν είχε κάποιες ιδιαίτερες ικανότητες δε θα τα κάταφερνε).

Έπλεε ήρεμα μέχρι τα μέσα της διαδρομής του και ήταν σίγουρος πως είχε κερδίσει το στοίχημα. Ένα γεγονός όμως, τον έκανε να δυσανασχετήσει. Ενώ κοιμόταν, άκουσε γλέντια κοντά του και ανοιγοκλείνοντας τα μάτια του διέκρινε φλόγες να πετάγονται στον ουρανό, σαν πυροτεχνήματα. Κατάλαβε πως ήταν ένα πλοίο και πίστεψε πως αυτό θα μπορούσε να τον οδηγήσει στον προορισμό του ακόμα πιο γρήγορα. Έτσι προσπάθησε να του αποσπάσει την προσοχή. Έπειτα από λίγη ώρα κατάλαβε ότι επρόκειτο για πειρατές. Προσπάθησε να τους αποφύγει με κάθε δυνατό τρόπο. Όμως ήταν πλέον αργά, γιατί εκείνοι τον είδαν και γρήγορα τον πήραν στο πλοίο τους. Τον ρώτησαν από ποιο πλοίο ήταν, που βρισκόταν αυτό το πλοίο και τι εμπόρευμα μετέφερε. Ο Jacob, όμως, αρνήθηκε να μιλήσει. Εξ’ άλλου δεν είχε και τίποτα να τους πει. Έτσι αυτοί  του είπαν πως θα τον πάρουν μαζί τους για δούλο.

Μετά τα λόγια τους αυτά, οι πειρατές αποφάσισαν να τον δέσουν για να μην ξεφύγει. Έτσι κι έγινε. Τον έδεσαν σε μια πανύψηλη κολώνα και έβαλαν ένα φύλακα να τον προσέχει. Ο  Jacob περίμενε να κοιμηθούν όλοι κι ύστερα με τα μαγικά του χέρια κατάφερε να λύσει τον περίπλοκο κόμπο, να γλυστρίσει αθόρυβα πάνω στην κολώνα και να κλέψει το σπαθί του κοιμισμένου φύλακα.

Η ιστορία θα τελείωνε λίγο μονότονα αν γινόταν ότι φαντάζεστε, δηλ. ότι ο  Jacob κατάφερε να ξεφύγει. Αρκούσε, όμως, ένας μικρός ήχος, ένα τρίξιμο στο ξύλινο κατάστρωμα για να τους ξυπνήσει και αυτό έγινε. Ο καπετάνιος του πλοίου άκουσε τον θόρυβο και μονομιάς πετάχτηκε έξω. Η μάχη ξεκίνησε. Ξύπνησε όλο το πλήρωμα και τα σπαθιά πήραν φωτιά. Ήταν σίγουρο πως θα νικούσαν γιατί ήταν 100 εναντίον ενός. Τελικά, όμως, δεν ακούστηκε ένα μπουμ στη θάλασσα αλλά 100! Ο μικρός  Jacob, με τις μαγικές του ικανότητες, όπως όλοι ξέρουμε οι μάγοι όλους τους νικούν, είχε καταφέρει να τους νικήσει και ήταν πια σίγουρος ότι μπορούσε να κερδίσει το στοίχημα και όχι μόνο αυτό, γύρισε πίσω με ένα τεράστιο πλοίο, το οποίο έκρυψε … αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Ο Jacob διηγήθηκε στους φίλους του τις περιπέτειές του και εκτός από το στοίχημα κέρδισε και τον θαυμασμό τους για την τόλμη που έδειξε. Τα χρήματα δεν τα πήρε από τον αντίπαλό του,  έγιναν οι δυο τους οι καλύτεροι συνεργάτες και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!!!

«Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΨΑΡΑ»

Η ιστορία μας αναφέρεται στις δύσκολες και απογοητευτικές στιγμές ενός δύσμοιρου νεαρού ψαρά, ο οποίος σε σχέση με τους άλλους συναδέλφους του έχει λιγότερη πείρα αλλά και … τύχη. Τα γεγονότα αυτά διαδραματίζονται,  ένα απρόβλεπτο φθινόπωρο, το Νοέμβρη του 1973.

Ο νεαρός ψαράς μας δεν είναι ικανοποιημένος από τα αποτελέσματα της ψαριάς του. Ο μεγάλος ανταγωνισμός και η απειρία του τον οδηγούν στην απελπισία. Μια μέρα, λοιπόν, που ο ψαράς καθισμένος στην προβλήτα, σκεφτόταν τρόπους για να τα βγάλει πέρα οικονομικά, εμφανίζεται ένας πιτσιρίκος, ο οποίος έμελε  να γίνει στήριγμά του, αλλά και η αιτία να ξεπεράσει τα θέματα που τον απασχολούσαν.

– Εε φιλαράκο, σε βλέπω τόση ώρα που στέκεσαι εδωπέρα. Τι συμβαίνει;

– Άσε με και συ στον καημό μου.

– Μήπως η ψαριά σου είναι το πρόβλημα που σε απασχολεί;

– Όντως, αυτό είναι αλλά τι μπορεί να κάνεις εσύ γι’ αυτό;

– Άκουσε ξαδερφάκι, εγώ είμαι ντόπιος εδώ και ξέρω τα κατατόπια σαν την παλάμη του χεριού μου, ακολούθησέ με και το καΐκι σου θα ξεχειλίσει από ψάρια.

Εκείνος τον ακολούθησε μην έχοντας άλλη εναλλακτική λύση. Ο μικρός τον οδήγησε σε ένα απόμερο μέρος που υπήρχαν πολλά ψάρια.

– Λοιπόν, εδώ είμαστε. Ρίξε τα δίχτυα σου και θα εκπλαγείς.

Ο ψαράς ρίχνει τα δίχτυα και περιμένει. Η ώρα περνά και δε φαίνεται τίποτα. Αρχίζει να υποψιάζεται πως ο μικρός τον έχει κοροϊδέψει.

– Το καλό που σου θέλω να μη μου λες ψέματα.

– Τις αμφιβολίες σου τις λύνει αυτό που ανεβαίνει.

Ο νεαρός δεν πιστεύει στα μάτια του. Ένας τεράστιος αριθμός σπάρων, χάνων και κεφαλόπουλων είναι αγκιστρωμένος στα παραγάδια του.

– Μπράβο σπόρε, τελικά είχες δίκιο!

– Αδελφέ, να ξέρεις από δω και πέρα να μη με υποτιμάς ποτέ.

Από εκείνη τη μέρα ο νεαρός ψαράς ψάρευε κάθε πρωί σε εκείνο το σημείο. Η λαιμαργία του όμως όλο και μεγάλωνε, ήθελε όλο και περισσότερα ώσπου μια μέρα με πολύ αέρα, η λαιμαργία και η επιπολαιότητά του, τον οδήγησαν να πάει εκεί για ψάρεμα. Η φουρτουνιασμένη θάλασσα φυλούσε γι’ αυτόν τα χειρότερα. Τα τεράστια κύματα αναποδογύρισαν τη βάρκα του και τον παρέσυραν, με αποτέλεσμα να βρει τραγικό τέλος. Ψαράδες τον βρήκαν, την άλλη μέρα, όταν είχαν πάει για ψάρεμα.

Στην κηδεία του ήταν όλοι παρόντες και  πρώτος πρώτος ο απαρηγόρητος φίλος του, ο οποίος δεν μπορούσε να  το πιστέψει. Βλέπετε η επιπολαιότητα και η απληστία, πολλές φορές, οδηγούν τον άνθρωπο στην καταστροφή.

Η σημερινή κοινωνία χαρακτηρίζεται  από το φαινόμενο της  παγκοσμιοποίησης. Σ’ αυτό το περιβάλλον της άμεσης  επικοινωνίας των λαών, των πολιτισμών και της γρήγορης μετάδοσης επιστημονικών και οικονομικών δεδομένων, αποτελεί  προυπόθεση η εκμάθηση μίας ή περισσότερων ξένων γλωσσών.

Μία γλώσσα αποτελεί βασικό συστατικό ενός πολιτισμού και λαού, καθώς φανερώνει και την κοσμοθερία του. Μαθαίνοντας, λοιπόν, κάποιος μια ξένη γλώσσα, για να εξυπηρετήσει καλύτερα τις αυξημένες ανάγκες της κοινωνίας διευρύνει τον πνευματικό του ορίζοντα, γιατί αποκτά την ικανότητα, με το χρόνο, να ενημερώνεται από πολλές πλευρές, να εμβαθύνει στις σπουδές, διαβάζοντας πολλές ξένες βιβλιογραφίες, καθώς μπορεί να παρακολουθεί και ξένα σεμινάρια. Επίσης για κάποιον που μαθαίνει μια ξένη γλωσσα ισχύει ότι μπορεί να μάθει ακόμα πιο καλά τη γλώσσα του, γιατί παρατηρεί τις διαφορές και τις ομοιότητες που υπάρχουν στις γλώσσες. Αφού, μέσω της γλώσσσας αποκαλύπτονται πολλά πολιτισμικά στοιχεία των ανθρώπων που την μιλούν, κάποιος που τη μαθαίνει μπορεί να έρθει σε επαφή με τον πολιτισμό της και με αυτόν τον τρόπο να απαλλαγεί από τις προκαταλήψεις που είχε στο παρελθόν. Η εκμάθηση μιας ή περισσότερων ξένων γλωσσών δίνει την δυνατότητα σε κάποιον να βρει μια εργασία στο εξωτερικό, αφού μπορεί κι επικοινωνεί . Επιπλέον, ο ίδιος έχει την ικανότητα να συμβαδίζει με την τεχνολογία και γενικότερα με την επιστήμη, γιατί όλοι οι όροι προέρχονται από ξένες γλώσσες . Εκτός από τον εκπαιδευτικό τομέα, η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας βοηθά στην ανάπτυξη του του τουρισμού και της οικονομίας.

Όμως όπως κάθε νόμισμα έχει δυο πλευρές έτσι και η γλωσσομάθεια έχει  πολλά μειονεκτήματα. Η εκμάθηση πολλών ξένων γλωσσών μπορεί να <στοιχίσει ακριβά> σε κάποιον, γιατί απομακρύνεται από τον πολιτισμό του. Αυτό γίνεται, επειδή χρησιμοποιούν κι αφομοιώνουν στο λεξιλόγιό τους ξένες λέξεις, ενώ παράλληλα επηρεάζονται από ξένα πρότυπα χάνοντας έτσι την ελληνική τους ταυτότητα.

Τέλος, ως μαθητής της τρίτης γυμνασίου παρατηρώ κι από την καθημερινότητα ότι το πρόβλημα που αναφέρθηκε παραπάνω για την γλωσσομάθεια εμφανίζεται σε μεγάλο βαθμό. Για να λυθεί, θα μπορούσαν αυτοί που μαθαίνουν ξένες γλώσσες να τις μαθαίνουν έχοντας θέσει σωστούς στόχους.

Του Κώστα Κυριακίδη, Γ1

Μια αληθινή ιστορία…

6  Δεκεμβρίου 1987

Αναστάτωση επικρατεί στην αποβάθρα. Οικογένειες ναυτών, γέροι καπετάνιοι και το πλήρωμα του καραβιού που θα αναχωρήσει σε λίγο. Κοιτάζω γύρω μου. Μάλλον είμαι ο μικρότερος ναύτης στο πρώτο μου ταξίδι. Περπατάω αργά και διστακτικά προς το πλοίο, πίσω από τον καταξιωμένο έμπειρο αδερφό μου, ο οποίος έχει  αναλάβει το πόστο του ανθυποπλοίαρχου. Ακούω ομιλίες και αποχαιρετισμούς τριγύρω. Ξεχωρίζω τη βαθιά φωνή ενός γέρου, σεβάσμιου καπετάνιου να μιλάει   στο γιο του: «Είναι απρόβλεπτη η θάλασσα. Ακόμα και τα πιο γαλάζια νερά κρύβουν τους πιο μαύρους κινδύνους. Δε θα βρεθείς ποτέ στο μάτι του κυκλώνα, αλλά ακόμα κι αν βρεθείς δε θα μπορέσεις να το πεις.»

16 Δεκεμβρίου 1987

Έχουν περάσει δέκα μέρες στη θάλασσα. Το πλοίο είναι άνετο, το πλήρωμα φιλικό και τα νερά ήρεμα. Όποτε βρίσκω χρόνο, χαζεύω από το κατάστρωμα τα παιχνιδιάρικα δελφίνια. Πότε-πότε διακρίνω και κάποια μεγάλη λακωνική φάλαινα ή και το μαύρο περίγραμμα κάποιου απειλητικού καρχαρία βαθιά μέσα στο νερό. Τίποτα το ανεπιθύμητο δε διαταράσσει το πρώτο μου ταξίδι και σιγά-σιγά με κατακλύζει η αισιοδοξία. Σε λίγες μέρες φτάνουμε στην Ιαπωνία όπου θα  εκτελέσουμε την αποστολή μας.

19  Δεκεμβρίου 1987

Οι ακτές της Χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου φαίνονται γαλήνιες και φιλικές. Το πλοίο μας λικνίζεται απαλά στα νερά του λιμανιού της Χακάτα στη βόρεια Ιαπωνία. Κάθε μέλος του πληρώματος εκτελεί τα καθήκοντά του αι γίνεται η εκφόρτωση του πλοίου σε έντονους ρυθμούς. Ο αδερφός μου ως ανθυποπλοίαρχος λαμβάνει ένα μήνυμα από τη μετεωρολογική υπηρεσία που κάνει λόγο για την πιθανή γέννηση ενός τυφώνα στην περιοχή των Φιλιππίνων. Ανήσυχος ενημερώνει τον καπετάνιο. Εκείνος το0ν καθησυχάζει, δίνοντάς του όμως εντολή να παρακολουθεί τις εξελίξεις., ΟΙ ενημερώσεις από την μετεωρολογική υπηρεσία αρχίζουν να γίνονται πιο συχνές όταν είναι βέβαιο πια πως πρόκειται για κυκλώνα. Τον ονομάζουν Μπρέντα και κινείται προς την Ιαπωνία. Η ακριβής πορεία του, ωστόσο δεν μπορεί να προβλεφτεί. Κι ενώ αρχικά φαινόταν πως δε θα έφτανε ως το λιμάνι της Χακάτα. Μια ημέρα πριν ο κυκλώνας διαψεύδει τις προβλέψεις.

20 Δεκεμβρίου 1987

Το πρωί με ξυπνούν ανήσυχες ομιλίες: ¨Οι Ιαπωνικές αρχές έδωσαν εντολή να εγκαταλειφθεί αμέσως το λιμάνι χωρίς να ολοκληρωθεί η εκφόρτωση.¨ Ο καπετάνιος ανήσυχος, αλλά ψύχραιμος και καθησυχαστικός προς το πλήρωμα. Βγαίνοντας από το λιμάνι είμαστε εκτεθειμένοι στον κυκλώνα. Κάνοντας συμβούλιο, αποφασίζουμε να κινηθούμε βόρεια. Είναι η μόνη μας ελπίδα να τον αποφύγουμε.  Οι ενημερώσεις της μετεωρολογικής υπηρεσίας γίνονται εντατικές, ανά μισή ώρα. Προβλέπουν πως ο κυκλώνας θα στρίψει χωρίς να μας απειλήσει. Κι όμως δε στρίβει. Κι έρχεται η στιγμή που κοιτάζω από το παράθυρο και τον βλέπω. Απειλητικός και καταστροφικός, ακολουθεί παράλληλη πορεία με εμάς.

21 Δεκεμβρίου 1987

11 π.μ.

Άσχημες ειδήσεις αναστατώνουν το πλήρωμα. Ο κυκλώνας έρχεται κατά πάνω μας. Δεν προλαβαίνουμε να τον αποφύγουμε. Για πρώτη φορά βλέπω το φόβο στα μάτια του καπετάνιου. Κι ενώ ο θάνατος πλησιάζει, αυτός δίνει οδηγίες για την αποφυγή του. Έτσι το πλήρωμα δένει οτιδήποτε υπάρχει ελεύθερο στο πλοίο, ώστε να μη μπορεί να μετακινηθεί, ενώ ταυτόχρονα ασφαλίζει όλες τις πόρτες.

7 μ.μ.
Είναι σούρουπο. Το πλοίο βρίσκεται σε μία θάλασσα ταραγμένη από ανέμους που φτάνουν τα εννέα με δέκα μποφόρ. Όσο προετοιμασμένος και να ήμουν για τα όσα θα επακολουθήσουν, δεν μπορώ να μην νιώσω καταβεβλημένος όταν βλέπω τον τεράστιο μαύρο μανδύα να μας πλησιάζει από ψηλά και να μας περικυκλώνει ακούγοντας το απειλητικό σφύριγμα του αέρα όλο και πιο δυνατά. Οι μηχανές του πλοίου φτάνουν στη μεγαλύτερή τους απόδοση, όμως το καράβι δεν μπορεί να μετακινηθεί, να εναντιωθεί στις δυνάμεις της Φύσης. Φροντίζουμε τα κύματα να σκάνε στο πλάι του πλοίου, διαφορετικά η βύθισή του είναι ζήτημα χρόνου.

10 μ.μ.

Όλοι οι προβολείς του πλοίου αναμμένοι. Ο καπετάνιος, ο υποπλοίαρχος κι ο ανθυποπλοίαρχος, με τα πρόσωπα κολλημένα στο τζάμι και τα μάτια ορθάνοιχτα, μένουν αμίλητοι στη γέφυρα. Κάποια στιγμή ο ανθυποπλοίαρχος αντιλαμβάνεται πως το πλοίο έχει ξεφύγει από την ¨ασφαλή¨ θέση που μέχρι εκείνη τη στιγμή φρόντιζε ο πηδαλιούχος να διατηρεί. Αμέσως ειδοποιεί τον καπετάνιο. Εκείνος αναλαμβάνει το τιμόνι, αλλά παρά τις προσπάθειές του δε μπορεί να το επαναφέρει. Δίνει στον ανθυποπλοίαρχο το τιμόνι και με την εντολή να το κινήσει με τέτοιο τρόπο που μόνο η εμπειρία μπορούσε να υπαγορεύσει, εκείνος πάει στο ραντάρ. Τη στιγμή αυτή το κύμα χτυπά το πλοίο στο πλάι και εκείνο παίρνει κλίση πενήντα μοιρών. Ο υποπλοίαρχος που δε κρατιόταν από πουθενά εκτοξεύεται στο πλαϊνό τζάμι κι όταν το πλοίο επανέρχεται χτυπά με δύναμη στα απέναντι. Τραυματίζεται, αιμορραγεί, αλλά το πλοίο σταθεροποιείται.

12 μ.μ.

Το πλοίο είναι ακίνητο. Η θάλασσα μοιάζει να βράζει, κύματα δεν υπάρχουν πια,  μόνο ένας άσπρος αφρός  καλύπτει την επιφάνεια της. Η βροχή σταματά, ο άνεμος κοπάζει , η θάλασσα ηρεμεί. Άπνοια. Πάνω έναστρος ουρανός. Βρισκόμαστε  στο μάτι του κυκλώνα. Το στεφάνι του ξεχωρίζει ακόμα στον ορίζοντα. Μαύρο πανύψηλο και απειλητικό, χτίζει ένα θανατηφόρο τείχος γύρω μας.

4 μ.μ.

‘Εχουμε ξεφύγει από αυτόν. Δε κινδυνεύουμε πια. Διαπιστώνουμε όμως πως βρισκόμαστε στο ίδιο σημείο εδώ και μιάμιση μέρα. Το κύμα που άφησε πίσω του βουβό, δεν αφρίζει. Το μεγάλο μας πλοίο μοιάζει με φύλλο που επιπλέει στα ταραγμένα νερά μιας λίμνης.
8 μ.μ.

Το πρωί πια αρχίζει ο έλεγχος του πλοίου. Με άλλα λόγια το πλοίο είχε υποστεί πολλαπλά ρήγματα. Επομένως δεν είναι πια ασφαλές και πρέπει να οδηγηθεί σε λιμάνι για να καταστραφεί, δηλαδή να ¨κοπεί¨.
Τότε η εταιρεία προτείνει στο πλήρωμα να οδηγήσει το πλοίο όχι στο πλησιέστερο λιμάνι, αλλά σε ένα λιμάνι στην Κορέα, αρκετά πιο μακριά, με τριπλάσια όμως αποζημίωση. Ήμουν ένας ανάμεσα στους οκτώ, από τους σαράντα δύο,   που δέχτηκαν να πάνε. Το ταξίδι διήρκησε μια μέρα κι ο καιρός ήταν καλός.
Επέστρεψα στο σπίτι μου παραμονή Χριστουγέννων με πολλά χρήματα και ανεκτίμητη εμπειρία. Ήμουν ζωντανός και πιο δυνατός. Αντιμετώπισα τα στοιχεία της φύσης. Κατάφερα όχι μόνο να δω το μάτι του κυκλώνα, αλλά να επιζήσω και να μιλήσω γι΄ αυτό…

Της Άννας – Σοφίας Παριανού, Γ2

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ Α1 ΔΙΑΒΑΣΑΝ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ

Οι μαθητές του Α1 στα πλαίσια του μαθήματος της λογοτεχνίας διάβασαν και έγραψαν κριτική την οποία παρουσίασαν στους συμμαθητές τους σε ειδικό δίωρο που αφιερώθηκε στα πλαίσια του μαθήματος. Τα βιβλία τα δανείστηκαν από τη βιβλιοθήκη του σχολείου μας. Μετά από ψηφοφορία και γόνιμη ανταλλαγή απόψεων, επέλεξαν και σας προτείνουν τα εξής:

Όλιβερ Τουίστ, Ντίκενς

Χριστουγεννιάτικη ιστορία, Ντίκενς

Φι-Γάμα-Πι, Μάστορη,

Στο Γυμνάσιο, Μάστορη

Χρίστος, το αγόρι που ταξίδεψε στο μέλλον, Μάστορη

Το ποτάμι ζήλεψε, Μάστορη

Τα φαντάσματα της σοφίτας, Κοντολέων

Γάντι σε ξύλινο χέρι, Κοντολέων

Κυνηγός αινιγμάτων, Μυραιγ

Το μυστικό τετράδιο, Ψαραύτη

Οι διακοπές του μικρού Νικόλα, Γκοσινί

Οι καινούργιοι γείτονες, Γκοσινί

Ο εγωιστής γίγαντας, Ουάιλντ

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ( Πρόγραμμα etwinning)

1. Πότε ιδρύθηκε η πόλη;
2. Από ποιον ιδρύθηκε η πόλη;
3. Μιλήστε για την ιστορία της ονομασίας της πόλης;
4. Ποια η σχέση της πόλης με τη θάλασσα στην αρχαιότητα;
5. Ποιος ο ρόλος της πόλης κατά την περίοδο της αρχαιότητας;
6. Ονομάστε και παρουσιάστε 3 διάσημα  πρόσωπα που συνδέονται με την ιστορία της πόλης.
7. Ονομάστε 5 αρχαία μνημεία της πόλης και γράψτε 5 σειρές για το καθένα
8. Ονομάστε 5  μνημεία από τη σύγχρονη βιομηχανική ιστορία της πόλης- διαχρονική χρήση και γράψτε 5 σειρές για το καθένα.
9. Ποιο είναι το έμβλημα –σύμβολο της πόλης ;
10. Μιλήστε για το δέντρο που χαρακτηρίζει  την πόλη.
11. Ποια είναι η πληθυσμιακή σύνθεση της πόλης σήμερα;
12. Ποιες αλλαγές έχουν παρουσιαστεί στην πληθυσμιακή σύνθεση της πόλης σας από την έναρξη της νεώτερης ιστορίας της;
13. Παρουσιάστε την εμπορική δραστηριότητα της πόλης κατά: α) την αρχαία εποχή, β) τη νεότερη εποχή, γ) τη σημερινή εποχή
14. Παρουσιάστε τη ναυτιλιακή δραστηριότητα της πόλης τη σημερινή εποχή
15. Ποια η επίδραση της θάλασσας στην οικονομική ανάπτυξη της πόλης.
16. Ονομάστε και παρουσιάστε τους πιο γνωστούς μουσικούς της πόλης.
17. Ονομάστε και παρουσιάστε τους πιο διάσημους εικαστικούς της πόλης.
18. Ονομάστε και παρουσιάστε τους πιο διάσημους καλλιτέχνες της πόλης.
19. Παρουσιάστε σύντομα την ιστορία του λιμανιού της πόλης.
20. Παρουσιάστε τα 3 σοβαρότερα προβλήματα της πόλης σήμερα.
21. Τι σας αρέσει στην πόλη μας ( αναφέρετε 3 σημεία) και τι δε σας αρέσει( αναφέρετε 3)
22. Πώς φαντάζεστε την πόλη και το λιμάνι σε 20 χρόνια;
23. Τι θα κάνετε εσείς για την πόλη μέσα σε αυτά τα 20 χρόνια;                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                          Υπεύθυνοι Καθηγητές:   Παναγιώτης Αθανασίου, Καίτη Κουτελιέρη, Ρία Παπαμανώλη,      Κώστας Χασιώτης

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΕΝΑ ΨΑΡΑ ΠΟΥ ΖΕΙ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΤΡΕΧΑΝΤΗΡΙ ΤΟΥ ΣΤΟ ΛΑΥΡΙΟ

Την Παρασκευή, 23/11/2012, η ομάδα της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, που ασχολείται με τη ζωή των ψαράδων μαζί με τους υπεύθυνους καθηγητές της, επισκεφθήκαμε το λιμάνι της πόλης μας, και συγκεκριμένα το αλιευτικό καταφύγιο, προκειμένου να συζητήσουμε με τον Καπετάνιο ενός αλιευτικού για τις δυσκολίες της δουλειάς των ψαράδων.

– Καλημέρα Καπετάνιε,

Είμαστε μαθητές του 1ου Γυμνασίου Λαυρίου και μελετάμε τη ζωή των ανθρώπων που εργάζονται σε διάφορους τομείς του λιμανιού, προκειμένου να γνωρίσουμε καλύτερα τις αγωνίες και τα προβλήματά τους αλλά και το ρόλο που παίζει το λιμάνι στην οικονομική και κοινωνική ζωή της πόλης μας.

– Καλημέρα παιδιά,

Χαίρομαι που ενδιαφέρεστε να μάθετε για την ζωή μας. Είμαι στη διάθεσή σας να σας δώσω οποιαδήποτε πληροφορία θέλετε.

– Καταρχήν να μας πείτε λίγα λόγια για το σκάφος;

Είναι ένα τρεχαντήρι από πλαστικό κατασκευασμένο εξ’ ολοκλήρου στην Olympic Marine, εδώ στο Λαύριο.

– Επομένως η οικονομική δραστηριότητα ξεκινάει με την κατασκευή του σκάφους;

Ναι. Σήμερα η Olympic Marine δεν κατασκευάζει πλέον σκάφη, αλλά υπάρχουν μικρότερα ναυπηγεία στην περιοχή για μικρότερα σκάφη. Υπάρχουν φυσικά και οι τεχνίτες που επισκευάζουν τις ζημιές.

– Ποιος είναι ο εξοπλισμός του;

Ο εξοπλισμός του αποτελείται από βίντζια που σηκώνουν το δίχτυ, από άλλα βίντζια που μαζεύουν το σύρμα και από τον γερανό ο οποίος μεταφέρει τα οποιαδήποτε βάρη του σκάφους. Υπάρχουν επίσης τα ρομπότ τα οποία χρησιμοποιούμε για να φωτίσουν την περιοχή και να συγκεντρωθούν τα ψάρια.

– Ποιες είναι οι δυσκολίες στο επάγγελμά σας;

Οι δυσκολίες είναι πολλές, κυρίως από την καταπόνηση λόγω των καιρικών συνθηκών. Υπάρχει μετά, όταν «πιάνουμε» τα ψάρια πως θα τα πουλήσουμε, αν θα τα πουλήσουμε σωστά… και τις περισσότερες φορές πωλούνται σε χαμηλές τιμές, αλλά στον καταναλωτή φτάνουν πάντα σε ακριβές και αυτό είναι ένα πρόβλημα.

– Το επάγγελμά σας έχει να κάνει με το πιο δυνατό στοιχείο της φύσης σωστά;

Σωστά. «Πυρ, γυνή και θάλασσα» δεν λέμε; Οι δυσκολίες είναι περισσότερο, στο πως θα φύγουμε για δουλειά, αν θα είναι ο καιρός για να καταφέρουμε να ψαρέψουμε όπως πρέπει χωρίς κίνδυνο, αλλά και πάλι είναι, αν «πιάσεις», αν δεν «πιάσεις», αν θα πουληθούν, αν δεν πουληθούν, δηλαδή σου φέρνει πολύ άγχος το επάγγελμα αυτό. Πολλές φορές ξεκινάμε για ψάρεμα και οι καιρικές συνθήκες μας αναγκάζουν να γυρίσουμε πίσω χωρίς να έχουμε πιάσει ψάρια, οπότε επιβαρυνόμαστε με τα έξοδα για τα καύσιμα και τον πάγο που μας είναι απαραίτητος. Άλλοτε πάλι μπορεί να αποκλειστούμε σε κάποιο μέρος μέχρι να φτιάξει ο καιρός.

– Τον πάγο τι τον χρειάζετστε;

Το ψάρι είναι ένα προϊόν το οποίο είναι φρέσκο, πολύ ευάλωτο, ευαίσθητο στο χρόνο και έτσι πρέπει να καταναλωθεί το πολύ σε δύο μέρες το αργότερο. Εμείς πρέπει να το παραδώσουμε άμεσα στον καταναλωτή ή τον χοντρέμπορο και ο πάγος μας το εξασφαλίζει αυτό. Από εκεί και πέρα γίνονται άλλα «παιχνίδια».

– Από τις ποσότητες των ψαριών τι πιάνετε εσείς και τι ποσοστό πάει κατευθείαν στον καταναλωτή δηλαδή σε όλους εμάς με κάποιο τρόπο και τι ποσοστό πάει για άλλη χρήση δηλαδή στις βιομηχανίες, για να γίνει δηλαδή παστό ή κάτι άλλο;

Μικρές ποσότητες διατίθενται στην τοπική αγορά αλλά τα περισσότερα από τα ψάρια που πιάνουμε πάνε στον καταναλωτή, μέσω της ιχθυόσκαλας Κερατσινίου με ένα μεσάζοντα μεγαλέμπορο που έχουμε εμείς εκεί που τα διακινεί σε μικρότερους μικροπωλητές λιανικής, τα οποία μετά τα παίρνει ο καταναλωτής. Υπάρχουν και οι ποσότητες που όταν μείνουν πάνε σε κονσερβοποιία, σε πιο χαμηλές τιμές, από το να το πετάξεις πηγαίνουν σε άλλη χρήση.

– Υπάρχει ανταγωνισμός;

Πολύς, πολύς και δύσκολος.

– Ποια είναι η ποσότητα των αλιευμάτων, σε καθημερινή βάση. Είναι αρκετή για να καλύψει τις ανάγκες σας;

Αυτό δεν είναι σίγουρο, «μπαίνεις» και δεν ξέρεις τι θα «πιάσεις». Πολλές φορές έρχεσαι χωρίς να «πιάσεις» τίποτα, άλλες φορές είναι πολλά τα ψάρια που θα πιάσεις και δεν πωλούνται εύκολα όπως θα έπρεπε να πωλούνται, δηλαδή είναι δίκοπο μαχαίρι.

– Ψαρεύεται σε ένα συγκεκριμένο σημείο και τι είδος ψάρια ανά εποχή;

Όχι σε συγκεκριμένα σημεία, σε πολλά σημεία. Σε όλη την επικράτεια μπορούμε να ψαρέψουμε. Αλλά ανάλογα που έχει ψάρια πας τις περισσότερες φορές. Εμείς ψαρεύουμε κυρίως στις Κυκλάδες. Παλαιότερα φτάναμε μέχρι τα Δωδεκάνησα και μέναμε εκεί για πολύ καιρό. Τα ψάρια τα στέλναμε με φορτηγά ψυγεία. Τώρα όμως τα έξοδα έχουν γίνει πάρα πολλά και επιστρέφουμε πίσω.

– Τι προετοιμασία χρειάζεται για το ψάρεμα;

Η προετοιμασία είναι κάθε μέρα η ίδια. Πρέπει να έχεις πάντα πετρέλαιο μέσα δηλαδή καύσιμα για να μπορείς να κινηθείς, πάγο σίγουρα, φαγώσιμα γιατί δεν ξέρεις αν έρθεις την ίδια μέρα, μπορεί να κάτσεις και μια, δύο και τρεις μέρες ανάλογα με το που θα είσαι. Βέβαια όταν επιστρέψουμε πρέπει να πλύνουμε πολύ καλά τα δίχτυα και το σκάφος, αν υπάρχουν ζημιές πρέπει να διορθωθούν για να είμαστε έτοιμοι να ξαναφύγουμε.

– Ποιες ώρες ψαρεύεται;

Είναι ανάλογα με την εποχή του ψαρέματος, γιατί υπάρχει εποχή που πρέπει να ψαρέψεις ημέρα, για να πιάσεις πιο μεγάλα ψάρια όπως είναι η παλαμίδα και υπάρχουν και μέρες που ψαρεύεις νύχτα δηλαδή δεν έχει ωράριο. Αυτή την εποχή υπάρχουν όλα τα είδη ψαριών και μπορείς να ψαρέψεις όλες τις ώρες, είναι όμως δύσκολη λόγω των καιρικών συνθηκών. Μπορεί να ψαρέψεις δύο ώρες και να έρθεις, αλλά μπορεί να ψαρέψεις και όλη νύχτα και να μην κάνεις τίποτα.

– Υπάρχουν περιορισμοί στο ψάρεμα ανά εποχή;

Βέβαια υπάρχουν περιορισμοί, έχουμε δύο μήνες που καθόμαστε. Τα εργαλεία νύχτας από τις 15/12 μέχρι την 1/3 απαγορεύεται να δουλέψουν αλλά μπορείς να δουλέψεις και με άλλα εργαλεία την ημέρα για παλαμίδες και άλλα είδη ψαριών. Επίσης δεν ψαρεύουμε δύο μέρες πριν και δύο μέρες μετά την πανσέληνο. Η Ελλάδα είναι χωρισμένη σε διάφορες ζώνες, στις οποίες το ψάρεμα απαγορεύεται κάποιες χρονικές περιόδους.

– Αν ψαρέψετε σε περιοχή που απαγορεύεται μπορούν να σας ανακαλύψουν; τι θα συμβεί;

Σε κάθε σκάφος υπάρχει ένα ηλεκτρονικό μηχάνημα, το bleu box, το οποίο αυτόματα εκπέμπει κάθε μία ώρα στο λιμεναρχείο και δίνει το στίγμα μας, δηλαδή τις γεωγραφικές συντεταγμένες του τόπου στον οποίο βρισκόμαστε και τα στοιχεία του σκάφους. Έτσι μπορούν ανά πάσα στιγμή να ξέρουν που είμαστε. Αυτό βέβαια είναι καλό και για τη δική μας ασφάλεια σε περίπτωση κινδύνου. Αν λοιπόν ψαρεύουμε σε περιοχή που απαγορεύεται το ψάρεμα θα πρέπει να πληρώσουμε πρόστιμο.

– Πληρώνετε κάποια εισφορά στον δήμο;

Με τον δήμο δεν έχουμε σχέση εμείς, μόνο με το λιμάνι δηλ. τον Οργανισμό Λιμένα Λαυρίου, που πληρώνουμε νερό και ρεύμα, ανάλογα με την κατανάλωσή μας, και κάποια λεφτά σε λιμανιάτικα, είναι ένα συμβολικό ποσό για το χώρο που χρησιμοποιούμε.

– Τι σημαίνει για εσάς η θάλασσα;

Η θάλασσα είναι ζωή για εμάς.

– Από ποια ηλικία ασχολείστε με αυτό το επάγγελμα καπετάνιε;

Από το 17 μου χρόνια.

– Είναι οικογενειακό επάγγελμα;

Ναι είναι ένα οικογενειακό επάγγελμα. Ήταν οικογενειακή επιχείρηση, ξεκίνησε από πιο μικρά σκάφη και κατέληξε σε αυτό.

– Πώς έχει επηρεάσει τη ζωή σας αυτό το επάγγελμα;

Όπως όλος ο κόσμος έχει ένα επάγγελμα για να ζει, έτσι και εμείς «μπήκαμε» σε αυτό από την αρχή και τώρα λέμε πως πάμε καλά.

– Θα θέλατε ένα από τα παιδία σας να συνεχίσει αυτό το επάγγελμα;

Θα το ήθελα πολύ αλλά δεν γίνεται.

– Γιατί;

Γιατί είναι κορίτσια και τα τρία.

Καπετάνιε, ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο που μας αφιερώσατε, για όσα μας είπατε σήμερα για τη δουλειά σας και σας ευχόμαστε καλές δουλειές.