- την τοπική οικονομία
- τα έργα υποδομής
- το Πανεπιστημιακό Τμήμα
- την τουριστική ανάπτυξη του Δήμου
- την δημοτική συγκοινωνία
- το Φεστιβάλ Αρβανίτσας
Στο πλαίσιο του πολιτιστικού προγράμματος “Μαθητικός Τύπος” που πραγματοποιείται στο σχολείο μας, Γυμνάσιο-Λύκειο Κυριακίου, θα προβούμε στην έκδοση μαθητικής εφημερίδας. Θεωρήσαμε σκόπιμο να συνομιλήσουμε με τον Δήμαρχο Λεβαδέων, Δημήτρη Καραμάνη, για θέματα που απασχολούν τους δημότες του Δήμου Λεβαδέων και της Δημοτικής Ενότητας Κυριακίου. Σε μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, ο Δήμαρχος απαντά στα ερωτήματα που θέτουν οι μαθητές.

Απάντηση: Έχουμε φροντίσει εξαρχής, μέσω της πλατφόρμας των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αλλά και του website του Δήμου, να κάνουμε αναβάθμιση και ταυτόχρονα έχουμε δημιουργήσει ένα ξεχωριστό κομμάτι στην πλατφόρμα μας, αλληλεπιδραστικό, που λέγεται Τουριστική προβολή του Δήμου. Είναι το “Welcome to Livadia”. Θα παρουσιαστεί και αυτό σύντομα. Το “Welcome to Livadia” πρoέκυψε, όχι επειδή αγαπάμε τους ξένους τίτλους, αλλά επειδή ακολουθούμε μια γενική στρατηγική του κράτους για τον τουρισμό υπό τον γενικό τίτλο “Welcome to Greece”. Ανάλογα λειτουργούν και οι δήμοι προκειμένου να προβάλουν την ιστορικότητα και τον φυσικό τους πλούτο. Και φυσικά αναδεικνύουμε και τα χωριά μας που έχουν αθροιστικά μεγαλύτερη ιστορικότητα από την πόλη της Λιβαδειάς. Ένα παράδειγμα χαρακτηριστικό, η Χαιρώνεια. Πέρυσι στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης πραγματοποιήθηκε μια έκθεση με τεράστια επισκεψιμότητα και τεράστια επιτυχία με τον τίτλο ” Χαιρώνεια, 2 Αυγούστου 338 π.Χ.: Μια μέρα που άλλαξε τον κόσμο”. Γιατί το 338 π.Χ. έγινε η μάχη της Χαιρώνειας και από κει και πέρα είχαμε την κατάρρευση της πόλης-κράτους, την δημιουργία της Πανελλήνιας ιδέας και την επέκταση του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ανατολή. Άρα ο τίτλος “Η μέρα που άλλαξε τον κόσμο” δεν είναι υπερβολικός γιατί τότε δημιουργήθηκε η πρώτη μεγάλη αυτοκρατορία του δυτικού κόσμου. Αυτό ήταν ένα παράδειγμα. Όλα τα χωριά μας έχουν στοιχεία γεωφυσικού κάλλους και ιστορικότητας και μέσα από αυτή την πλατφόρμα φροντίζουμε να προβάλλουμε την ιδιαιτερότητα της περιοχής μας με ξεχωριστή έμφαση στα χωριά γιατί εμείς δεν θέλουμε τουρίστες, θέλουμε περιηγητές, ανθρώπους που έρχονται στοχευμένα σε ένα μέρος όχι για να δουν απλά κάποια πράγματα αλλά για να βιώσουν την τοπική παράδοση και κουλτούρα. Σ’ αυτό στοχεύουμε και τα χωριά μας έχουν πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία να παρουσιάσουν, ειδικά το Κυριάκι, και στο επίπεδο της γευσιγνωσίας και στο επίπεδο της γνωριμίας με την φυσική ομορφιά του ορεινού όγκου του Ελικώνα, ενός βουνού πανέμορφου, κατοικίας των Μουσών, με πλούσια μυθολογία. Η τοπική οικονομία, λοιπόν, συναρτάται με τον τουρισμό και με την προβολή της ομορφιάς και της ιστορικότητας των χωριών μας ενώ για τον κάμπο, σχετίζεται και με αυτό που ανέφερα προηγουμένως, την βελτίωση των έργων αρδευτικής υποδομής που θα δώσει στους αγρότες την δυνατότητα παραγωγής.
Απάντηση: Εδώ, δεν είναι τόσο ευχάριστα τα πράγματα. Θα κάνω μια γενικότερη επισήμανση . Όταν ένα πρόβλημα γιγαντώνεται, είναι πολυπαραγοντικό. Για το πρόβλημα της συγκοινωνίας που έχει δημιουργηθεί στα χωριά, φέρει μερίδιο ευθύνης και η νοοτροπία που έχουμε αναπτύξει όλοι στο Νεώτερο Ελληνικό Κράτος, τις τελευταίες δεκαετίες. Θέλω να γνωρίζετε ότι την συγκοινωνία με τα χωριά δεν την εκτελεί ο Δήμος. Δεν έχει δικαίωμα γιατί δεν έχει άδεια συγκοινωνιακού έργου παρά μόνο για πολύ τοπική κλίμακα. Προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε άδεια συγκοινωνιακού έργου για δημοτική συγκοινωνία, για τα δύο ηλεκτροκίνητα λεωφορεία που έχουμε προμηθευτεί, και αυτό, φανταστείτε, είναι δύσκολο. Τώρα να εκτελέσουμε συγκοινωνιακό έργο εκτός των ορίων της πόλης απαγορεύεται ρητά. Ποιος εκτελεί; Εκτελεί το ΚΤΕΛ. Και σε ένα χρόνο από τώρα θα έχουν άδεια και οι ιδιωτικοί φορείς να εκτελέσουν συγκοινωνιακό έργο. Τι εννοώ τώρα ευθύνη των δημοτών. Το ΚΤΕΛ θα εκτελούσε δημοτική συγκοινωνία αν ήταν μια οικονομικά συμφέρουσα επιλογή γι’ αυτό, γιατί το ΚΤΕΛ είναι μία επιχείρηση, δεν είναι Δήμος. Θα ρωτούσε κάποιος: εσείς δεν μπορείτε να χρηματοδοτήσετε το ΚΤΕΛ για να κάνει τέτοια συγκοινωνία; Ούτε αυτό είναι επιλέξιμο. Το ζήτημα είναι ότι το ΚΤΕΛ έχει σταματήσει να εκτελεί αυτές τις συγκοινωνίες γιατί δεν υπήρχε ανταπόκριση. Δεν είναι πολλοί οι άνθρωποι που ανεβαίνουν στο λεωφορείο. Γιατί; Γιατί τα τελευταία χρόνια, κακώς, και στην πόλη και στα χωριά έχουμε συνηθίσει όλοι, να παίρνουμε το ιδιωτικό μας αυτοκίνητο και να έχουμε και την απαίτηση να βρούμε χώρο παρκαρίσματος έξω από το μαγαζί ή από την υπηρεσία που θέλουμε να επισκεφθούμε. Τα πράγματα δεν είναι έτσι στην Ευρώπη και τον προηγμένο κόσμο γενικά. Αν πάτε στο Λονδίνο δεν θα δείτε ιδιωτικό αυτοκίνητο έξω. Θα δείτε μόνο ταξί και λεωφορεία… Πρέπει κι εσείς, ως νέοι άνθρωποι, να κάνετε μία προσπάθεια να πείσετε τους συγχωριανούς σας. Πηγαίνετε μια Επιτροπή ή το Τοπικό Συμβούλιο στο ΚΤΕΛ, αφού πρώτα έχουν πειστεί οι πολίτες να επιλέγουν το λεωφορείο και όχι το ιδιωτικής χρήσης αυτοκίνητό τους, για να καταστεί συμφέρουσα η συγκοινωνία με το χωριό. Και αν υπάρξει αυτή η προϋπόθεση το ΚΤΕΛ θα βάλει πάλι τα δρομολόγιά του. Οι δυνατότητες που έχει ο Δήμος να συμβάλει σ’ αυτή την κατεύθυνση είναι σχεδόν μηδαμινές.
Απάντηση: Στο χωριό σας και γενικά στον ορεινό όγκο του Ελικώνα υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις που λειτουργούν και είναι μεγάλης κλίμακας. Μία από τις κυριότερες, η κυριότερη, είναι το Αλουμίνιον της Ελλάδος. Παρότι δεν είναι επιθυμητές οι περαιτέρω εγκαταστάσεις βαρέως τύπου (π.χ. ανεμογεννήτριες) βαριάς δηλαδή βιομηχανίας, επειδή πολλές φορές δεν μπορούμε να αποτρέψουμε την ίδρυση ή την επέκτασή τους, εμείς ζητάμε ανταποδοτικά οφέλη. Στα πλαίσια αυτών των ανταποδοτικών οφελών, ξεκινάμε από τα πρωτογενή και βασικά όπως αυτά που αναφέραμε προηγουμένως δηλαδή δρόμους, παιδικές χαρές κ.τ.λ. και στη συνέχεια πάμε και σε ωριμάνσεις έργων όπως ένα κλειστό γυμναστήριο. Αυτό το αίτημα για κλειστό γυμναστήριο υπάρχει στο χωριό καθώς είναι ένα ορεινό χωριό και δεν καθίσταται εύκολη η άθληση στην ύπαιθρο τον χειμώνα. Στα πλαίσια, λοιπόν, συνεχούς επικοινωνίας και διαπραγμάτευσης που γίνεται με αυτές τις μεγάλες εταιρείες που λειτουργούν στα όρια του Δήμου και του χωριού σας, σχεδιάζουμε σιγά σιγά την χρηματοδότηση ενός κλειστού γυμναστηρίου, στην οποία θα συμμετάσχει και ο Δήμος. Παράλληλα, αυτή την στιγμή έχουμε ήδη εξασφαλίσει μια χορηγία για την Αρβανίτσα που όλοι σας γνωρίζετε. Θα δημιουργήσουμε ένα πάρκο καλλισθενικής γυμναστικής, δηλαδή με όργανα που λειτουργούν με το βάρος του σώματος και δεν καταστρέφονται εύκολα, το πιο βασικό. Υπολογίζουμε ότι θα υλοποιηθεί τον Μάρτιο με Απρίλιο και θα μπορείτε εύκολα με τους γονείς σας ή τους φίλους σας να πηγαίνετε στην Αρβανίτσα να κάνετε την περιήγησή σας στο δάσος και παράλληλα να ασκείσθε. Τέτοιες μικρές ή μεγαλύτερες κινήσεις σχεδιάζονται. Το ξέρουμε ότι είναι απαραίτητες ειδικά για τα χωριά που έχουν πολλούς νέους ανθρώπους. Κάτι που μας ευχαριστεί από την μια πλευρά αλλά μας δημιουργεί ταυτόχρονα το χρέος να “κρατήσουμε” την νεολαία στο χωριό. Να ξέρετε ότι είναι στους σχεδιασμούς μας.
Απάντηση: Καταρχάς, η ανακατασκευή του δρόμου που όντως έχει πολλές λακκούβες και είναι επικίνδυνος δεν αφορά μόνο αυτούς που επισκέπτονται το χωριό αλλά και τους εργαζόμενους που καθημερινά μεταβαίνουν στα “Καλώδια” και τις βιομηχανίες. Ο δρόμος αυτός έχει προγραμματιστεί να ανακατασκευαστεί πλήρως τον Μάρτιο. Θα μπορούσαμε να το κάνουμε και τώρα αλλά οι καιρικές συνθήκες δεν το επιτρέπουν, ειδικά πάνω στο Κυριάκι. Για να “πέσει” πίσσα πρέπει να είναι σταθερά η θερμοκρασία πάνω από 10 βαθμούς Κελσίου. Αυτό, λοιπόν, το έργο είναι προγραμματισμένο και θα υλοποιηθεί. Κι όχι με το “θα” των πολιτικών που ξέρετε. Τώρα, η έλλειψη σήματος είναι ένα θέμα που αφορά και το χωριό και μου κάνει εντύπωση που δεν το αναφέρατε. Είναι προβληματική η σύνδεση με την τηλεόραση, δεν πιάνουν όλα τα κανάλια. Σήμερα, λοιπόν, απεστάλη αίτημα προς το Αλουμίνιον της Ελλάδος για την χορηγία μιας κεραίας της τάξεως των 25.000 ευρώ. Είναι αρκετά υψηλού κόστους αλλά θα υπάρξει βελτίωση του σήματος. Από κει και πέρα με το διαδίκτυο πραγματοποιούμε μία μελέτη ώστε να πετύχουμε με μια κεραία – αναμεταδότη να υπάρχει συνεχώς σήμα στην Αρβανίτσα. Γιατί την Αρβανίτσα την προορίζουμε για χώρο πολυδραστηριότητας. Δηλαδή θέλουμε να πηγαίνει και ο αθλούμενος από την γύρω περιοχή, τις Κυριακές, και να διαθέτει ο χώρος τα όργανα γυμναστικής του, θέλουμε να σταματήσει εκεί και ο ορειβάτης, θέλουμε να φτάσει εκεί και ο μουσικός να δημιουργήσει το μουσικό του σχήμα και να παίξει μουσική με τους φίλους του. Θέλουμε να πάνε όλοι και να απολαύσουν το εξαιρετικό τοπίο γιατί είναι ένα κομμάτι του Δήμου μας που ασκεί ιδιαίτερη γοητεία, έλκυε και ελκύει τους ανθρώπους. Και επιδιώκουμε να το αξιοποιήσουμε ακόμη παραπάνω. Βέβαια, να πούμε ότι αξίζουν συγχαρητήρια στους ανθρώπους του Ορειβατικού Συλλόγου Κυριακίου που ξεκίνησαν από μηδενική βάση και κατέστησαν το Φεστιβάλ Δάσους της Αρβανίτσας γνωστό σχεδόν στα πέρατα της γης. Και η δική μας πολιτική είναι να ενισχύσουμε τον χώρο και τις υλικές προδιαγραφές .
Απάντηση:Πολύ ωραία ερώτηση. Όλα αυτά εντάσσονται στον σύγχρονο τρόπο προβολής. Αναφέρατε την κρίσιμη λέξη “προβολή”. Πράγματι σήμερα η προβολή γίνεται με το διαδίκτυο. Μέσα από την τουριστική διαδικτυακή πλατφόρμα, που προαναφέραμε, όλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε χωριού θα καταχωρηθούν και θα είναι προβεβλημένα. Κάποιος που έχει τέτοιου είδους εκπαιδευτικά ενδιαφέροντα, ιστορικά ή ιστοριοδιφικά θα έχει ένα λόγο παραπάνω να επισκεφθεί την Κοινότητά σας. Βέβαια, στην γνωστοποίηση του Μουσείου του Δάσκαλου μπορεί να συμβάλει και η εφημερίδα σας. Αν η εφημερίδα που δημιουργήσετε εμπεριέχει τέτοια θέματα και προσπαθήσετε να κάνετε διάχυση του περιεχομένου της, βοηθάτε κι εσείς μ’ αυτόν τον τρόπο. Με ίσως μικρότερες δυνάμεις αλλά πολύ σημαντικές. Γιατί εσείς το γνωρίζετε, αλλά πολλοί άνθρωποι δεν ξέρουν πόσο πλούσια είναι η συλλογή αυτού του Μουσείου. Εγώ, επειδή έχω προσωπική φιλία με τον Δάσκαλο και είμαι κι εκπαιδευτικός το έχω επισκεφτεί πολλές φορές και όντως αξίζει να προβληθεί.
Απάντηση : Καταρχάς, η διαχείριση των απορριμμάτων έχει να κάνει με την Επιτροπή του Φεστιβάλ και τον Ορειβατικό Σύλλογο. Αυτός αιτείται την βοήθεια του Δήμου για να εντατικοποιηθεί η αποκομιδή των απορριμμάτων εκείνες τις μέρες. Αυτό που αναφέρατε είναι ένα παράδειγμα αυτού που ονομάζουμε βίαιη τουριστική ανάπτυξη. Ίσως το έχετε μελετήσει και στην Έκθεση. Αυτά είναι τα αρνητικά μιας τουριστικής ανάπτυξης που γίνεται μόδα, χωρίς να υπάρχουν οι αναγκαίες υποδομές και θα πρέπει να προβληματιστούμε όλοι πάνω στο θέμα. Είναι ένα πρόβλημα για κάποιες μέρες αλλά φανερώνει και την χαμηλή αντίληψη που έχουμε για την καθαριότητα και την διαχείριση του δημόσιου χώρου. Δεν θα απαντήσω στην ερώτηση αλλά θα προτείνω, επειδή είστε νέα παιδιά, να πραγματοποιήσετε εσείς μια εκστρατεία κατά την έναρξη του Φεστιβάλ. Όταν αρχίσουν να καταφθάνουν οι κατασκηνωτές προφορικά ή με ένα φυλλάδιο ή ακόμη και με την διοργάνωση ενός event, να τους ευαισθητοποιήσετε απέναντι στο ζήτημα της καθαριότητας διατυπώνοντας: “Χαιρόμαστε πολύ που βρίσκεστε εδώ και είστε καλοδεχούμενοι. Συμβάλετε στην καλλιέργεια του πολιτισμού και στην ανάπτυξη της περιοχής μας. Σας παρακαλούμε να διατηρήσετε τον χώρο καθαρό, όπως τον παραλάβατε”. Γιατί κι αυτή η συμπεριφορά είναι έκφραση πολιτισμού. Έχουμε συνηθίσει στην χώρα μας να καταγγέλλουμε για τα πάντα το κράτος αλλά δεν αναλογιζόμαστε την προσωπική μας ευθύνη. Αν όλοι στοχαστούμε σε βάθος και αναλάβουμε την ευθύνη που μας αναλογεί τότε τα προβλήματα θα γίνουν ηπιότερα.
Απάντηση: Δεν θα απαντήσω προσωπικά αλλά θα τοποθετηθώ ως Δήμος γιατί εδώ έχουμε την ευτυχή συγκυρία να είμαστε όλος ο Δήμος μαζί απέναντι σ’ αυτό το πρόβλημα. Έμείς, λοιπόν,έχουμε συνειδητοποιήσει ότι ο Ελικώνας δεν μπορεί να δεχτεί άλλες ανεμογεννήτριες. Θα ήθελα να γνωρίζετε ότι σε ποσοστό αναλογίας ο Ελικώνας αυτή τη στιγμή δέχεται εντελώς δυσανάλογο αριθμό εγκαταστάσεων σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα. Η Βοιωτία έχει το 17% της πανελλαδικής εγκατάστασης και η Στερεά Ελλάδα το 48%. Αυτό σημαίνει ότι σχεδόν η μισή εγκατάσταση από κυβικά ανεμογεννητριών αφορά την Στερεά Ελλάδα, την Βοιωτία ειδικότερα, τον Ελικώνα ακόμη περισσότερο. Σ’ αυτό το θέμα έχουμε αποφασίσει όλες οι παρατάξεις των δημοτικών συμβουλίων, κάθε νέα εγκατάσταση που έρχεται για γνωμοδότηση να την απορρίπτουμε. Εμείς, δυστυχώς, να το τονίσω αυτό, δίνουμε γνωμοδοτήσεις, δεν παίρνουμε αποφάσεις. Το κακό είναι ότι το θεσμικό πλαίσιο δεν μας ρωτάει αν θα πραγματοποιηθεί η εγκατάσταση ή όχι. Απλά ρωτάει την γνώμη μας. Όλες λοιπόν οι γνωμοδοτήσεις μας είναι αρνητικές. Ωστόσο, οι εταιρείες αυτές, αρκετά συχνά, παίρνουν έγκριση από φορείς που είναι πάνω από μας, δηλαδή από την λεγόμενη Αποκεντρωμένη Διοίκηση ή και το ίδιο το αρμόδιο Υπουργείο. Τι γίνεται, όμως, όταν εμείς θεωρούμε ότι μια εγκατάσταση είναι εντελώς ακατάλληλη; Υπό την έννοια ότι είναι ορατή από ένα χωριό ή ότι επιβαρύνει τις κτηνοτροφικές μονάδες ή ότι καταστρέφει την πανίδα της περιοχής κ.τ.λ. Όταν δηλαδή βλέπουμε ότι η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων δεν μας πείθει; Και αντίθετα θεωρούμε ότι η εγκατάσταση θα έχει βαρύ αποτύπωμα στο περιβάλλον; Το έσχατο μέσο που έχουμε είναι να προσφύγουμε στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Έχουμε κάνει προσφυγή, λοιπόν, μέχρι σήμερα δύο φορές, εύχομαι να μην χρειαστεί και τρίτη για μια εγκατάσταση που θα λάμβανε χώρα στην Μεγάλη Λούτσα, στο Ζερίκι. Με την βοήθεια του Συμβουλίου Επικρατείας, καταφέραμε μέχρι τώρα -γιατί επανέρχεται το θέμα- να την αποτρέψουμε. Σε ό,τι λοιπόν θεωρούμε κρίσιμο και ακατάλληλο προσφεύγουμε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το έσχατο μέσο, και αυτό θα κάνουμε σε ανάλογη περίπτωση στο μέλλον.
Οικονομικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδας με έδρα την Λιβαδειά, που υπεστάλη στις 27/09/2013, σηματοδοτώντας την παύση λειτουργίας του εν λόγω Τμήματος. Την Ελληνική Σημαία, μία εμβληματική δωρεά ανεκτίμητης πνευματικής, συναισθηματικής και ιστορικής αξίας, κληροδότησε στο ορεινό και δυσπρόσιτο σχολείο μας, με τους συμβολισμούς που αυτές οι ιδιότητες εμπεριέχουν, εν έτει 2016 και επί Διευθύνσεως Μαρίας Λάμπρου, ο Πρόεδρος του Τμήματος και εξαίρετος Καθηγητής Επιχειρησιακής Έρευνας, Χαράλαμπος (Άκης) Μπότσαρης. Κε Δήμαρχε, εμείς, οι μαθητές και οι μαθήτριες της Κοινότητας Κυριακίου ενώνουμε την φωνή μας με όλους τους Δημότες του Δήμου μας στο καθολικό αίτημα επαναλειτουργίας Πανεπιστημιακού Τμήματος στην έδρα του Δήμου μας και πρωτεύουσα του Νομού μας, την Λιβαδειά. Και θα αισθανθούμε ότι επιτελέσαμε το χρέος της διαφύλαξης και εξασφάλισης της πνευματικής και ιστορικής συνέχειας του ιερού αυτού συμβόλου, την ημέρα της παράδοσής του από εμάς στον Πρόεδρο ενός νέου Πανεπιστημιακού Τμήματος, ώστε να συνεχίσει να κυματίζει αγέρωχα στον φυσικό του χώρο, το Πανεπιστήμιο Λιβαδειάς. Σε ποιες ενέργειες έχει προβεί/ή θα προβεί ο Δήμος προκειμένου να υλοποιηθεί αυτό το δίκαιο και πάνδημο αίτημα;
Απάντηση: Θέλω να γνωρίζετε ότι σημαία του προεκλογικού μου προγράμματος ήταν η επαναφορά της διεκδίκησης του Πανεπιστημιακού Τμήματος στην Λιβαδειά. Για κάποια χρόνια δεν ακουγόταν καμία φωνή. Το θεωρούσαν όλοι ως τετελεσμένο γεγονός ότι οποιαδήποτε πανεπιστημιακή σχολή είχε χαθεί οριστικά. Επειδή συνέβαινε να είμαι Δημοτικός Σύμβουλος και γραμματέας της Επιτροπής διεκδίκησης Πανεπιστημίου, όταν ιδρύθηκε το Τμήμα του Πανεπιστημίου, επί Δημαρχίας Άρη Ρούσσαρη, θέλω να σας αναφέρω ένα συμπέρασμα. Έχω μακροχρόνια εμπειρία σχετικά με την Πανεπιστημιακή Σχολή. Από το 2003, έτος εκκίνησης λειτουργίας της στη Λιβαδειά, ασχολούμαι άμεσα ή έμμεσα, περίπου 20 χρόνια. Το πιο σημαντικό είναι, και γίνονται ενέργειες προς αυτή την κατεύθυνση, να επιλέξεις, σε συνεργασία με την Διοικούσα επιτροπή του Πανεπιστημίου που σε ενδιαφέρει και σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας, μία Σχολή που θα είναι βιώσιμη στο μέλλον. Αυτό που κάνουμε τώρα είναι να μελετάμε το θέμα και να συναντιόμαστε συχνά με τις Διοικούσες Επιτροπές δύο Πανεπιστημίων. Εξετάζουμε την περίπτωση της έλευσης στη Λιβαδειά δύο Σχολών που θεωρούμε ότι θα αντέξουν στον χρόνο γιατί γνωρίζουμε πόση σημασία έχει αυτό. Αν λειτουργήσει μία σχολή που δεν θα την δηλώσει κανένας στο μηχανογραφικό του ή θα την δηλώσει κάποιος ως τελευταία του επιλογή, μια τέτοια σχολή δεν έχει πολλές ελπίδες να επιβιώσει. Ταυτόχρονα, επειδή ανοίγεται μπροστά μας μια νέα εκπαιδευτική πραγματικότητα, αυτή που ονομάζεται Ιδιωτικά Πανεπιστήμια, είμαστε σε επικοινωνία και με τέτοιους φορείς, εφόσον είναι πλέον νόμος του Κράτους. Οπωσδήποτε, όμως, θεωρούμε ότι η έλευση φοιτητών στην πόλη είναι διπλό καλό. Έχει, καταρχάς, θετική επίδραση στον Δήμο και όχι μόνο στην πόλη γιατί δεν αφορά μόνο την πόλη της Λιβαδειάς. Έρχονται νέοι άνθρωποι με φρέσκα μυαλά και ιδέες και αρχίζει μία ζύμωση που ανανεώνει τον κοινωνικό αλλά και τον πολιτιστικό ιστό και ανυψώνει το πνευματικό υπόβαθρο του τόπου. Ταυτόχρονα και στους φοιτητές δίνεται η ευκαιρία να σπουδάσουν σε μια επαρχιακή πόλη βιώνοντας μια διαφορετική εμπειρία , κυρίως όσοι προέρχονται από μεγάλα αστικά κέντρα. Το μεγάλο πρόβλημα συνήθως, σχετικά με το Πανεπιστήμιο είναι η έλλειψη κτηριακής υποδομής για την στέγασή του. Εμείς αυτό το έχουμε λύσει καθώς στο πρώην Δημοτικό κατάστημα της Χαιρώνειας, πρώην Δημαρχείο, υπάρχουν οι εγκαταστάσεις αυτές που θα μπορούσαν να
φιλοξενήσουν μια Σχολή. Και κάνουμε τις απαραίτητες μετατροπές για αυτό. Όμως, μην παρεξηγηθούμε, δεν έχει αποφασιστεί ακόμη κάτι, είμαστε στην φάση της διεκδίκησης.
στην οποία ένα νέο ζευγάρι μπορεί να μεγαλώσει τα παιδιά του με ασφάλεια, με άμεση επαφή με την φύση, σε ένα φιλικό και ζεστό κοινωνκό περιβάλλον κι όχι στο απρόσωπο κλίμα της μεγαλούπολης. Άρα, να είναι ένας ζωντανός Δήμος, ένας δήμος που θα έχει αναδείξει την ιστορικότητα και την ομορφιά του και ένας δήμος που θα έχει υποδομές για όλους τους πολίτες και για όλες τις ηλικίες. Υποδομές που σχετίζονται με την πρώτη ηλικία με τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, με καλές σχολικές δομές. Υποδομές που θα αφορούν και την μέση ηλικία με ευκαιρίες για δράσεις και δημιουργική ενασχόληση στο κοινό πεδίο. Υποδομές και για την Τρίτη Ηλικία. Ο τρόπος που φερόμαστε στους ηλικιωμένους αποδεικνύει και το επίπεδο του πολιτισμού μας. Γιατί αυτοί προσέφεραν και έρχεται η ώρα που πρέπει κι εμείς να τους προσφέρουμε. Είμαστε στην φάση δημιουργίας δομών υποστήριξης της τρίτης ηλικίας σε συνεργασία με την Μητρόπολη Λιβαδειάς στο παλιό Κρατικό Νοσοκομείο Λιβαδειάς. Πρόκειται για έναν σχεδιασμό που δεν θα υλοποιηθεί άμεσα αλλά μακροπρόθεσμα. Γενικά, με “ενοχλεί” να έρχονται τουρίστες στην πόλη μας και να φεύγουν αναρωτώμενοι : “Γιατί δεν ξέραμε τίποτε γι’ αυτή την πόλη και την ευρύτερη περιοχή;” Έχουμε μια πόλη και έναν Δήμο που αξίζει τον κόπο να προσέξει και να επισκεφτεί κάποιος. Πάμε να εξαντλήσουμε όλες τις δυνατότητες προβολής των θετικών στοιχείων του τόπου μας. Αυτόν τον Δήμο θέλω να αφήσω φεύγοντας.
Ερώτηση: Ποιες δράσεις υλοποιούνται ή προτίθεσθε να υλοποιήσετε για να εμπλέξετε τη νέα γενιά στην ιστορία και την πολιτιστική κληρονομιά, στην περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση, στον αθλητισμό, στην πολιτική; Απάντηση: Να ξεκινήσουμε με τον αθλητισμό: η βελτίωση των αθλητικών υποδομών και μέσα στην πόλη της Λιβαδειάς και όχι μόνο στο Κυριάκι ή στον Αη Γιώργη είναι ζητούμενο. Γιατί αυτή τη στιγμή έχουμε ένα κλειστό γυμναστήριο που δεν μπορεί να εξυπηρετήσει όλο τον κόσμο, όλους τους Συλλόγους, όλες τις δραστηριότητες. Έχουμε ένα Δημοτικό Στάδιο που δεν έχει επαρκείς υποδομές ώστε να εξυπηρετεί αξιοπρεπώς τους αθλούμενους. Κι όταν λέμε αθλούμενους μας ενδιαφέρει κυρίως ο πολίτης που αθλείται καθημερινά, δηλαδή ο άνθρωπος που θέλει να κάνει την γυμναστική, την άθληση ένα οργανικό παρακολούθημα της καθημερινότητάς του. Η άθληση ξέρουμε όλοι πόσο ωφελεί. Σε περίπου ένα μήνα από τώρα -θα έχετε παρατηρήσει ότι δεσμεύομαι με χρονοδιαγράμματα- θα έχουμε έτοιμο ένα νέο Κλειστό Γυμναστήριο σύγχρονου τύπου με μπαλόνια. Θα έχει κάτω παρκέ, μπασκέτες, βόλλευ κ.τ.λ. και από πάνω έναν θόλο αερο-υποστηριζόμενο. Έχει δρομολογηθεί και πραγματοποιείται αυτό το έργο στο πίσω προαύλιο του 1ου Λυκείου Λιβαδειάς γιατί εκεί υπήρχε κατάλληλος χώρος. Στο αθλητικό στάδιο Λιβαδειάς – συγκεντρώνουμε στον προϋπολογισμό μας τα αναγκαία ποσά- θα αναβαθμίσουμε τα αποδυτήρια και τους περιμετρικούς χώρους ώστε να μπορεί κάποιος νέος/-α που εξετάζεται στις πανελλαδικές και ο κάθε αθλούμενος να πραγματοποιεί ρίψεις, ακόντιο, βολές κτλ. Δεν υπάρχουν αυτά τώρα. Προγραμματίζουμε επίσης και θα θέσουμε στην Περιφέρεια την πρόταση για ένα ανοιχτό Κολυμβητήριο γιατί και το κολυμβητήριο που υπάρχει δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες. Παρουσιάζονται συχνές βλάβες και είναι μικρό. Γενικά η κολύμβηση είναι πολύ ωραίο άθλημα και υπάρχει μεγάλη ζήτηση, μεγαλύτερη από αυτή που καλύπτουμε. Τα καλλισθενικά πάρκα, σαν αυτό που θα κατασκευάσουμε στην Αρβανίτσα, θα είναι ζητούμενο για τα επόμενα τέσσερα χρόνια που θα είμαι Δήμαρχος. Θα προσπαθήσουμε να τα “φυτεύουμε” παντού ώστε να μπορεί ο περιπατητής να κάνει τις ασκήσεις του, ο ηλικιωμένος κατά την διάρκεια του περιπάτου του να κάνει μυϊκή ενδυνάμωση που είναι σημαντικό για την υγεία του. Κι έτσι, συνδυαστικά, θα βελτιώσουμε όλες τις αθλητικές υποδομές. Σχετικά με την πολιτική: Μια πολύ ωραία ιδέα, που διατύπωσαν οι φίλοι μας οι Ευρωπαίοι ερχόμενοι να γνωρίσουν το επίπεδο της δημοκρατικής λειτουργίας των Δήμων, είναι να δημιουργήσουμε ένα άτυπο Δημοτικό Συμβούλιο Νέων. Είναι μια ιδέα που έχει δοκιμαστεί και στο παρελθόν. Και παρότι ακούγονται πολύ ηχηρές αυτές οι προτάσεις/τίτλοι δεν αντέχουν στο πεδίο. Όμως, εμείς θέλουμε να κινηθούμε με προσεκτικά βήματα και οργανωμένα: μια σκέψη μας είναι να έρχεστε συχνά στο δημοτικό συμβούλιο να ακούτε και να αποκτήσετε την εμπειρία της διαδικασίας ενός δημοτικού συμβουλίου. Στη συνέχεια στα σχολεία σας να κάνετε αντίστοιχες μικροδομές όπου να μπορείτε να συζητάτε πολλά θέματα. Και συχνά να μας στέλνετε παρατηρήσεις, αιτήματα, ιδέες για να τις αξιοποιούμε. Πιο ειδικά για την εμπλοκή των νέων, ομολογώ δεν έχω προλάβει να ασχοληθώ μέχρι τώρα, αλλά είναι μέσα στον προγραμματισμό μας.
Θα σταθούμε αρωγοί στο έργο σας και κοινωνοί σε εθελοντικές δράσεις. Επίσης, είστε μια νέα Δημοτική Αρχή με όραμα και προσδοκούμε πολλά από εσάς!
– Κι εγώ σας ευχαριστώ πολύ!