Οι μαθητές χρησιμοποιούν ξενικές λέξεις από τις Ασκήσεις-Δραστηριότητες 2 και 3 της 1ης Ενότητας της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας και δημιουργούν τις δικές τους ιστορίες φαντασίας.
Το στημένο παιχνίδι της Ελευθερίας Γιαγκούλα
Μία Κυριακή του Οκτώβρη, εκεί που καθόμουν και σκίτσαρα ένα κορίτσι ανφάς χτυπάει το τηλέφωνό μου και τι να δω; “Τουρνουά σκάκι! Ο νικητής κερδίζει 50% σκόντο σε ένα φάστφουντ μαγαζί στην πιάτσα Ομονοίας”.
Πάω, λοιπόν, μιας και ξέρω να παίζω σκάκι, στο τουρνουά. Βάζω τα φαντεζί μου ρούχα και φεύγω σαν σίφουνας.
Μόλις φτάνω ο οργανωτής του παιχνιδιού έχει ήδη αρχίσει να παρλάρει και να εξηγεί τους κανόνες του παιχνιδιού με την μπάσα φωνή του και τα γκλάμουρ ρούχα του.
Έρχεται η ώρα να ξεκινήσουμε. Είμαι πρώτη. Έχω πολλή αγωνία. Άραγε μπορεί να κερδίσω; Αρχίζω και παίζω μαζί με έναν αντίπαλο που δεν φαίνεται να ξέρει πολλά από σκάκι.
Ενώ στην αρχή φαινόταν πως το παιχνίδι δεν ήταν σκάρτο, ο αντίπαλος με νίκησε με τη βοήθεια των υπολοίπων παικτών. Τελικά όλα έγιναν, για να διαφημιστεί το μαγαζί και να αυξήσει τον τζίρο του.
Μια βόλτα στη Θεσσαλονίκη του Μιχαήλ Μίχου
Πριν δύο χρόνια η Ακαδημία, “Δόξα Κορησού” συμμετείχε σε ένα τουρνουά ποδοσφαίρου στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Αφού ολοκληρώθηκαν οι αγώνες, το συμβούλιο της ομάδας μας πήγε σε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο. Στην είσοδο του εμπορικού κέντρου αντικρίσαμε έναν ζωγράφο με μπάσα φωνή που σκίτσαρε ανφάς ένα μικρό παιδί. Μέσα στο εμπορικό κέντρο υπήρχαν φαντεζί βιτρίνες με γκλάμουρ ρούχα που τα πουλούσαν πολύ ακριβά χωρίς να κάνουν σκόντο στη τιμή και να ανεβάζουν τον τζίρο. Εκτός από μαγαζιά με ρούχα και παπούτσια υπήρχαν πολλές καφετέριες, εστιατόρια και φαστφούντ. Τελικά το εμπορικό κέντρο έμοιαζε σαν μια μεγάλη εμπορική πιάτσα.
Τα φθινοπωρινά γενέθλια της Ειρήνης Κωνσταντινίδου
Μια φθινοπωρινή μέρα του Σεπτέμβρη έκανε τα γενέθλια μια φίλη μου σε ένα φαστφούντ. Η μία φίλη μου είχε ντυθεί τόσο γκλάμουρ, από την κορυφή έως τα νύχια και ήταν φουλ στη λάμψη. Της είπα κι εγώ ότι ήταν πολύ φαντεζί. Όταν ήρθε ο σερβιτόρος, ήταν πολύ σκάρτος, διότι έριξε το αναψυκτικό πάνω μου. Στη συνέχεια, πήγε η εορτάζουσα να πληρώσει το λογαριασμό και της έκαναν σκόντο. Μετά πήγαμε και κάτσαμε κοντά στην πιάτσα των ταξί. Εκεί που παρλάραμε ήρθε ένας φωτογράφος και ήθελε να μας βγάλει φωτογραφία ανφάς και τελικά μας χάρισε τις φωτογραφίες που μας έβγαλε.
Η ιστορία με τον περίεργο ζωγράφο του Μάριου Τσίπου
Πριν λίγα χρόνια είχαμε πάει μια εκπαιδευτική εκδρομή με το σχολείο μου στην Πάτρα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι, αφού τελειώσαμε με τα μουσεία, μας είπαν ότι είχαμε τέσσερις ελεύθερες ώρες. Αρχικά αποφασίσαμε να κάνουμε τη βόλτα μας στην πιάτσα. Όταν περπατούσαμε είδαμε έναν ζωγράφο που σκίτσαρε όποιον περαστικό το επιθυμούσε για 30€. Ο φίλος μου ήθελε οπωσδήποτε ένα πορτρέτο και πόζαρε όλο γκλάμουρ και καμάρι. Ο ζωγράφος στο τέλος φώναξε με την μπάσα φωνή του τον φίλο μου, να δει το έργο. Ο φίλος μου, όταν το είδε, έξαλλος φώναξε “το ανφάς μοιάζει με πίθηκο. Μόνο τα φαντεζί χρώματα αξίζουν”. Ο ζωγράφος άρχισε να παρλάρει και να λέει ” το έργο μου είναι καλλιτέχνημα και δε θα το δεχτώ από έναν αδαή της τέχνης να μου λέει πως το έργο μου είναι σκάρτο“. Ο φίλος μου του είπε “δεν σου δίνω 30€, θα μου κάνεις σκόντο“. Και τότε ο ζωγράφος του είπε “μα ακόμη δεν έχω κάνει τζίρο, θες να μου κάνεις και σκόντο;” Ο φίλος μου τότε του είπε “περίμενε να σου φέρω τα λεφτά από την μαμά μου”. Και πήγε στο δίπλα φαστφούντ πήρε μια κέτσαπ και μια μουστάρδα και τον έκανε χοτ-ντογκ. Στο γυρισμό ήμασταν πτώμα και κάναμε τουρνουά χασμουρητού.
Ένα ποδοσφαιρικό τουρνουά του Δημήτρη Σαλτσογλίδη
Μια φορά εγώ κι η ομάδα ποδοσφαίρου μου είχαμε πάει σε ένα τουρνουά. Εκεί παίξαμε πολλά ματς . Σε μερικά νικήσαμε. Σε άλλα χάσαμε. Αλλά ήταν ωραία. Αφού τελειώσαμε πήγανε σε ένα εστιατόριο όπου φάγαμε φαστ φουντ. Είχε έρθει και ένα συγκρότημα που ο τραγουδιστής ήταν μπάσος. Αμέσως μετά από το συγκρότημα, δεν ξέρω αν ήταν σχεδιασμένο, ήρθε ένας ζωγράφος, δεν ξέρω και εγώ τι ήταν. Άρχισε να σκιτσάρει κάτι αρχαία πράγματα. Σαν αγγεία φαίνονταν. Μετά από ένα τέταρτο έφυγε. Φαντάζομαι ότι πήγαινε πολλά χρόνια ζωγραφική, ό,τι άλλο έκανε. Ήρθε η ώρα να φύγουμε. Μπήκαμε στο λεωφορείο. Εκείνο ξεκίνησε. Κατά την διάρκεια της διαδρομής συζητούσαμε για το πώς περάσαμε. Μερικοί φίλοι μου έλεγαν ότι ο τραγουδιστής από το συγκρότημα που βρήκαμε ήταν σκάρτος. Εγώ έλεγα ότι τα παραλένε. Παρόλα αυτά ήταν μια υπέροχη μέρα κατά την οποία πέρασα πάρα πολύ καλά. Ελπίζω και οι φίλοι μου.
Δημοσιεύτηκε στις 13th Οκτώβριος 2020 στις 23:49 και βρίσκεται κάτω από Αρχαία Ελληνική Γλώσσα Α΄ Γυμνασίου.
Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια για το άρθρο χρησιμοποιώντας RSS 2.0 feed.
Σχόλια και pings δεν επιτρέπονται.
