(Αυλή του Λυκείου Γόννων ,φθινόπωρο 2020, με τη φωτογραφική ματιά της Ευτυχίας Δεδικούση, μαθήτριας Γ’ Γυμνασίου Γόννων)

Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα,λίγο πριν ο ουρανός σταματήσει να προβάρει χρώματα και ντυθεί  τη σκοτεινή του μαγεία…Πήχτωνε το βράδυ. Λιγόστεψε κι ο αχός απ’ τα κυπαρίσσια. Ανάψανε οι λαµπάδες τ’ ουρανού.Το ποτάµι µουρµούριζε µες στον ύπνο του κρυφά παραµιλητά. Το παιδί κείνο το βράδυ δεν κοιµήθηκε… ολόκληρο το βράδυ. Έγραψε το πιο πικρό, το πιο µεγάλο του παραµύθι…Είχε καταφέρει όλη τη νύχτα να µετρήσει τ’ άστρα… Να τα µετρήσει όλα… σιγά σιγά… ένα ένα… Όλα… Και τα βρήκε σωστά.

Ο Λουντέµης έγραφε όπως ανάσαινε, δεν σταµατούσε ποτέ… Σχεδόν καθένα από τα βιβλία του είναι και µια µαρτυρία από τη µακρόχρονη οδύσσειά του στους χώρους της εξορίας – µέσα κι έξω από την Ελλάδα… Τώρα τα παιδιά, όταν θα µετράνε τ’ άστρα, θα ξέρουν πως εκείνο που τους λείπει βρίσκεται στη βιβλιοθήκη τους». Στρατής Τσίρκας