Σήμερα στο μάθημα της Λογοτεχνίας  της Β Γυμνασίου γνωρίσαμε τον Ζακ Πρεβέρ. Λίγα λόγια για τον ποιητή:Ο Ζακ Πρεβέρ (4 Φεβρουαρίου 1900 – 11 Απριλίου 1977) ήταν δημοφιλής Γάλλος ποιητής, τραγουδοποιός και σεναριογράφος. Γεννήθηκε στο Neuilly-sur-Seine και μεγάλωσε στο Παρίσι. Ο πατέρας του ήταν κριτικός θεάτρου και του μετέδωσε την αγάπη για το θέατρο, ήθελε να τον κάνει ηθοποιό όμως εκείνο δεν μπορούσε να βρίσκεται μπροστά στο κοινό ενώ τον ενθουσίαζε η ατμόσφαιρα στα παρασκήνια. Από μικρή ηλικία, τόσο εκείνος όσο κι ο αδερφός του Πιέρ, φτιάχνανε στίχους, σκετσάκια, ιστορίες, παιχνίδια. Μετά την ολοκλήρωση της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, εγκατέλειψε το σχολείο και πήγε να εργαστεί σε ένα μεγάλο πολυκατάστημα στο Παρίσι. Κλήθηκε να υπηρετήσει στρατιωτική θητεία το 1918 και μετά τον πόλεμο στάλθηκε στην Εγγύς Ανατολή για να υπερασπιστεί τα γαλλικά συμφέροντα εκεί. Επέστρεψε στο Παρίσι και τις χρονιές 1926-1929 είχε επαφές με το κίνημα του σουρεαλισμού ωστόσο το 1929 ήρθε σε ρήξη με τον Μπρετόν αρνούμενος να τον ακολουθήσει σε πολιτική στράτευση. Το 1930 ξεκίνησε η λογοτεχνική του παραγωγή, δημοσιεύοντας σε περιοδικό μια σειρά ποιημάτων και τον επόμενο χρόνο το αφηγηματικό σατιρικό ποίημα «Δείπνο μεταμφιεσμένων στο Παρίσι-Γαλλία», για πολλούς ένα από τα σπουδαιότερα έργα του. Έκτοτε έγραψε και δημοσίευσε πολλά ποιήματα, αφηγήματα, ιστορίες δημοσιεύοντας τα σε διάφορα περιοδικά. Για πρώτη φορά συγκεντρώθηκαν τα ποιήματα του σε έναν τόμο το 1945, με τον τίτλο: «Κουβέντες». Πολλά από αυτά τα ποιήματά μελοποιήθηκαν και έγιναν πασίγνωστα και πολύ αγαπητά στην Γαλλία. Σημαντική ήταν η παρουσία του και στον κινηματογράφο. Με τον αδερφό του έκαναν 3 ταινίες, ο αδερφός του αναλάμβανε την σκηνοθεσία κι εκείνος το σενάριο. Έγραψε το σενάριο και για άλλες ταινίες, και τους διαλόγους για ακόμη περισσότερες. Στις ταινίες αυτές επικρατούσε μια αίσθηση μελαγχολίας που έχει μείνει ως «ποιητικός ρεαλισμός». Λόγω των αριστερών του πεποιθήσεων είχε συχνά προβλήματα με την λογοκρισία. Πέθανε στις 11 Απριλίου του 1977 κι ενώ δούλευε τους διαλόγους της τελευταίας σκηνής του έργου κινούμενων σχεδίων «Ο βασιλιά και το πουλί»(διαδικτυακή πηγή hallofpeople, 2014 Sp. K. Androulakis, Chania, Crete, Greece)

Το θέμα πάντα επίκαιρο:
Το ποίημα εστιάζει στη δημιουργική φαντασία των παιδιών και στην ανάγκη τους για φυγή από το ασφυκτικό σχολικό περιβάλλον. Επιθυμούν να γνωρίσουν τον κόσμο, να αποκομίσουν εμπειρίες και με οδηγό τη φαντασία τους, την τόλμη τους και την αισιοδοξία τους μπορούν να ταξιδεύσουν σε όλον τον κόσμο Το ποίημα που μας συντρόφεψε  είναι το εξής: