Μυκήνες
Οι «πολύχρυσες» Μυκήνες, που υμνήθηκαν από τον Όμηρο στα έπη του είναι το σημαντικότερο ανακτορικό κέντρο της Ύστερης εποχής του Χαλκού στην Ελλάδα. Με το όνομα «μυκηναϊκός» προσδιορίζεται ένας από τους λαμπρότερους πολιτισμούς της ελληνικής ιστορίας και οι μύθοι που συνδέονται με την ιστορία τους είναι από τους πιο γνωστούς και δημοφιλείς. Ιδρυτής των Μυκηνών θεωρείται ο Περσέας, ενώ στη συνέχεια την εξουσία ανέλαβε ο Ατρέας και οι απόγονοί του (Αγαμέμνων, Ορέστης, Τισαμενός). Η ακρόπολη των Μυκηνών εντυπωσιάζει τον επισκέπτη με τα κυκλώπεια τείχη και την περίφημη Πύλη των Λεόντων. Το 1876 ο Γερμανός Ερρίκος Σλήμαν ανακάλυψε αρκετούς τάφους που περιείχαν μεγάλες ποσότητες από κοσμήματα, χρυσές μάσκες και άλλα αντικείμενα, απ’ τα οποία συμπεραίνεται ότι επρόκειτο για βασιλικούς τάφους. Οι τάφοι σε σχήμα κυψέλης βρίσκονται σε άλλο τμήμα κάτω από την ακρόπολη. Η Νεώτερη Μυκηναϊκή Περίοδος (1400-1100 π.Χ.) ήταν εποχή μεγάλης ευημερίας για την Πελοπόννησο και σε αυτό το διάστημα τοποθετείται από ορισμένους μελετητές ο Τρωικός Πόλεμος. Οι Μυκήνες καταστράφηκαν γύρω στο 1100 π.Χ., αλλά εξακολούθησαν να υπάρχουν ως μια μικρή πόλη-κράτος. Οι Μυκήνες έστειλαν 400 άνδρες εναντίον των Περσών στις Θερμοπύλες το 480 π.Χ. και το 479 π.Χ. συμμετείχαν στη μάχη των Πλαταιών. Το 468 π.Χ. καταστράφηκαν από το Άργος, όμως στους ελληνιστικούς χρόνους ξαναζωντάνεψαν και χτίστηκε ένας νέος ναός στο άνω μέρος της ακροπόλεως.
Το 160 μ.Χ. ο γνωστός περιηγητής Παυσανίας, όταν επιστέφτηκε τις Μυκήνες, βρήκε μόνο ερείπια.
Ναύπλιο
Το ίδρυσε με το όνομα Ναυπλία ο Ναύπλιος, γιος του Ποσειδώνα και της Αμυμώνης, ο οποίος οχύρωσε την πόλη με κυκλώπεια τείχη και ίδρυσε το ναό του Ποσειδώνα. Το Ναύπλιο έλαβε μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία και τον Τρωικό Πόλεμο μαζί με τον Παλαμήδη. Η πόλη διατήρησε την ανεξαρτησία της ως το 676 π.Χ., όταν καταστράφηκε από το βασιλιά του Άργους Δημοκρατίδα. Αργότερα οι Αργείοι εγκατέστησαν δικούς τους και κατέστησαν το Ναύπλιο επίνειό τους.
Ναύπλιος
Ήταν ένας από τους Αργοναύτες, πολύ ευφυής και με γνώσεις αστρονομίας. Γιος του ήταν ο Παλαμήδης, από τον οποίο ονομάστηκε το βουνό πάνω από την πόλη του Ναυπλίου. Λέγεται ότι ο Ναύπλιος ανακάλυψε τον αστερισμό της μιας από τις δύο Άρκτους. Μετά τον άδικο θάνατο του γιου του στην Τροία εκδικήθηκε τους Αχαιούς με σκληρούς τρόπους. Αργότερα κατέφυγε στην Εύβοια, όπου έγινε κυβερνήτης της Χαλκίδας, επειδή τον θαύμαζαν για τις γνώσεις του.
Παλαμήδης
Φημιζόταν για τη σοφία και την επινοητικότητά του. Θεωρείται ευρετής των γραμμάτων του ελληνικού αλφαβήτου, των φάρων, των μέτρων και των σταθμών, του παιγνίου με τα ζάρια, των νομισμάτων κ.α. Επινόησε τη διαίρεση του χρόνου σε ώρες, ημέρες και μήνες, αλλά και ένα σύστημα μετάδοσης μηνυμάτων σε μεγάλες αποστάσεις, γι’ αυτό και θεωρείται πατέρας των τηλεπικοινωνιών. Στην Τροία ο Παλαμήδης έπεσε θύμα σκευωρίας του Οδυσσέα, του Αγαμέμνονα και του Διομήδη, που τον φθονούσαν, με αποτέλεσμα να θανατωθεί δια λιθοβολισμού.
Βιβλιογραφία 1) Λεξικό του Αρχαίου Κόσμου, Ιωάννης Λάμψας 2) Μυκήνες, National Geographic.
Μαρία Νέλλα, φιλόλογος