Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας  οι μαθητές και οι μαθήτριές μας  κλήθηκαν να ασκήσουν τη φιλαναγνωστική τους τάση, να «ταξιδέψουν» νοερά σε κόσμους φανταστικούς παρέα με ένα βιβλίο και να συμπληρώσουν ένα σχετικό φύλλο εργασίας με παιγνιώδες ύφος .

Οι μαθητές  και οι μαθήτριες μας, λοιπόν, διαβάζουν, εμπνέονται , δημιουργούν …και μας προτείνουν…

παρουσιάζοντας ένα δείγμα της δουλειάς τους…

.

.

Με «πιλότο» μας τη συγγραφέα Ζωρζ Σαρρή                                ταξιδέψαμε  νοερά με το βιβλίο , που έχει  τίτλο 

<<Ο θησαυρός της Βαγίας>>

 

Ποιοι είναι οι συνεπιβάτες μου , τα κεντρικά πρόσωπα της ιστορίας;

Η Ζωή ,ο Κλου ,ο Αλέξης ,η Λίνα ,ο Άγγελος ,η Βέρα , οι δεσποινίδες Καριώτη, η Σαπφώ , ο Χανς Σουλτς.

Ποιο είναι το θέμα του κειμένου ; Γράφω με λίγα λόγια την υπόθεση του βιβλίου:

 Ένα ταξίδι καλοκαιρινών διακοπών στην Αίγινα, θα της θυμίσει τα παιδικά της χρόνια, τότε που στα 12 χρόνια της παντρεύτηκε τον Παναγιώτη. Η Ζωή, μητέρα δύο παιδιών, ξεκινάει το ταξίδι της μαζί με την οικογένειά της για την Αίγινα. Συναντάει παιδικούς φίλους, αλλά η ομορφιά του τοπίου της θυμίζουν εκείνα τα χρόνια, όταν ήταν ακόμα παιδί. Μια ειδική αποστολή από το Παρίσι κινεί τους φίλους μας να αναζητήσουν πληροφορίες για κάποιον Γερμανό, ο οποίος κατά την περίοδο του 2^ου Παγκοσμίου Πολέμου ζούσε στην Βαγία της Αίγινας.

 

 

Θα πρότεινες σε κάποιον συμμαθητή σου να κάνει αυτό το ταξίδι με τη φαντασία του διαβάζοντας αυτό το βιβλίο; Ναι ή όχι και γιατί;

Ναι, θα του πρότεινα να το διαβάσει, διότι στο συγκεκριμένο βιβλίο που διάβασα με εντυπωσίασε αρκετά η περιγραφή του τοπίου, αλλά και οι περιπέτειες που αναφέρονται.

Ποιες αποσκευές  από αυτό το βιβλίο-ταξίδι θέλω να κρατήσω μαζί μου; τι αποκόμισα , τι κέρδισα;

Κοιτάζοντας τον κόσμο μέσα από το παράθυρο αυτού του βιβλίου, άφησα την φαντασία μου να ταξιδέψει. Κατάλαβα ότι η ζωή αλλάζει, ο κόσμος γίνεται διαφορετικός με το πέρασμα του χρόνου.

 

Εμπνεόμενη από το βιβλίο …ανοίγεται ένα διαφορετικό παράθυρο στη φαντασία μου… και δημιουργώ….

Αγαπητή Νικόλ,

Παρακολουθώντας το έργο σου μέσα από την ανάγνωση αυτού του βιβλίου, μου δημιουργήθηκαν πολλά και ανάμεικτα συναισθήματα, που πλημμύρισαν το μυαλό και τις σκέψεις μου. Θέλω να σε συγχαρώ για την λαχτάρα και την άσβεστη δίψα που σε κυριαρχούσε, να βοηθήσεις τον Γερμανό Χανς Σουλτς να ανακτήσει ξανά την μνήμη του. Με τις προσπάθειές που κατέβαλες να βοηθήσεις αυτόν τον άνδρα να θυμηθεί, προβάλλεις τη γενναιότητα, το θάρρος και την αγάπη σου προς τον συνάνθρωπο. Επιπροσθέτως, βοήθησες την γυναίκα, που αναγκάστηκε να τον φιλοξενήσει την εποχή της κατοχής,να καταλάβει πως δεν πρέπει να κρίνουμε τους ανθρώπους εξ όψεως χωρίς να γνωρίζουμε τις πραγματικές τους ανάγκες. Τέλος, θαύμασα την αντοχή και την επιμονή σου, διότι σου ανατέθηκε μια αρκετά δύσκολη αποστολή, την οποία με την ελπίδα και την αισιοδοξία σου έφερες εις πέρας!!!

 

Η μαθήτρια Πούλιου Μαρία

Β3