Στις 16 Ιανουαρίου τα έξι παιδιά που βγήκαμε πρώτα στον αγώνα ανώμαλου δρόμου πήγαμε να τρέξουμε στον Λαγκαδά, όπου εκεί θα ανταγωνιζόμασταν με περισσότερα παιδιά της ηλικίας μας. Εγώ κατάφερα να βγω 17η ανάμεσα σε αρκετά κορίτσια. Μαζί μου συμμετείχε και η Στέλλα Μαλκάζ. Εκείνη κατάφερε να βγει 7η και τέλος η Μίντση Ιωάννα τερμάτισε 25η.Παρόλο που όλοι μας είχαμε άγχος καταφέραμε να πάρουμε αξιοπρεπείς θέσεις στον αγώνα. Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία!! Ήμασταν χαρούμενα όλα τα παιδιά που πήραμε μέρος στους αγώνες. Επίσης, ο κύριος Ανδρίτσος ήταν δίπλα μας συνέχεια και μας ενθάρρυνε με την παρουσία του. Αυτή του η κίνηση έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ψυχολογία μας και γι΄ αυτό καταφέραμε να πάρουμε τόσο καλές θέσεις. Τα συναισθήματα μου εκείνη την μέρα ήταν ανάμεικτα. Από τι μία ένιωσα υπερήφανη που κατάφερα να πάρω μια καλή θέση εκπροσωπώντας τους συμμαθητές μου και το σχολείο μου και απ’ την άλλη στεναχωρήθηκα γιατί δεν μπορούσα να έχω δίπλα μου τα αγαπημένα μου πρόσωπα για να μου δίνουν κι άλλο κουράγιο. Καθώς περνάει ο καιρός θυμάμαι εκείνη τη μέρα ήταν κάτι ξεχωριστό και πρωτόγνωρο και θα το θυμάμαι για όλη μου τη ζωή!!!

Σταυρούλα Παρτάλη