Λέσχη ανάγνωσης

 

H μοίρα των βιβλίων είναι γραμμένη στ’ άστρα.. The Destiny of Books is Written in the Stars/ Jan UlicianskyPeter Cisarik, Slovakia(2006)

Βιβλιόφιλοι και βιβλιοφάγοι  του σχολείου μας αλλά και όσοι έχουν διάθεση να πειραματιστούν με βιβλιοπεριπέτειες αποφασίσαμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να ενισχύσουμε το βιβλίο, σε πείσμα των καιρών που δεν ευνοούν τη φιλαναγνωσία! Θα προσπαθήσουμε να δείξουμε ότι το βιβλίο είναι ένα αγαθό που μας ταξιδεύει σε κόσμους μαγικούς, αφυπνίζει το πνεύμα, μας οπλίζει με γνώσεις και ταυτόχρονα δίνει χρώμα στη ζωή μας. Από αυτό εδώ το βήμα θα σας ενημερώνουμε για όλες τις δράσεις μας. Ήδη παρακάτω ακολουθεί η πρώτη μας ανάρτηση, η οποία αναφέρεται στην επίσκεψη της κ.Πριοβόλου στο γυμνάσιό μας. Η κ. Πριοβόλου  είναι συγγραφέας εφηβικών βιβλίων και βιβλίων για ενηλίκους και το 2010 τιμήθηκε με το βραβείο αναγνωστών.


«H Ελένη Πριοβόλου στο γυμνάσιο Αγ.Αθανασίου»

Πριν από λίγο καιρό μας ενημέρωσε η καθηγήτριά μας, η κ.Φωτακίδου, πως θα μας επισκεφτεί μία συγγραφέας, η κ.Ελένη Πριοβόλου. Εμείς ενθουσιαστήκαμε με το γεγονός αυτό και αρχίσαμε τις σχετικές προετοιμασίες. Διαβάσαμε βιβλία της και ψάξαμε πληροφορίες για την ίδια.

Τελικά ήρθε η μέρα και η ώρα για τη συνάντηση με την κ.Πριοβόλου. Βάλαμε τις καρέκλες της τάξης μας σε κύκλο, καθίσαμε και άρχισε η γνωριμία. Λέγαμε τα ονόματά μας ένας ένας, νιώθοντας μεγάλη χαρά και ενθουσιασμό για τη συνάντηση αυτή! Η συγγραφέας ένας ζεστός και ειλικρινής άνθρωπος, γεμάτη ζωή και φαντασία. «Το όπλο μου είναι οι λέξεις μου», ήταν μια από τις χαρακτηριστικές της φράσεις που μου έμεινε στο μυαλό. Μας πλούτισε τη σκέψη με τα λόγια της, μας ενέπνευσε και μας συμβούλεψε σα μητέρα. Μοιράστηκε μαζί μας εμπειρίες, σκέψεις και γεγονότα από τη ζωή της.

« Μεγάλωσα στο Αγγελόκαστρο, το χωριό των Αγγέλων. Εκείνα τα χρόνια , ζούσαμε με το φόβο μέσα μας. Εμένα με έπνιγε το δίκιο, γιατί δεν ήμουν ελεύθερη να μιλήσω. Ποιος θα άκουγε ένα κοριτσάκι εννιά ετών; Μια μέρα ,λοιπόν, έγινε ένα περιστατικό στο σχολείο. Μια φίλη μου δεν πλενόταν καθημερινά, γιατί οι γονείς  της δεν είχαν ανέσεις την εποχή εκείνη στο σπίτι τους, δεν είχαν βρύση.  Μια μέρα, ο διευθυντής του σχολείου , μέσα στο καταχείμωνο, μπροστά σε όλο το σχολείο, την πήρε και της έπλυνε τα χέρια στη βρύση! Εκείνη τη στιγμή εγώ ήθελα να αντιδράσω, να πω κάτι, αλλά δεν είχα τη δυνατότητα. Έτσι, λοιπόν, έγραψα αυτό το περιστατικό σε μια γωνιά του βιβλίου μου και εξέφρασα τα συναισθήματά μου. Αυτό το κείμενο κάποια στιγμή έπεσε στα χέρια της μητέρας μου, η οποία τρομοκρατημένη μην τυχόν το δει ο δάσκαλός μου, το πήρε και άρχισε να το σβήνει. Γενικά  είχα καλλιεργημένους γονείς, αλλά και γι΄ αυτούς ακόμα ήταν δύσκολο να αντιδράσουν. Από τότε λοιπόν , κάθε φορά που συνέβαιναν παρόμοια άσχημα περιστατικά, τα έγραφα σε μια γωνιά του τετραδίου μου».

Τη ρωτήσαμε ακόμη πώς γράφει τα βιβλία της και συγκεκριμένα το πώς έγραψε το «Καπετάν Ζωή».

« Ταξιδεύω σε όλη την Ελλάδα και γνωρίζω τον κόσμο , την καθημερινότητα. Όταν μαζέψω αυτό «το ζυμάρι» κάθομαι στο γραφείο μου από τις 5 το πρωί με μια κούπα καφέ. Το γραφείο μου κοιτάει στη θάλασσα , μου αρέσει να ξυπνώ και να βλέπω τον ήλιο να ανατέλλει. Κάθομαι και γράφω μέχρι το μεσημέρι. Όσον αφορά στο «Καπετάν Ζωή» έχει μεγάλη ιστορία. Η κόρη μου, η Θαλασσιά, επηρεαζόταν από τις φίλες της στο σχολείο, οι οποίες ήθελαν καθημερινά διαφορετικά ρούχα. Εγώ της εξήγησα πως θα φοράει τα ρούχα που έχει. Είχαμε, λοιπόν, πάει ταξίδι σε ένα νησί της άγονης γραμμής και ξαφνικά εκεί που καθόμασταν  σε ένα καφέ βλέπω μια κοπέλα που περνούσε με σκισμένο παντελόνι και μπλούζα να φωνάζει. Την ακολούθησα και στη συνέχεια τη γνώρισα. Δεν την ενδιέφερε το τι φοράει αλλά να είναι μέσα στη θάλασσα. Η κόρη μου έκανε παρέα με την κοπέλα αυτή και κατάλαβε πως σημασία δεν έχει η εμφάνιση αλλά το τι αγαπάς. Το κορίτσι αυτό έγινε η ηρωίδα του βιβλίου μου».

Όσον αφορά στην κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας  η κ.Πριοβόλου μας είπε: «Παιδιά μου, σήμερα η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στη χώρα μας μάς πνίγει. Εσείς ,τα νέα παιδιά να υποστηρίζετε πάντα τη γνώμη σας, ασχέτως το τι λέει η κοινωνία. Πιστεύω πως οι νέοι της ηλικίας σας έχουν δυνατότητες και δικαίωμα να εκφράζονται. Η άποψή σας συχνά είναι πιο σωστή, διότι είστε πιο αγνοί. Πιστεύω σε σας! Να αγαπάτε τα βιβλία. Μην τα βλέπετε σαν κάτι βαρετό. Μπορούν να σας προσφέρουν πολλά!»

Και πολλά άλλα ειπώθηκαν στη συνάντησή μας με την κ.Πριοβόλου, η οποία υπήρξε αληθινός χείμαρρος σε ιδέες, απόψεις, όνειρα, εικόνες. Κυρίως  όμως ήταν μια σπουδαία πηγή έμπνευσης κι έτσι μαζέψαμε το δικό μας «ζυμάρι», για να ξεκινήσουμε το μαγικό μας ταξίδι στον κόσμο των βιβλίων, δημιουργώντας τη λέσχη ανάγνωσης του 1ου γυμνασίου Αγ.Αθανασίου!

(Το κείμενο έγραψε κι επιμελήθηκε η μαθήτρια του Γ2 Άντζελα Μούτσα)



«Οι ευχές της Ελένης Πριοβόλου στη Λέσχη Ανάγνωσης»

 



«Η Λέσχη Ανάγνωσης “συναντά” τον Α.Παπαδιαμάντη και τη Σ.Λάγκερλεφ παραμονές Χριστουγέννων»

Η Λέσχη ανάγνωσης του γυμνασίου μας λίγο πριν από τις διακοπές των Χριστουγέννων ασχολήθηκε με τον Α.Παπαδιαμάντη και τη Σ.Λάγκερλεφ, με έναν πρωτότυπο και διαφορετικό τρόπο. Αρχικά μελετήσαμε τις βιογραφίες των δύο συγγραφέων και διαπιστώσαμε ότι έζησαν την ίδια εποχή, ενώ είχαν κοινά σημεία στο βίο τους. Ο Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο το 1851 και η Λάγκερλεφ το 1857 στη Σουηδία. Δύο βίοι παράλληλοι που δε συναντήθηκαν ποτέ! Και τότε μας ήρθε η ιδέα: αν ποτέ συναντιόνταν ίσως να είχαν ενώσει τις μοναχικές ζωές τους! Ότι λοιπόν δεν έκανε η ζωή αποφασίσαμε να το τολμήσουμε εμείς ,επιδιώκοντας τη λογοτεχνική τους ένωση. Συγκεκριμένα διαβάσαμε «Το άνθος του γιαλού» του Παπαδιαμάντη και «Τα χριστουγεννιάτικα τριαντάφυλλα» της Λάγκερλεφ. Στη συνέχεια θέσαμε το ερώτημα, με ποιο τρόπο θα μπορέσει να συναντηθεί «το άνθος του γιαλού» με «τα χριστουγεννιάτικα τριαντάφυλλα»; Χωριστήκαμε σε ομάδες ,στρωθήκαμε στη δουλειά και να ένα μικρό δείγμα της προσπάθειάς μας:

«…Κάποια μέρα το άνθος του γιαλού και η σπίθα του βασιλόπουλου άκουσαν τη συζήτηση ενός ζευγαριού που μιλούσε με έκπληξη και δέος για το θαύμα που γινόταν στον κήπο των Χριστουγέννων, σε ένα δάσος του μακρινού βορρά ,ανήμερα της γέννησης του Χριστού. Τη συγκεκριμένη μέρα ,την ώρα που γεννιέται ο Χριστός, ανθίζουν τα λουλούδια, τα δέντρα καρπίζουν ,τα ζωάκια βγαίνουν από τις φωλιές τους και τα πουλιά κελαηδούν με έναν μοναδικά εύηχο τρόπο. Μέσα σε όλα αυτά ένα μοναχικό άσπρο τριαντάφυλλο στην καρδιά του χειμώνα αναζητά κάποιον να το αγαπήσει.  Τα λόγια του ζευγαριού τούς  γέννησαν μία έντονη επιθυμία να δουν το μέρος αυτό και να ενωθούν με το περίεργο αυτό λουλούδι. Και τα κατάφεραν μετά από ένα χρόνο αναμονής. Τη μέρα των Χριστουγέννων ξεκίνησαν το πολυπόθητο ταξίδι που περίμεναν εδώ και καιρό. Ήταν ένα μακρύ ταξίδι και το κρύο τσουχτερό αλλά τίποτα δεν τους σταματούσε. Πέρασαν από πολλές πόλεις και χωριά και έφτασαν στον προορισμό τους την κατάλληλη στιγμή, όταν οι μαγικές δυνάμεις της φύσεις συμμαχούσαν για να πετύχουν το θαύμα! Το άνθος του γιαλού και η σπίθα του βασιλόπουλου κοίταζαν έκπληκτοι όσα εκτυλίσσονταν μέσα στο δάσος και άρχισαν να αναζητούν  το χριστουγεννιάτικο τριαντάφυλλο. Δεν ήταν δύσκολο να το βρουν, ήταν ήσυχο και απομονωμένο από όλα τα υπόλοιπα. Παρόλο που δεν ήταν το πιο όμορφο είχε κάτι που τους άγγιξε «την καρδούλα τους», απέκτησαν αισθήματα γι΄αυτό, ένιωσαν ότι τους μοιάζει. Αποφάσισαν να το πάρουν μαζί τους. Και τότε έγινε κάτι μοναδικό: τα δύο λουλούδια μαζί με τη σπίθα του βασιλόπουλου ενώθηκαν αποκτώντας τόση δύναμη που φώτισαν όλο τον κόσμο αλλά και τις καρδιές των ανθρώπων με ένα λαμπερό φως, το φως της αγάπης!»

Τζελέπη Μαρία, Τσακίρη Ιωάννα



“H λέσχη ανάγνωσης γιορτάζει τον έρωτα”

 

 

Η λέσχη ανάγνωσης του γυμνασίου μας γιορτάζει σήμερα τον έρωτα  ή μάλλον γιόρτασε τον έρωτα στις 11 Φεβρουαρίου , αφού είμαστε ανυπόμονοι και δεν μπορούσαμε να περιμένουμε άλλο! Αστειευόμαστε ,φυσικά, απλά συναντηθήκαμε τη Δευτέρα που είναι η τακτική μέρα συνάντησής μας. Η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε ανάγκη από μια γιορτή , για να γιορτάσουμε τον έρωτα ,απλά μας δόθηκε η αφορμή, για να εκφράσουμε  τα συναισθήματά μας με έναν πιο λογοτεχνικό τρόπο! Έτσι στη διαφορετική αυτή συνάντηση ο καθένας διάλεξε να παρουσιάσει κάτι στην ομάδα σε σχέση με τον έρωτα: άλλοι διάβασαν στίχους, άλλοι έβαλαν τα αγαπημένα τους τραγούδια ή εξέφρασαν τις προσωπικές τους σκέψεις για τον έρωτα. Κάποιοι έφεραν πληροφορίες για τη γιορτή του Αγ.Βαλεντίνου και την επικράτησή του έναντι του δικού μας Αγ.Υακύνθου. Τέλος μερικοί  κράτησαν σιγήν ιχθύος μη θέλοντας να μοιραστούν τον έρωτα με κανέναν .Όλα τα είχε η ομάδα μας και βέβαια, επειδή ο έρωτας περνάει από το στομάχι, όπως λέει ο λαός, δεν έλειψαν τα γλυκίσματα κι ένας μικρός μπουφές ετοιμασμένος από όλα τα μέλη της λέσχης. Η συνάντηση έκλεισε  με το βιβλίο της Σ.Μαντουβάλου «Σου χαρίζω μια καρδούλα…» ,το οποίο μας έδωσε την αφορμή να χαρίσουμε τις δικές μας καρδούλες σε αυτούς που αγαπάμε!  Παρακάτω απολαύστε τις «καρδούλες της λέσχης μας:

Παρακάτω απολαύστε τις «καρδούλες της λέσχης μας:

«Σου χαρίζω μια καρδούλα…»

  • Σου χαρίζω μια καρδούλα απαλή σαν το βαμβάκι

για να ξεκουράζεις την ψυχή σου από τις έγνοιες.

  • Σου χαρίζω μια καρδούλα… που όμως έκρυψα καλά’

αν τη βρεις, όλη δική σου θα΄ναι πια παντοτινά.

  • Σου χαρίζω μια πράσινη καρδούλα, για να είναι ο έρωτάς σου , όπως ένα καταπράσινο λιβάδι.
  • Σου χαρίζω αυτήν την καρδιά, γιατί κάθε μέρα με κάνεις ευτυχισμένη… και κάθε μέρα σ΄αγαπάω όλο και περισσότερο!
  • Σου χαρίζω μια καρδούλα κι αυτή είναι μόνο η δική μου!!!
  • Σου χαρίζω μια καρδούλα, για να σε προσέχει όπου κι αν πας!
  • Σου χαρίζω αυτήν την καρδούλα, επειδή θέλω να θυμάμαι τα γλυκά σου μάτια που μου δίνουν ευτυχία.
  • Σου χαρίζω μια κίτρινη καρδούλα, για να θυμάσαι ότι είσαι ο ήλιος που φωτίζει τον ουρανό μου!
  • Σου χαρίζω μια καρδούλα , γιατί σ΄αγαπώ πολύ κι έχω μάθει πολλά από σένα!
  • Σου χαρίζω αυτήν την καρδούλα από τα βάθη της ψυχής μου.
  • Σου χαρίζω αυτήν την καρδιά ψυχή μου. Φαντάσου πως είναι η δική μου, να σου κρατάει συντροφιά τα βράδια που θα΄μαστε χώρια!
  • Σου χαρίζω αυτήν την καρδούλα, επειδή είσαι ο πιο σημαντικός άνθρωπος στη γη κι επειδή Σ΄ΑΓΑΠΑΩ!
  • Σου χαρίζω μια πράσινη καρδιά για να ταξιδεύεις πέρα από τη θάλασσα στον κόσμο του ονείρου!
  • Σου χαρίζω μια καρδούλα, για να την κάνεις πατρόν για σοκολατάκια.
  • Σου χαρίζω αυτήν την καρδιά, για να τη βλέπεις και να αισθάνεσαι ότι είμαι πάντα δίπλα σου.
  • Σου χαρίζω μια πράσινη καρδούλα ,για να μου θυμίζει τα μάτια σου!
  • Σου χαρίζω αυτήν την καρδούλα, για να σ΄ευχαριστήσω για όλες τις όμορφες στιγμές που μου΄χεις χαρίσει… !!!
  • Σου χαρίζω μια κίτρινη καρδούλα , για να λάμπει η αγάπη μου για σένα, όπως ο ήλιος το πρωί!
  • Σου χαρίζω αυτήν την καρδιά, για να τη βλέπεις και να με σκέφτεσαι…
  • Σου χαρίζω μια κίτρινη καρδιά, έτσι για να σου πω πως μέσα μου βαθιά πάντα θα σ΄αγαπώ, πάντα θα νιώθω κάτι για ΣΕΝΑ.
  • Σου χαρίζω μια καρδούλα, για να σου ξαναθυμίσω πόσο πολύ σε αγαπώ.
  • Σου χαρίζω μια καρδούλα μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου.
  • Σου δίνω μια κίτρινη καρδιά, για να με σκέφτεσαι τα βράδια κοιτάζοντας τα αστέρια!
  • Σου χαρίζω μια ουδέτερη καρδιά, δεν έχει χρώμα, μα τα αισθήματα που τρέφει είναι μαγικά!
  • Σου χαρίζω αυτήν την καρδούλα για όσα συναισθήματα δεν μπόρεσα να σου εκφράσω ΠΟΤΕ!
  • Σου χαρίζω αυτήν την καρδούλα για της 14 Φλεβάρη.
  • Σου χαρίζω μια άχρωμη καρδούλα , γιατί έτσι ήταν η ζωή μου πριν αντικρύσω το λαμπερό σου χαμόγελο…!

 

Εξαιρετικά αφιερωμένα  στον έρωτα ,με τη στενότερη και την ευρύτερη σημασία του, από τις καθηγήτριες της λέσχης, κ.Αγγελοπούλου και κ.Φωτακίδου, τα ποιήματα που ακολουθούν:

ΣΟΝΝΕΤΟ αρ. 23

Όπως ένας αδέξιος θεατρίνος
πʼ όλο ξεχνάει τα λόγια του, αγχωμένος,
και σαν το άγριο, λυσσασμένο χτήνος,
που την καρδιά του τρώει περίσσιο μένος,

έτσι κι εγώ, που νʼ ανοιχτώ φοβάμαι,
ξεχνώ τα λόγια της αγάπης τʼ άγια•
λειωμένος απʼ το εντός μου πάθος, να με,
και με λυγούν βαριά του έρωτα μάγια.

Άσʼ, της καρδιάς μου που φωνάζει, να ʼναι
οι στίχοι μου, λοιπόν, βουβοί αγγέλοι,
κι απόκριση κι αγάπη να ζητάνε
πιότερο απʼ όσα η γλώσσα να πει θέλει.

Μάθʼ όσα ο πόθος μου έχει να σου πει•
τα μάτια σου θ
ʼ ακούνε στη σιωπή.

Σαίξπηρ

«Γιατί μ΄αγάπησες»

Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες

Μία σκέψη στο“Λέσχη ανάγνωσης

  1. την Δευτέρα 25/11/12 θα γίνει η πρώτη μας συνάντιση στο σχολείο η ώρα 2 εως 3:30 :))

Τα σχόλια είναι κλειστά.

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων