Κοινότητα Μπλουμφοντέιν

Πληροφορίες στοιχεία για την ελληνική κοινότητα του Μπλουμφοντέιν

Η πόλη του Μπλουμφοντέιν στην οποία δραστηριοποιείται η ελληνική κοινότητα εντοπίζεται στο κέντρο της χώρας υποδοχής. Η ετυμολογία της ονομασίας της σημαίνει πόλη-πηγή των ρόδων. Συναντάμε Έλληνες για πρώτη φορά περί τα τέλη του 1800.   Ελληνική κοινότητα συγκροτημένη εμφανίζεται το 1956, με πρώτο πρόεδρο τον κ. Χρήστο Ταρνανή, πρόσφυγα από τα Βουρλά της Μ. Ασίας (συντοπίτης του μεγάλου μας ποιητή Γ. Σεφέρη).

Στην κοινότητα τούτη ζουν και δραστηριοποιούνται  160 περίπου οικογένειες Ελλήνων. Η κοινότητα διαθέτει ιδιόκτητο χώρο με εκκλησία, αίθουσα εκδηλώσεων και ειδικά διαμορφωμένο χώρο για την λειτουργία του σχολείου μας στο οποίο φοιτούν πλέον των 65 Ελληνόπουλων. Το σχολείο μας κατά το παρελθόν έλαβε μέρος σε τρεις συνεχόμενες Μαθητιάδες στην Πρώτη Σερρών, όπου πραγματοποιήσαμε και αδελφοποιήσεις με το Γυμνάσιο Μελεσσών Κρήτης και το Ζωγράφειο Λύκειο της Κων/πολης. Πρόσφατα, σε μια εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην πόλη μας και άγγιξε ψυχές με ιδιαίτερο τρόπο, αδελφοποιηθήκαμε και με τη σχολή SAHETI.

Η κοινότητά μας έχει αναδείξει εξέχουσες προσωπικότητες μεταξύ των οποίων ο πρώτος διευθυντής του αστεροσκοπείου της πόλης του Μπλουμφοντέιν κ. Παρασκευόπουλος, ο Αντ. Βραχύμης (έδρα φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του FreeState, γιατρούς, δικηγόρους, επιστήμονες σε διάφορα πεδία καθώς και πάρα πολλούς στον επιχειρηματικό τομέα. Εσχάτως ο κ. Γ. Μαζαράκης που τιμά με έναν ιδιαίτερο τρόπο τον Ελληνισμό της κοινότητάς μας και όχι μόνο.

Η σημερινή γενιά των Ελλήνων του Μπλουμφοντέιν ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον, προσπαθώντας να αντιπαρέλθει στις δυσκολίες που ορθώνονται στην πορεία της. Κουβεντιάζοντας κάποιος με τον πρόεδρο της κοινότητας κ. Μάριο Σάββα μπορεί εύκολα να διαπιστώσει αυτή την αύρα αισιοδοξίας που υπάρχει διάχυτη. Η νεολαία, στην οποία όλοι προσβλέπουν με κρυφή ελπίδα, έχει ήδη αρχίσει να αναλαμβάνει ευθύνες. Μέσα από την αρμονική συνεργασία κοινότητας-εκκλησίας-σχολείου, θεωρώ ότι μπορούν να μετουσιωθούν σε πράξη ακόμα κι αυτά τα μακρόπνοα έργα που αναφέρονται στη δημιουργία ενός ενιαίου κτηριακού συγκροτήματος, που θα στεγάσει εκκλησία, σχολείο, τα γραφεία της κοινότητας, βοηθητικούς χώρους καθώς επίσης και γηροκομείο που θα εξασφαλίσει στέγη στους υπερήλικες Έλληνες της διασποράς. Ακόμη, στο χώρο προβλέπονται γήπεδα και χώροι άθλησης. Ακούγοντας το λόγια τούτα δεν έχουμε παρά να ευχηθούμε ολόψυχα την πραγματοποίησή τους..Άλλωστε  εμείς έχουμε μάθει να πορευόμαστε σύμφωνα με τις εντολές των προγόνων: « πολεμούμε γιατί έτσι μας αρέσει, τραγουδούμε κι ας μην υπάρχει αυτί να μας ακούσει. Δουλεύουμε, κι ας μην υπάρχει αφέντης, σα βραδιάσει, να μας πλερώσει το μεροκάματό μας. Δεν ξενοδουλεύουμε. Εμείς είμαστε οι αφέντες. Το αμπέλι τούτο της Γης είναι δικό μας, σάρκα μας και αίμα μας. Το σκάβουμε, το κλαδεύουμε, το τρυγούμε, πατούμε τα σταφύλια του, πίνουμε το κρασί, τραγουδούμε και κλαίμε, οράματα και ιδέες ανηφορίζουν στην κεφαλή μας…»

Με εκτίμηση,

π. Γεώργιος Τσιφτσής

Δείτε το στο slideshare.net