Διόρθωση έκθεσης ιδεών … (δωρεάν μάθημα αξίας 176 €)

«Θα (την) ακούσω (απ’) όλες τις πλευρές»

του ΑΡΗ ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

Ο πολιτικός κύκλος που έχουμε διανύσει ως χώρα τα τελευταία 35 χρόνια ήταν και γόνιμος και πλούσιος. Η χώρα αναβαθμίστηκε και αναπτύχθηκε σε όλους τους τομείς, οι θεσμοί εδραιώθηκαν και ενισχύθηκαν, ανοίχτηκαν νέοι ορίζοντες και προοπτικές για την κοινωνία, για τους πολίτες. (Ο πρόλογός σου κοινότυπος, αδιάφορος ως προς το θέμα, με τις ασαφείς υπερβολές του θα σε οδηγήσει αναπόφευκτα σε αντιφάσεις στη συνέχεια. Αν έλειπε, κανείς δεν θα το έπαιρνε είδηση, επομένως είναι περιττός.)

Σήμερα, όμως, καλούμαστε ως χώρα, ως κοινωνία, ως πολίτες να αντιμετωπίσουμε τις νέες προκλήσεις και ευκαιρίες, τις νέες ανάγκες και απαιτήσεις, τα σύγχρονα ακανθώδη ζητήματα. Θεωρείται, λοιπόν, αναγκαίος ένας γενικότερος αναπροσανατολισμός των πολιτικών, κοινωνικών, οικονομικών και θεσμικών (οι θεσμικές υπάγονται στις πολιτικές, δε διάβαζες Ιστορία δέσμης;) επιδιώξεών μας.

Αν δεν θέλουμε να σκιαμαχούμε με το παρελθόν και να αναπαράγουμε τα ίδια προβλήματα και αδιέξοδα, (Τι σου έλεγα για τις αντιφάσεις; Αποφάσισε, το παρελθόν άνοιξε νέους ορίζοντες και προοπτικές ή δημιούργησε προβλήματα και αδιέξοδα;) οφείλουμε να συγχρονίσουμε τα πολιτικά μας ρολόγια με τη νέα, γεμάτη απαιτήσεις και ανταγωνισμό εποχή.

Για να γίνει αυτό, δεν μπορούμε να στηριχθούμε στα εργαλεία του παρελθόντος, στις απαρχαιωμένες προσεγγίσεις, στις παλιές βεβαιότητες και μονοσήμαντες αλήθειες, στα ξεπερασμένα πολιτικά και ιδεολογικά υποδείγματα. (Σωστά όσα λες, αλλά θα μπορούσες να είσαι πιο ευγενικός με τον προκάτοχό σου) Χρειαζόμαστε καινούργια, που θα μας βοηθήσουν και να ανιχνεύσουμε και να κατανοήσουμε το σύγχρονο πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον, εντός του οποίου καλούμαστε να δράσουμε αποτελεσματικά.

Ρεαλιστική αντιμετώπιση (Δε βάζουμε τίτλους στη μέση της έκθεσης)

Στην πραγματικότητα, σήμερα, καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε με υπευθυνότητα και ρεαλισμό σε όλα τα επίπεδα, σε όλα τα ζητήματα, σε όλα τα θέματα τη νέα εποχή. Τη νέα αυτή σελίδα καλούμαστε και επιβάλλεται να τη γράψουμε όλοι: Πολιτεία, πολίτες, άνθρωποι του πνεύματος και των τεχνών, της παραγωγής και της αγοράς, οι δυνάμεις της εργασίας και του πολιτισμού. (Το τελευταίο ζεύγος είναι επανάληψη των δύο προηγουμένων. Οι επαναλήψεις προδίδουν έλλειψη σκέψης και προσπάθεια εντυπωσιασμού).

Ακολουθώντας τη στρατηγική του αναπροσανατολισμού, ( Λογικό άλμα, κοινώς, ακροβασία. Στη δεύτερη παράγραφο εισάγεται η έννοια του αναπροσανατολισμού συνοδευόμενη από το αόριστο άρθρο «ένας». Η μετατροπή του άρθρου στο οριστικό «του» χωρίς την ενδιάμεση ανάπτυξη του όρου και, μάλιστα, έτσι, ώστε να δικαιολογείται ο χαρακτηρισμός του ως στρατηγικής, είναι εξόφθαλμα αυθαίρετη. Μήπως εκχωρήθηκε η πυξίδα του αναπροσανατολισμού στο Μαρκογιαννάκη και το Σανιδά και δηλώνεις αναρμόδιος;) η Παιδεία δεν μπορεί παρά να βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός μας. Είναι ο κόμβος συνάντησης και συνύπαρξης όλων των μεγάλων ζητημάτων, τα οποία συνδέονται με την ανάπτυξη και την ευημερία της χώρας, με τον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμισή της, με την παραγωγή και τη γνώση, με τον πολιτισμό και την εκπαίδευση, με το μέλλον όλων μας. (Κοινότυπες κενολογίες. Κάνεις ακριβώς τα ίδια λάθη του προκατόχου σου, που τόσο εύκολα απαρνήθηκες στην αρχή του κειμένου σου).

Όλες οι χώρες, οι οποίες θέλουν να κινούνται σε μια σύγχρονη τροχιά, έχουν βάλει ως στοίχημα την κοινωνία της γνώσης. Το στοίχημα αυτό πρέπει και εμείς να το κερδίσουμε. Και θα το κερδίσουμε μόνο αν αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα με ρεαλισμό, στις πραγματικές της διαστάσεις, χωρίς ωραιοποιήσεις, χωρίς συγκαλύψεις, χωρίς να κρύβουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί, χωρίς εμμονές και ιδιοτέλειες, χωρίς προκαταλήψεις, αγκυλώσεις και ταμπού. Και κυρίως χωρίς προειλημμένες αποφάσεις. (Να δω με τι μούτρα θα συναντήσεις τον προκάτοχο στο υπουργικό συμβούλιο)

Προσωπική επιδίωξή μου είναι, σε συνεργασία με όλους τους συντελεστές της εκπαιδευτικής κοινότητας, να αναζητήσουμε λύσεις σε εκείνα τα προβλήματα που μας εμπόδιζαν, χρόνια τώρα, να ακολουθήσουμε μια εμπροσθοβαρή στρατηγική (Το σκεφτόσουνα πολλή ώρα αυτό; Λιγάκι σεξιστικό ακούγεται. Άκου εκεί! «μπροστόβαρη στρατηγική αναπροσανατολισμού») για τις μεγάλες ανάγκες και απαιτήσεις του εκπαιδευτικού συστήματος.

Έχω επίγνωση των μεγάλων ευθυνών και των δυσκολιών που υπάρχουν στο χώρο της Παιδείας. Γνωρίζω όμως και τις αυξημένες προσδοκίες της κοινωνίας και της νέας γενιάς για μια σύγχρονη και αναβαθμισμένη εκπαίδευση, για μια Παιδεία υψηλής ποιότητας.

Πρόθεσή μου δεν είναι μόνο να διαχειριστώ υπαρκτά προβλήματα. Ούτε πιστεύω πως μπορώ να λύσω μόνος και ως διά μαγείας εκκρεμότητες του παρελθόντος. (Άλλα λόγια ν΄ αγαπιόμαστε, δηλαδή). Πρόθεσή μου είναι να ακούσω όλες τις πλευρές. Να ενεργοποιήσω όλες τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας, της εκπαιδευτικής κοινότητας, της νέας γενιάς, μαθητών και φοιτητών. Και για να πετύχει αυτή η προσπάθεια, προέχει η καλή πίστη.

Τα προβλήματα της νέας γενιάς δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με πατερναλιστικές αντιλήψεις και άνωθεν επιβολές. (Εσύ πού ακριβώς τοποθετείς τον εαυτό σου; Σταμάτησε, επιτέλους, να αυτοαναιρείσαι συνεχώς!) Χρειάζονται οι ιδέες και οι απόψεις όλων. Απαιτείται, επίσης, η διασύνδεση των επιμέρους θέσεων και προτάσεων με το γενικότερο σχέδιο της διαρκούς μεταρρύθμισης της εκπαίδευσης. (Είναι φανερό ότι έχεις πρόβλημα με τη χρήση των άρθρων. Πουθενά στο κείμενό σου δεν ορίζεται αυτό το σχέδιο. Θα ταίριαζε καλύτερα ένα αόριστο άρθρο. Με τέτοια κόλπα δεν καλύπτεται η απουσία περιεχομένου).

Αυτό όμως που κυρίως απαιτείται είναι να δρομολογήσουμε αλλαγές που θα αναβαθμίζουν το εκπαιδευτικό σύστημα. (Λάθος διαρθρωτική λέξη. Αυτό που λες δε συνιστά αντίθεση, μια απλή επανάληψη του προηγουμένου είναι).

Για τα μεγάλα προβλήματα της Παιδείας έχουμε ανάγκη από μια νέα κουλτούρα διαλόγου που δεν θα περιορίζεται από προαπαιτούμενα, αστερίσκους, υποσημειώσεις και υστερόγραφα. Που δεν θα παγιδεύει τις απόψεις. (Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι έχεις πρόβλημα με τον προκάτοχο. Μη μεταφέρεις τα προσωπικά σου στις εκθέσεις σου. Στο κάτω – κάτω δε φταίει αυτός που σου φορτώσανε το ΥΠουργείο Έντρομων Περαστικών Θαυματοποιών). Που θα βασίζεται στο διάλογο και στη σύνθεση.

Έχουν -πιστεύω- ωριμάσει όλες οι προϋποθέσεις, αντικειμενικές και υποκειμενικές, για να προχωρήσουμε συλλογικά στο δρόμο μιας ποιοτικότερης Παιδείας.

* O κ. Α. Σπηλιωτόπουλος είναι υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Η έκθεσή σου παρουσιάζει σοβαρά προβλήματα από κάθε άποψη. Το βασικότερο είναι η αδυναμία σου ή η αδιαφορία σου να ορίσεις το θέμα. Η παράθεση σκόρπιων γενικόλογων ιδεών δε συνιστά ανάπτυξη και αυτό σε εμποδίζει ακόμα και μια ολοκληρωμένη παράγραφο να στήσεις. (Θεματική πρόταση, σχόλια, κατακλείδα). Ως εκ τούτου δεν μπορούμε να μιλάμε ούτε και για στοιχειώδη δομή. Η απουσία συγκεκριμένης νοηματικής γραμμής επηρεάζει και την έκφραση, αφού το κενό στις ιδέες και τα επιχειρήματα προσπαθείς να το καλύψεις με βερμπαλισμούς, επαναλήψεις και με εκείνο το αφόρητα πληκτικό σχήμα της συσσώρευσης ασαφών υπαινιγμών. Μου δίνεις την εντύπωση ότι, μάλλον, δεν ήθελες να γράψεις. Σαν να έκανες τουρισμό και σ? έκοψαν στη μέση στων διακοπών σου.

Προσπάθησε περισσότερο την επόμενη φορά!

;


Copyright © Γκρίνιαα!!          Φιλοξενείται από Blogs.sch.gr
Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση