…για το Μάθημα των Θρησκευτικών

Το μάθημα των Θρησκευτικών σήμερα με την προϋπόθεση φυσικά πώς οργανώνεται και διδάσκεται σωστά μπορεί να προσφέρει πολλά όπως:

• Καθιστά δυνατή την πρόσβαση στο πανανθρώπινο φαινόμενο θρησκεία και μια κριτική αξιολόγησή του. • Μαθαίνει τα παιδιά να μην ταυτίζουν τη θρησκεία με συντηρητισμό και σκοταδισμό και να ανακαλύπτουν τις επαναστατικές δυνάμεις που αυτή περικλείει.

• Βοηθά τα παιδιά να αντιμετωπίζουν τα σύγχρονα παραθρησκευτικά φαινόμενα, να διακρίνουν τη γνήσια πίστη από το θρησκευτικό φανατισμό, η απόρριψη του οποίου είναι κεντρικό στοιχείο της ώριμης και κριτικής θρησκευτικότητας.

• Προωθεί, με την παρουσίαση της ποικιλίας των θρησκειών και την προβολή του σεβασμού της ιδιαιτερότητας και του «διαφορετικού», την ανάπτυξη του πνεύματος της διαπολιτισμικότητας.

• Ευαισθητοποιεί τους νέους για τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, την κοινωνική αδικία, την οικολογική κρίση, τον πόλεμο, για τη θρησκευτική διάσταση των μεγάλων αυτών προβλημάτων.

• Καλλιεργεί το πνεύμα της ειρήνης μεταξύ των θρησκειών και τονίζει τη συμβολή τους στη θεμελίωση του «παγκόσμιου ήθους», του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της προάσπισης των δικαιωμάτων του ανθρώπου.

• Βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν αισθητήριο για τα ουσιώδη της ζωής, για την ομορφιά, το μυστήριο, για τη διάσταση του βάθους.

• Προάγει την κριτική σκέψη και τη φιλοσοφική διάθεση, γιατί φέρνει τους νέους αντιμέτωπους με τα πιο κρίσιμα ερωτήματα της ανθρώπινης ύπαρξης.

• Μαθαίνει τα παιδιά να μην υποκύπτουν στους αλλοτριωτικούς μηχανισμούς της σύγχρονης κοινωνίας. • Δίνει απαντήσεις στα μεγάλα υπαρξιακά προβλήματα και στις βαθιές αναζητήσεις μέσα από το χριστιανισμό, συμβάλλοντας έτσι στην καλλιέργεια του ήθους της ελευθερίας.

• Αναδεικνύει τη θεμελιώδη αξία και τον ανθρωπιστικό πυρήνα της ορθόδοξης παράδοσης: τον πολιτισμό του προσώπου, την προτεραιότητα της σχέσης απέναντι στην ευδαιμονιστική αυτοπραγμάτωση, του κοινοτισμού απέναντι στον ακοινώνητο δικαιωματισμό. Το μάθημα των Θρησκευτικών είναι μάθημα σχεσιακού πολιτισμού, αγωγή αξιών έναντι του πολιτισμού του έχειν, του ατομοκεντρισμού και του ευδαιμονισμού.

• Προβάλλει τον ρόλο της θρησκείας ευρύτερα για τη διαμόρφωση του πολιτισμού και ειδικότερα τη σημασία της Ορθοδοξίας για τον ελληνικό πολιτισμό, αλλά και για τον ευρωπαϊκό και τον «πολιτισμό της ανθρωπότητας»

• Βοηθά το μαθητή να ανακαλύψει και να αγαπήσει την πολιτιστική μας κληρονομιά και να κατανοήσει το πνεύμα που βρίσκεται πίσω από την Αγια-Σοφιά, τη βυζαντινή εικόνα, τη θεία λειτουργία κ.λπ.

• Βοηθά τους νέους να κατανοήσουν τη σημασία του δικού τους προσωπικού αγώνα για έναν καλύτερο και δικαιότερο κόσμο.

Το μάθημα αυτό, λοιπόν, αν και πολλοί το υποτιμούν έχει πολύ μεγάλη σημασία, ιδίως στις μέρες μας που πολλοί έχουν σταματήσει να πιστεύουν και έτσι εμποδίζεται η ενότητα και η αγάπη, μέσω του χριστιανισμού

Ευχαριστούμε Κύριε Καπετανάκη (Κ.Κ.) που μας διδάσκετε ένα τόσο σημαντικό μάθημα με τόσο καλό τρόπο

Κάτω από : Γ1 15-16, Χωρίς κατηγορία