…για το Μάθημα των Θρησκευτικών

Κυριακή προσευχή – Σχολιασμός                   

Ελένη Μπεθάνη Α2

Σύμφωνα με το ευαγγέλιο του Ματθαίου, οι άγιοι Απόστολοι παρακάλεσαν τον Χριστό να τους μάθει να προσεύχονται. Τότε ο Κύριος τους παρέδωσε, μαζί με οδηγίες,  την Κυριακή προσευχή.

Πάτερ ἡμῶν

Ο πιστός αναφέρεται στον Δημιουργό του σαν ένα παιδί και τον ονομάζει πατέρα. Με αυτόν τον τρόπου έρχεται πιο κοντά του και προσπαθεί να γίνει άξιος ώστε να είναι παιδί του.

Ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς

Ο Θεός δεν βρίσκεται στα εγκόσμια αλλά στους ουρανούς. Ο ουρανός είναι εκεί  όπου έχουν σταματήσει οι αμαρτίες. Ο ουρανός είναι εκεί όπου οι παραβάτες τιμωρούνται . Ο ουρανός είναι εκεί όπου δεν υπάρχει καμία πληγή θανάτου.

Ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου

Ο πιστός ζητάει να αγιαστεί ο Θεός εντός του, δηλαδή, να περάσει το αγιαστικό έργο του Θεού σε αυτόν.

Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου

Η βασιλεία του Θεού, βέβαια, έχει έρθει με την έλευση του Χριστού. Εδώ το νόημα είναι ότι ο Θεός έρχεται όταν ο πιστός δέχεται τη χάρη Του.

Γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς

«Γενηθήτω τὸ θέλημά σου» σημαίνει να έρθει η ειρήνη στην γη, όπως υπάρχει στον ουρανό διότι, με το αίμα του Χριστού όλα ειρήνευσαν και στον ουρανό και στη γη.

Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον

Αυτή η φράση θα μπορούσε να είναι μια επίκληση του πιστού ώστε ο Θεός να τον βοηθήσει στην απόκτηση των απαραίτητων καθημερινών υλικών αγαθών. Όμως, η λέξη «επιούσιος» τονίζει ότι αναφερόμαστε στον απαραίτητο για την συντήρηση της ουσίας, δηλαδή της ψυχής μας, άρτο. Αυτήν δεν την ενισχύσει ο άρτος ο υλικός που μπαίνει στο σώμα μας, αλλά ο άρτος ο ουράνιος.

Ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν

Το «ὀφείλημα» εκφράζει το χρέος μας, δηλαδή την αμαρτία. Η αμαρτία πηγάζει από το προπατορικό αμάρτημα. Ήμασταν πλούσιοι, πλασμένοι «κατ᾿ εἰκόνα καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν Θεοῦ» αλλά χάσαμε «το χρήμα» μας, δανειζόμενοι από τον διάβολο ένα δάνειο που δεν μας ήταν απαραίτητο. Αυτό είναι το «ὀφείλημα» μας. Έχει όμως ιδιαίτερη σημασία αυτό που λέμε «ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν», διότι απαραίτητη προϋπόθεση για να συγχωρηθούμε είναι να συγχωρούμε. Αν δεν συγχωρούμε πως ζητούμε από τον Θεό να μας συγχωρέσει;

Καὶ μὴ εἰσενέγκης ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ

«Μὴ εἰσενέγκης» δηλαδή μη μας αφήνεις να πέσουμε σε πειρασμό στον οποίο δεν μπορούμε να αντισταθούμε. Δεν λέει μη μας οδηγείς στον πειρασμό, αλλά σαν αθλητές που θέλουμε να αγωνιστούμε ζητάμε να έχουμε την δύναμη να αντισταθούμε στην αμαρτία.

Πηγή:

Ἑρμηνεία τοῦ Πάτερ ἡμῶν, ἀπὸ τὶς Κατηχήσεις τοῦ Ἁγίου Ἀμβροσίου, ἐπισκόπου Μεδιολάνων  http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/paterikon/ambrosios_mediolanwn_kyriakh_proseyxh.htm

Κάτω από : Χωρίς κατηγορία | Με ετικέτα: A2 16-17