…για το Μάθημα των Θρησκευτικών

Τῶν Ἁγίων Δέκα Μαρτύρων τῶν ἐν Κρήτῃ. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Παύλου, Ἀρχιεπισκόπου Νεοκαισαρείας, ἑνός τῶν 318 Ἁγίων Πατέρων τῶν ἐν Νικαίᾳ. Ἀνάμνησις τῶν Ἐγκαινίων τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, ἤτοι τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας, ἐν Κωνσταντινουπόλει. Τοῦ Ἁγίου καί Θεοφόρου Πατρός ἡμῶν Ναούμ τοῦ θαυματουργοῦ, φωτιστοῦ καί ἱεροκήρυκος Βουλγαρίας.

Μετά τό··«Ἀγαθόν τό ἐξομολογεῖσθαι…», τό Τρισάγιον, τό Προεόρτιον Ἀπολυτίκιον· «Ἑτοιμάζου, Βηθλεέμ…», ἡ μικρά Ἐκτενής, γίνεται τελεία Ἀπόλυσις καί εὐθύς ἡ Ἀκολουθία τῶν Μεγάλων Ὡρῶν.

ΑΙ ΜΕΓΑΛΑΙ ΩΡΑΙ

Ὥρα Α΄.

Ὁ Ἱερεύς: «Εὐλογητός ὁ Θεός…». «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι…», «Βασιλεῦ Οὐράνιε…».

Τρισάγιον.

Ὁ Ἱερεύς: «Ὅτι σοῦ ἐστιν…».

Ὁ Ἀναγνώστης: «Κύριε, ἐλέησον», ιβ΄. «Δόξα, Καί νῦν…». «Δεῦτε προσ­κυνήσωμεν…» καί οἱ Ψαλμοί τῆς Α΄ Ὥρας. Δόξα· «Ἑτοιμάζου, Βηθλεέμ…», Καί νῦν· «Τί σέ καλέσωμεν, ὦ Κεχαριτωμένη…».

Οἱ Χοροί: Ψάλλουσι τά Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Βηθλεέμ, ἑτοιμάζου… – Νῦν προφητική πρόῤῥησις…» (ἄρχεται ὁ α΄ Χορός).

Δόξα, Καί νῦν: «Τάδε λέγει Ἰωσήφ…».

Ἡ Προφητεία: «Καί σύ, Βηθλεέμ, οἶκος τοῦ Ἐφραθᾶ…» (Μιχ. ε΄  2).

Ἀπόστολος: «Πολυμερῶς καί πολυτρόπως πάλαι ὁ Θεός…» (Ἑβρ. α΄  1-12).

1 Πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως πάλαι ὁ Θεὸς λαλήσας τοῖς πατράσιν ἐν τοῖς προφήταις, ἐπ’ ἐσχάτου τῶν ἡμερῶν τούτων ἐλάλησεν ἡμῖν ἐν υἱῷ,

2 ὃν ἔθηκε κληρονόμον πάντων, δι’ οὗ καὶ τοὺς αἰῶνας ἐποίησεν·

3 ὃς ὢν ἀπαύγασμα τῆς δόξης καὶ χαρακτὴρ τῆς ὑποστάσεως αὐτοῦ, φέρων τε τὰ πάντα τῷ ρήματι τῆς δυνάμεως αὐτοῦ, δι’ ἑαυτοῦ καθαρισμὸν ποιησάμενος τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τῆς μεγαλωσύνης ἐν ὑψηλοῖς,

4 τοσούτῳ κρείττων γενόμενος τῶν ἀγγέλων, ὅσῳ διαφορώτερον παρ’ αὐτοὺς κεκληρονόμηκεν ὄνομα. 

5 Τίνι γὰρ εἶπέ ποτε τῶν ἀγγέλων· υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε; καὶ πάλιν· ἐγὼ ἔσομαι αὐτῷ εἰς πατέρα, καὶ αὐτὸς ἔσται μοι εἰς υἱόν;

6 ὅταν δὲ πάλιν εἰσαγάγῃ τὸν πρωτότοκον εἰς τὴν οἰκουμένην, λέγει· καὶ προσκυνησάτωσαν αὐτῷ πάντες ἄγγελοι Θεοῦ.

7 καὶ πρὸς μὲν τοὺς ἀγγέλους λέγει· ὁ ποιῶν τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα, καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα·

8 πρὸς δὲ τὸν υἱόν· ὁ θρόνος σου, ὁ Θεός, εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος· ράβδος εὐθύτητος ἡ ράβδος τῆς βασιλείας σου.

9 ἠγάπησας δικαιοσύνην καὶ ἐμίμησας ἀνομίαν· διὰ τοῦτο ἔχρισέ σε, ὁ Θεός, ὁ Θεός σου ἔλαιον ἀγαλλιάσεως παρὰ τοὺς μετόχους σου·

10 καί· σὺ κατ’ ἀρχάς, Κύριε, τὴν γῆν ἐθεμελίωσας, καὶ ἔργα τῶν χειρῶν σού εἰσιν οἱ οὐρανοί·

11 αὐτοὶ ἀπολοῦνται, σὺ δὲ διαμένεις· καὶ πάντες ὡς ἱμάτιον παλαιωθήσονται,

12 καὶ ὡσεὶ περιβόλαιον ἑλίξεις αὐτούς, καὶ ἀλλαγήσονται· σὺ δὲ ὁ αὐτὸς εἶ, καὶ τὰ ἔτη σου οὐκ ἐκλείψουσι.

1 Πολλές φορές και με πολλούς τρόπους αφού μίλησε παλιά ο Θεός στους πατέρες μας μέσω των προφητών,

2 στις έσχατες τούτες ημέρες μάς μίλησε μέσω του Υιού, τον οποίο έθεσε κληρονόμο όλων, διαμέσου του οποίου και δημιούργησε τους αιώνες.

3 Αυτός, που είναι ακτινοβολία της δόξας του Θεού και αποτύπωμα της υπόστασής του και φέρει τα πάντα με το λόγο της δύναμής του, αφού έκανε καθαρισμό των αμαρτιών μέσω του εαυτού του, κάθισε στα δεξιά της Μεγαλοσύνης στα ύψη

4 και έγινε τόσο πολύ εξοχότερος από τους αγγέλους όσο διαφορετικότερο από αυτούς έχει κληρονομήσει όνομα.

5 Γιατί σε ποιον από τους αγγέλους είπε ποτέ ο Θεός: Υιός μου είσαι εσύ, εγώ σήμερα σε έχω γεννήσει; Και πάλι: Εγώ θα είμαι σ’ αυτόν Πατέρας, και αυτός θα είναι σ’ εμένα Υιός;

6 Και πάλι, όταν εισαγάγει τον πρωτότοκο στην οικουμένη, λέει: Και να τον προσκυνήσουν όλοι οι άγγελοι του Θεού.

7 Και αφενός ως προς τους αγγέλους λέει: Εκείνος που κάνει τους αγγέλους του ανέμους και τους λειτουργούς του πύρινη φλόγα.

8 αφετέρου προς τον Υιό: Ο θρόνος σου, Θεέ, μένει στον αιώνα του αιώνα, και το ραβδί της ευθύτητας είναι ραβδί της βασιλείας σου.

9 Αγάπησες δικαιοσύνη και μίσησες ανομία. γι’ αυτό σε έχρισε, Θεέ, ο Θεός σου, με λάδι αγαλλίασης περισσότερο από τους μετόχους σου.

10 Και: Εσύ αρχικά, Κύριε, τη γη θεμελίωσες, και έργα των χεριών σου είναι οι ουρανοί.

11 Αυτοί θα χαθούν, εσύ όμως διαμένεις. Και όλοι σαν ρούχο θα παλιώσουν,

12 και σαν μανδύα θα τους περιτυλίξεις, σαν εξωτερικό ένδυμα επίσης θα αλλαχτούν. Εσύ όμως είσαι ο ίδιος και τα έτη σου δε θα τελειώσουν.

Εὐαγγέλιον: «Τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ Γέννησις οὕτως ἦν…» (Ματθ. α΄  18-25).

18 Τοῦ δὲ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἡ γέννησις οὕτως ἦν. μνηστευθείσης γὰρ τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρίας τῷ ᾿Ιωσήφ, πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτοὺς εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ Πνεύματος ῾Αγίου.

19 ᾿Ιωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν παραδειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρα ἀπολῦσαι αὐτήν.

20 Ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἐνθυμηθέντος ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ᾿ ὄναρ ἐφάνη αὐτῷ λέγων· ᾿Ιωσὴφ υἱὸς Δαυῒδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκά σου· τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ Πνεύματός ἐστιν ῾Αγίου.

21 τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιησοῦν· αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν.

22 Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα πληρωθῇ τὸ ρηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος·

23 ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Εμμανουήλ, ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός.

24 Διεγερθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιωσὴφ ἀπὸ τοῦ ὕπνου ἐποίησεν ὡς προσέταξεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος Κυρίου καὶ παρέλαβε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ,

25 καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν ἕως οὗ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιησοῦν.

18 Και η γέννηση του Ιησού Χριστού έγινε κατ’ αυτόν τον τρόπο: Όταν μνηστεύτηκε η μητέρα του η Μαρία με τον Ιωσήφ, πριν αυτοί να συνευρεθούν, βρέθηκε να έχει παιδί στην κοιλιά της από το Άγιο Πνεύμα.

19 Και ο Ιωσήφ ο άντρας της, επειδή ήταν δίκαιος και δεν ήθελε να τη διαπομπεύσει, αποφάσισε να την αποδιώξει κρυφά.

20 Ενώ λοιπόν σκεφτόταν αυτά, ιδού, άγγελος Κυρίου φάνηκε σ’ αυτόν στο όνειρό του, λέγοντας: «Ιωσήφ, γιε του Δαβίδ, μη φοβηθείς να παραλάβεις τη Μαρία τη γυναίκα σου. Γιατί αυτό που μέσα της γεννήθηκε είναι από Πνεύμα Άγιο.

21 Και θα γεννήσει γιο, και θα καλέσεις το όνομά του Ιησού, γιατί αυτός θα σώσει το λαό του από τις αμαρτίες τους».

22 Και όλ’ αυτά έχουν γίνει, για να εκπληρωθεί αυτό που ειπώθηκε από τον Κύριο μέσω του προφήτη, όταν έλεγε:

23 Ιδού, η παρθένος θα έχει παιδί στην κοιλιά και θα γεννήσει γιο και θα καλέσουν το όνομά του Εμμανουήλ, που όταν ερμηνεύεται σημαίνει: Ο Θεός είναι μαζί μας.

24 Και όταν σηκώθηκε ο Ιωσήφ από τον ύπνο, έκανε όπως τον πρόσταξε ο άγγελος του Κυρίου και παρέλαβε τη γυναίκα του,

25 και δε γνώριζε αυτήν, ωσότου γέννησε γιο. Και κάλεσε το όνομά του Ιησού.

Ὁ Ἀναγνώστης: «Τά διαβήματά μου κατεύθυνον…».

Τρισάγιον.

Κοντάκιον: «Ἡ Παρθένος σήμερον…». «Κύριε, ἐλέησον», μ΄. «Ὁ ἐν παν­τί καιρῷ…». «Κύριε, ἐλέησον», τρίς. «Δόξα, Καί νῦν…».·«Τήν τιμιωτέραν… – Ἐν ὀνόματι Κυρίου εὐλόγησον, Πάτερ».

Ὁ Ἱερεύς: «Ὁ Θεός οἰκτειρήσαι ἡμᾶς…» καί ἡ Εὐχή· «Χριστέ, τό φῶς τό ἀληθινόν…» καί ἄρχεται ἡ Γ΄ Ὥρα.

Ὥρα Γ΄.

Ὁ Ἀναγνώστης: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν…» καί οἱ Ψαλμοί τῆς Γ΄ Ὥρας. Δόξα·«Ἑτοιμάζου, Βηθλεέμ…», Καί νῦν· «Θεοτόκε, σύ εἶ ἡ ἄμπελος…».

Οἱ Χοροί: Ψάλλουσι τά Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Οὗτος ὁ Θεός ἡμῶν… – Πρό τῆς Γεννήσεως τῆς σῆς…» (ἄρχεται ὁ β΄ Χορός).

Ἀρχομένων τῶν Ἰδιομέλων ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος φέρων τόν μέλανα Μανδύαν καί κρατῶν κατζίον ἐξέρχεται τῆς Βορείου Πύλης, προπορευομένου λαμπαδούχου καί θυμιᾷ ἀπό τοῦ πρό τῆς Ὡραίας Πύλης χώρου τόν Θρόνον τρίς, ἀνά τρίς τάς τέσσερας εἰκόνας τοῦ Τέμπλου, τήν Δυτικήν Πύλην, εἶτα τόν Θρόνον τρίς, τούς Χορούς, σχῆμα εἰς τόν Θρόνον καί ἐν συνεχείᾳ, ὡς συνήθως, τόν λαόν· κατά τήν ἐπιστροφήν τρίς τόν Θρόνον, τό τέμπλον καί εἰσέρχεται διά τῆς Νοτίου Πύλης εἰς τό Ἱερόν Βῆμα.

Δόξα, Καί νῦν: «Ἰωσήφ, εἰπέ ἡμῖν…».

Προφητεία: «Οὗτος ὁ Θεός ἡμῶν…» (Βαρούχ γ΄  36 – δ΄  4).

Ἀπόστολος: «Πρό τοῦ ἐλθεῖν τήν πίστιν…» (Γαλ. γ΄  23-29).

Εὐαγγέλιον: «Ἐξῆλθε δόγμα παρά Καίσαρος Αὐγούστου…» (Λουκ. β΄  1-20).

Ὁ Ἀναγνώστης: «Κύριος ὁ Θεός εὐλογητός…».

Τρισάγιον.

Κοντάκιον: «Ἡ Παρθένος σήμερον…» κτλ. ὡς καί τῇ Α΄ Ὥρᾳ.

Ὁ Ἱερεύς: Τήν Εὐχήν· «Δέσποτα Θεέ…» καί ἄρχεται ἡ ΣΤ΄ Ὥρα.

Ὥρα ΣΤ΄.

Ὁ Ἀναγνώστης: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν…» καί οἱ Ψαλμοί τῆς ΣΤ΄ Ὥρας. Δόξα·«Ἑτοιμάζου, Βηθλεέμ…», Καί νῦν· «Ὅτι οὐκ ἔχομεν παῤῥησίαν…».

Οἱ Χοροί: Ψάλλουσι τά Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Δεῦτε, πιστοί, ἐπαρθῶμεν… – Ἄκουε, οὐρανέ καί ἐνωτίζου ἡ γῆ…» (ἄρχεται ὁ α΄ Χορός).

Ἀρχομένων τῶν Ἰδιομέλων ὁ Δευτερεύων φέρων τόν μέλανα Μανδύαν καί κρατῶν κατζίον θυμιᾷ, ὡς καί ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος κατά τήν Γ΄  Ὥραν.

Δόξα, Καί νῦν: «Δεῦτε, χριστοφόροι λαοί…».

Προφητεία: «Προσέθετο Κύριος λαλῆσαι τῷ Ἄχαζ…» (Ἡσ. ζ΄  10).

Ἀπόστολος: «Κατ’ ἀρχάς σύ, Κύριε, τήν γῆν ἐθεμελίωσας…» (Ἑβρ. α΄  10-14,  β΄  1-3).

10 καί· σὺ κατ’ ἀρχάς, Κύριε, τὴν γῆν ἐθεμελίωσας, καὶ ἔργα τῶν χειρῶν σού εἰσιν οἱ οὐρανοί·

11 αὐτοὶ ἀπολοῦνται, σὺ δὲ διαμένεις· καὶ πάντες ὡς ἱμάτιον παλαιωθήσονται,

12 καὶ ὡσεὶ περιβόλαιον ἑλίξεις αὐτούς, καὶ ἀλλαγήσονται· σὺ δὲ ὁ αὐτὸς εἶ, καὶ τὰ ἔτη σου οὐκ ἐκλείψουσι.

13 πρὸς τίνα δὲ τῶν ἀγγέλων εἴρηκέ ποτε· κάθου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου;

14 οὐχὶ πάντες εἰσὶ λειτουργικὰ πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διὰ τοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν;

B 1 Διὰ τοῦτο δεῖ περισσοτέρως ἡμᾶς προσέχειν τοῖς ἀκουσθεῖσι, μή ποτε παραρρυῶμεν.

2 εἰ γὰρ ὁ δι’ ἀγγέλων λαληθεὶς λόγος ἐγένετο βέβαιος, καὶ πᾶσα παράβασις καὶ παρακοὴ ἔλαβεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν,

3 πῶς ἡμεῖς ἐκφευξόμεθα τηλικαύτης ἀμελήσαντες σωτηρίας; ἥτις ἀρχὴν λαβοῦσα λαλεῖσθαι διὰ τοῦ Κυρίου, ὑπὸ τῶν ἀκουσάντων εἰς ἡμᾶς ἐβεβαιώθη,

10 Και: Εσύ αρχικά, Κύριε, τη γη θεμελίωσες, και έργα των χεριών σου είναι οι ουρανοί.

11 Αυτοί θα χαθούν, εσύ όμως διαμένεις. Και όλοι σαν ρούχο θα παλιώσουν,

12 και σαν μανδύα θα τους περιτυλίξεις, σαν εξωτερικό ένδυμα επίσης θα αλλαχτούν. Εσύ όμως είσαι ο ίδιος και τα έτη σου δε θα τελειώσουν.

13 Και σε ποιον από τους αγγέλους έχει πει ποτέ: Κάθου από τα δεξιά μου, ωσότου θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιο των ποδιών σου.

14 Δεν είναι όλοι οι άγγελοι υπηρεσιακά πνεύματα που αποστέλλονται για διακονία, για χάρη εκείνων που μέλλουν να κληρονομούν τη σωτηρία;

B. 1 Γι’ αυτό πρέπει περισσότερο εμείς να προσέχουμε σ’ αυτά που ακούσαμε, μήπως παρασυρθούμε.

2 Γιατί, αν ο λόγος που κηρύχτηκε μέσω αγγέλων επιβεβαιώθηκε και κάθε παράβαση και παρακοή έλαβε δίκαιη μισθαποδοσία,

3 πώς εμείς θα ξεφύγουμε αν αμελήσουμε τόσο μεγάλη σωτηρία; Η οποία, αφού άρχισε να κηρύττεται μέσω του Κυρίου, βεβαιώθηκε σ’ εμάς από εκείνους που άκουσαν,

Εὐαγγέλιον: «Τοῦ Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλεέμ…» (Ματθ. β΄  1-12).

1 Τοῦ δὲ ᾿Ιησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλεὲμ τῆς ᾿Ιουδαίας ἐν ἡμέραις ῾Ηρῴδου τοῦ βασιλέως, ἰδοὺ μάγοι ἀπὸ ἀνατολῶν παρεγένοντο εἰς ῾Ιεροσόλυμα 

2 λέγοντες· ποῦ ἐστιν ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τῶν ᾿Ιουδαίων; εἴδομεν γὰρ αὐτοῦ τὸν ἀστέρα ἐν τῇ ἀνατολῇ καὶ ἤλθομεν προσκυνῆσαι αὐτῷ. 

3 ᾿Ακούσας δὲ ῾Ηρῴδης ὁ βασιλεὺς ἐταράχθη καὶ πᾶσα ῾Ιεροσόλυμα μετ᾿ αὐτοῦ, 

4 καὶ συναγαγὼν πάντας τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ γραμματεῖς τοῦ λαοῦ ἐπυνθάνετο παρ᾿ αὐτῶν ποῦ ὁ Χριστὸς γεννᾶται. 

5 οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· ἐν Βηθλεὲμ τῆς ᾿Ιουδαίας· οὕτω γὰρ γέγραπται διὰ τοῦ προφήτου· 

6 καὶ σὺ Βηθλεέμ, γῆ ᾿Ιούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν ᾿Ιούδα· ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος, ὅστις ποιμανεῖ τὸν λαόν μου τὸν ᾿Ισραήλ. 

7 Τότε ῾Ηρῴδης λάθρα καλέσας τοὺς μάγους ἠκρίβωσε παρ᾿ αὐτῶν τὸν χρόνον τοῦ φαινομένου ἀστέρος, 

8 καὶ πέμψας αὐτοὺς εἰς Βηθλεὲμ εἶπε· πορευθέντες ἀκριβῶς ἐξετάσατε περὶ τοῦ παιδίου, ἐπὰν δὲ εὕρητε, ἀπαγγείλατέ μοι, ὅπως κἀγὼ ἐλθὼν προσκυνήσω αὐτῷ. 

9 οἱ δὲ ἀκούσαντες τοῦ βασιλέως ἐπορεύθησαν· καὶ ἰδοὺ ὁ ἀστὴρ ὃν εἶδον ἐν τῇ ἀνατολῇ προῆγεν αὐτούς, ἕως ἐλθὼν ἔστη ἐπάνω οὗ ἦν τὸ παιδίον· 

10 ἰδόντες δὲ τὸν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα, 

11 καὶ ἐλθόντες εἰς τὴν οἰκίαν εἶδον τὸ παιδίον μετὰ Μαρίας τῆς μητρὸς αὐτοῦ, καὶ πεσόντες προσεκύνησαν αὐτῷ, καὶ ἀνοίξαντες τοὺς θησαυροὺς αὐτῶν προσήνεγκαν αὐτῷ δῶρα, χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν· 

12 καὶ χρηματισθέντες κατ᾿ ὄναρ μὴ ἀνακάμψαι πρὸς ῾Ηρῴδην, δι᾿ ἄλλης ὁδοῦ ἀνεχώρησαν εἰς τὴν χώραν αὐτῶν. 

1 Όταν λοιπόν ο Ιησούς γεννήθηκε στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας κατά τις ημέρες του βασιλιά Ηρώδη, ιδού μάγοι από τα ανατολικά παρουσιάστηκαν στα Ιεροσόλυμα, 

2 λέγοντας: «Πού είναι ο βασιλιάς των Ιουδαίων που γεννήθηκε; Γιατί είδαμε τον αστέρα του στην ανατολή και ήρθαμε να τον προσκυνήσουμε». 

3 Όταν όμως το άκουσε ο βασιλιάς Ηρώδης, ταράχτηκε και όλα τα Ιεροσόλυμα μαζί του. 

4 Και αφού σύναξε όλους τους αρχιερείς και τους γραμματείς του λαού, ζητούσε να μάθει από αυτούς πού γεννιέται ο Χριστός. 

5 Αυτοί του είπαν: «Στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας. Γιατί έτσι είναι γραμμένο μέσω του προφήτη: 

6 Κι εσύ Βηθλεέμ, γη του Ιούδα, καθόλου ελάχιστη δεν είσαι μεταξύ των ηγεμονικών πόλεων του Ιούδα. Γιατί από σένα θα εξέλθει ηγέτης, που θα ποιμάνει το λαό μου τον Ισραήλ». 

7 Τότε ο Ηρώδης κάλεσε κρυφά τους μάγους και εξακρίβωσε από αυτούς το χρόνο που φαινόταν ο αστέρας. 

8 Κατόπιν τους έστειλε στη Βηθλεέμ και είπε: «Πορευτείτε και εξετάστε ακριβώς για το παιδί. Και όταν το βρείτε, να μου το αναγγείλετε, για να έρθω κι εγώ να το προσκυνήσω». 

9 Αυτοί, αφού άκουσαν το βασιλιά, έφυγαν. Και ιδού, ο αστέρας που είδαν στην ανατολή προχωρούσε μπροστά τους, ωσότου ήρθε και στάθηκε πάνω εκεί όπου ήταν το παιδί. 

10 Όταν είδαν λοιπόν τον αστέρα, χάρηκαν με πάρα πολύ μεγάλη χαρά. 

11 Και ήρθαν στην οικία και είδαν το παιδί μαζί με τη Μαρία, τη μητέρα του. Και αφού έπεσαν, το προσκύνησαν και άνοιξαν τους θησαυρούς τους και του πρόσφεραν δώρα: χρυσό και λιβάνι και σμύρνα. 

12 Και επειδή τους πρόσταξε ο Θεός κατά το όνειρο να μην επιστρέψουν προς τον Ηρώδη, αναχώρησαν από άλλη οδό για τη χώρα τους. 

Ὁ Ἀναγνώστης: «Ταχύ προκαταλαβέτωσαν…».

Τρισάγιον.

Κοντάκιον: «Ἡ Παρθένος σήμερον…» κτλ. ὡς ἐν τῇ Α΄ Ὥρᾳ.

Ὁ Ἱερεύς: Τήν Εὐχήν· «Θεέ καί Κύριε τῶν Δυνάμεων…» καί ἄρχεται ἡ Θ΄ Ὥρα.

Ὥρα Θ΄.

Ὁ Ἀναγνώστης: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν…» καί οἱ Ψαλμοί τῆς Θ΄ Ὥρας. Δόξα·«Ἑτοιμάζου, Βηθλεέμ…»,  Καί νῦν· «Ὁ δι’ ἡμᾶς γεννηθείς…».

Ὁ β΄ Χορός: Ψάλλει τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον· «Ἐξεπλήττετο ὁ Ἡρῴδης…».

Ἀρχομένων τῶν Ἰδιομέλων ὁ Τριτεύων φέρων τόν μέλανα Μανδύαν καί κρατῶν κατζίον θυμιᾷ, ὡς καί οἱ ἄλλοι Διάκονοι. 

Ὁ α΄ Χορός: Ψάλλει τό ἕτερον Στιχηρόν Ἰδιόμελον· «Ὅτε Ἰωσήφ, Παρθένε…», τό τέλος τοῦ ὁποίου· «σύν Πατρί καί Ἁγίῳ Πνεύματι», ψάλλει ὁ β΄ Χορός.

Ὁ α΄ Χορός: Δόξα.

Ὁ β΄ Χορός: Καί νῦν. Ἐν συνεχείᾳ ὁ·

Κανονάρχης: Στάς εἰς τό μέσον τοῦ Ναοῦ καί βλέπων πρός ἀνατολάς, ἀναγινώσκει εὐλαβῶς καί κατά τό ὕφος τοῦ Ἀποστόλου τό Ἰδιόμελον· «Σήμερον γεννᾶται ἐκ Παρθένου…» τρίς καί συνεχίζει· «Ῥάκει καθάπερ βροτός…» μέχρι τοῦ· «Προσκυνοῦμέν σου τήν Γένναν, Χριστέ», ὅπερ ἐπαναλαμβάνει τρίς, τό δέ· «Δεῖξον ἡμῖν…», ἅπαξ.

Οἱ Χοροί: Ψάλλουσι τοῦτο δίχορον κατά στίχον. Μεθ’ ὅ··

Προφητεία: «Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν…» (Ἡσ. θ΄  6).

Ἀπόστολος: «Ὁ ἁγιάζων καί οἱ ἁγιαζόμενοι…» (Ἑβρ. β΄  11-18).

11 ὅ τε γὰρ ἁγιάζων καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι ἐξ ἑνὸς πάντες· δι’ ἣν αἰτίαν οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν,

12 λέγων· ἀπαγγελῶ τὸ ὄνομά σου τοῖς ἀδελφοῖς μου, ἐν μέσῳ ἐκκλησίας ὑμνήσω σε·

13 καὶ πάλιν· ἐγὼ ἔσομαι πεποιθὼς ἐπ’ αὐτῷ· καὶ πάλιν· ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός.

14 ἐπεὶ οὖν τὰ παιδία κεκοινώνηκε σαρκὸς καὶ αἵματος, καὶ αὐτὸς παραπλησίως μετέσχε τῶν αὐτῶν, ἵνα διὰ τοῦ θανάτου καταργήσῃ τὸν τὸ κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου, τοῦτ’ ἔστι τὸν διάβολον,

15 καὶ ἀπαλλάξῃ τούτους, ὅσοι φόβῳ θανάτου διὰ παντὸς τοῦ ζῆν ἔνοχοι ἦσαν δουλείας.

16 οὐ γὰρ δήπου ἀγγέλων ἐπιλαμβάνεται, ἀλλὰ σπέρματος ᾿Αβραὰμ ἐπιλαμβάνεται.

17 ὅθεν ὤφειλε κατὰ πάντα τοῖς ἀδελφοῖς ὁμοιωθῆναι, ἵνα ἐλεήμων γένηται καὶ πιστὸς ἀρχιερεὺς τὰ πρὸς τὸν Θεόν, εἰς τὸ ἱλάσκεσθαι τὰς ἁμαρτίας τοῦ λαοῦ.

18 ἐν ᾧ γὰρ πέπονθεν αὐτὸς πειρασθείς, δύναται τοῖς πειραζομένοις βοηθῆσαι.

11 Επειδή και αυτός που αγιάζει και εκείνοι που αγιάζονται προέρχονται από Έναν όλοι. Γι’ αυτόν το λόγο δεν ντρέπεται να τους καλεί αδελφούς,

12 λέγοντας: Θα αναγγείλω το όνομά σου στους αδελφούς μου, στο μέσο εκκλησίας θα σε υμνήσω.

13 Και πάλι: Εγώ θα έχω πεποίθηση σε Αυτόν. Και πάλι: Ιδού εγώ και τα παιδιά που μου έδωσε ο Θεός.

14 Επειδή, λοιπόν, τα παιδιά έχουν συμμετάσχει σε αίμα και σάρκα, και αυτός παραπλήσια μετείχε από τα ίδια, ώστε μέσω του θανάτου να καταργήσει αυτόν που έχει την εξουσία του θανάτου, τουτέστι το Διάβολο,

15 και να απαλλάξει αυτούς, όσοι από το φόβο του θανάτου ήταν διαπαντός στη ζωή τους υποδουλωμένοι.

16 Γιατί αναμφίβολα δε βοηθάει αγγέλους, αλλά απογόνους του Αβραάμ βοηθάει.

17 Συνεπώς, όφειλε σε όλα να ομοιωθεί με τους αδελφούς του, για να γίνει ελεήμονας και πιστός αρχιερέας στα πράγματα που αφορούν το Θεό, με σκοπό να εξιλεώνει τις αμαρτίες του λαού.

18 Γιατί, σε ό,τι έχει πάθει ο ίδιος όταν πειράχτηκε, δύναται να βοηθήσει αυτούς που πειράζονται.

Εὐαγγέλιον: «Ἀναχωρησάντων τῶν μάγων…» (Ματθ. β΄  13-23).

13 ᾿Αναχωρησάντων δὲ αὐτῶν ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου φαίνεται κατ᾿ ὄναρ τῷ ᾿Ιωσὴφ λέγων· ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἴσθι ἐκεῖ ἕως ἂν εἴπω σοι· μέλλει γὰρ ῾Ηρῴδης ζητεῖν τὸ παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό. 

14 ῾Ο δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ νυκτὸς καὶ ἀνεχώρησεν εἰς Αἴγυπτον, 

15 καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως τῆς τελευτῆς ῾Ηρῴδου, ἵνα πληρωθῇ τὸ ρηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου. 

16 Τότε ῾Ηρῴδης ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων, ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν μάγων. 

17 τότε ἐπληρώθη τὸ ρηθὲν ὑπὸ ῾Ιερεμίου τοῦ προφήτου λέγοντος· 

18 φωνὴ ἐν Ραμᾷ ἠκούσθη, θρῆνος καὶ κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς πολύς· Ραχὴλ κλαίουσα τὰ τέκνα αὐτῆς, καὶ οὐκ ἤθελε παρακληθῆναι, ὅτι οὐκ εἰσίν. 

19 Τελευτήσαντος δὲ τοῦ ῾Ηρῴδου ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ᾿ ὄναρ φαίνεται τῷ ᾿Ιωσὴφ ἐν Αἰγύπτῳ 

20 λέγων· ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ πορεύου εἰς γῆν ᾿Ισραήλ· τεθνήκασι γὰρ οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχὴν τοῦ παιδίου. 

21 ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ ἦλθεν εἰς γῆν ᾿Ισραήλ. 

22 ἀκούσας δὲ ὅτι ᾿Αρχέλαος βασιλεύει ἐπὶ τῆς ᾿Ιουδαίας ἀντὶ ῾Ηρῴδου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ἐφοβήθη ἐκεῖ ἀπελθεῖν· χρηματισθεὶς δὲ κατ᾿ ὄναρ ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη τῆς Γαλιλαίας, 

23 καὶ ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς πόλιν λεγομένην Ναζαρέτ, ὅπως πληρωθῇ τὸ ρηθὲν διὰ τῶν προφητῶν ὅτι Ναζωραῖος κληθήσεται. 

13 Όταν λοιπόν αυτοί αναχώρησαν, ιδού, άγγελος Κυρίου φάνηκε κατά το όνειρο στον Ιωσήφ, λέγοντας: «Σήκω, παράλαβε το παιδί και τη μητέρα του και φεύγε για την Αίγυπτο. και να είσαι εκεί ωσότου σου πω. Γιατί μέλλει ο Ηρώδης να ζητά το παιδί, για να το σκοτώσει».

14 Εκείνος αφού σηκώθηκε, παράλαβε νύχτα το παιδί και τη μητέρα του και αναχώρησε για την Αίγυπτο.

15 Και ήταν εκεί ως το θάνατο του Ηρώδη – για να εκπληρωθεί αυτό που ειπώθηκε από τον Κύριο μέσω του προφήτη, όταν έλεγε: Από την Αίγυπτο κάλεσα τον Υιό μου.

16 Τότε ο Ηρώδης, επειδή είδε ότι εμπαίχτηκε από τους μάγους, θύμωσε πολύ και απέστειλε και σκότωσε όλα τα αρσενικά παιδιά που ήταν στη Βηθλεέμ και σε όλα τα όριά της, όσα ήταν από δύο ετών και κάτω, σύμφωνα με το χρόνο που εξακρίβωσε από τους μάγους.

17 Τότε εκπληρώθηκε αυτό που ειπώθηκε μέσω του Ιερεμία του προφήτη, όταν έλεγε:

18 Φωνή στη Ραμά ακούστηκε, κλάμα και οδυρμός πολύς. Η Ραχήλ είναι που κλαίει τα τέκνα της, και δεν ήθελε να παρηγορηθεί, γιατί δεν υπάρχουν.

19 Και όταν πέθανε ο Ηρώδης, ιδού, άγγελος Κυρίου φάνηκε κατά τη διάρκεια ενός ονείρου στον Ιωσήφ,

20 λέγοντας: «Σήκω, παράλαβε το παιδί και τη μητέρα του και πήγαινε στη γη Ισραήλ. Γιατί έχουν πεθάνει αυτοί που ζητούν τη ζωή του παιδιού».

21 Εκείνος, αφού σηκώθηκε, παράλαβε το παιδί και τη μητέρα του και εισήλθε στη γη Ισραήλ.

22 Αλλά όταν άκουσε ότι ο Αρχέλαος βασιλεύει στην Ιουδαία αντί για τον πατέρα του τον Ηρώδη, φοβήθηκε να πάει εκεί. Και επειδή τον πρόσταξε ο Θεός κατά τη διάρκεια ενός ονείρου, αναχώρησε για τα μέρη της Γαλιλαίας, 23 και ήρθε και κατοίκησε σε μια πόλη που λέγεται Ναζαρέτ – για να εκπληρωθεί αυτό που ειπώθηκε μέσω των προφητών, ότι θα κληθεί Ναζωραίος.

Ὁ Ἀναγνώστης: «Μή δή παραδῴης ἡμᾶς…».

Τρισάγιον.

Κοντάκιον: «Ἡ Παρθένος σήμερον…» κτλ. ὡς ἐν τῇ Α΄ Ὥρᾳ.

Ὁ Ἱερεύς: Τήν Εὐχήν· «Δέσποτα Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ…» καί ἡ συνήθης. 

                                                         Ἀπόλυσις.