Στην ερώτηση πόσα παιδιά έχεις παρασυρόμουν και απαντούσα λέγοντας τον αριθμό των παιδιών μου, των μαθητών μου. Σήμερα αποδείχτηκε με τραγικό τρόπο για μένα ότι δεν είναι υπερβολή. Ο απρόσμενος θάνατος του μαθητή μου, του Μάνου, με συγκλόνισε. Ο πόνος είναι μάλλον μητρικός, δυνατός! Ένα αγγελούδι πέταξε στον ουρανό! Ένα χαμογελαστό πλασματάκι εγκατέλειψε τον άθλιο κόσμο μας. Θέλω να πιστεύω ότι η ζωή αυτή με την καλοσύνη του και και την πληθωρικότητά του δε χωρούσε στα θλιβερά όρια που της δίνουμε εμείς οι υπόλοιποι.
Η αιωνιότητα αυτή μόνο σε χωράει, Μάνο μου. Η καθηγήτριά σου που πάντα σε αγαπούσε και το ήξερες. Λατρεμένο μου πλάσμα, καλό σου ταξίδι! Μ. Πρεβεζάνου Αφιερωμένο στο Μάνο
Κάτω από : Χωρίς κατηγορία
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.