…για το Μάθημα των Θρησκευτικών

Η εκπαίδευση έχει πάρει δύο μορφές

Η πρώτη σχετίζεται με το Διαφωτισμό, με υψηλότερο στόχο στη ζωή να αναζητάς και να δημιουργείς, να ερευνάς τα πλούτη του παρελθόντος, να προσπαθείς να εσωτερικεύεις να «μεταφέρεις» τη αναζήτηση, βοηθά τον κόσμο πώς να μαθαίνει μόνος του, εσύ ο μαθητής επιλέγεις τι θα κυριαρχήσει.

Η δεύτερη έχει σχέση με την Κατήχηση, από μικρή ηλικία οι νέοι πρέπει να τοποθετούνται σε ένα πλαίσιο όπου θα εκτελούν αρκετά συγκεκριμένες οδηγίες.

Tα σχολεία και τα πανεπιστήμια έπρεπε να αυξήσουν τα μέτρα έλεγχου, επαγγελματική κατάρτιση, επιβάλλοντας μεγαλύτερα χρέη για να τους αιχμαλωτίσουν στην συμμόρφωση

Να εκπαιδεύεις για να περάσουν τις εξετάσεις ή για δημιουργική αναζήτηση;

Όταν το MIT ακολουθεί την άποψη εκπαίδευσης του διαφωτισμού και προτρέπει στην πρόκληση και στην αμφισβήτηση, αμφισβήτηση των αρχών, έρευνα για εναλλακτικές, συνεργασίαι, όπως θα έπρεπε να είναι ένα εκπαιδευτικό σύστημα από το πανεπιστήμιο ως το νηπιαγωγείο.

Οι τεχνολογικές αλλαγές δεν έχουν καμία σχέση με τις αντίστοιχες του περασμένου αιώνα, δεν μπορούν να συγκριθούν με τον τηλέγραφο

Οι τεχνολογίες στην εκπαίδευση είναι ουδέτερες. Είναι σαν ένα σφυρί μπορεί να χτίσει ή να σκοτώσει.

Αν ξέρεις τι αναζητάς το διαδίκτυο μπορεί να είναι πολύτιμο

Πάντα να αναρωτιέσαι αν το πλαίσιο είναι σωστό. Τι είναι σημαντικό, τι δεν είναι και τι θα έπρεπε να βάλουμε στην άκρη.

Δεν μπορείς να περιμένεις ότι κάποιος θα γίνει βιολόγος ψάχνοντας στο διαδίκτυο

Πρέπει να μπορείς να ερμηνεύεις, αξιολογείς και να κατανοείς

Εκπαίδευση: κόστος ή επένδυση;

Θέλουμε μια κοινωνία ελεύθερων, δημιουργικών ατόμων να κερδίζουν από το παρελθόν και να προσθέτουν σε αυτούς ή θέλουμε οι ανθρώπους να αυξάνουν το ΑΕΠ

Αν δεν υπάρχει ένα ζωντανό πολιτιστικό και εκπαιδευτικό σύστημα που είναι προσανατολισμένο προς την ενθάρρυνση δημιουργικής εξερεύνησης, την ανεξαρτησία της σκέψης, την προθυμία να διασχίζουν τα σύνορα, να προκαλεί τις καθεστηκυίες απόψεις – δεν πρόκειται να πάρετε την τεχνολογία που θα παράγει οικονομικό όφελος, όχι ότι αυτό είναι ο πρωταρχικός σκοπός της εκπαίδευσης.

Οι εξετάσεις μπορούν να βοηθήσουν τους μαθητές για να κατανοήσουν: πού βρίσκομαι, τι ξέρω, τι έχω καταφέρει ή για τους εκπαιδευτικούς: τι θα έπρεπε να αλλαχτεί ή να βελτιωθεί.

Πέρα από αυτό δεν σου προσφέρουν κάτι το ιδιαίτερο.

Κάποιος μπορεί να πάει πάρα πολύ καλά σε ένα τεστ και να κατανοεί παρα πολύ λίγα

Όλοι είχαμε την εμπειρία να αριστεύσουμε σε ένα τεστ και 2 εβδομάδες μετά να τα έχουμε ξεχάσει όλα

Μπορεί να είναι χρήσιμο αλλά μπορεί να είναι περισπασμός

Δασκάλα της Στ’ δημοτικού ανέφερε περίπτωση όπου μία μαθήτρια ζήτησε να εμβαθύνει σε κάποιο μάθημα και αναγκάστηκε να τη συμβουλέψει να διαβάσει για τις εξετάσεις γιατί από αυτές εξαρτιόταν το μέλλον της δασκάλας και έμμεσα της μαθήτριας.

Η μαθήτρια πιθανά θα είχε πολύ καλύτερο μέλλον αν ερεύνησε αυτό που την ενδιέφερε και όχι για τις εξετάσεις

Περνώντας εξετάσεις δεν μπορεί να συγκριθεί με την αναζήτηση, την διερεύνηση, την ακολουθώντας θέματα που μας εμπλέκουν και μας συναρπάζουν.

Στην πραγματικότητα θυμάσαι ότι ανακάλυψες, αν ακολουθείς αυτό το είδος μάθησης

Διάσημος φυσικός απάντησε σε ένα σπουδαστή που τον ρώτησε τι θα μάθουν εκείνη τη χρονιά:

Δεν έχει σημασία τι θα καλύψουμε αλλά τι θα ανακαλύψουμε.

έτσι πρέπει να είναι η μάθηση: να εμπνέει τους μαθητές ώστε να ανακαλύπτουν μόνοι τους, να αμφισβητούν όταν δεν συμφωνούν, να ψάχνουν για εναλλακτικές όταν σκέφτονται ότι υπάρχουν, να μαθαίνουν μέσα από μεγάλες ανακαλύψεις του παρελθόντος και να τις κατέχουν μόνοι τους επειδή τους ενδιαφέρει προσωπικά, όχι επειδή πρέπει.

Οι σπουδαστές θα κερδίσουν από αυτές, θα τις θυμούνται και θα αποτελέσουν θεμέλια για τις δικές τους ανακαλύψεις

Η εκπαίδευση θα πρέπει να στοχεύει στο να βοηθήσει τους μαθητές να φτάσουν στο σημείο όπου θα μαθαίνουν μόνοι τους γιατί αυτό συμβαίνει στη ζωή κι όχι να απομνημονεύουν γνώσεις και να τις επαναλαμβάνουν.

Κάτω από : ατυπη εκπαιδευση', εκπαιδευση