• φωτόδεντρο
  • Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων

    Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων
  • Aγ. Γραφή

    Aγ. Γραφή
  • kutsal kitap

    startmenu
  • τυπικόν

    content
  • γραφείο νεότητας Αρχιεπισκοπής

    γραφείο νεότητας Αρχιεπισκοπής
  • Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών

    Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών
  • Ι. Μ. Ν. Σμύρνης

    Ι. Μ. Ν. Σμύρνης
  • Συναξαριστής

    Συναξαριστής
  • EDUCATION AND religion

    religion
  • εθελουσία λήθη 2

    biz029
  • εθελουσία λήθη 3

    12 - 1.jpgPadraic MoodCollector
  • Π.Θ.Σ. ΚΑΙΡΟΣ

    foto kairos
  • ΠΑΝΣΜΕΚΑΔΕ

    logo
  • Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΜΕΣΟΠΕΛΑΓΑ

    mesopelaga
  • religionslehrer.gr/

    religionslehrer.gr/
  • thriskeutikametaxi

    thriskeutikametaxi
  • θρησκευτικά αλλιώς

    θρησκευτικά αλλιώς
  • e- Θρησκευτικά.

    e- Θρησκευτικά.
  • Virtual School

    Virtual School
  • stavrodromi

    stavrodromi
  • δός μοι τοῦτον τὸν ξένον

    δός μοι τοῦτον τὸν ξένον
  • προφίλ

    SL384668

Ἡ πίστη ὡς ἀτέλεστη τελειότητα

images

Τοῦ Νικολάι Μπερντιάεφ

Η ἐποχή μας εἶναι διαποτισμένη ἀπὸ τὸν οἰκο- νομισμό. Σφραγίζει τὸ καθετί, καταπιέζει τὴν ἀνώτερη ζωή. Ποτὲ ὣς τὰ σήμερα ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶχε νιώσει τόσο τὴ σημασία τῆς οἰκονομίας στὴ ζωή του, οὔτε εἶχε συνείδηση τοῦ πόσο ἐξαρτᾶται ἀπὸ αὐτήν. Ποτὲ ἡ παραγωγικότητα δὲν εἶχε ὑπερεγκωμιασθεῖ οὔτε εἶχε μετατραπεῖ σὲ σκοπὸ αὐτὴ καθ’ αὐτή. Δὲν εἶναι τυχαῖο ποὺ ἡ θεωρία τοῦ οἰκονομικοῦ ὑλισμοῦ θεμελιώθηκε στὴν ἐποχή μας. Ἀνταποκρινόταν ἁπλὰ στὴν κατάσταση τῆς εὐρωπαϊκῆς κοινωνίας. Ἡ πνευματικὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου ὑποτάχθηκε στὴν ὑλική. Αὐτὸ τὸ φαι- νόμενο τῆς πραγματικό- τητας ἐκφράστηκε παθη- τικὰ στὴ σκέψη ὡς αὐτὴ ἡ ὑλιστικὴ θεωρία γιὰ τὴν ὁποία ὁλόκληρη ἡ πνευματικὴ ζωὴ δὲν εἶναι παρὰ ἐποικοδόμημα τῆς οἰκονομικῆς ζωῆς. Τὰ «ἰδεολογικὰ ἐποικοδομή- ματα», ποὺ καταδικάζουν σήμερα ὑλιστὲς καὶ σο- σιαλιστές, εἶχαν σημα- δέψει τὴν εὐγένεια τοῦ ἀνθρώπινου πνεύματος, τὴν ἀπαίτηση μιᾶς ἱερῆς ἐπικύρωσης τῆς ζωῆς. Ἀρχίσαμε νὰ τὰ θέτουμε ὑπὸ κατηγορία καὶ νὰ τὰ ἑρμηνεύουμε ὑλιστικά, ὁπότε ἡ ὑλικὴ ζωὴ πῆρε τὰ πρωτεῖα ἀπὸ τὴν πνευματική. […] Ποτὲ μέχρι σήμερα ὁ τρόμος μπροστὰ στὴν ἀνάγκη, μπροστὰ στὴν ἀβεβαιότητα τῆς ζωῆς δὲν εἶχε πάρει τέ- τοιες διαστάσεις. Ποτὲ μέχρι σήμερα ὁ ἄνθρωπος δὲν ἔνιωσε τόσο περισφιγμένος, συντριμμένος ἀπὸ ὅλες τὶς μεριές, ἐγκαταλειμμένος στὴν αὐθαιρεσία τῆς τύχης. Ὁ ζυγὸς τοῦ οἰκονομισμοῦ ἔχει γιὰ αἰτία τὴν ἀπώλεια κάθε ἱερῆς ἐπιδοκιμασίας τῆς οἰκονομικῆς δραστηριότη- τας. Στὴν ἀνθρώπινη ζωὴ κάτι ἀπόκτησε τρομερὴ ἔνταση στὸν 19ο καὶ 20ο αἰώνα. Ἡ ζωὴ γίνεται ὅλο καὶ πιὸ δύ- σκολη. Ἀπὸ τὴν ἀργὴ ἐργασία ὁ ἄνθρωπος περνᾶ στὴν ἐντατικὴ ἐργασία, ἀπὸ τὸν ἀνέμελο ψυχικὸ τύπο, στὸν ἐντατικό. Δὲν βλέπει πουθενὰ ἀνοιχτοὺς ὁρίζοντες, ὅλα Ὁ ἄνθρωπος νιώθει καταπιεσμένος στὴ γῆ. Ἡ αὔξηση τοῦ πληθυσμοῦ καὶ τῶν ἀναγκῶν ἔδεσαν τὸν ἄνθρωπο στὴν οἰκονομία. Ἡ εἴσοδος τῆς μηχανῆς ἦταν μιὰ ἀπὸ τὶς πιὸ ριζικὲς ἐπαναστάσεις τῆς ἱστορίας, ταρακούνησε τὰ αἰώνια θεμέλια τῆς ζωῆς. Ὁ ρυθμὸς τῆς ζωῆς ἄλλαξε. Ξεκόβει ὅλο καὶ περισσότερο ἀπὸ τὸν ρυθμὸ τῆς φύσης. Ἡ ζωὴ γίνεται ὅλο καὶ λιγό- τερο φυσική, ὁ ἄνθρωπος γνωρίζει τὴ διάλυση καὶ τὴν δυσαρμονία. Ποιά εἶναι λοιπὸν αὐτὴ ἡ ἀνάγκη ἡ ὁποία καθορί- ζει τὴ δύναμη τῆς οἰκονο- μίας στὴν ἀνθρώπινη ζωή; Εἶναι ἡ ἔκφραση μιᾶς μὴ κοσμικῆς κατάστασης τοῦ κόσμου. Τὸ ὁριστικὸ ξεπέρασμα τῆς ἀνάγκης προϋποθέτει τὴν ἔλευση τῆς κοσμικῆς ἁρμονίας, τὸ ξεπέρασμα τῆς ὑλικῆς κατάστασης τοῦ κό- σμου, δηλαδὴ τοῦ μὴ κο- σμικοῦ, τοῦ κομματιασμέ- νου, τοῦ ἁλυσοδεμένου. Ἡ ὕπαρξη τῶν νόμων τῆς φύσης, ἡ ζωὴ τοῦ σώματός μας ἡ ὁποία μᾶς συνδέει μὲ τὴν φυσικὴ ὁλόκληρου τοῦ κόσμου σημαίνουν ὅτι ἡ κατάσταση μέσα στὴν ὁποία βρίσκονται ὁ ἄνθρωπος καὶ ἡ ἀνθρωπότητα εἶναι ἀτε- λής, ἄρρωστη, ἐλαττωμα- τική. Εἶναι τρελοὶ ὅσοι ἀπὸ σᾶς σκέφτονται νὰ φθάσουν στὸν κοινωνικὸ παράδεισο καὶ στὴν εὐδαιμονία, στὴν τέλεια ἐλευθερία, στὸ ξεπέρασμα τοῦ κακοῦ καὶ τοῦ πό- νου, παραμένοντας ὁλότελα μέσα στὸ φυσικὸ σῶμα, καὶ μένοντας ὑποταγμένοι στὸ βασίλειο τῆς ὑλικῆς φύσης καὶ στοὺς νόμους του. Αὐτὸ τὸ βασίλειο ἀπαιτεῖ τὴν οἰκονομία τοῦ ἀνθρώ- που, τὴν οἰκονομικὴ ἐργασία καὶ μέριμνα. Οἱ εὐαγγελικοὶ λόγοι γιὰ τὴν ἀμεριμνησία τῶν που- λιῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῶν χόρτων τῶν ἀγρῶν ἀπευ- θύνονται στὸν ἐσωτερικὸ πνευματικὸ ἄνθρωπο. Εἶναι ἐντελῶς ἄσχετα μὲ τὸν ἐξωτερικὸ χῶρο τῆς ζωῆς. εἶναι στενά, περιορισμένα.

Ἀπὸ τὸ βιβλίο Γιὰ τὴν Κοινωνικὴ Ἀνισότητα, ἐκδ. Π. Πουρναρᾶ

;


Αφήστε μια απάντηση

Copyright © …για το Μάθημα των Θρησκευτικών          Φιλοξενείται από Blogs.sch.gr
Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση