Ντροπή…

Από τελειόφοιτο τον έκαναν πρωτάκι!

Ο κ. Διονύσιος Τσούκας, εκπαιδευτικός,γράφει:

Δυστυχώς αυτό που συμβαίνει στην Κέρκυρα, και συγκεκριμένα στο Λύκειο Λευκίμμης, έχει ξεπεράσει όλα τα όρια της φαντασίας. Μαθητής της Α΄ Λυκείου χάνει τον χρόνο του επειδή είχε περίπου 90 απουσίες, από τις οποίες 54 αδικαιολόγητες. Εφαρμόζει ο σύλλογος διδασκόντων πιστά τον νόμο. Την επόμενη χρονιά, ξανά στην Α΄ Λυκείου, ξαναχάνει τον χρόνο του για 118 απουσίες, επειδή είχε τέσσερις παραπάνω από το όριο. Ξανά ο σύλλογος εφαρμόζει πιστά τον νόμο. Ανεξαρτήτως εάν 6 απουσίες έγιναν χωρίς τη θέληση του μαθητή (αποβολή από τον λυκειάρχη), ανεξαρτήτως εάν 35 απουσίες έγιναν διότι ο μαθητής 10 μέρες νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο. Και μέχρι εδώ ας πούμε καλά, τηρήθηκε ο «νόμος». Παρ΄ όλο που είναι σε όλους γνωστό ότι σε τέτοιες οριακές περιπτώσεις εκείνα που υπερισχύουν στο 99% των περιπτώσεων είναι η συνεκτίμηση και άλλων στοιχείων, η παιδαγωγική διάσταση του θέματος και η δυνατότητα μιας δεύτερης ευκαιρίας στον μαθητή.

Αυτό τουλάχιστον από την 25ετή εμπειρία μου γνωρίζω. Ομως υπάρχει και συνέχεια. Οι γονείς του μαθητή προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη.. Και το Δικαστήριο αναστέλλει προσωρινά την απόφαση του συλλόγου διδασκόντων. Ο μαθητής προάγεται στη Β΄ Λυκείου κανονικά με εξετάσεις, ανακοινώνεται αποτέλεσμα από το σχολείο, παρακολουθεί τη Β΄ Λυκείου κανονικά, προάγεται στην Γ΄ Λυκείου κανονικά, παρακολουθεί μέχρι τον Φεβρουάριο κανονικά την Γ΄ Λυκείου και τότε συμβαίνει το «θαύμα». Ερχεται το Δικαστήριο και χωρίς να λάβει υπόψη του τη μέχρι τώρα πορεία του μαθητή δικαιώνει την παλαιά απόφαση του συλλόγου διδασκόντων. Εφαρμόζει και εδώ «πιστά» τον νόμο. Το γεγονός ότι καθυστέρησε δύο χρόνια να βγάλει απόφαση, χωρίς να έχει ευθύνη ο μαθητής, καθώς και το ότι ο μαθητής απέδειξε με τις πράξεις του την ικανότητά του να προαχθεί στη Β΄ Λυκείου, αλλά και στην Γ΄ Λυκείου, δεν μέτρησαν καθόλου. Εκείνο που απασχολούσε τον δικαστή ήταν η «πιστή» και αυταρχική εφαρμογή των διατάξεων. Και δεν τελειώνει εδώ η ιστορία. Ο σύλλογος διδασκόντων άρον άρον παίρνει την απόφαση να επανέλθει ο μαθητής στην Α΄ Λυκείου. Τώρα πώς είναι δυνατόν ο ίδιος σύλλογος να προάγει έναν μαθητή και να τον κρίνει ικανό να φτάσει στην Γ΄ Λυκείου, αλλά από την άλλη διοικητικά και αυταρχικά να τον τιμωρεί…

Και αν ο δικαστής δεν το «σκέφθηκε» και πήρε αυτή την απόφαση, εμείς οφείλαμε ως εκπαιδευτικοί λειτουργοί να το μετρήσουμε και να μην παίζουμε με τη ζωή ενός νέου ανθρώπου. Να μην του ζητάμε να γράψει διαγώνισμα της Α΄ Λυκείου, όταν γνωρίζουμε ότι μέχρι προχθές φοιτούσε στην Γ΄ Λυκείου. Επρεπε να υψώσουμε το ανάστημά μας και να αρνηθούμε να εφαρμόσουμε αυτή την απόφαση. Να μην αποδεχθούμε απειλές από τη διοίκηση του σχολείου. Συνάδελφοι του Λυκείου Λευκίμμης, ακόμα δεν είναι αργά.

(Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ http://www.tovima.gr/)