Μια από τις συνέπειες της ειδικής θεωρίας της σχετικότηταςείναι η συστολή του μήκους. Δηλαδή το μήκος που μετράει παρατηρητής που είναι ακίνητος, είναι μικρότερο από το μήκος που μετράει παρατηρητής που βρίσκεται σε ένα σύστημα αναφοράς που κινείται με σταθερή ταχύτητα ως προς τον ακίνητο παρατηρητή. Το φαινόμενο αυτό το ονομάζουμε “συστολή μήκους”. Το μήκος ενός αντικειμένου όπως μετριέται στο σύστημα αναφοράς ως προς το οποίο ηρεμεί, ονομάζεται ιδιομήκος του αντικειμένου ή μήκος ηρεμίας.
Αποδείξαμε ότι μήκη σε διεύθυνση παράλληλη στη διεύθυνση της σχετικής κίνησης δυο αδρανειακών συστημάτων αναφοράς συστέλλονται. Αποδεικνύεται όμως ότι μήκη κάθετα στη διεύθυνση της κίνησης δε συστέλλονται.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι στην πραγματικότητα δε συστέλλεται το ίδιο το αντικείμενο, αλλά η μέτρησή του από ένα άλλο σύστημα αναφοράς. Είναι ο χώρος που παραμορφώνεται και όχι το αντικείμενο, όπως επίσης είναι ο χρόνος που παραμορφώνεται όταν βρίσκουμε ότι κάποια ρολόγια πηγαίνουν πιο αργά και όχι τα ίδια τα ρολόγια. Οι υπολογισμοί μας δε μέτρησαν παραμορφώσεις αντικειμένων ή γεγονότων αλλά διαφορετικές συνθήκες που επικρατούν στις διάφορες περιοχές του χωροχρόνου.
Παρακολουθήστε το βίντεο που ακολουθεί και αποδεικνύει με μαθηματικό τρόπο την απόδειξη της σχετικότητας του μήκους δηλ. το μήκος που μετρούν δύο παρατηρητές που κινούνται ο ένας ως προς τον άλλο είναι διαφορετικό, ξεκινόντας από το αξίωμα της παγκοσμιότητας της ταχύτητας του φωτός