Η Λερναία Ύδρα
Η Λερναία Ύδρα είναι μυθικό όν με εννέα κεφάλια, το οποίο σκότωσε ο Ηρακλής στον δεύτερο από τους δώδεκα άθλους του.
Ηρακλής και Λερναία Ύδρα
Η Λερναία Ύδρα ήταν αθάνατη. Ζούσε στην περιοχή Λέρνη – βαλτότοπος που βρίσκεται νότια του Άργους – απ’ όπου πήρε και το όνομά της. Σύμφωνα με τον μύθο, όταν ο Ηρακλής έκοβε ένα κεφάλι, έβγαιναν δύο. Μόνο καίγοντάς την πληγή με φωτιά κατάφερε να σταματήσει τον πολλαπλασιασμό και αυτό το κατάφερε με την βοήθεια του ανιψιού του Ιολάου. Το τελευταίο κεφάλι, που ήταν και το κεντρικό κι αθάνατο, το έκοψε και το έθαψε στη γη για να μην ξαναζωντανέψει. Από το αίμα της ο Ηρακλής έκανε τα βέλη του δηλητηριώδη. Από το δηλητήριο αυτό δεν γλύτωσε ούτε και ο Κένταυρος Νέσσος. Πριν το θάνατό του, τα χάρισε στο Φιλοκτήτη.
Εκφράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην καθημερινή γλώσσα, συνηθίζεται να αποκαλείται “Λερναία Ύδρα” κάθε περίπτωση εργασίας που παρόλη την προσπάθεια να τελειώσει, παρουσιάζονται νέα δεδομένα που καθυστερούν την περάτωσή της.
