Απλουστεύσεις και συνωμοσίες

… Ως τότε, ο καθένας μπορεί να υποστηρίζει ότι τίποτε δεν είναι τυχαίο· και το μπορεί διότι ο καθένας γύρω μας είναι έτοιμος να το πιστέψει. Η αντίληψη της ετερογονίας των σκοπών -ότι, δηλαδή, οι πράξεις μας δεν καταλήγουν στους σκοπούς που ανταποκρίνονταν στις προθέσεις μας- δεν είναι απλή υπόθεση. Προϋποθέτει ένα σύστημα παιδείας που δεν τείνει στις μονοσήμαντες εκδοχές των γεγονότων, αλλά καλλιεργεί την ερευνητική διάθεση απέναντι σε μια πραγματικότητα της οποίας η φύση υπερβαίνει τις δυνατότητες του ανθρώπινου νου. Προϋποθέτει, επίσης, μια οργανωμένη κοινωνία στην οποία λειτουργούν οι θεσμοί και οι πολίτες έχουν αντίληψη της έννοιας του κύρους. Προϋποθέτει, με άλλα λόγια, ότι ζεις σε έναν κόσμο όπου η κρατούσα αντίληψη για την «αλήθεια» δεν επιβάλλει να τη αναγνωρίζεις ως μία, σταθερή και αμετάβλητη, αλλά μάλλον ως κάτι προς το οποίο τείνουμε, προσπαθώντας να καταλάβουμε έναν πολύπλοκο κόσμο που μας ξεπερνά.

Σ.Κασιμάτης, εφημερίδα “Καθημερινή”, 9-10-2013

Κατηγορίες: Χωρίς κατηγορία | Γράψτε σχόλιο

Το Βερολίνο χάνει τη μάχη της Ευρώπης

«Η Γερμανία πρέπει να ‘πειστεί’ για την κρισιμότητα της έκδοσης ευρωομολόγων και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι για τη σημασία της βαθύτερης ενοποίησης, της αυστηρότερης οικονομικής διακυβέρνησης, στη βάση όμως της πολυφωνίας και όχι της δικτατορίας δύο κρατών»; Ποιος το είπε αυτό; Ποιος μίλησε για γερμανική δικτατορία στην Ευρώπη, με τη Γαλλία να σύρεται πίσω της; Μάλλον κάποιος ακραίος, έξαλλος αντιγερμανός, μάλλον κάποιος αντιευρωπαίος ανεύθυνος, ο οποίος δεν ξέρει τι λέει. Α, όχι, ένα λεπτό: λάθος! Τελικά, το είπε χθες στο ιταλικό Κοινοβούλιο ο αρμόδιος Ευρωπαίος Επίτροπος Ολι Ρεν! Αυτός το είπε!… Τα σχόλια, συνεπώς, περιττεύουν.
Εχουν μια λέξη οι Γερμανοί, που δεν την έχουμε εμείς: Besserwisser, εκείνος που τα ξέρει όλα καλύτερα από όλους: εκείνος που θα πει στον μάγειρα πώς να μαγειρεύει, στον τραγουδιστή πώς να τραγουδάει, στον συγγραφέα πώς να γράφει… Όμως, τελικά, δεν είναι μόνο λέξη: Είναι ένα ακόμα στοιχείο μιας κουλτούρας ισχύος που οδηγεί στον όλεθρο. Ολη η Ευρώπη αγωνιά και φωνάζει στο Βερολίνο να αλλάξει στάση. Και μαζί της φωνάζουν και οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία και η Κίνα και τόσοι άλλοι. Όμως οι Γερμανοί δεν ακούν κανέναν. Εκείνοι είναι οι μόνοι που ξέρουν καλύτερα κι ας χάνεται ο κόσμος γύρω τους…
Η επιμονή, η επιθετικότητα και, εν τέλει, ο ιδιόμορφος επαρχιωτισμός υπήρξαν ανέκαθεν κεντρικά χαρακτηριστικά της γερμανικής πολιτικής που, είναι φανερό πια από χθες στον καθένα, ουδέποτε ξεπεράστηκαν.
Φυσικά όλα αυτά, δεν οφείλονται σε άγνοια ή σε ανοησία. Οφείλονται στο γεγονός ότι η Γερμανία έχει τη δικιά της εθνική κι όχι ευρωπαϊκή ατζέντα. Η γερμανική ατζέντα γίνεται ευρωπαϊκή μόνον με τη λογική της αφομοίωσης της Ευρώπης.
Και στην ουσία αυτό επιχειρείται σήμερα: το γονάτισμα όλων, μέχρι το Βερολίνο να νιώσει ότι η απειλή του απόλυτου χάους θα του επιτρέψει να επιβάλλει πλήρως τους όρους ηγεμονίας του. Γι αυτό και αργεί, περιμένει, δεν κάνει βήμα: επειδή αντέχει, ενώ οι υπόλοιποι δεν αντέχουν. Αυτό είναι το όπλο του και το χρησιμοποιεί στα πλαίσια μιας ξεκάθαρης επεκτατικής πολιτικής, την οποία μόνον όποιος δεν θέλει δεν μπορεί να δει πια. Γι αυτό φτάνει ένας αρμόδιος ευρωπαίος επίτροπος να μιλά για δικτατορία.
Θα είναι όμως τραγωδία αν με «προβιά» τα περισσότερα χρήματα για την ανάσχεση της κρίσης, η Ευρώπη αποδεχθεί τη γερμανικών προδιαγραφών εμβάθυνση.
Πολλοί επιμένουν να μην αντιλαμβάνονται ακόμα ότι η Γερμανία της Βόννης ουδεμία σχέση έχει με τη Γερμανία του Βερολίνου. Στις τέσσερις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες δεν υπήρχε γερμανική πολιτική που να διαδραματίζει κάποιο ρόλο.
Από την ώρα που υπήρξε σημαντικός γερμανικός πολιτικός ρόλος, δειλά δειλά στην αρχή αμέσως μετά την επανένωση και σε πλήρη ανάπτυξη σήμερα, η Ευρώπη όλη έχει εισέλθει στο χάος.
Καλά, υπάρχουν φυσικά πάντα και οι γραφικοί που επιμένουν ακόμα ότι για όλο αυτό το χάος φταίει η Ελλάδα – αλλά αυτό πια είναι τόσο εξόφθαλμα φαιδρό που δεν έχει νόημα να ασχολείται πλέον κανείς…
Η ουσία είναι ότι η κρίση ονομάζεται κρίση χρέους, αλλά είναι κάτι πολύ πιο σύνθετο: είναι κρίση χρέους με τα χέρια δεμένα πισθάγκωνα και με μοναδική απάντηση την πολιτική της ηγεμονίας και της εξαθλίωσης.
Αυτή είναι η συνολική ταυτότητα της κρίσης, που έχει πλέον καταστεί ανεξέλεγκτη.
Από χθες, ο ευρωπαϊκός – και όχι μόνον – Τύπος, αρχίζει πλέον να λέει τα πράγματα για πρώτη φορά με τ’ όνομά τους. Ένα πολύ χαρακτηριστικό απάνθισμα θα διάβασαν ήδη οι αναγνώστες του Βήματος στο κείμενο «Ευρωζώνη: ο Τύπος κάνει λόγο για οικονομικό Αρμαγεδδώνα».
Μέχρι τώρα, η πολιτική ορθότητα σε συνδυασμό με μια άρνηση κατανόησης του θεμελιακού προβλήματος, ότι, δηλαδή, η Γερμανία επιχειρεί συστηματικά να επικυριαρχήσει στην Ευρώπη, επέβαλλαν στους περισσότερους να θέλουν να πουν «Βερολίνο» και να λένε «Βρυξέλλες», να θέλουν να πουν «Γερμανία» και να λένε «Ευρώπη», όταν αναφέρονταν στις αδυναμίες πολιτικής για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Αυτή η εποχή έχει πλέον παρέλθει ανεπιστρεπτί: η Γερμανία είναι πλέον μόνη της, στο επίπεδο τουλάχιστον των θέσεων που υποστηρίζει. Οι ευρωπαϊκές εφημερίδες τσάκισαν χθες εν χωρώ για πρώτη φορά την πολιτική του Βερολίνου – ακόμα και οι πιο σημαντικές γερμανικές εφημερίδες.
Το αληθές ερώτημα, αρχίζει και τίθεται πια από πολλούς: θέλει η πλεονασματική και δυσανάλογα ισχυρή Γερμανία να είναι κομμάτι της Ευρώπης; Ή όχι;
Αυτό είναι το ουσιαστικό βαθύτερο ερώτημα που θα πρέπει πλέον να απαντηθεί. Γιατί το άλλο, απαντήθηκε ήδη: τη δικτατορία της γερμανικής Ευρώπης, δεν θα την περάσουν.
Κι έτσι φτάσαμε από την ευρωζώνη στην ευρωσκόνη που απειλεί να καταπιεί τα πάντα. Κι αυτό όμως ακόμα, είναι πολύ καλύτερο από το ενδεχόμενο η Γερμανία να κέρδιζε τη μάχη της Ευρώπης κάτι που παλεύει εδώ και δύο χρόνια με τόση επιμονή και βία… Νέα δεδομένα θα προκύψουν, νέες δυνατότητες θα υπάρξουν, αλλά η Ευρώπη θα γλιτώσει από αυτό στο οποίο ο Επίτροπος Ρεν αναφέρθηκε: στη δικτατορία που έφτασε προ των πυλών.

Κατηγορίες: Χωρίς κατηγορία | Γράψτε σχόλιο

To Moodle στο Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο

1. Τι είναι το Moodle
Τα συστήματα λογισμικού που δίνουν τη δυνατότητα στον εκπαιδευτικό να επικοινωνεί με τους μαθητές του από απόσταση και σε μη πραγματικό χρόνο για την παροχή του εκπαιδευτικού υλικού που απαιτείται για τη διεξαγωγή του μαθήματος καλούνται πλατφόρμες ασύγχρονης εκπαίδευσης ή πλατφόρμες εικονικής εκμάθησης (Virtual Learning Environments). Οι περισσότερες από τις πλατφόρμες αυτές έχουν σαν στόχο, όχι απλώς την αναπαραγωγή της κλασσικής εκπαιδευτικής διαδικασίας σε περιβάλλον υπολογιστή, αλλά και την εκμετάλλευση της τεχνολογίας των υπολογιστών για την παροχή εξελιγμένων εργαλείων εκπαίδευσης σε εκπαιδευόμενους και εκπαιδευτές, κάτι που συνεπάγεται συνολικά την αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης.
Το Moodle είναι ένα σύστημα διαχείρισης μαθημάτων (Course Management System – CMS), ένα σύστημα διαχείρισης μάθησης Learning Management System (LMS) ή ένα σύστημα εικονικής μάθησης (Virtual Learning Environment – VLE), ή πιο απλά ένα πακέτο λογισμικού για τη διεξαγωγή ηλεκτρονικών μαθημάτων μέσω Διαδικτύου, που προσφέρει ολοκληρωμένες υπηρεσίες Ασύγχρονης Τηλεκπαίδευσης. Δημιουργήθηκε το 1999 από τον Αυστραλό Martin Dougiamas ως τμήμα του PhD του. Το όνομα Moodle είναι το ακρώνυμο του Modular Object- Oriented Dynamic Learning Environment. Το Moodle παρέχεται δωρεάν ως λογισμικό ανοικτού κώδικα (κάτω από την GNU Public License) και μπορεί να τρέξει σε οποιοδήποτε σύστημα που υποστηρίζει PHP, ενώ έχει τη δυνατότητα να συνδυάζεται με πολλούς τύπους βάσεων δεδομένων (ιδιαίτερα MySQL).
(Οδηγός για το Σύστημα Ασύγχρονης Τηλεκπαίδευσης Moodle: Σουλτάνα Κάργα, Msc.-Κατερίνα Κατσάνα, Msc.-Φωτεινή Τρίμμη, Msc)

2. Moodle και σχολική καινοτομία

Σχολείο και νέες τεχνολογίες
Η χρήση των τεχνολογιών της πληροφορίας και της επικοινωνίας στο σύγχρονο σχολείο δεν είναι θέμα επιλογής. Αν ήταν, θα μπορούσε ίσως κανείς να επιλέξει να μην τις χρησιμοποιήσει. Οι εξελίξεις όμως γύρω, προκαταλαμβάνουν τις επιλογές μας και το σχολείο δεν μπορεί πλέον να επιλέξει οποιουδήποτε είδους αναλφαβητισμό και να τον κάνει σημαία. Γιατί η αδυναμία χρήσης των ΤΠΕ από έναν μαθητή μας συνιστά ακριβώς αυτό: ψηφιακό αναλφαβητισμό.
Moodle
Το σχολείο, λοιπόν, οφείλει να μάθει στα παιδιά τα ψηφιακά γράμματα, όπως ακριβώς και τα άλλα· και οφείλει να τους τα μάθει καλά, ώστε, όχι μόνο να μην είναι τυπικά, αλλά κυρίως να μην είναι λειτουργικά αναλφάβητα. Γιατί όπως και στο παλιό καλό σχολείο ο μεγαλύτερος κίνδυνος δεν ήταν ο τυπικός αναλφαβητισμός, στον οποίο ο μαθητής δεν μπορεί να διαβάσει ή να γράψει, αλλά ο λειτουργικός, στον οποίο ο μαθητής, μη κατανοώντας αυτό που διαβάζει, αδυνατεί να επικοινωνήσει με τον γραπτό λόγο και να αναπτύξει την σκέψη του απλώνοντάς την στο λευκό χαρτί -κείμενο ολοκληρωμένο έτοιμο να μπει στο μικροσκόπιο της κριτικής και να εξελιχθεί- έτσι και στον ψηφιακό γραμματισμό ο μεγαλύτερος κίνδυνος δεν είναι μήπως τα παιδιά δεν μπορέσουν να μάθουν να χρησιμοποιούν έναν υπολογιστή ή ένα κινητό τηλέφωνο· ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι να μην ξέρουν τι να κάνουν με αυτό.
Ξέρουμε σήμερα, πως ο λειτουργικός αναλφαβητισμός παράγεται (τουλάχιστον εν μέρει) από την μηχανιστική εκμάθησης της ανάγνωσης και της γραφής· μηχανιστική με την έννοια της απουσίας νοήματος στην διάρκεια της μαθητείας. Μ’ αυτό τον τρόπο και στον ψηφιακό εγγραμματισμό, αν δεν εξασφαλίσουμε την παρουσία νοήματος στην διάρκεια της εκπαίδευσης στις ΤΠΕ, θα οδηγηθούμε σε φαινόμενα ψηφιακού λειτουργικού αναλφαβητισμού. Φοβάμαι ότι το ελληνικό κράτος, στην περίπτωση της ενσωμάτωσης των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση, έκανε -για μια ακόμη φορά την χειρότερη δυνατή επιλογή. Αποφάσισε να αποτελέσουν οι ΤΠΕ ξεχωριστό μάθημα (λες και θα διδάξουμε προγραμματισμό στα παιδιά) και οι δάσκαλοι της πληροφορικής, αντί να είναι διαχειριστές εργαστηρίων και δομών και αρωγοί των υπολοίπων εκπαιδευτικών στην χρήση των υπολογιστών σε εργαστηριακά μαθήματα, να διδάσκουν ένα ξεχωριστό μάθημα. Τα παιδιά όμως είναι ψηφιακοί ιθαγενείς· ανήκουν σε μια γενιά που, απ’ την κούνια, πατάει κουμπάκια ξέροντας πως κάτι θα γίνει. Τα σημερινά παιδιά δεν έχουν ιδιαίτερη ανάγκη τυπικής διδασκαλίας της χρήσης των υπολογιστών. Έχουν όμως ανάγκη νοηματοδότησης αυτού που κάνουν. Ο καλύτερος τρόπος ενσωμάτωσης των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση θα ήταν η αναγνώριση του εργαλειακού τους χαρακτήρα, και όχι η αναγόρευσή τους σε παιδαγωγικό-διδακτικό στόχο. Δεν διδάσκουμε στα παιδιά την χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών: τα ενθαρρύνουμε να τους χρησιμοποιούν σαν εργαλεία στο μάθημά τους, βοηθώντας τα όπου έχουν κάποια τεχνική δυσκολία· με άλλους όρους: στην χρήση του υπολογιστή για την άσκηση στα μαθηματικά, δεσπόζουσα θέση έχουν τα μαθηματικά και όχι ο υπολογιστής.
Για να είναι κάτι τέτοιο εφικτό είναι απαραίτητα δύο πράγματα: δομές και περιεχόμενο. Δομές που να επιτρέπουν την χρήση του υπολογιστή στο σχολείο με άνεση γιατί, αν κάθε φορά που θέλει ένας εκπαιδευτικός να χρησιμοποιήσει υπολογιστές στο μάθημά του ξεκινά μια περιπέτεια, το ενδιαφέρον μετατοπίζεται προς το μέσο και ο σκοπός μένει κενό γράμμα. Και περιεχόμενο που να εμπλουτίζει με σύγχρονο κείμενο και δυνατότητες(πολυμέσα, διάδραση, επικοινωνία με συμμαθητές, δικτύωση, tags, δυνατότητες άμεσης διόρθωσης και έκδοσης) το τυπικό πρόγραμμα ενός μαθήματος υπερβαίνοντας το αδιατάρακτο σχολικό τέλμα και την ακίνητη ζωή της εκπαίδευσης.
Πρέπει, λοιπόν, να ξεπεράσουμε γρήγορα το πρώτο στάδιο της εξασφάλισης των τεχνολογικών δομών στο σχολείο για να ασχοληθούμε σοβαρά με την δουλειά μας, που είναι η δημιουργία και η συλλογή περιεχομένου. Μόνον έτσι θα φτιάξουμε ένα περιβάλλον (πραγματικό και ψηφιακό) που να ευνοεί την μόρφωση των μαθητών μας.

Τι καινοτόμο υπάρχει στην χρήση του Moodle;
Το Moodle δεν βρίσκεται στην αιχμή της καινοτομίας στις τεχνολογίες της εκπαίδευσης (φτιαγμένο από τον Αυστραλό Martin Dougiamas, υπάρχει ήδη από το 1999, ενώ από το 2010 έχει πάνω από 50.000 εγγεγραμμένα sites με περισσότερους από 37 εκατομμύρια χρήστες). Παρ’ ότι όμως τεχνολογικός Μαθουσάλας, είναι μια μοναδική εκπαιδευτική πλατφόρμα, που συνεχώς εξελίσσεται και ενσωματώνει νέα χαρακτηριστικά.
Εδραζόμενο θεωρητικά στην κονστρουκτιβιστική (εποικοδομιστική) θεωρία της μάθησης, με τα εργαλεία που περιέχει προσανατολίζει την ενέργεια του μανθάνειν σε τέσσερις κύριους άξονες: (Α) Την ποικίλη προσέγγιση του εκπαιδευτικού υλικού μέσα από διαφορετικές γλώσσες επικοινωνίας (κείμενα, εικόνες πολυμέσα) και τον προσανατολισμό της διδασκαλίας στην δημιουργία περιεχομένου, (Β) Την ενεργή στάση του μαθητή απέναντι στο εκπαιδευτικό υλικό, την αυτοδιδασκαλία και τη μαθησιακή του αυτονόμηση, (Γ) Την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και (Δ) Την ανάπτυξη της συνεργατικότητας και της ευελιξίας στην ανάληψη ποικίλων ρόλων στο πλαίσιο μιας ερευνητικής ομάδας.
Έτσι, η τάξη μετατρέπεται σε εργαστήριο και ο μαθητής, ασκούμενος στην επικοινωνία σε μια πληθώρα γλωσσών αποκτά ολοένα περισσότερες ικανότητες ερμηνείας και αναπαράστασης του κόσμου. Η γνώση που αποκτάται μ’ αυτό τον τρόπο δεν είναι στείρα πληροφορία, αλλά γεμάτη νόημα εμπειρία του κόσμου, ο οποίος βήμα-βήμα γίνεται
Διαχείριση χρηστών
ολοένα και πιο οικείος, πιο γνωστός. Εδώ, ανιχνεύεται η πρώτη καινοτόμος διάσταση της χρήσης του Moodle: η επιστημολογική διαφοροποίηση στην αναπαράσταση της γνώσης, η οποία παραδοσιακά περιορίζεται στην γραπτή κειμενική μορφή των σχολικών εγχειριδίων. Ο δάσκαλος, σαν εγγυητής της επάρκειας των εκπαιδευτικών πόρων, φροντίζει για την πολλαπλή -μέσω του Moodle- ανανέωση αυτής της αναπαράστασης αναδιατάσσοντας το υλικό και εμπλουτίζοντάς το με διαφορετικές γλώσσες. Οι μαθητές, από την μεριά τους, επεμβαίνουν στο εκπαιδευτικό υλικό και, δημιουργώντας νέο περιεχόμενο, το οικειοποιούνται, χτίζοντας σταδιακά την δική τους εικόνα του κόσμου, την προσωπική τους κοσμοαντίληψη.
Η δεύτερη καινοτομία είναι θεσμική: από κατασκευή του το Moodle επιβάλλει στους χρήστες την ανάληψη ρόλων στο πλαίσιο των μαθημάτων. Κάθε χρήστης αναλαμβάνει κάποιον ρόλο στα μαθήματα ή ενότητες που είναι εγγεγραμμένος. Οι ρόλοι -και μαζί τα προνόμια που τους συνοδεύουν- εναλλάσσονται στον βαθμό που ο μαθητής-χρήστης δημιουργώντας περιεχόμενο αναβαθμίζεται στο πλαίσιο του συστήματος. Αν το Moodle εισέλθει πετυχημένα στην τάξη, η εικονική ανάληψη διαφορετικών ρόλων συνοδεύεται από μια ανάλογη εναλλαγή ρόλων στην πραγματικότητα. Τοιουτοτρόπως, ο απλός εγγεγραμμένος μαθητής μπορεί να αναβαθμισθεί σε δημιουργό μαθήματος, ή υπεύθυνο για την διδασκαλία μιας ενότητας, ενώ ο δάσκαλος μπορεί να είναι διαχειριστής ή και μαθητής στο ίδιο αυτό μάθημα.
Η τρίτη καινοτομία αφορά την δικτύωση. Οι μαθητές και ο δάσκαλος χωρίζονται συγκυριακά σε ομάδες, ανταλλάσσουν μέσα από την πλατφόρμα μηνύματα, μοιράζονται πόρους, ή -ακόμη- συνδιαμορφώνουν περιεχόμενο μέσα από τα ενσωματωμένα wikis του Moodle. Στην συνέχεια, καλούν άλλες τάξεις του σχολείου τους (ή και άλλου σχολείου) να μοιραστούν την εργασία τους και να συμμετάσχουν στην έρευνά τους. Το σχολείο εκμεταλλεύεται αυτά τα δίκτυα για να έρθει σε επαφή με άλλα σχολεία και να συνεργασθεί μαζί τους.
[επεξεργασία] Πώς μπορεί η χρήση του Moodle να αλλάξει την πραγματικότητα της τάξης;
Η χρήση ενός μόνον εργαλείου δεν μπορεί να είναι πανάκεια. Δεν λύνονται ξαφνικά όλα τα προβλήματα μιας τάξης, επειδή ξεκινά μια δεδομένη στιγμή να χρησιμοποιεί το Moodle. Η χρήση του θα είναι αποτελεσματική μόνον εάν ενταχθεί σε μια γενικότερη αλλαγή νοοτροπίας, που δεν θα αντιμετωπίζει την μάθηση ποσοτικά -με την λογική της ύλης-, αλλά σαν δημιουργική ενέργεια του κάθε μαθητή ξεχωριστά, μα και της ομάδας στο σύνολό της.
Η επιταγή “μάθε πώς να μαθαίνεις” έχει νόημα μόνο σε μια τάξη-εργαστήριο.

3. Moodle και Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο

To Moodle μπορεί να ανέβει σε οποιονδήποτε εξυπηρετητή διαθέτει Php και MySQL. Το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο υποστηρίζει και τις δύο τεχνολογίες, άρα μπορεί να φιλοξενήσει έναν ιστότοπο Moodle. Η διαδικασία δεν είναι και τόσο περίπλοκη αν ακολουθήσουμε βήμα προς βήμα όσα περιγράφονται στην συνέχεια.

Διαλέγουμε πακέτο
Οι τελευταίες εκδόσεις του Moodle (Moodle 2.0+) δεν υποστηρίζονται από το ΠΣΔ. Χρειαζόμαστε μια έκδοση 1.9 με προεγκατεστημένη την υποστήριξη για την ελληνική γλώσσα. Στο Δημοτικό Σχολείο Άδελε έχουμε επεξεργαστεί μια τέτοια έκδοση (Moodle 1.9.5). Μπορείτε να την κατεβάσετε από εδώ: [Moodle 1.9.5 με ελληνική υποστήριξη]

Αποσυμπίεση του πακέτου και προετοιμασία
Μόλις κατεβάσουμε το συμπιεσμένο πακέτο λογισμικού, το αποσυμπιέζουμε. Δημιουργείται ένας φάκελος με το όνομα “moodle”, ο οποίος έχει 9080 αντικείμενα και μέγεθος 63,4 Mb. Αυτόν τον φάκελο πρέπει να ανεβάσουμε στον ιστοχώρο μας στο ΠΣΔ.
Έχουμε δυο επιλογές: είτε να τον ανεβάσουμε σε έναν υποφάκελο, διατηρώντας στην αρχική σελίδα μας ένα index.html αρχείο που παραπέμπει στο Moodle, είτε να ανεβάσουμε το περιεχόμενο του φακέλου απ’ ευθείας στον ριζικό φάκελο του λογαριασμού μας (/). Στην πρώτη περίπτωση θα βγαίνουμε σε μια ιστοσελίδα στην οποία θα υπάρχει δεσμός για το Moodle ([δείτε παράδειγμα]) ενώ στην δεύτερη, πληκτρολογώντας την διεύθυνση του σχολείου θα βγαίνουμε κατευθείαν στο Moodle.
Αφού αποφασίσουμε ποια από τις δύο λύσεις θα ακολουθήσουμε, χρησιμοποιούμε έναν ftp client για να ανεβάσουμε τα πακέτα. Αν δουλεύουμε σε Linux, o Filezilla είναι μια εξαιρετική επιλογή. Αν δουλεύουμε σε Windows μπορούμε να εγκαταστήσουμε δωρεάν τον CuteFtp ή κάποιον ανάλογο.

Στοιχεία του ftp λογαριασμού μας
Για να εδραιώσουμε μια ftp σύνδεση πρέπει να γνωρίζουμε τα στοιχεία που θα χρησιμοποιήσουμε: κόμβος, θύρα επικοινωνίας, όνομα χρήστη, κωδικός πρόσβασης.

1.Κόμβος. Αν χρησιμοποιούμε τον ιστοχώρο του σχολείου ο κόμβος έχει το όνομα του σχολείου, τον τοπικό κόμβο του ΠΣΔ και το χαρακτηριστικό sch.gr.
Παράδειγμα̈́ 1: Το 2ο Δημοτικό Σχολείο Ρεθύμνου έχει σαν ftp κόμβο το: 2dim-rethymn.reth.sch.gr
όπου 2dim-rethymn είναι το όνομα του σχολείου, reth είναι ο τοπικός κόμβος και sch.gr παραπέμπει στο ΠΣΔ.
Παράδειγμα 2: Το Δημοτικό Σχολείο Σισών έχει τον κόμβο dim-sison.reth.sch.gr.
Αν χρησιμοποιούμε τον προσωπικό μας ιστοχώρο στο ΠΣΔ, ο κόμβος είναι πάντα users.sch.gr και η είσοδος στο κομμάτι του ιστοχώρου που μας αναλογεί ορίζεται από το όνομα χρήστη.

2. Θύρα επικοινωνίας. Η ανοιχτή για ftp συναλλαγή θύρα του υπολογιστή μας είναι από προεπιλογή η θύρα 21. Εκτός και αν έχουμε παρέμβει σε αυτή την ρύθμιση, 21 είναι και η επιλογή μας.

3. Όνομα χρήστη και κωδικός πρόσβασης. Τα ίδια με το όνομα χρήστη και κωδικό πρόσβασης του ηλεκτρονικού μας ταχυδρομείου στο ΠΣΔ.

Ανέβασμα
Αφού εδραιωθεί η ftp σύνδεση με τον ιστοχώρο μας, ανεβάζουμε όλα τα αρχεία και φακέλους του τοπικού φακέλου “moodle”, διατηρώντας την δομή τους όπως είναι στον υπολογιστή μας. Η μεταφορά αρχείων μπορεί να διαρκέσει περισσότερο και από δύο ακόμη ώρες, μια και η ταχύτητες ανεβάσματος των ADSL συνδέσεων είναι πάντοτε κατά πολύ μικρότερες από τις ταχύτητες ανεβάσματος (συνηθισμένη ταχύτητα ανεβάσματος για μια σύνδεση 2Mbs είναι περίπου 50-70 Kbs).

Δημιουργία βάσης δεδομένων και καταγραφή των στοιχείων λογαριασμού
Συνδεόμαστε στο Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο με τα στοιχεία λογαριασμού της σχολικής μας μονάδας, ή με τα στοιχεία του προσωπικού μας λογαριασμού.
Αφού συνδεθούμε, διαλέγουμε τον δεσμό Mysch και στην συνέχεια μεταβαίνουμε στον Πίνακα Ελέγχου. Επιλέγουμε τον δεσμό Ρυθμίσεις Βάσης Δεδομένων MySQL και δημιουργούμε μια καινούργια βάση (επιλέγοντας προσθήκη), αφού πρώτα σημειώσουμε το όνομα χρήστη και τον κωδικό πρόσβασης για τις βάσεις δεδομένων (ο κωδικός διαφέρει από τον συνηθισμένο μας κωδικό), το όνομα της βάσης και τον Εξυπηρετητή (συνήθως userdb). Αυτά τα στοιχεία θα τα χρησιμοποιήσουμε στην εγκατάσταση του Μoodle.
Στη συνέχεια, επιστρέφουμε στον πίνακα ελέγχου και επιλέγουμε τον δεσμό “Ρυθμίσεις PhP Mailer”. Βεβαιωνόμαστε πως η κατάστασή του είναι ενεργή και σημειώνουμε σε ένα χαρτί τα στοιχεία που θα χρειαστούμε: Το όνομα Διακομιστή αλληλογραφίας (συνήθως websitemail), το Όνομα χρήστη, το email χρήστη και τον κωδικό αποστολής μηνυμάτων. Η επιτυχής καταχώρηση αυτών των στοιχείων κατά την εγκατάσταση του Moodle, θα επιτρέψει στην πλατφόρμα μας: 1. να προωθεί αυτόματα μηνύματα στα Emails των χρηστών και 2. να κάνει αυτόματες -βασισμένες στο Email- εγγραφές νέων μελών.

Εγκατάσταση του Moodle
Ανοίγουμε έναν φυλλομετρητή και συνδεόμαστε στην σελίδα που έχουμε φορτώσει τον φάκελο του Moodle. Παράδειγμα 1: Φτιάχνουμε την ιστοσελίδα του 23ου Δημοτικού Σχολείου Ρεθύμνου. Αν έχουμε φορτώσει τα περιεχόμενα του αποσυμπιεσμένου φακέλου “moodle” στον ριζικό κατάλογο (/), ανοίγουμε την σελίδα http://23dim-rethymn.reth.sch.gr. Παράδειγμα 2: Φτιάχνουμε την ιστοσελίδα του Δημοτικού Σχολείου Άδελε. Αν έχουμε φορτώσει τα περιεχόμενα του τοπικού φακέλου “moodle” στον απομακρυσμένο φάκελο /moodle, ανοίγουμε την σελίδα http://dim-adele.reth.sch.gr/moodle.
Μόλις ανοίξουμε την ιστοσελίδα παρουσιάζεται η αρχική σελίδα εγκατάστασης του Moodle. Επιλέγουμε τα ελληνικά σαν γλώσσα και επιλέγουμε “Επόμενο”. Στην επόμενη σελίδα, γίνεται έλεγχος των php ρυθμίσεων. Λογικά, θα πρέπει να περνάει όλους τους ελέγχους (ένδειξη “πέρασμα” σε πράσινο χρώμα). Επιλέγουμε “Επόμενο”. Στην σελίδα που ανοίγει ελέγχουμε αν είναι σωστή η διεύθυνση της ιστοσελίδας και αφήνουμε την τοποθεσία του φακέλου “ΠΗΛΕΑΣ” ως έχει. Ο φάκελος “ΠΗΛΕΑΣ” είναι ένας κρυφός φάκελος του συστήματος στον οποίο αποθηκεύονται αυτόματα τα αρχεία της πλατφόρμας. Θεωρητικά, θα πρέπει να είναι εντάξει, οπότε επιλέγουμε “Επόμενο” και πάμε στην σελίδα ρύθμισης της βάσης δεδομένων. Συμπληρώνουμε τα πεδία με τα στοιχεία τα οποία έχουμε σημειώσει στην προηγούμενη φάση και διαλέγουμε “Επόμενο”, για να περάσουμε στον έλεγχο διακομιστή. Αν οι ενδείξεις είναι ΟΚ σε πράσινο χρώμα, πατάμε “Επόμενο” ή “Συνέχεια” όσες φορές χρειαστεί, μέχρι να ολοκληρωθεί η εγκατάσταση.
Όταν η εγκατάσταση φάση στα στοιχεία του ιστότοπου, συμπληρώνουμε με προσοχή ό,τι μας ζητά και σημειώνουμε για μελλοντική χρήση το όνομα διαχειριστή και τον κωδικό πρόσβασης.

Πρώτες ρυθμίσεις
Έχοντας τελειώσει με την εγκατάσταση της πλατφόρμας, επιστρέφουμε στην αρχική της σελίδα πληκτρολογώντας την διεύθυνση. Θα βγούμε στο Moodle μας. Αν αυτό που βλέπουμε είναι λίγο απογοητευτικό, ας μην αποθαρρυνθούμε. Πρώτη μας δουλειά είναι να διαλέξουμε ένα θέμα γραφικών που να μας ικανοποιεί. Συνδεόμαστε με τους κωδικούς του διαχειριστή και βρίσκουμε κάτω αριστερά το Block “Διαχειριστής του Ιστοχώρου”. Εκεί επιλέγουμε “Εμφάνιση” και στην συνέχεια “Θέματα” και “Επιλογή θέματος”. Περιηγούμαστε την σελίδα που θα ανοίξει και επιλέγουμε το θέμα που μας αρέσει. Επιστρέφουμε στην αρχική σελίδα. Εν συνεχεία, πηγαλινουμε πάλι στο Block “Διαχειριστής του Ιστοχώρου” και επιλέγουμε τον δεσμό “Αρχική Σελίδα”. Κάνουμε κλικ στις “Ρυθμίσεις πρώτης σελίδας” και ελέγχουμε ή επεξεργαζόμαστε τα στοιχεία.
Στην περιοχή “Πλήρες όνομα ιστοχώρου” γράφουμε τον τίτλο του Σχολείου μας. Στο “Σύντομο όνομα του ιστοχώρου (πχ. μοναδική λέξη)” γράφουμε “Αρχική σελίδα”. Στην συνέχεια, γράφουμε μια σύντομη περιγραφή του ιστοχώρου μας (θα εμφανίζεται στην πρώτη σελίδα στο block “Περιγραφή του ιστοχώρου”.
Κατόπιν, επιλέγουμε τι θα βλέπουν οι χρήστες όταν μπαίνουν στην ιστοσελίδα και όταν συνδέονται σ’ αυτήν. Στον ιστότοπο του Δ.Σ. Άδελε έχουμε διαλέξει “Εμφάνιση μιας λίστας κατηγοριών” και “Εμφάνιση Ειδήσεων” και στις δύο περιπτώσεις.
Τσεκάρετε οπωσδήποτε το κουτάκι “Συμπεριλάβετε μια ενότητα θέματος”. Θα σας δώσει την δυνατότητα να φτιάξετε περιεχόμενο στην αρχική σελίδα όπως θα κάνατε σε οποιαδήποτε ιστοσελίδα.

Ρυθμίσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
Ρυθμίζουμε, τώρα, το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, ώστε η ιστοσελίδα μας να μπορεί να εγγράφει αυτόματα χρήστες και να τους προωθεί αυτόματα μηνύματα. Πηγαίνουμε πάλι στο block “Διαχειριστής του ιστοχώρου” και επιλέγουμε “Διακομιστής” και στην συνέχεια “Διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου”. Βρίσκουμε τις σημειώσεις μας από το www.sch.gr που αφορούν το “Ρυθμίσεις PhP Mailer” και συμπληρώνουμε τα στοιχεία προσεκτικά. Γενικά οι ρυθμίσεις είναι: Κεντρικοί υπολογιστές SMTP: websitemail. Όνομα χρήστη SMTP: το όνομα χρήστη μας. Κωδικός πρόσβασης SMTP: ο κωδικός που υπήρχε στην σελίδα “Ρυθμίσεις PhP Mailer”. Όριο συνεδρίας SMTPsmtpmaxbulk: 10. Χαρακτήρες εισαγωγής γραμμής στο μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείουmailnewline: LF. Υποστήριξη ονόματοςsupportname: το όνομά μας (στα ελληνικά). Υποστήριξη μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείουsupportemail: η ηλ. διεύθυνσή μας.
Αποθηκεύουμε τις αλλαγές, επιστρέφουμε στην αρχική σελίδα, διαλέγουμε το block “Συμμετέχοντες” (συνήθως κάτω δεξιά) τσεκάρουμε το κουτί με το όνομά μας (σ’ αυτή την φάση είμαστε μάλλον μόνοι) και διαλέγουμε “Με τους επιλεγμένους χρήστες” και “αποστολή μηνύματος ηλ. ταχυδρομείου”. Ελέγχουμε το inbox του mail μας. Αν το μήνυμα έχει φτάσει, όλα είναι καλά. Αν όχι, ελέγχουμε πάλι τις ρυθμίσεις.

Ρυθμίσεις χρηστών
Ρυθμίζουμε τους χρήστες ώστε να μπορούν μόνοι τους αυτόματα να εγγραφούν στην ιστοσελίδα. Αν δεν κάνουμε αυτή την ενέργεια, θα πρέπει να εγγράφουμε εμείς χειρωνακτικά τους χρήστες μας. Πηγαίνουμε πάλι στο block “Διαχειριστής του ιστοχώρου” και επιλέγουμε “Χρήστες”, “Πιστοποίηση ταυτότητας” και “Email-based self-registration”. Στην σελίδα που θα ανοίξει επιλέγουμε Ναι στο “Enable reCAPTCHA element” και κλειδώνουμε όσα στοιχεία θέλουμε να μας παρέχει ο χρήστης κατά την εγγραφή του.
Αποθηκεύουμε τις αλλαγές, αποσυνδεόμαστε και κάνουμε σύνδεση σαν τρίτος χρήστης. Το σύστημα, αν όλα έχουν πάει καλά, θα δεχτεί την εγγραφή μας και θα μας στείλει ένα email επιβεβαίωσης.

Εδώ τελειώνουν οι βασικές ρυθμίσεις του Moodle μας. Αφιερώνουμε μια μέρα για να διαβάσουμε προσεκτικά τον (Οδηγό για το Σύστημα Ασύγχρονης Τηλεκπαίδευσης Moodle: Σουλτάνα Κάργα, Msc.-Κατερίνα Κατσάνα, Msc.-Φωτεινή Τρίμμη, Msc) και ξεκινάμε να προσθέτουμε περιεχόμενο στην ιστοσελίδα μας.

Κατηγορίες: Σχολείο και τεχνολογία | Γράψτε σχόλιο

Το δίλημμα

…Κι όσο λιγοστεύουν τα φράγκα στην τσέπη, τόσο αυξάνεται η ανάγκη για περισσότερη δουλειά στο σχολείο -μπας και κουτσά-στραβά απομείνει τουλάχιστον αυτό όρθιο στη λαίλαπα που μας σαρώνει. Τόσα χρόνια μας πιπίλιζαν το μυαλό πως έπρεπε οι εκπαιδευτικοί να γίνουμε επαγγελματίες για να προκόψει η εκπαίδευση, πάνε τώρα αυτά. Τι σόι επαγγελματίας στα καλά του κάνει τη δουλειά που κάνουμε για τα λεφτά που παίρνουμε; Την παλεύουμε, λοιπόν, σαν ερασιτέχνες που είμαστε γιατί βαθιά μέσα μας ξέρουμε πως, αν παραιτηθούμε κι εμείς απ’ την προσπάθεια, πάει ο τόπος (ο λαός; το έθνος; -όπως  θέλεις πες το), μια και δεν έχει από αλλού να περιμένει…

Κατηγορίες: Η κρίση και τα μούτρα μας | Γράψτε σχόλιο