Το σχολικό έτος τελειώνει και ανάμεικτα συναισθήματα έρχονται να  μας επισκεφτούν.Θετικά και αρνητικά. Εγώ κρατώ μόνο τα θετικά και προσπαθώ να μάθω από τα αρνητικά, ώστε να αντιμετωπίσω καλύτερα τη νέα χρονιά προβλήματα και καταστάσεις. Αλλά εκείνο που κρατώ σαν φυλακτό είναι τα πρόσωπα των παιδιών που φεύγουν για το Δημοτικό όπως και εκείνων που θα συνεχίσουν μαζί μας. Και το χρόνο που φεύγει με μια γλυκιά νοσταλγία για όλα όσα περάσαμε μαζί με αυτή τη συγκεκριμένη ομάδα που κάθε χρονιά στο Νηπιαγωγείο  είναι μοναδική.

Και όπως λέει ένα τραγούδι:

<< Κι όλα θα πηγαίνουνε μπροστά
τίποτα δε θα τα σταματά
και θα μένουν πίσω μοναχά
κάτι παπουτσάκια τόσα δα

και θα μένουν πίσω μοναχά
πέταλα, λουλούδια και φτερά…>>