Τα παιδιά διψάνε για όρια! Ακόμα κι αν «δείχνουν» ότι δεν τα θέλουν ή αντιδρούν σε αυτά, τα ζητούν απεγνωσμένα.

Το όριο είναι αγάπη, είναι φροντίδα κι όταν δεν τίθεται,
το παιδί νιώθει αφρόντιστο, παραμελημένο και με την ακόμα προκλητικότερη συμπεριφορά του ουρλιάζει: «βάλε μου όρια», «βάλε μου κανόνα», “προστάτευσέ με από τον εαυτό μου”….

Τα όρια σιγά σιγά εσωτερικεύονται από το παιδί και γεννούν την αυτοπειθαρχία. Κι η αυτοπειθαρχία γεννά την αυτοπεποίθηση
και την αυτοεκτίμηση…

θ

Σχετικά με Μαθαίνω να Μαθαίνω

Θα ήθελα να διδάξω στους μαθητές μου να ταξιδεύουν στον κόσμο, στο μυαλό, στην ψυχή! Να δημιουργούν κι ακόμη καλύτερα να συνδημιουργούν! Να θέλουν να κάνουν λίγο καλύτερο τον κόσμο, να εκτιμούν τους ανθρώπους που η σκέψη τους και η καρδιά τους είναι πιο μεγάλη από το εγώ τους κι αυτούς που ξέρουν να ακούν. Να θαυμάζουν εκείνους που έχουν το σθένος να αναγνωρίζουν τα λάθη τους και τη δύναμη να συγχωρούν πρώτα τον εαυτό τους και μετά τους άλλους! Να επιλέγουν την αισιοδοξία και τη δράση από το τέλμα και την γκρίνια.


Περισσότερες πληροφορίες
Κατηγορίες: Ευρωπαϊκός Κινηματογράφος. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *