ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Ο πρώτος βασιλιάς της Μακεδονίας μετά τον Μέγα Αλέξανδρο ήταν ο Κάσσανδρος, ο οποίος νυμφεύτηκε την ετεροθαλή αδερφή του μεγάλου στρατηλάτη, τη Θεσσαλονίκη, προς τιμήν της οποίας ίδρυσε το 315 π.Χ. την ομώνυμη πόλη στον Θερμαϊκό κόλπο. Για να μπορέσει όμως να ανέβει στον θρόνο διέταξε τον φόνο της Ρωξάνης και του νόμιμου διαδόχου, του μικρού Αλεξάνδρου Δ΄ καθώς και της Ολυμπιάδας.
Χρυσό διάδημα από την Σταυρούπολη της Θεσσαλονίκης
Το βασίλειο της Μακεδονίας συνέχιζε να αναπτύσσεται παρόλο που ο πληθυσμός του είχε μειωθεί, λόγω της μετανάστευσης προς την Ανατολή. Μεγάλη ώθηση στο εμπόριο έδωσε η Θεσσαλονίκη με το λιμάνι της.
Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΩΝ ΓΑΛΑΤΩΝ
Το 280 π.Χ. εισβάλλουν στη Μακεδονία οι Γαλάτες και προκαλούν πολλές καταστροφές. Νικούν τον μακεδονικό στρατό, συλλαμβάνουν και φονεύουν τον βασιλιά Πτολεμαίο Κεραυνό. Στη συνέχεια εισβάλλουν στην κεντρική Ελλάδα την οποία λεηλάτησαν. Αναχαιτίσθηκαν στις Θερμοπύλες το 279 π.Χ. από Αιτωλούς, Αθηναίους, Βοιωτούς και Φωκείς.
Τους Γαλάτες απομάκρυνε οριστικά από τη Βαλκανική ο Αντίγονος Γονατάς, ο οποίος έγινε βασιλιάς στη Μακεδονία και ίδρυσε τη δυναστεία των Αντιγονιδών, που κυβέρνησε τη Μακεδονία μέχρι την κατάληψή της από τους Ρωμαίους το 168 π.Χ. Οι Γαλάτες πέρασαν στη Μικρά Ασία, ηττήθηκαν από τον Άτταλο Α΄, βασιλιά της Περγάμου και εγκαταστάθηκαν σε μια περιοχή που ονομάστηκε Γαλατία.
Στον ελλαδικό χώρο κάποιες περιοχές οργανώθηκαν σε ομοσπονδίες, όπως:
- η Αιτωλική συμπολιτεία
- η Αχαϊκή συμπολιτεία
ΑΙΤΩΛΙΚΗ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑ
Η Αιτωλική Συμπολιτεία αναφέρεται για πρώτη φορά τον 4ο αιώνα π.Χ. Αποτελεί ομοσπονδία πόλεων βασισμένη σε δημοκρατικές αρχές. Κύρια πηγή εξουσίας ήταν η ομοσπονδιακή συνέλευση, στην οποία λάμβαναν μέρος οι «Αιτωλοί» πολίτες. Η συνέλευση αποφάσιζε για πόλεμο ή ειρήνη, εξέλεγε τους άρχοντες και ψήφιζε τους νόμους.
ΑΧΑΪΚΗ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑ
Η Αχαϊκή Συμπολιτεία βασίστηκε σε παλαιότερη ομοσπονδία πόλεων του 5ου αιώνα. Στο ιστορικό προσκήνιο εμφανίζεται το 280 π.Χ. ως ένωση τεσσάρων πόλεων της βόρειας Πελοποννήσου, στην οποία προστέθηκαν κι άλλες με το πέρασμα του χρόνου. Σταδιακά η συμπολιτεία επεκτάθηκε σε ολόκληρη την Πελοπόννησο.
Σπουδαίος στρατηγός της Αχαϊκής συμπολιτείας ήταν ο Άρατος. Ιδιαίτερη προσπάθεια για ανάπτυξη της συμπολιτείας κατέβαλε και ο στρατηγός Φιλοποίμην, ο οποίος για την αξιοπρεπή στάση που τήρησε απέναντι στους Ρωμαίους έμεινε γνωστός ως «ο τελευταίος Έλληνας» («έσχατος των Ελλήνων»). Η Πελοπόννησος υπέκυψε τελικά στους Ρωμαίους το 146 π.Χ.
Η ΗΠΕΙΡΟΣ
- κατοικήθηκε από δωρικά φύλλα αλλά
- δεν είχε την ίδια πολιτιστική ανάπτυξη με τους Έλληνες της νότιας Ελλάδας
- το ισχυρότερο φύλλο ήταν οι Μολοσσοί
- έφτασε στη μεγαλύτερη ισχύ της με βασιλιά τον Πύρρο
Ο ΠΥΡΡΟΣ
Προτομή του βασιλιά Πύρρου
- ήθελε να δημιουργήσει ένα κράτος ανάλογο του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη Δύση
- αντιμετώπισε τους Ρωμαίους στην Ιταλία μετά από πρόσκληση των κατοίκων του Τάραντα
- και τους Καρχηδόνιους στη Σικελία
- νίκησε τους Ρωμαίους σε δύο μάχες, όμως έχασε μεγάλο μέρος του στρατού του → «πύρρειος νίκη»
- και αναγκάστηκε να γυρίσει στην Ήπειρο μετά την ήττα του κοντά στο Benevento
- σκοτώθηκε άδοξα σε μία οδομαχία στο Άργος το 272 π.Χ. και ο Ελληνισμός έχασε έναν μεγάλο ηγέτη σε μία κρίσιμη ιστορική στιγμή
Η εκστρατεία του Πύρρου στην Ιταλία
(Σημείωση: η παρουσίαση του θέματος σε Power Point με περισσότερο φωτογραφικό υλικό, χάρτες και τις πηγές των εικόνων μπορεί να αναζητηθεί εδώ και εδώ όπως και στο docplayer εδώ)
