ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ ΚΑΙ ΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ

 Tο κουκλοθέατρο είναι ένα θεσμοθετημένο μέσο αγωγής και ψυχαγωγίας, μέσα από τις διατάξεις του ισχύοντος αναλυτικού προγράμματος για την προσχολική αγωγή. Το κουκλοθέατρο λοιπόν ως μέρος της αισθητικής αγωγής καλείται να παίξει ένα πολύ μεγάλο ρόλο στην αγωγή του νηπίου και στην καλλιέργεια των αισθήσεών του και θεωρείται μια από τις πιο συναρπαστικές δραστηριότητες, με μεγάλη ψυχολογική και παιδαγωγική αξία.

Εντάσσεται στην εκπαιδευτική διαδικασία με τους παρακάτω τρόπους:

1. Με τη δημιουργία μιας γωνιάς με κούκλες
2. Με την ύπαρξη της κούκλας της τάξης
3. Με την κατασκευή κούκλας
4. Με την παρακολούθηση παραστάσεων από την/τον Νηπιαγωγό, ή επαγγελματίες
5. Με παραστάσεις των παιδιών, αυτοσχέδιες ή βασισμένες σε ιστορίες και παραμύθια.

Το νήπιο, παρακολουθώντας μια παράσταση κουκλοθέατρου ζει μέσα σε συναισθηματική ένταση τη μαγεία και το θαύμα. Βιώνει την θεατρική σύμβαση, όταν, ξαφνικά οι άψυχες κούκλες ζωντανεύουν. Μεταφέρεται σε ένα φανταστικό χώρο, ξεφεύγει από την πραγματικότητα, συμμετέχει, ταυτίζεται, διασκεδάζει, παραδειγματίζεται από τη δράση της κούκλας. Μέσα από τα παθήματα τον ηρώων το κουκλοθέατρο δίνει τη δυνατότητα στο παιδί να αφομοιώσει ηθικούς νόμους, κανόνες, κώδικες, αξίες απαγορεύσεις, ιδανικά ακόμα και τη δομή και λειτουργία της κοινωνίας στην οποία ζει. Το παιδί πολλές φορές, συμμετέχει στην παράσταση καθορίζοντας και αυτήν την εξέλιξη της ιστορίας, δίνοντας οδηγίες και λύσεις στους ήρωες, εξωτερικεύει συναισθήματα φόβου, χαράς, λύπης, έκπληξης, ενθουσιασμού. Το κουκλοθέατρο γίνεται ένας χώρος συνδιαλλαγής και επικοινωνίας.

Επίσης, με την κούκλα το παιδί νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια και μέσω αυτής εκφράζεται πιο απελευθερωμένα. Οι κούκλες μπορούν να λειτουργήσουν ως μέσο έκφρασης των πρώτων λέξεων του παιδιού. Μιλούν άνετα μαζί τους και απαντούν για λογαριασμό τους.
Τα παιδιά «ακούνε» όλα όσα λένε οι κούκλες που ένας μεγάλος δεν μπορεί να τους πει. Τα παιδιά τις εμπιστεύονται και τους εκμυστηρεύονται απόκρυφες σκέψεις και συναισθήματα.
Το παιδί είναι πιο εύκολο να μιλάει μέσα από το στόμα μιας κούκλας παρά να λέει απευθείας αυτά που δυσκολεύεται να εκφράσει.

Το κουκλοθέατρο όταν παίζεται από το ίδιο το παιδί του δίνει τη δυνατότητα να γίνει το ίδιο φορέας δράσης, να καθορίσει την εξέλιξη, να γίνει δημιουργός, ένας μικρός καλλιτέχνης που κατασκευάζει, ζωγραφίζει σκηνοθετεί, δραματοποιεί!

Η κατασκευή επίσης της κούκλας καλλιεργεί δεξιότητες  στο παιδί, φέρνοντάς το σε επαφή με διάφορα υλικά (εργαλεία, υλικά ζωγραφικής και πλαστικής, υφάσματα κ.λ.π.) και τις ιδιότητές τους και το υποβοηθεί να αναπτύξει τη φαντασία και την αισθητική του.

Το κουκλοθέατρο είναι ένα ισχυρό εργαλείο στα χέρια μας.  Ας διαλέξουμε λοιπόν σενάρια, ας φτιάξουμε τα σκηνικά και τις κούκλες, να ετοιμάσουμε τα κοστούμια, να δουλέψουμε μαζί με τα παιδιά μας!

Ευχαριστώ ιδιαίτερα για την ευγενική προσφορά τους την κα. Αναστασία Ξηρομερίτου,  την ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΚΗΝΗ  ΟΝΕΙΡΟΒΑΤΕΣ κι εσάς για τη συμμετοχή σας στα Σεμινάρια της Κέρκυρας και της Λευκάδας κι ελπίζω πως οι συναντήσεις μας αυτές θα αποτελέσουν έμπνευση  και ευκαιρία για πολλές δημιουργικές και όμορφες στιγμές.

Αρετή Γαλάνη