Μια σημαντική διάκριση των χορών είναι σε ?πηδηχτούς? και ?συρτούς?. Οι πρώτοι περιέχουν αναπηδήσεις και «πετάγματα», ενώ οι δεύτεροι χαρακτηρίζονται κυρίως από μια ήρεμη συρτή κίνηση πάνω στο έδαφος. Βέβαια ο διαχωρισμός αυτός είναι συμβατικός και δεν είναι ο μοναδικός. Ακόμη και ο ίδιος χορός μπορεί να διαφοροποιείται από περιοχή σε περιοχή ή ακόμα και από χορευτή σε χορευτή, παίρνοντας το ιδιαίτερο χρώμα που τον χαρακτηρίζει.
Γενικά πάντως η μορφολογία του εδάφους κάθε τόπου φαίνεται να παίζει ουσιαστικό ρόλο στην διαμόρφωση του ύφους των χορών που χορεύονται στον τόπο αυτό. Έτσι οι νησιώτικοι χοροί είναι περισσότερο πηδηχτοί, με πιο πολύπλοκες κινήσεις των ποδιών και φέρνουν στο νου, με τα συχνά τους σουσταρίσματα, τον θαλασσινό κυματισμό του Αιγαίου.
Αντίθετα, οι βουνίσιοι χορεύουν πιο βαριά, πιο έντονα, με ένα πείσμα ?θα ?λεγε κανείς- που βγαίνει κατ? ευθείαν μέσα από τη σκληρότητα της μάχης με τις αντιξοότητες της ζωής των ορεινών.
Δεν υπάρχουν σχόλια μέχρι τώρα
Αφήστε ένα σχόλιο
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.