ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ«Πότε πέρασε η ώρα και χτύπησε το κουδούνι;», ρωτούσατε. Και κάπως έτσι πέρασε και η φετινή μας χρονιά!

Πριν δύο χρόνια είχα πάρει μισή δόση από την τρέλα σας , αλλά φέτος ήταν ολοκληρωμένη!!Είχαμε ένα δύσκολο έργο να βγάλουμε εις πέραν, τα εμπόδια μας πολλά & πολυάριθμα-όπως και εμείς-όμως τα καταφέραμε όλοι μαζί σαν ΟΜΑΔΑ!! Μια δύσκολη χρονιά έφτασε στο τέλος της και θέλω να πιστεύω ότι την ευχαριστηθήκατε όσο και εγώ..

Γ' τάξη 2014-105 Ε' τάξη 2016-2017

Γ’ τάξη 2014-105
Ε’ τάξη 2016-2017

Η τελευταία σχολική  μέρα σίγουρα άφησε μια γλυκόπικρη γεύση σε όλους μας. Είμαι σίγουρη ότι ανυπομονείτε να σταματήσετε να ξυπνάτε πρωί πρωί και κάθε μέρα να πηγαίνετε για μπάνιο και παιχνίδι στη θάλασσα.. αλλά μεταξύ μας ας το παραδεχτούμε όλοι ..κάποια στιγμούλα κατά τον Αύγουστο θα σας έχει λείψει για τα καλά η γλυκιά φασαρία της τάξης μας..η γκρίνια των γνωστών μας γκρινιάρηδων, το μουρμουρητό από τις ομάδες των κοριτσιών, τα μπουκάλια εσαεί να αναποδογυρίζουν ανά τις ομάδες και κάποιος να φωνάζει «Οοοο! Κοίτα πως έκατσε!», το δικό μου καυστικό βλέμμα και το αναμενόμενο σιγομουρμουρητό μετά την αποστομωτική μου ατάκα «Οοοο! Τάπα από την κυρία!!»… & όλα αυτά τα «ποιος;;;» που έμειναν αναπάντητα και να συνόδευαν χαχανητά, με αποκορύφωμα εκείνο το πρωτάκι που ακόμα δεν έχει καταλάβει ποιος τελικά είχε μιλήσει στη γραμμή των λεωφορείων και γιατί μόνο εμείς σκάσαμε στα γέλια μόνο που κοιταχτήκαμε!!

Σας εύχομαι ολόψυχα να περάσετε ένα μαγευτικό καλοκαίρι!!
Να ξεκουραστείτε γιατί σας αξίζει μετά στον σκληρό κόπο σας αλλά πάνω από όλα να μην ξεχάσετε όμως να είστε και άνθρωποι. Σωστοί & ευγενικοί άνθρωποι. Και είμαι σίγουρη ότι ξέρετε καλά τι σημαίνει αυτό. Άλλωστε, η κοινωνία μας μπορεί να έχει ανάγκη από επιστήμονες, αλλά περισσότερη ανάγκη έχει από ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.. ~ Δεν τους μάθαμε τζάμπα όλους αυτούς τους Έλληνες ποιητές και τα αποφθέγματα τους!~

αρχείο λήψης (1)

Σας ευχαριστώ που ήμουν η δασκάλα σας φέτος!
Θυμάμαι ακόμα τα ουρλιαχτά χαράς σας τον Σεπτέμβρη όταν εμφανίστηκα στο παράθυρο της τάξης και σας είπα ότι θα περάσουμε την χρονιά μαζί & ελπίζω το ίδιο σκηνικό να επαναληφθεί και τον φετινό Σεπτέμβρη..
Σας αγαπώ πολύ!
Καλό καλοκαίρι, αγαπάκια μου!

Ε’ τάξη 2016-2017

 

Αποχαιρετισμός σε αυτήν την αγαπημένη Έκτη που μας αφήνει..

16830820_1245468808823313_8234590955317265951_nΠριν έξι χρόνια ήρθατε εδώ μικρά παιδάκια και φεύγετε πλέον έφηβοι. Μέσα στα χρόνια αυτά γεμίσατε γνώσεις και εμπειρίες που θα αποτελέσουν εφόδια για τη μελλοντική σας πορεία. Δημιουργήσατε φιλίες που μένουν πάντα χαραγμένες στην ψυχή. Διαμορφώσατε τον χαρακτήρα σας, αποκτήσατε αρετές, γίνατε ανεξάρτητοι. Με λίγα λόγια, μεγαλώσατε.

Το τέλος του δημοτικού αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση.. είναι το τέλος μιας όμορφης διαδρομής και η αρχή μιας νέας. Έχετε ακόμα να μάθετε πολλά, να περάσετε πολλά και να πετύχετε πολλά. Θα ζήσετε όμορφες και άσχημες στιγμές στο μέλλον. Προσπαθήστε να κρατήσετε τις όμορφες όσο πιο πολύ μπορείτε και να ξεπεράσετε τις άσχημες όσο πιο γρήγορα γίνεται. Να κάνετε υπερήφανους τους δικούς σας, να κοπιάζετε συνεχώς για το καλύτερο και να μην απογοητεύεστε αν κάποτε τα πράγματα δεν έρθουν όπως τα περιμένετε. Η ζωή δε σταματάει, κυλάει αδιάκοπα και θα σας δίνει πάντα νέες ευκαιρίες.

Το μέλλον σας ξεκινάει τώρα. Χτίστε το όσο καλύτερα μπορείτε!

Σας εύχομαι ολόψυχα να προοδεύσετε στη ζωή σας και να είστε πάντα υγιείς κι ευτυχισμένοι. Μην ξεχάσετε όμως να είστε και άνθρωποι. Σωστοί άνθρωποι. Και είμαι σίγουρη ότι ξέρετε τι σημαίνει αυτό!

Σας ευχαριστώ που ήμουν η δασκάλα σας όταν ήσασταν μικρά όμορφα πλασματάκια στη Β’ δημοτικού!

Ήταν η πρώτη μου χρονιά στο όμορφο νησί σας και με κάνατε να το αγαπήσω τόσο πολύ που να ριζώσω εδώ και τα επόμενα 5!!Σας αγαπώ πολύ!

Β’ δημοτικού 2012-2013

SAM_0375

Στ’ τάξη 2016-2017

Last day of the school 2013-2017

Σας αποχαιρετώ με Κ.Π. Καβάφη:

Όσο μπορείς

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ώς που να γίνει σα μια ξένη φορτική.

Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984