Πριν έξι χρόνια ήρθατε εδώ μικρά παιδάκια και φεύγετε πλέον έφηβοι. Μέσα στα χρόνια αυτά γεμίσατε γνώσεις και εμπειρίες που θα αποτελέσουν εφόδια για τη μελλοντική σας πορεία. Δημιουργήσατε φιλίες που μένουν πάντα χαραγμένες στην ψυχή. Διαμορφώσατε τον χαρακτήρα σας, αποκτήσατε αρετές, γίνατε ανεξάρτητοι. Με λίγα λόγια, μεγαλώσατε.
Το τέλος του δημοτικού αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση.. είναι το τέλος μιας όμορφης διαδρομής και η αρχή μιας νέας. Έχετε ακόμα να μάθετε πολλά, να περάσετε πολλά και να πετύχετε πολλά. Θα ζήσετε όμορφες και άσχημες στιγμές στο μέλλον. Προσπαθήστε να κρατήσετε τις όμορφες όσο πιο πολύ μπορείτε και να ξεπεράσετε τις άσχημες όσο πιο γρήγορα γίνεται. Να κάνετε υπερήφανους τους δικούς σας, να κοπιάζετε συνεχώς για το καλύτερο και να μην απογοητεύεστε αν κάποτε τα πράγματα δεν έρθουν όπως τα περιμένετε. Η ζωή δε σταματάει, κυλάει αδιάκοπα και θα σας δίνει πάντα νέες ευκαιρίες.
Το μέλλον σας ξεκινάει τώρα. Χτίστε το όσο καλύτερα μπορείτε!
Σας εύχομαι ολόψυχα να προοδεύσετε στη ζωή σας και να είστε πάντα υγιείς κι ευτυχισμένοι. Μην ξεχάσετε όμως να είστε και άνθρωποι. Σωστοί άνθρωποι. Και είμαι σίγουρη ότι ξέρετε τι σημαίνει αυτό!
Σας ευχαριστώ που ήμουν η δασκάλα σας όταν ήσασταν μικρά όμορφα πλασματάκια στη Β’ δημοτικού!
Ήταν η πρώτη μου χρονιά στο όμορφο νησί σας και με κάνατε να το αγαπήσω τόσο πολύ που να ριζώσω εδώ και τα επόμενα 5!!Σας αγαπώ πολύ!
Β’ δημοτικού 2012-2013
Στ’ τάξη 2016-2017
Last day of the school 2013-2017
Σας αποχαιρετώ με Κ.Π. Καβάφη:
Όσο μπορείς
Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ώς που να γίνει σα μια ξένη φορτική.
Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984