Λίγες σκέψεις για την εορτή Νικολάου Γ. Τσιρέβελου, Δρ. Θεολογίας
Σε λίγες μέρες πλησιάζει “η μητρόπολη των εορτών”, τα Γενέθλια του Χριστού. Τα Χριστούγεννα αποτελούν πλέον μια γιορτή με γλυκερή και ρομαντική διάθεση, ενώ οι περισσότεροι μας τη συνδέουμε με ορισμένες “υποχρεωτικές” πράξεις φιλανθρωπίας για να απενοχοποιήσουμε πολλές φορές -όχι πάντα- το “εγώ” μας. Την ίδια στιγμή που μιλάμε για τις πράξεις και το παράδειγμα του αλτρουϊσμού, προχωράμε στη λατρεία των ημερών, την υπερ-κατανάλωση. Όσοι βέβαια μπορούμε. Γιατί πολλοί είναι αυτοί που κρύβουν το πρόσωπο της ανέχειας νοσταλγώντας έναν άλλον τρόπο ζωής. Όπως και να έχει, σίγουρα τα παραπάνω λόγια είναι τετριμένα και χιλιοεπωμένα. Έχετε δίκιο.
Δε θα προσπαθήσω άμεσα να σας δώσω τις απαντήσεις. Σκέφτηκα να μιλήσουν και πάλι οι Πατέρες και οι Άγιοι της Εκκλησίας καθώς και οι ποιητές και οι καλλιτέχνες.
Το παρακάτω εξαιρετικό βίντεο του πολύ καλού συναδέλφου θεολόγου Γιάννη Μπάλτου μας παρουσιάζει πολλούς όμορφους πίνακες ζωγραφικής από πολλές εποχές και από όλον τον κόσμο με θέμα τα “Γενέθλια του Ιησού Χριστού”.
Ι. Το θεολογικό μήνυμα
“Μυστήριο παράξενο και παράδοξο αντικρύζω. Φωνές ποιμένων φθάνουν μέχρι τ’ αυτιά μου. Δεν παίζουν σήμερα με τις φλογέρες τους κάποιο τυχαίο σκοπό. Τα χείλη τους ψάλλουν ύμνο ουράνιο.
Σήμερα γεννιέται αυτός που υπάρχει αιώνια, και γίνεται αυτό που ποτέ δεν υπήρξε. Είναι Θεός και γίνεται άνθρωπος. Γίνεται άνθρωπος, και πάλι Θεός μένει. […]
Πήρε το σώμα μου. Μου προσφέρει το Πνεύμα του. Μου χαρίζει τον θησαυρό της αιώνιας ζωής παίρνοντας αλλά και δίνοντάς μου: παίρνει τη σάρκα μου για να με αγιάση. μου δίνει το Πνεύμα του για να με σώση. […]
Δεν έπλασε ο Κύριος κάποιο άλλο σώμα για να εμφανισθή στη γη. Προσέλαβε το σώμα του ανθρώπου για να μη φανή ότι περιφρονεί την ύλη από την οποία δημιουργήθηκε ο Αδάμ. Ήρθαν έτσι, Θεός και άνθρωπος, σε μυστική ένωσι. Κι ο διάβολος, που είχε υποδουλώσει τον άνθρωπο, τράπηκε σε φυγή.
Ο Θεός γίνεται άνθρωπος, αλλά γεννιέται σαν Θεός. Αν προερχόταν, όπως εγώ, από ένα κοινό γάμο, πολλοί θα θεωρούσαν απάτη τη γέννησί του. Γι’ αυτό γεννιέται από παρθένο. γι’ αυτό διατηρεί τη μήτρα της άθικτη. γι’ αυτό διαφυλάττει την παρθενία της ακεραία: για να γίνη ο παράξενος τρόπος της γεννήσεως αιτία ακλόνητης πίστεως. […]
Ελάτε λοιπόν να γιορτάσουμε. Ελάτε να πανηγυρίσουμε. Είναι παράξενος ο τρόπος της γιορτής – όσο παράξενος είναι κι ο λόγος της γεννήσεως του Χριστού.
Σήμερα λύθηκαν τα μακροχρόνια δεσμά.
Ο διάβολος καταντροπιάσθηκε.
Οι δαίμονες δραπέτευσαν.
Ο θάνατος καταργήθηκε.
Ο παράδεισος ανοίχθηκε.
Η κατάρα εξαφανίσθηκε.
Η αμαρτία διώχθηκε.
Η πλάνη απομακρύνθηκε.
Η αλήθεια αποκαλύφθηκε.
Το κήρυγμα της ευσεβείας ξεχύθηκε και διαδόθηκε παντού.
Η βασιλεία των ουρανών μεταφυτεύθηκε στη γη.
Οι άγγελοι συνομιλούν με τους ανθρώπους.
Όλα έγιναν ένα.
Γιατί κατέβηκε ο Θεός στη γη κι ο άνθρωπος ανέβηκε στους ουρανούς. Κατέβηκε ο Θεός στη γη και πάλι βρίσκεται στον ουρανό. Ολόκληρος είναι στον ουρανό κι ολόκληρος στη γη. Έγινε άνθρωπος κι είναι Θεός. Είναι Θεός κι έλαβε σάρκα. Κρατιέται σε παρθενική αγκαλιά, και στα χέρια του κρατεί την οικουμένη.
Τρέχουν κοντά του οι μάγοι. Τρέχουμε κι εμείς. Τρέχει και τ’ αστέρι για να φανερώση τον Κύριο του ουρανού. Μα… κι εκείνος τρέχει. Τρέχει προς την Αίγυπτο. Και φαίνεται βέβαια πως πηγαίνει εκεί για ν’ αποφύγη την επιβουλή του Ηρώδη” (Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, Εις το Γενέθλιον του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού“)
ΙΙ. Ο Ιησούς Χριστός ως πρόσφυγας
Ο Ιησούς τρέχει προς την Αίγυπτο. Είναι πρόσφυγας. Από βρέφος αντιμετώπισε την προσφυγιά και την απειλή της ζωής. Έτσι όμως βίωσε τον ανθρώπινο πόνο ολότελα.
Συγχρόνως μας έδειξε τον τρόπο για την ειρηνική αντιμετώπιση των προβλημάτων και την απλόχερη αγκαλιά και συμφιλίωση με τον συνάνθρωπό μας.
“Υπάρχεις, Θεέ μου; Και αν υπάρχεις που είσαι;
IV. Μια χριστουγεννιάτικη (κι όχι μόνο) έξοδος από τη λήθη της ανθρωπιάςΗ ταινία του Θοδωρή Παπαδουλάκη για τα Χριστούγεννα.
V. Μια άλλη θεώρηση της εορτής των Χριστουγέννων – η θεολογική και εκκλησιαστική κατανόηση
Σε όλα αυτά τα ερωτήματά σας ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων Αναστάσιος από τη γειτονική Αλβανία μας παραδίδει μέσα από την πλούσια εκκλησιαστική και ιεραποστολική του εμπειρία το νόημα των Χριστουγέννων. Νομίζω ότι τα λόγια είναι περιττά!
VI. Πέρα από την υποκρισία με σκοπό τη συνάντηση
Δείτε και παλαιότερες αναρτήσεις επί του θέματος:Χριστούγεννα: η εορτή της Ενανθρώπησης του Θεού και η γενέθλια μέρα της ανθρωπότητας (2015)
Χριστούγεννα στο Άγιον Όρος (2015)