Μια φορά και έναν καιρό, στο μακρινό Καφριστάν, οι κάτοικοι χωρίζονταν σε φυλές και είχαν διάφορα χρώματα στο δέρμα τους (πράσινο, μπλε, μοβ, κόκκινο, μοβ, κίτρινο κτλ.). Ο Βασιλιάς του Καφριστάν αποφάσισε να δώσει καινούρια σπίτια στους υπηκόους του ανάλογα με το χρώμα τους, οπότε έδωσε πράσινα σπίτια στους Πράσινους, μπλε στους Μπλε, κίτρινα στους Κίτρινους κ.ο.κ. Οι Κόκκινοι όμως, όταν έδωσε ο Βασιλιάς τα σπίτια ήταν λίγοι, πολλοί από αυτούς λείπανε σε άλλες χώρες και άλλοι ήταν πολύ μικροί σε ηλικία. Έτσι τα περισσότερα κόκκινα σπίτια τα πήρανε διάφοροι από τις άλλες φυλές που δεν είχανε πάρει σπίτι μαζί με τις φυλές τους. Για να μην είναι φανερή η παρανομία τους φρόντισαν και σε 400 ώρες βάφτηκαν κόκκινοι με μπογιές και μετά εγκαταστάθηκαν στα κόκκινα σπίτια.
Τα χρόνια περάσαν, οι Κόκκινοι πληθύναν, μεγάλωσαν σε ηλικία και αποφάσισαν να διεκδικήσουν τα κόκκινα σπίτια. Ζήτησαν λοιπόν από το βασιλιά να τους δώσει τα κόκκινα σπίτια για να μείνουν. Ο Βασιλιάς σκέφτηκε ότι δεν μπορεί να τους διώξει μετά από τόσα χρόνια που έμεναν στα κόκκινα σπίτια. Τα σπίτια δεν ήταν βέβαια σε καλή κατάσταση αλλά αυτό δεν τον ένοιαζε ιδιαίτερα. Άσε που δεν είχε να δώσει στους “βαμμένους” πράσινα, μπλε, κίτρινα σπίτια και οι κανονικές φυλές τους θα αντιδρούσαν. “Και ποιος κάθεται τώρα να τους ξεβάφει να δει τι σπίτι έπρεπε να πάρει κανονικά ο καθένας τους” σκέφτηκε ο Βασιλιάς και αποφάσισε ότι οι Κόκκινοι θα έμεναν στα ίδια σπίτια με τους “βαμμένους”. Βέβαια αυτοί είχαν ήδη προλάβει τα καλύτερα δωμάτια, οπότε οι Κόκκινοι έμεναν σε ταράτσες, υπόγεια και όπου αλλού έβρισκαν. Κάποιοι Κόκκινοι έλεγαν να ζητήσουν από το Βασιλιά να διώξει τους “βαμμένους” αλλά γενικά οι Κόκκινοι ήταν αγαθοί και φιλήσυχοι, δεν ήθελαν να μαλώνουν και βέβαια μετά από χρόνια χωρίς σπίτι ακόμα και τα υπόγεια τους φαίνονταν παλάτια. Έτσι μείνανε όλοι μαζί στα κόκκινα σπίτια. Οι “βαμμένοι” είχανε φτιάξει και σύλλογο, την Πανκαφρική Ένωση Κόκκινων Άνετων Πολιτών και λέγανε και στους Κόκκινους να γραφτούνε για να ζητάνε όλοι μαζί από το Βασιλιά διάφορα καινούρια σπιτάκια και αυλές, ποτέ σε σύγκρουση όμως με τις φυλές από τις οποίες προέρχονταν ο καθένας τους. Πολλοί “βαμμένοι” ήταν στην αυλή του Βασιλιά και είχαν καλές σχέσεις μαζί του οπότε το να γραφτείς στην Πανκαφρική Ένωση ήταν καλή κίνηση. Αντίθετα ο σύλλογος που είχαν φτιάξει οι Κόκκινοι τα χρόνια που δεν είχανε ακόμα σπίτια, η Ένωση Πολιτών Ερυθρόδερμων, σπάνια γινόταν δεκτός σε ακρόαση από το Βασιλιά, άσε που ζητούσε από τα μέλη του να πλυθούν για να φανεί το πραγματικό χρώμα τους.
Η συμβίωση αυτή κράτησε χρόνια, χωρίς πολλά προβλήματα. Άλλωστε οι Κόκκινοι σπάνια βγαίνανε από τα υπόγεια και τις ταράτσες τους για να πάνε στο σαλόνι και οι “βαμμένοι” το ανάποδο, οπότε δεν συναντιούνταν συχνά. Για κακή τους τύχη όμως μετά από χρόνια ο Βασιλιάς δεχόταν πιέσεις από τους σκληρούς βασιλιάδες του Βορρά να αδειάσει τα σπίτια που είχε δώσει στο λαό του, για να τα αγοράσουν ρημαγμένα μετά οι Βόρειοι για ένα κομμάτι ψωμί. Οι “βαμμένοι” ανησύχησαν και η Πανκαφρική Ένωση ζήτησε ακρόαση από το Βασιλιά. Τον παρακάλεσαν να τους αφήσει να μείνουν στα κόκκινα σπίτια και σε αντάλλαγμα θα φρόντιζαν τους κήπους όλων των σπιτιών και θα βοηθούσαν και τις κανονικές φυλές τους (Πράσινους, Κίτρινους, Μπλε) στις δουλειές τους. Η Ένωση Ερυθρόδερμων πρότεινε άλλα πράγματα (να πλυθούν οι “βαμμένοι” και να πάρουν άλλο χρώμα σπίτια) αλλά ο Βασιλιάς σκέφτηκε ότι έτσι δε θα ελευθερωθούν αρκετά σπίτια όπως ζητούσαν οι Βόρειοι. Ο Βασιλιάς δεν ήταν χαζός να αρνηθεί την πρώτη πρόταση άλλωστε όπως του είπαν οι “βαμμένοι”, τα υπόγεια και οι ταράτσες αδειάζουν πιο εύκολα και οι Κόκκινοι θα έφευγαν εύκολα.
Έτσι αποφάσισε να βάζει πολλούς Κόκκινους μαζί στα υπόγεια (που τα ονόμασε “Διάθεση ΠΥΣΔΕ” για να ακούγεται πιο ωραία), ώστε να μη χωράνε και να πεθάνουν από ασφυξία. Έτσι οι Κόκκινοι σιγά σιγά εξολοθρεύθηκαν, τα κόκκινα σπίτια άδειασαν, ενώ οι “βαμμένοι” βρήκαν καταφύγιο σε κίτρινα, πράσινα, μπλε κτλ. σπίτια όταν οι Βόρειοι αγρίεψαν, και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα……………….
Ή μήπως όχι???
Σημείωση: Στα Δημοτικά που εργάζομαι πλέον αφού είμαι υπεράριθμος τα παιδάκια θέλουν να ακούνε παραμύθια, οι μεγάλοι απλά τα συνηθίζουν.
Οποαδήποτε ομοιότητα με αληθινές καταστάσεις ΔΕΝ είναι τυχαία……….
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.