Με τον όρο «υδρογονάνθρακες» αναφερόμαστε στις οργανικές εκείνες ενώσεις, που περιέχουν στο μόριο τους μόνο υδρογόνο (H) και άνθρακα (C) και έχουν γενικό μοριακό τύπο CxHy. Οι περισσότεροι υδρογονάνθρακες βρίσκονται στα φυσικά αποθέματα του αργού πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Στα κοιτάσματα αυτών παρατηρείται ένα μείγμα υδρογονανθράκων οι οποίοι προήλθαν από την αποσύνθεση και τον ανασχηματισμό της οργανικής ύλης η οποία παρέμεινε θαμμένη στο υπέδαφος για πολλά χρόνια.
Οι υδρογονάνθρακες περιλαμβάνουν δύο μεγάλες κατηγορίες, τους αλειφατικούς και τους αρωματικούς. Σε κάθε δομική κατηγορία και υποκατηγορία υδρογονανθράκων, υπάρχουν ομόλογες σειρές οι οποίες παρουσιάζουν ανάλογη χημική συμπεριφορά και διαφέρουν ως προς τις φυσικές τους ιδιότητες. Ένα άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό τους είναι ο μεγάλος αριθμός ισομερών που διαθέτουν. Οι υδρογονάνθρακες είναι γενικά υδρόφοβοι σαν τα λιπίδια. Οι μέθοδοι παρασκευής τους όπως και οι ιδιότητές τους είναι πολλές, το ίδιο και οι χρήσεις τους.
Το πετρέλαιο είναι ένα ορυκτό υγρό καύσιμο, που αποτελείται κυρίως από υγρούς υδρογονάνθρακες, μέσα στους οποίους είναι διαλυμένοι αέριοι και στερεοί υδρογονάνθρακες. Η επικρατέστερη θεωρία για τον σχηματισμό του πετρελαίου είναι η οργανική, δηλαδή ότι το πετρέλαιο προέρχεται από φυτικούς και ζωικούς οργανισμούς. Το πετρέλαιο που εξάγεται με γεωτρήσεις ονομάζεται αργό πετρέλαιο. Μετά την εξαγωγή του μεταφέρεται σε ειδικές εγκαταστάσεις, τα διυλιστήρια, προκειμένου να επεξεργαστεί. Τα προϊόντα διύλισης μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν πρώτες ύλες για την παραγωγή διάφορων προϊόντων που ονομάζονται πετροχημικά.
Το φυσικό αέριο είναι ένα άχρωμο και άοσμο μείγμα αερίων που αποτελείται κυρίως από μεθάνιο και αιθάνιο ενώ περιέχονται και άλλα συστατικά όπως προπάνιο, βουτάνιο, άζωτο, διοξείδιο του άνθρακα και υδρόθειο. Είναι ένα αέριο ελαφρότερο σε σχέση με τον αέρα και σε κανονικές συνθήκες πρέπει να δείχνεται ιδιαίτερη σημασία σε θέματα ασφαλείας, διότι η αυξημένη συγκέντρωση του σε κλειστό χώρο παρουσία αέρα μπορεί να καταστήσει το μείγμα εκρηκτικό.
Η πιο ευρέως αποδεκτή θεωρία προέλευσης του είναι η οργανική, όπως και του πετρελαίου. Έτσι, το φυσικό αέριο βρίσκεται σε υπόγειες συσσωρεύσεις, παρόμοιες με εκείνες του πετρελαίου όπου συναντάται είτε μόνο του, είτε συνυπάρχει με κοιτάσματα πετρελαίου. Το φυσικό αέριο όπως υπάρχει στο υπέδαφος δεν είναι το ίδιο με αυτό που καταναλώνεται γι’ αυτό και υπόκειται σε μια σειρά από επεξεργασίες οι οποίες έχουν στόχο την επίτευξη των απαιτούμενων ποιοτικών κριτηρίων και την ανάκτηση των παραπροϊόντων.
Η αποτελεσματική μεταφορά του φυσικού αερίου από τις περιοχές παραγωγής του στις περιοχές κατανάλωσης απαιτεί ένα εκτεταμένο και πολύπλοκο σύστημα μεταφοράς. Η μεταφορά του είναι στενά συνδεδεμένη με την αποθήκευση του. Η ζήτηση του διαφοροποιείται ουσιαστικά μεταξύ χειμώνα και καλοκαιριού, εργάσιμων μερών και σαββατοκύριακων, ή ημέρας και νύχτας. Συνεπώς το φυσικό αέριο που δεν πρόκειται να καταναλωθεί άμεσα παραμένει σε ειδικές εγκαταστάσεις αποθήκευσης, όταν αυτό είναι αναγκαίο.
Όταν καίγεται ο άνθρακας και το πετρέλαιο απελευθερώνονται επιβλαβή αέρια όπως διοξείδιο του άνθρακα, οξείδια του αζώτου και διοξείδιο του θείου. Παράλληλα απελευθερώνονται σωματίδια τέφρας στο περιβάλλον. Από την άλλη πλευρά, η καύση του φυσικού αερίου απελευθερώνει πολύ μικρές ποσότητες διοξειδίου του θείου και οξειδίων του αζώτου ενώ ουσιαστικά καθόλου προϊόντα ατελούς καύσης. Έτσι το φυσικό αέριο αποτελεί μια πολύ σημαντική πηγή ενέργειας, η χρήση της οποίας συντελεί στην μείωση της ρύπανσης και στη διατήρηση ενός καθαρού και υγιεινού περιβάλλοντος. Αποτελεί την καθαρότερη πηγή πρωτογενούς ενέργειας, μετά τις ανανεώσιμες μορφές ενέργειας ενώ ο μεγάλος βαθμός απόδοσης του μειώνει τη συνολική κατανάλωση καυσίμου και έτσι περιορίζει την ατμοσφαιρική ρύπανση.
Ετικέτες: Πετρέλαιο, Φυσικό Αέριο
