Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της καθημερινής μας ζωής. Ακόμα και οι κοινωνικές επαφές, σε πολλές περιπτώσεις, γίνονται με τη βοήθεια του Διαδικτύου στις εξειδικευμένες ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης. ‘Oμως, αν και ο κόσμος μας μεγαλώνει και τα σύνορα πέφτουν χάρη στο Ιντερνετ, όσοι έχουν σοβαρά προβλήματα όρασης και πολύ περισσότερο όσοι δεν βλέπουν καθόλου νιώθουν απομονωμένοι, έξω από το πεδίο της δράσης. Τώρα, ένα νέο τεχνολογικό θαύμα θα τους επιτρέψει να ταξιδεύουν στο Ιντερνετ. Μάλιστα, χάρη στο ειδικό λογισμικό θα μπορούν να «βλέπουν» ακόμα και γραφικές παραστάσεις. Ο εφευρέτης του ελπίζει ότι με τη βοήθεια του εξελιγμένου προγράμματος άνθρωποι με σοβαρά προβλήματα όρασης θα καταφέρουν να δουλέψουν σε γραφεία.

Δεκαέξι ακίδες

Το σύστημα, το οποίο κατασκευάζεται από την ισραηλινή εταιρεία Tactile World, χρησιμοποιεί μία μικρή συσκευή που εκ πρώτης όψεως μοιάζει με κοινό ποντίκι ηλεκτρονικού υπολογιστή. Στο επάνω μέρος της, ωστόσο, είναι διαιρεμένο σε δύο τμήματα καθένα από τα οποία διαθέτει 16 ακίδες, τοποθετημένες σε συστοιχίες τέσσερα επί τέσσερα. Το λογισμικό που παρέχεται μαζί με το ειδικό ποντίκι μεταφράζει το κείμενο που εμφανίζεται στην οθόνη σε γραφή Μπράιγ.

Στην παραδοσιακή της μορφή της συγκεκριμένης γραφής που χρησιμοποιείται από όσους δεν μπορούν να δουν, οι αριθμοί και τα γράμματα αντικαθίστανται πάνω στο χαρτί από μικρά «εξογκώματα». Τώρα οι ακίδες στο ποντίκι μπορούν να αντικαταστήσουν τα διογκωμένα σημεία στο χαρτί.

Εύκολη ερμηνεία κειμένου

Καθώς ένας κέρσορας που ελέγχεται από το ποντίκι κινείται πάνω στην οθόνη, οι ακίδες που βρίσκονται στην επιφάνειά του ανασηκώνονται ή κατακάθονται, έτσι ώστε να σχηματίζονται σε γραφή Μπράιγ οι λέξεις του κειμένου που βρίσκεται στην οθόνη του υπολογιστή. Η μία συστοιχία αναπαριστά το γράμμα πάνω από το οποίο βρίσκεται ο κέρσορας, ενώ η άλλη δίνει πληροφορίες στον χρήστη σχετικά με το τι πρόκειται να επακολουθήσει, όπως παραδείγματος χάριν εάν έπεται ένα γράμμα ή το τέλος της πρότασης. Αυτή η έγκαιρη προειδοποίηση κάνει ευκολότερη την ερμηνεία του κειμένου. Επίσης, καθώς ο αναγνώστης διαβάζει το κείμενο, το σύστημα μπορεί να τον πληροφορήσει για την ύπαρξη συνδέσμων προς άλλες ιστοσελίδες. Τέλος, ο χρήστης μπορεί να προτιμήσει να «ακούσει» το κείμενο που πρέπει να διαβάσει. Με τον ίδιο τρόπο περίπου ο τυφλός χρήστης μπορεί να διαβάσει και γραφικές παραστάσεις ή ακόμα και χάρτες. Το λογισμικό του ποντικιού διαθέτει την ικανότητα να διατηρείται πάνω στην ίδια γραμμή, καθώς ο χρήστης διαβάζει το κείμενο. Ο χρήστης επίσης μπορεί να πατήσει ένα κουμπί πάνω στο ποντίκι και το κείμενο θα «τρέχει» κάτω από τις άκρες των δακτύλων του χωρίς να χρειαστεί να κινήσει καθόλου τον κέρσορα.

Και γραφήματα

Οταν χρειαστεί να «διαβάσει» ένα γράφημα, μία παράσταση ή χάρτη σηκώνονται οι ακίδες όσο το ποντίκι ακουμπά πάνω σε ευθεία γραμμή, ενώ ο αριθμός τους αντιπροσωπεύει το πάχος της γραμμής. Εάν ξεφύγει από τη γραμμή, οι ακίδες εξαφανίζονται. Με αυτό τον τρόπο είναι δυνατόν ο τυφλός να παρακολουθήσει την καμπή ενός γραφήματος. Η αλήθεια είναι ότι το νέο σύστημα δεν είναι μόνο το τελειότερο μέχρι σήμερα, αλλά είναι και αρκετά πιο φτηνό από τους υπόλοιπους «αναγνώστες» της γραφής Μπράιγ.
The Economist

Διάβασα στην  και εμειδίασα…  Οι SineTerrae σύντομα θα σας μεταφέρουν την πρώτη τους εντύπωση γι αυτό το gadget-άκι.

Με τους φορητούς υπολογιστές τους ανά χείρας έφθασαν χθες στο σχολείο οι μαθητές της Α΄ τάξης των γυμνασίων. Το πρόγραμμα της δωρεάν προσφοράς λάπτοτ ολοκληρώθηκε και οι περίπου 120.000 μαθητές της Α΄ Γυμνασίου θα έχουν πλέον τη δυνατότητα να μελετούν τα μαθήματά τους από τα ψηφιακά τους βιβλία, τα οποία περιέχονται στον υπολογιστή.

Στο παρακάτω βίντεο παρουσιάζεται η νέα γενιά pop-ups βιβλίων, που εκτός τις τρισδιάστατες εικόνες περιέχουν και διάφορα ηλεκτρονικά στοιχεία που αλληλεπιδρούν κατά την κίνηση των εικόνων.

Σε λειτουργία τέθηκε ο δικτυακός τόπος της Εκπαιδευτικής Τηλεόρασης (www.edutv.ypepth.gr ή www.edutv.gr), που σκοπό έχει την άμεση πρόσβαση μαθητών, εκπαιδευτικών και γονέων στις εκπαιδευτικές ταινίες της διεύθυνσης Εκπαιδευτικής ΡαδιοΤηλεόρασης.

Παράλληλα, έχει εκπονηθεί εκπαιδευτικό πρόγραμμα δύο εβδομάδων, διάρκειας τριών ωρών καθημερινά, για όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης. Το πρόγραμμα αυτό παρουσιάζει εκπαιδευτικά θέματα ποικίλης ύλης, που σχετίζονται με το αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών για παρακολούθησή τους σε περίπτωση υποχρεωτικής παραμονής μαθητών στο σπίτι, σύμφωνα με το ειδικό επιχειρησιακό σχέδιο για τη νέα γρίπη.

Oλα δείχνουν ότι η προεκλογική υπόσχεση του 2004, «ένας υπολογιστής για κάθε μαθητή», γίνεται πραγματικότητα. Οπως ανακοίνωσε χθες ο κ. Αρης Σπηλιωτόπουλος 126.000 μαθητές της Α΄ Γυμνασίου πρόκειται να λάβουν από το υπουργείο Παιδείας ένα εκπτωτικό κουπόνι αξίας 450 ευρώ για την αγορά φορητού υπολογιστή. Είναι μια σημαντική και ευεργετική για την παιδεία απόφαση, αλλά επειδή έχουμε καεί στον χυλό της ελληνικής γραφειοκρατίας, λέμε: είθε να πραγματοποιηθεί η εξαγγελία και τα πρωτάκια του Γυμνασίου να μπουν με φορητούς υπολογιστές στην τάξη τους. Η σημαντική όμως αυτή απόφαση σκιάζεται από μια λεπτομέρεια. Σύμφωνα με τις εξαγγελίες το κράτος θα δώσει στα παιδιά ένα κουπόνι των 450 ευρώ για να αγοράσουν έναν υπολογιστή (σχεδόν) της αρεσκείας τους. Και το κουπόνι θετικό είναι. Αντί να γίνονται δημόσιοι μειοδοτικοί διαγωνισμοί για την προμήθεια 126.000 υπολογιστών, οι οποίοι αναγκαστικά θα δημιουργήσουν καθυστερήσεις, ενστάσεις, εντάσεις, διαφθορά κ.λπ., το κράτος (από την εποχή που το ΠΑΣΟΚ ήταν κυβέρνηση) ασπάστηκε τη μέθοδο του «νεοφιλελεύθερου» κουπονιού: η πολιτεία ενισχύει τον πολίτη κι αυτός επιλέγει πώς θα ξοδέψει την ενίσχυση. Αντί να επιλέγει ένας απρόσωπος γραφειοκρατικός μηχανισμός ποιον υπολογιστή πρέπει να έχουν τα παιδιά της πρώτης Γυμνασίου, αφήνει στα παιδιά και τους γονείς το δικαίωμα να διαλέξουν.

«Δικαίωμα να διαλέξουν», είπαμε; Περίπου, διότι για πρώτη φορά από τότε που εφαρμόζεται η μέθοδος του κουπονιού μπαίνει πλαφόν προς τα πάνω! Μέχρι τώρα, όποτε το κράτος αποφάσιζε να ενισχύει τους πολίτες για να γευτούν τα αγαθά της πληροφορικής κοινωνίας έδινε ένα κουπόνι για να μπορεί να αγοράσει κάποιος τα βασικά κι από κει και πέρα, ο πολίτης αν ήθελε μπορούσε να βάλει κάτι από την τσέπη του για να πάρει κάτι καλύτερο. Ετσι γίνεται χρόνια με τους φοιτητές και είναι εξαιρετικά επιτυχημένο: όλοι έχουν πρόσβαση στην πληροφορική κοινωνία, αλλά αν κάποιος θέλει να έχει λίγη περισσότερη πρόσβαση (π.χ. ένα ταχύτερο υπολογιστή) δεν του παίρνουμε και το κεφάλι. Ομως, κάποιοι φωστήρες του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου (οι οποίοι μάλλον δεν έχουν χρησιμοποιήσει ποτέ υπολογιστή στη ζωή τους), αποφάσισαν το παλφόν: όποιο παιδί ενισχυθεί με το κουπόνι των 450 ευρώ δεν μπορεί να τσοντάρει 50 ευρώ από το χαρτζιλίκι του, για να αποκτήσει υπολογιστή με π.χ. μεγαλύτερο σκληρό δίσκο. Τι λογική έχει αυτή η πρόνοια;

Στην αρχή υποπτευθήκαμε διαφθορά. Επειδή ο όρος αυτός εκ των πραγμάτων αποκλείει τους προμηθευτές που έχουν τα καλά και ακριβά μηχανήματα, φανταστήκαμε ότι ο διαγωνισμός φωτογραφίζει τους άλλους που πουλούν τα φθηνά. Κάναμε λάθος. Η πρόνοια αυτή έχει να κάνει με την παλαιοσυντηρητική άποψη της… σχολικής ποδιάς. Το σκεπτικό του Ινστιτούτου ήταν να μην δημιουργηθούν ανισότητες μέσα στην τάξη και όπως ακριβώς υποστηρίζουν οι υπέρμαχοι της ποδιάς η ελευθερία θα κάνει «τα παιδιά να ασχολούνται με το ποιος έχει μεγαλύτερη οθόνη και καλύτερο δίσκο». Εστη επιχειρείται να επιβληθεί μια συντηρητικού τύπου ομοιομορφία. Είπαμε να μπούμε με το δεξί στην πληροφορική κοινωνία, αλλά όχι μ’ αυτό το δεξί…
Tου Πασχου Μανδραβελη

Δύο τουλάχιστον μαθήματα θα διδάσκονται ,από το επόμενο σχολικό έτος, και με τη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή σε όλα τα Γυμνάσια της χώρας, προβλέπει απόφαση του υπ. Παιδείας Αρη Σπηλιωτόπουλου, η οποία τις επόμενες ημέρες θα αποσταλεί σε όλα τα σχολεία της χώρας. Ειδικότερα η απόφαση, την οποία κατ αποκλειστικότητα παρουσιάζει το esos.gr, ορίζει τα εξής:.1. Κατά την πρώτη πειραματική εφαρμογή του ανωτέρω προγράμματος, που θα λειτουργήσει αρχικά στην Α΄ τάξη του Γυμνασίου, θα διδάσκονται και με τη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή δυο (2) τουλάχιστον μαθήματα του ωρολογίου προγράμματος από τα παρακάτω τέσσερα (4) που ορίστηκαν, με βάση τα δεδομένα που προέκυψαν από πρόσφατη έρευνα του ΥΠ.Ε.Π.Θ. στην εκπαιδευτική κοινότητα, και τα οποία θεωρούνται ως εκπαιδευτικά προσφορότερα:
i. Γεωγραφία
ii. Ιστορία
iii. Βιολογία / Φυσικές Επιστήμες
iv. Μαθηματικά

2. Τα τμήματα της διδακτέας ύλης, η διδασκαλία των οποίων θα γίνεται με τη χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή, θα επιλέγονται από τους διδάσκοντες με κριτήριο την καταλληλότητα του συγκεκριμένου διδακτικού μέσου για την επίτευξη καλύτερου εκπαιδευτικού αποτελέσματος και σε ποσοστό μέχρι 30% του συνόλου της διδακτέας ύλης. Στα επόμενα σχολικά έτη ο αριθμός των μαθημάτων και του ποσοστού της διδακτέας ύλης είναι δυνατόν να αυξηθεί, εφόσον κριθεί σκόπιμο, μετά την αξιολόγηση του πρώτου έτους εφαρμογής της εν λόγω δράσης.

3. Το ΥΠ.Ε.Π.Θ. θα χορηγεί, κάθε χρόνο, αρχής γενομένης από το σχολικό έτος 2009-2010, ικανό αριθμό φορητών ηλεκτρονικών υπολογιστών στα Γυμνάσια όλης της χώρας πριν από την έναρξη του διδακτικού έτους, έτσι ώστε κάθε μαθητής της Α΄ τάξης του Δημόσιου Γυμνασίου να εξοπλίζεται με ένα φορητό ηλεκτρονικό υπολογιστή, τον οποίο θα χρησιμοποιεί και τα επόμενα δυο χρόνια στη σχολική αίθουσα και του οποίου την κατοχή θα διατηρεί και μετά την αποφοίτησή του. Παράλληλα, θα διατίθεται και αριθμός φορητών ηλεκτρονικών υπολογιστών, που θα χρησιμοποιούνται από τους εκπαιδευτικούς που θα διδάσκουν στην Α΄ Γυμνασίου.

4. Το διδακτικό υλικό που θα χρησιμοποιείται, θα είναι το ψηφιακό υλικό που έχει στη διάθεσή του το ΥΠ.Ε.Π.Θ. (εκπαιδευτικό λογισμικό, εφαρμογές λογισμικού, σενάρια, κ.λπ.) και το οποίο θα αναπροσαρμόζεται και θα εμπλουτίζεται όπου χρειάζεται.
5.. Οι εκπαιδευτικοί που θα διδάσκουν τα μαθήματα με χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή θα είναι εκπαιδευτικοί της αντίστοιχης προς τα ανωτέρω μαθήματα ειδικότητας, που κατέχουν επιπλέον την πιστοποίηση του προγράμματος επιμόρφωσης Β΄ Επιπέδου εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στις Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνίας (ΤΠΕ) στην Εκπαίδευση.

Ελλείψει των ανωτέρω εκπαιδευτικών, μπορούν να διδάσκουν τα μαθήματα και εκπαιδευτικοί που κατέχουν γνώση πληροφορικής και χειρισμού Η/Υ, όπως αυτή ορίζεται στις διατάξεις της παρ. 6 του άρθρου 26 του π.δ. 50/2001 (ΦΕΚ 39 Α΄), όπως αυτή τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με την παρ. 16 του άρθρου μόνο του π.δ. 347/2003 (ΦΕΚ 315 Α΄) και την παρ. 4 του άρθρου μόνο του π.δ. 44/2005 (ΦΕΚ 63 Α΄). Το εκπαιδευτικό προσωπικό που θα συμμετάσχει στη δράση θα προτείνεται, κατόπιν εκδήλωσης ενδιαφέροντος των εκπαιδευτικών, από το Διευθυντή της Σχολικής Μονάδας και θα εγκρίνεται από το Σύλλογο διδασκόντων και την οικεία Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

6.. Η χρηματοδότηση υλοποίησης του έργου θα ενταχθεί στο Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, [«Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς» (Ε.Σ.Π.Α.)], στο πλαίσιο σχεδιασμού του αναπτυξιακού προγράμματος περιόδου 2007-2013 για τη χρηματοδότηση προγραμμάτων και δομών εκπαίδευσης.  Πηγή: esos

Οταν η ανάγκη γίνεται φιλοτιμία, οι ελλείψεις μετατρέπονται σε κίνητρο και αφορμή για δημιουργικότητα. Το αξίωμα βρίσκει εφαρμογή και στην ελληνική εκπαίδευση, απ’ όπου λείπουν τόσα και περισσεύουν άλλα τόσα, κάνοντας τους εκπαιδευτικούς να σηκώνουν τα χέρια ψηλά και τους μαθητές να βαριούνται αφόρητα το μάθημα.

Σε αυτό το φόντο και με την πρόθεση να εμπλουτίσει την εκπαιδευτική διαδικασία, να προσελκύσει το ενδιαφέρον των μαθητών του και να τους βοηθήσει να αποκτήσουν συνδυαστική και κριτική σκέψη, ο διευθυντής του Γυμνασίου Οινόης Καστοριάς, του πλέον ακριτικού σχολείου του νομού που απέχει μόλις δυόμισι χιλιόμετρα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα, εγκατέστησε για τους σαράντα πέντε περίπου μαθητές και μαθήτριές του ένα πρωτοποριακό σύστημα διαδραστικής εκπαίδευσης με ελάχιστο κόστος. Ο κ. Γιώργος Πλεύρης κατασκεύασε έναν διαδραστικό πίνακα που επιτρέπει στους μαθητές να επιδρούν πάνω στα βιβλία τους και το υπόλοιπο εκπαιδευτικό υλικό τους (όπως αυτά παρουσιάζονται στον πίνακα σε ψηφιακή μορφή), κάνοντας το μάθημα περισσότερο ενδιαφέρον. Μολονότι οι διαδραστικοί πίνακες άρχισαν να κάνουν δειλά δειλά την εμφάνισή τους στο ελληνικό σχολείο, ξεκινώντας από το ακριτικό Λέχοβο Φλώρινας, η «πατέντα» του σαρανταπεντάχρονου φιλόλογου και επιμορφωτή στις νέες τεχνολογίες ξεχωρίζει αφενός επειδή είναι κυριολεκτικά χειροποίητη και αφετέρου διότι το κόστος της ανέρχεται σε μόλις σαράντα ένα ευρώ. Στο εμπόριο, ένας μέτριας ποιότητας τέτοιος πίνακας κοστίζει περίπου χίλια εξακόσια ευρώ.

Ετσι, όπως λέει ο κ. Πλεύρης «κάθε σχολείο στην Ελλάδα μπορεί ν’ αποκτήσει τουλάχιστον έναν». Ο κ. Πλεύρης επιστράτευσε ένα γνωστό ηλεκτρονικό παιχνίδι με την τεχνολογία wii, δηλαδή αισθητήρες υπέρυθρων ακτίνων που συλλαμβάνουν τις κινήσεις του παίκτη και τις προβάλλουν στην οθόνη, με αποτέλεσμα ο παίκτης να «μπαίνει» στο παιχνίδι. Στη συνέχεια, κατασκεύασε μια διαδραστική πένα/ποντίκι επίσης υπέρυθρων ακτίνων, ακολουθώντας τις οδηγίες που βρήκε στο Διαδίκτυο. «Είναι πολύ εύκολο, ακόμη και για ανθρώπους θεωρητικής κατεύθυνσης, όπως εγώ. Για όποιον χρειαστεί μπορώ να προσφέρω βοήθεια», τονίζει.

Το αποτέλεσμα είναι, ό,τι φαίνεται στην οθόνη του υπολογιστή να προβάλλεται μέσω του προτζέκτορα στον πίνακα ή σε οποιαδήποτε επιφάνεια, όπως για παράδειγμα ένας τοίχος. Εκεί ο μαθητής χρησιμοποιώντας τη διαδραστική πένα μπορεί να αλλάξει κάτι πάνω στην προβαλλόμενη εικόνα, επιδρώντας εξ αποστάσεως και στον υπολογιστή. «Πλέον ο μαθητής έρχεται στο επίκεντρο, και ο εκπαιδευτικός περνάει σε δεύτερο πλάνο», λέει στην «Κ» ο κ. Πλεύρης προσθέτοντας πως ο διαδραστικός πίνακας εξάπτει το ενδιαφέρον των μαθητών που δεν ακούν παθητικά τον καθηγητή.

Παράλληλα, σύμφωνα με τον ίδιο, εφόσον ισχύσει η εξαγγελία του υπουργείου Παιδείας για «έναν φορητό υπολογιστή για κάθε μαθητή Γυμνασίου», οι μαθητές θα είναι σε θέση να συνδέσουν το δικό τους υπολογιστή με εκείνον του διαδραστικού πίνακα και να προβάλουν απευθείας τις εργασίες τους στον πίνακα ή να κρατήσουν αντίγραφα ολόκληρου του μαθήματος. Προς το παρόν, ο κ. Πλεύρης προσπαθεί να εμπλουτίσει την ευρεσιτεχνία του, την οποία θα εφαρμόσει από τη νέα σχολική χρονιά, με δύο δέκτες υπέρυθρων, ώστε να μπορούν να αλληλεπιδρούν δύο άτομα ταυτόχρονα στον πίνακα. Εξάλλου, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, αναζητεί εκπαιδευτικές εφαρμογές που θα φανούν χρήσιμες στο μάθημα, χωρίς ωστόσο να στοιχίσουν το παραμικρό στο σχολείο.

Της Ζωγιας Κουταλιανου

Διάβασα στην γειτόνισσα του παραπάνω ορόφου και …ανατρίχιασα!

Στο πλαίσιο της Δράσης «Ψηφιακή Τάξη» πραγματοποιείται διανομή «Μαθητικού Φορητού Ηλεκτρονικού Υπολογιστή» σε όλους τους μαθητές που εγγράφονται κατά το σχολικό έτος 2009-2010 στην Α’ τάξη του Γυμνασίου. Η απόκτηση του φορητού υπολογιστή από τους μαθητές θα γίνει δωρεάν, με τη χορήγηση κουπονιού το οποίο αντιστοιχεί σε φορητό υπολογιστή συνολικής αξίας 450 ευρώ. Οι ελάχιστες τεχνικές προδιαγραφές του μαθητικού υπολογιστή περιγράφονται στο συνημμένο πίνακα.  Η Δράση «Ψηφιακή Τάξη» αποσκοπεί στην εξοικείωση των μαθητών με τις νέες τεχνολογίες, στην αναβάθμιση των δεξιοτήτων τους σχετικά με τη χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή και στη βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας με αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, για το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας. Η «Ψηφιακή Τάξη» εντάσσεται στην Ψηφιακή Στρατηγική της Κυβέρνησης και χρηματοδοτείται με εθνικούς και Ευρωπαϊκούς πόρους, μέσω του Προγράμματος «Ψηφιακή Σύγκλιση» (ΕΣΠΑ 2007-2013). Σκοπός της είναι η αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος μέσα από την αξιοποίηση των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών κατά την εκπαιδευτική διαδικασία. Μπορείτε να δείτε τις τεχνικές προδιαγραφές

Διαβάζοντας τις τεχνικές προδιαγραφές όμως, δεν κατάλαβα και καλά.  Γιατί το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο δε δίνει το εκπαιδευτικό λογισμικό;  Ποιός είναι ο στόχος; Ποιά είναι τα μέσα; Το κράνος σκέψης που λέγαμε…

Διαβάστε το! Είναι εξαιρετικό! Ο Δ@σκ@λος Σαλονικίδης is back!

Το έργο «SimSafety: Flight Simulator for Internet Safety» (

http://simsafety.cti.gr)

με συγχρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Lifelong Learning Programme / Transversal Programme / Key Activity 3: ICT – European Commission,EACEA), απευθύνεται σε γονείς, μαθητές κι εκπαιδευτικούς και προσεγγίζει ζητήματα ασφαλούς χρήσης του Διαδικτύου υπό το πρίσμα της συνεργασίας και της αλληλεγγύης μεταξύ των νεωτέρων και των μεγαλυτέρων με στόχο τη δημιουργία μιας κοινής αντίληψης ως προς την κατανόηση των κινδύνων που επιφυλάσσει η χρήση του Διαδικτύου αλλά και του τρόπου αντιμετώπισής τους.   Στο πλαίσιο του έργου αναπτύσσεται σε Διαδικτυακό Εικονικό Περιβάλλον (

http://opensimulator.org/wiki/Main_Page)

το σενάριο ενός παιχνιδιού που ως στόχο έχει την εξοικείωση των παιχτών με πιθανούς κινδύνους, εκθέτοντάς τους σε αυτούς με ασφαλή τρόπο και με τη συνοδεία ενηλίκων. Οι παίχτες καλούνται να καλλιεργήσουν την κριτική τους σκέψη και να αποκαλύψουν – αντιμετωπίσουν τους πιθανούς κινδύνους, αναπτύσσοντας δεξιότητες, αποκτώντας γνώσεις κι εν γένει καλλιεργώντας μια νέα νοοτροπία, εκείνη της ασφαλούς χρήσης του Διαδικτύου. Το έργο απευθύνεται σε μαθητές ηλικίας 9 με 11 ετών (αν και τα ηλικιακά όρια είναι ελαστικά) ενώ αυτό που θα προσκληθούν να κάνουν οι γονείς, οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί είναι, παίζοντας το συγκεκριμένο παιχνίδι είτε μέσα από το σχολείο είτε μέσα από το σπίτι σε χρόνο που θα συναποφασιστεί μεταξύ των συμμετεχόντων και των εταίρων του έργου, να προσφέρουν μέσα από συστηματική και μεθοδευμένη λήψη ανατροφοδότησης, τη δική τους άποψη για τη προστιθέμενη αξία (added value) του «εξομοιωτή πτήσης για την ασφαλή χρήση του διαδικτύου» τόσο από εκπαιδευτικής άποψης όσο και σε σχέση με τις δυνατότητες που παρέχει στην αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος.  “Κ”