Στοιχεία που αποκαλύφθηκαν από τη μελέτη των απομειναρίων των «πρώτων Ευρωπαίων», που βρέθηκαν σε ανασκαφή στη βόρεια Ισπανία, αποκάλυψαν πως οι προπάτορες των σύγχρονων Ευρωπαίων είχαν ανθρωποφαγικές συνήθειες. «Ξέρουμε ότι ασκούσαν τον κανιβαλισμό» είπε ο Χοσέ Μαρία Βερμούδες ντε Κάστρο, ένας από τους επικεφαλής του προγράμματος της περιοχής Αταπουέρκα, που είναι προστατευόμενη από την UNESCO. Οι σπηλιές της Αταπουέρκα ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά κατά τα τέλη του 19ου αιώνα, κατά τη διάρκεια εργασιών διάνοιξης τούνελ. Οι αρχαιολογικές έρευνες έδειξαν πως στράφηκαν στην ανθρωποφαγία καθαρά για λόγους διατροφής, όχι σαν τμήμα κάποιου τελετουργικού: συγκεκριμένα, έτρωγαν τα πτώματα των εχθρών τους μετά από διαμάχες ή επιδρομές – ιδιαίτερα αυτά που ανήκαν σε παιδιά και εφήβους. Τα ευρήματα που οδήγησαν σε αυτά τα συμπεράσματα ήταν ανθρώπινα απομεινάρια, αναμεμειγμένα με απομεινάρια ζώων που αποτελούσαν κλασικά κυνηγετικά θηράματα στην περιοχή (άλογα, ελάφια, ρινόκεροι κλπ). “Κ”

Την ανακάλυψη ενός «γιγαντιαίου» κοιτάσματος στον Κόλπο του Μεξικού ανακοίνωσε η ΒΡ, στην πετρελαιοπηγή Tiber Prospect. Ωστόσο, δεν έχει ακόμη διαπιστωθεί το ακριβές μέγεθος ή η έκταση των δυνατοτήτων εμπορικής εκμετάλλευσής του. Το κοίτασμα βρίσκεται στο Keathley Canyon, 400 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Χιούστον και βρίσκεται σε βάθος 1.259 μέτρων. Οι εξορύξεις στην πετρελαιοπηγή Tiber έχουν φτάσει σε βάθος 10.685 μέτρων, ένα από τα μεγαλύτερα βάθη που έχουν σημειωθεί ποτέ σε εξορύξεις πετρελαίου. Η ΒΡ κατέχει το 62% των μετοχών της Tiber, η Petrobras το 20% και η ConocoPhillips το 18% Πηγη:  AFP

H υπεροχή στη στρατιωτική οργάνωση και το ταλέντο στη γεωργία θεωρούνται παραδοσιακώς οι αιτίες της ανόδου της κυριαρχίας των Ινκας. Τώρα μια νέα έρευνα δείχνει ότι η επιτυχία τους οφειλόταν στην άνοδο της θερμοκρασίας, που οδήγησε σε μια καλοκαιρία η οποία διήρκεσε 400 χρόνια. Σύμφωνα με τα ευρήματα, μια αύξηση της θερμοκρασίας αρκετών βαθμών Κελσίου το διάστημα 1100-1533 επέτρεψε στους Ινκας να καλλιεργήσουν για πρώτη φορά τεράστιες εκτάσεις στα ορεινά. Ετσι εξαπλώθηκαν σε μια περιοχή που εκτεινόταν από τα σύγχρονα σύνορα της Κολομβίας ως το μέσον της Χιλής. «Πράγματι διέθεταν οργάνωση υψηλού επιπέδου και σύνθετο σύστημα ιεραρχίας.Δεν θα είχαν καταφέρει όμως τόσο πολλά χωρίς τη βοήθεια της ανόδου της θερμοκρασίας» λέει ο δρ Αλεξ Τσέπστοου-Λάστι , παλαιολόγος- οικολόγος από το Γαλλικό Ινστιτούτο Σπουδών των Ανδεων στη Λίμα του Περού.

Με τη δασική βλάστηση να μετακινείται όλο και πιο ψηλά στα βουνά, οι Ινκας σμίλεψαν πάλι το τοπίο με στόχο τη μεγιστοποίηση της γεωργικής παραγωγής. Εχτισαν πεζούλες για καλλιέργειες στις βουνοπλαγιές και ανέπτυξαν ένα περίπλοκο σύστημα καναλιών για την ύδρευση της γης. Αν και το κλίμα παρέμεινε ξηρό, η σταδιακή τήξη των πάγων τούς έδινε συνεχή παροχή νερού για τις καλλιέργειες. Το πλεόνασμα καλαμποκιού και πατάτας επέτρεψε σε μεγάλο τμήμα του αυξανόμενου πληθυσμού να επιδοθεί σε δραστηριότητες εκτός διατροφικής παραγωγής, όπως η κατασκευή δρόμων και κτιρίων και η δημιουργία φιλόδοξου στρατού. Η αυτοκρατορική οδός των Ινκας, μήκους 5.230 χλμ., και η παράκτια οδός, μήκους 4.055 χλμ., κατασκευάστηκαν και οι δύο κατά τη θερμή περίοδο. Το ίδιο και το Μάτσου Πίτσου, η «Χαμένη Πόλη» των Ινκας όπου οι ναοί και τα σπίτια παραμένουν άθικτα ως σήμερα. Οι εσωτερικές έριδες, η ισπανική εισβολή το 1533 και η συνεχής εμφάνιση νέων ασθενειών οδήγησαν τελικά στην απότομη μείωση του πληθυσμού τους. Οι ερευνητές λένε ότι τα ευρήματα έχουν σημαντικές επιπτώσεις για το Περού και για άλλες χώρες που βρίσκονται αντιμέτωπες με το φάσμα ακραίων αλλαγών στο κλίμα εξαιτίας του φαινομένου του θερμοκηπίου. ΤοΒΗΜΑ

Το τέλος των καλωδίων υπόσχεται ένα νέο σύστημα παροχής ενέργειας, με το οποίο θα έχουμε τη δυνατότητα να φορτίζουμε φορητούς υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα και τηλεοπτικές συσκευές χωρίς να τα συνδέουμε με την πρίζα του ηλεκτρικού ρεύματος. Η νέα τεχνολογία βασίζεται σε μια ανακάλυψη που έγινε πρόσφατα στον τομέα της Φυσικής. Όπως αποδείχθηκε, το ηλεκτρικό ρεύμα μπορεί να μεταφερθεί ασύρματα και να ανάψει μια λάμπα ή να τροφοδοτήσει έναν υπολογιστή. «Ας το χωνέψουμε: τα καλώδια και οι μπαταρίες φτάνουν στο τέλος τους» δήλωσε ο Έρικ Γκίλερ, εκτελεστικός διευθυντής της αμερικανικής εταιρείας Wi Τricity, η οποία ανέπτυξε το νέο σύστημα. Η ζωή μας θα απαλλαγεί από βουνά μπαταριών και χιλιόμετρα καλωδίων χάρις σε ένα σύστημα το οποίο σύμφωνα με τους δημιουργούς του είναι απολύτως ασφαλές: η ενέργεια μεταφέρεται μέσω μαγνητικών πεδίων και ο ίδιος ο Έρικ Γκίλερ έκανε μια επίδειξη κατά την παρουσίαση του συστήματος στην Οξφόρδη περπατώντας γύρω από μια τηλεοπτική συσκευή που λειτουργούσε με ασύρματο ρεύμα. TANEA

Με το «τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα» που πραγματοποίησε την 21η Ιουλίου 1969 ο Νιλ Αρμστρονγκ πατώντας στη Σελήνη, δεν γύρισε μόνο μια σελίδα από τις πλέον σημαντικές των ανθρώπινων κατακτήσεων. Σαράντα χρόνια μετά, η αποστολή του Apollo 11 σηματοδοτεί ακόμα το άνοιγμα οριζόντων στο επιστημονικό πεδίο, ανακαλύψεων που αποδείχθηκαν χρήσιμες και καθοριστικές για τους κατοίκους της Γης. Σαράντα χρόνια πριν, σε κάθε γωνιά του πλανήτη μας, οι άνθρωποι που σαν μαγεμένοι παρακολουθούσαν από τηλεοράσεως την καταγραφή του επιτεύγματος, αδυνατούσαν να φανταστούν τον αντίκτυπο που θα είχε στη ζωή τους η κατάκτηση της Σελήνης, από τους Αρμστρονγκ, Μπαζ Ολντριν και Μάικλ Κόλινς. Ενα μικρό δείγμα τεχνολογικών εφαρμογών εκείνης της αποστολής, που μετεξελίχθηκαν αργότερα από την επιστήμη και υιοθετήθηκαν στη συνέχεια στην καθημερινότητά μας, καθιστά την 40ή επέτειο από την ημέρα που ο άνθρωπος πάτησε στο φεγγάρι, υπόθεση όλων μας.

Ιατρική: Οι μαγνητικοί και αξονικοί τομογράφοι που σήμερα σώζουν ζωές, μέσω της έγκαιρης διάγνωσης ασθενειών, τεχνολογικά είναι απότοκοι συσκευών που ανέπτυξε η NASA για να λαμβάνει ευκρινέστερες διαστημικές φωτογραφίες. Αλλά και οι συσκευές αιμοκάθαρσης δημιουργήθηκαν με βάση τεχνολογία που ανέπτυξε η NASA για τον καθαρισμό τοξικών αποβλήτων. Και όχι μόνο: ακόμα και τα ασύρματα τρυπάνια που χρησιμοποιούνται στα χειρουργεία, κατασκευάστηκαν αρχικώς από τη NASA για να διευκολύνουν τους αστροναύτες στις εργασίες που απαιτούσαν υψηλή ακρίβεια.

Κατοικία: Οι ανιχνευτές καπνού, που σήμερα χρησιμοποιούνται ευρέως σε γραφεία και σπίτια έχοντας σημαντικό ρόλο στη διάσωση ανθρώπων από πυρκαγιές, είναι μετεξέλιξη της τεχνολογίας που αναπτύχθηκε το 1970 από τη NASA αποκλειστικά για το διαστημικό εργαστήριο. Τα μονωτικά υλικά που κατασκευάστηκαν για να προστατεύουν τους αστροναύτες και τα εργαλεία τους από τη θερμότητα και την ακτινοβολία, σήμερα χρησιμοποιούνται για τη μόνωση των κτιρίων. Και τα συστήματα αποστείρωσης νερού που χρησιμοποιήθηκαν στο πρόγραμμα Apollo βρήκαν εφαρμογές ακόμα και στα οικιακά δίκτυα υδροδότησης.

Ενδυση – υπόδηση: Ακόμα και τα… αθλητικά παπούτσια κέρδισαν από το πρόγραμμα Apollo. Τεχνολογία από την κατασκευή των διαστημικών στολών και ιδιαίτερα αυτή της απορρόφησης κραδασμών, που εφαρμόστηκε αρχικά στο πρόγραμμα Apollo, έχει υιοθετηθεί από το σύνολο των κατασκευαστών αθλητικών παπουτσιών. Επίσης οι στολές των αστροναυτών, και ειδικότερα το σύστημα ψύξης που διέθεταν και επέτρεπε στους ταξιδιώτες του διαστήματος να νιώθουν άνετα, χρησιμοποιούνται σήμερα για την κατασκευή στολών οδηγών αγώνων ταχύτητας αυτοκινήτων, εργατών ναυπηγείων, αλλά και για ειδικές στολές ατόμων που πάσχουν από ορισμένες ασθένειες που προκαλούν κακή «θερμορύθμιση» του σώματος. Μετά την πυρκαγιά που στάθηκε μοιραία για τρεις αστροναύτες κατά τη διάρκεια εκπαιδευτικού διαστημικού προγράμματος, η NASA δημιούργησε υφάσματα άφλεκτα τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για τις στολές των αστροναυτών, βρίσκοντας εφαρμογή και στα διαστημικά οχήματα. Αυτά τα ίδια υλικά σήμερα χρησιμοποιούνται από πυροσβέστες, στρατιώτες κ.λπ.

Περιβάλλον: Το υλικό που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή των στολών των αστροναυτών του προγράμματος Apollo, μεταξύ άλλων θεωρείται σήμερα ένα καλό οικοδομικό υλικό και μάλιστα ιδιαίτερα φιλικό προς το περιβάλλον. Οι ίνες από fiberglass, με επικάλυψη Teflon, δημιουργούν ένα είδος μόνιμου «στέγαστρου», με χαμηλό κόστος, που επιτρέπει να περνά το φως και εξοικονομεί ενέργεια.
Της Διονυσιας Bοριδη

Μετά το “κράνος σκέψης” και ο “αόρατος Θόλος”!!!!  Μήπως καλύτερα να πυροβολούνται απο ελεύθερους σκοπευτές ή να  διοχετεύεται ρεύμα υψηλής τάσεως σε όσους τολμήσουν να ανάψουν ένα τσιγάρο;  Μήπως πάει πάρα πολύ αυτό, και δεν το έχω καταλάβει;

Εναν «αόρατο» θόλο που θα εγκλωβίζει τον καπνό από τα τσιγάρα των καπνιστών χωρίς να τους απομονώνει σε αποπνικτικά κλειστούς χώρους οραματίστηκε ο σχεδιαστής Ντ. Κ. Γουέι με αφορμή την απαγόρευση του καπνίσματος. Ο λόγος για το Fresh, που αποτελείται από μια υπερσύγχρονη κυρτή κολόνα η οποία σχηματίζει έναν θόλο πάνω από το κεφάλι του καπνιστή. Το μυστικό του πρωτοποριακού συστήματος κρύβεται στον μηχανισμό απορρόφησης του καπνού, ο οποίος ταυτόχρονα απελευθερώνει στον χώρο καθαρό αέρα, δημιουργώντας έτσι ένα αόρατο «τείχος» οξυγόνου. Στο κέντρο του ιδεατού θόλου υπάρχει φυσικά ένας κομψός γυάλινος κάδος για τις στάχτες και τα αποτσίγαρα. Σύμφωνα με τον ευρηματικό σχεδιαστή, αν υλοποιούνταν το Fresh θα μπορούσε να προσφέρει ίσως πρακτική λύση για πολύβουα σημεία, όπως π.χ. τα αεροδρόμια ή τα πολυκαταστήματα, καθώς δεν απαιτεί επιπλέον κατασκευές, αλλά ούτε και ιδιαίτερο χώρο. Επιπλέον θεωρεί ότι, πέρα από το φουτουριστικό του στυλ, ιδιαίτερα σημαντική είναι και η αίσθηση ελευθερίας που αποπνέει, τόσο στους χρήστες που βρίσκονται εντός του θόλου όσο και σε αυτούς που βρίσκονται έξω από αυτόν.  ToBHMA

Περίπου 800 σελίδες του Σιναϊτικού Κώδικα ψηφιοποιήθηκαν και δημοσιεύθηκαν στο Διαδίκτυο. Οι επισκέπτες στην ιστοσελίδα (www.codexsinaiticus.org), μπορούν να δουν εικόνες από περισσότερες από τις μισές σελίδες του Σιναϊτικού Κώδικα, ηλικίας 1.600 ετών. Τμήματα του κειμένου, που είναι γραμμένο στα Ελληνικά σε φύλλα περγαμηνής, έχουν επεξεργαστεί από ερευνητικά ιδρύματα στη Βρετανία, τη Γερμανία, την Αίγυπτο και τη Ρωσία. Σύμφωνα με τους ειδικούς, πρόκειται για ένα «παράθυρο στην εξέλιξη της πρώιμης Χριστιανοσύνης». Ο Δρ. Σκοτ Μακέντρικ, επικεφαλής του τμήματος Δυτικών χειρογράφων της Βρετανικής Βιβλιοθήκης, ανέφερε ότι η ευρεία διαθεσιμότητα του κειμένου παρουσιάζει πολλές ερευνητικές ευκαιρίες. «Ο Σιναϊτικός Κώδικας είναι ένας από τους μεγαλύτερους γραπτούς θησαυρούς του κόσμου», επεσήμανε. «Το αρχαίο χειρόγραφο παρέχει ένα παράθυρο στην ανάπτυξη του Χριστιανισμού και την πρώτη απόδειξη για τον τρόπο που το κείμενο της Βίβλου μεταδόθηκε από γενιά σε γενιά».

Η διάθεση του κειμένου σε ψηφιακή μορφή για μελέτη από ακαδημαϊκούς σε όλο τον κόσμο παρέχει δυνατότητες συνεργασίας που δεν θα ήταν εφικτές πριν από μερικά χρόνια. Το σύνολο της έκδοσης περιέχει περίπου 1.460 σελίδες, διαστάσεων 40 x 35 εκατοστά. Η Βρετανική Βιβλιοθήκη συνδυάζει τη διάθεση του κειμένου στο Διαδίκτυο με μια έκθεση, που περιλαμβάνει ιστορικά αντικείμενα και σχετίζονται με το κείμενο. Για 1.500 χρόνια, ο Σιναϊτικός Κώδικας βρισκόταν σε μοναστήρι του Σινά, μέχρι που εντοπίστηκε το 1844 και μοιράστηκε μεταξύ Αιγύπτου, Ρωσίας, Γερμανίας και Βρετανίας. Θεωρείται ότι άντεξε στο χρόνο επειδή ο αέρας της ερήμου είναι ιδανικός για τη διατήρηση κειμένων αλλά και επειδή το μοναστήρι παρέμεινε ανέγγιχτο από επίδοξους κατακτητές. BBC

 της ακμής των Ινκας. Η υπεροχή στη στρατιωτική οργάνωση και το ταλέντο στη γεωργία θεωρούνται παραδοσιακώς οι αιτίες της ανόδου της κυριαρχίας των Ινκας. Τώρα μια νέα έρευνα δείχνει ότι η επιτυχία τους οφειλόταν στην άνοδο της θερμοκρασίας, που οδήγησε σε μια καλοκαιρία η οποία διήρκεσε 400 χρόνια. Σύμφωνα με τα ευρήματα, μια αύξηση της θερμοκρασίας αρκετών βαθμών Κελσίου το διάστημα 1100-1533 επέτρεψε στους Ινκας να καλλιεργήσουν για πρώτη φορά τεράστιες εκτάσεις στα ορεινά. Ετσι εξαπλώθηκαν σε μια περιοχή που εκτεινόταν από τα σύγχρονα σύνορα της Κολομβίας ως το μέσον της Χιλής. «Πράγματι διέθεταν οργάνωση υψηλού επιπέδου και σύνθετο σύστημα ιεραρχίας.Δεν θα είχαν καταφέρει όμως τόσο πολλά χωρίς τη βοήθεια της ανόδου της θερμοκρασίας» λέει ο δρ Αλεξ Τσέπστοου-Λάστι , παλαιολόγος- οικολόγος από το Γαλλικό Ινστιτούτο Σπουδών των Ανδεων στη Λίμα του Περού. Με τη δασική βλάστηση να μετακινείται όλο και πιο ψηλά στα βουνά, οι Ινκας σμίλεψαν πάλι το τοπίο με στόχο τη μεγιστοποίηση της γεωργικής παραγωγής. Εχτισαν πεζούλες για καλλιέργειες στις βουνοπλαγιές και ανέπτυξαν ένα περίπλοκο σύστημα καναλιών για την ύδρευση της γης. Αν και το κλίμα παρέμεινε ξηρό, η σταδιακή τήξη των πάγων τούς έδινε συνεχή παροχή νερού για τις καλλιέργειες. Το πλεόνασμα καλαμποκιού και πατάτας επέτρεψε σε μεγάλο τμήμα του αυξανόμενου πληθυσμού να επιδοθεί σε δραστηριότητες εκτός διατροφικής παραγωγής, όπως η κατασκευή δρόμων και κτιρίων και η δημιουργία φιλόδοξου στρατού. Η αυτοκρατορική οδός των Ινκας, μήκους 5.230 χλμ., και η παράκτια οδός, μήκους 4.055 χλμ., κατασκευάστηκαν και οι δύο κατά τη θερμή περίοδο. Το ίδιο και το Μάτσου Πίτσου, η «Χαμένη Πόλη» των Ινκας όπου οι ναοί και τα σπίτια παραμένουν άθικτα ως σήμερα. Οι εσωτερικές έριδες, η ισπανική εισβολή το 1533 και η συνεχής εμφάνιση νέων ασθενειών οδήγησαν τελικά στην απότομη μείωση του πληθυσμού τους. Οι ερευνητές λένε ότι τα ευρήματα έχουν σημαντικές επιπτώσεις για το Περού και για άλλες χώρες που βρίσκονται αντιμέτωπες με το φάσμα ακραίων αλλαγών στο κλίμα εξαιτίας του φαινομένου του θερμοκηπίου. ΤοΒημα

Μία πρωτότυπη ιδέα είχαν οι υπερασπιστές της «οικολογικής τρομοκρατίας», σχεδιαστές Χαουάνγκ Τζιν Γουκ, Τζέον Γιου Χο, Χαν Κουκ Ιλ και Κιμ Τζι Μιούνγκ, οι οποίοι δημιούργησαν μία κατασκευή για να καταπολεμήσουν την αποδάσωση και την ερημοποίηση. Δημιούργησαν βόμβες σπόρων που έχουν σκοπό να πρασινίσουν εκτάσεις γης που καταστράφηκαν από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Συγκεκριμένα κάθε κάψουλα κατασκευάζεται από ένα περίβλημα από βιοδιασπώμενο υλικό και περιέχει σπόρους και τεχνητό χώμα που τρέφει και ενυδατώνει τους σπόρους μέχρι αυτοί να απελευθερωθούν στο έδαφος. Το μεγάλο στοίχημα που έχουν βάλει οι επιστήμονες είναι να φυτευτούν περιοχές που δεν ήταν ποτέ πράσινες.

«Πληροφορική δεν είναι μόνο ο προγραμματισμός ή το Εxcel, όπως ο περισσότερος κόσμος πιστεύει. Πίσω από αυτά κρύβεται ένα πολύπλοκο αλλά ταυτόχρονα συναρπαστικό σύστημα, οι δυνατότητες του οποίου είναι σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητες. Αυτό λοιπόν καλούμαστε οι επιστήμονες να κάνουμε, να ρίξουμε φως στις… σκοτεινές πλευρές της πληροφορικής».

Είναι μόλις 28 ετών κι όμως το βιογραφικό του είναι πλούσιο σε επαγγελματική και ακαδημαϊκή εμπειρία. Απόφοιτος του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, με βαθμό 9,98 στα 10, με μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ, ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης θεωρείται ένα από τα πιο λαμπρά μυαλά διεθνώς. Μάλιστα σε περίπου έναν μήνα θα μπει στις αίθουσες του Πανεπιστημίου ΜΙΤ της Βοστώνης για να διδάξει. Πριν από μερικές εβδομάδες ο Κωνσταντίνος κατάφερε να ξεδιαλύνει έναν δύσκολο γρίφο της πληροφορικής, που έμενε άλυτος από το 1950. Το αντικείμενο με το οποίο ασχολείται, όπως παραδέχεται, είναι αρκετά δύσκολο για τον περισσότερο κόσμο. Η διδακτορική του διατριβή μελετά το Θεώρημα του Νας, στη θεωρία των παιγνίων, θεώρημα για το οποίο το 1994 ο Νας κέρδισε το Νόμπελ Οικονομίας.O 28χρονος Κωνσταντίνος Δασκαλάκης τράβηξε τα βλέμματα οτης διεθνούς ακαδημαϊκής κοινότητας- και όχι μόνο- πάνω του καθώς βραβεύθηκε από τον διεθνή οργανισμό ΑCΜ (Αssociation for Computing Μachinery), την Ένωση δηλαδή όλων όσων ασχολούνται με την πληροφορική, η οποία δίνει ένα βραβείο για την καλύτερη διδακτορική διατριβή κάθε χρόνο. Αφετηρία ήταν ο γρίφος που παρέμενε άλυτος από την εποχή που ο Τζον Νας διατύπωσε το θεώρημα για τη θεωρία των παιγνίων. Ο Αμερικανός επιστήμονας τη δεκαετία του ΄50 έφτιαξε ένα απλοποιημένο σύστημα των σχέσεων και των ενεργειών κάποιων ανθρώπων που βρίσκονταν σε καταστάσεις με διαφορετικά συμφέροντα, όπως το να είναι αντίπαλοι σε ένα παιχνίδι. «Κι έδειξε ότι σε κάθε αγορά, ακόμη κι όταν υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα, υπάρχει τρόπος να βρεθεί η ισορροπία». Μετά τη διατύπωση της θεωρίας του Νας- η οποία δεν βρίσκει εφαρμογή μόνο στα παιχνίδια αλλά και στην αγορά ή το Ίντερνετ- ξεκίνησαν πολλοί επιστήμονες να ψάχνουν με ποιον τρόπο μπορεί κανείς να προβλέψει την ισορροπία Νας, όπως για παράδειγμα τι θα γίνει στην αγορά ή το να προβλέψει κανείς ποιος θα κερδίσει στο σκάκι ή ποια στρατηγική είναι καλύτερη στο πόκερ. Όπως επισημαίνει ο Κωνσταντίνος, πέρασαν πέντε δεκαετίες χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Έναν χρόνο χρειάστηκε ο νεαρός επιστήμονας με τους καθηγητές του, Χρίστο Παπαδημητρίου από το Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ και τον καθηγητή Πολ Γκόλντμπεργκ του Πανεπιστημίου του Λίβερπουλ, μέχρι τελικά να βρουν τη λύση στον γρίφο. Όπως λέει ο 28χρονος, οι μέχρι τότε προσπάθειες ουσιαστικά στρέφονταν προς λάθος κατεύθυνση. Η έρευνά τους έδειξε ότι η ισορροπία αυτή, σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι υπολογιστικά αδύνατη. «Ουσιαστικά αποδείξαμε ότι δεν υπάρχει τρόπος για να προβλεφθεί η ισορροπία. Μπορεί να χρειάστηκε έναν χρόνο να δουλέψουμε σκληρά, ωστόσο το ερώτημα αυτό μας βασάνιζε περισσότερο καιρό.