Η παρούσα μελέτη προσθέτει στη βιβλιογραφία σχετικά με τον αντίκτυπο της εξωτερικής περιβαλλοντικής εκπαίδευσης σε μαθητές με ECBD χρησιμοποιώντας ένα σχεδόν πειραματικό, μικτό σχεδιασμό μεθόδων. Παρόλο που η προηγούμενη βιβλιογραφία έχει υποστηρίξει μια πιθανή σύνδεση μεταξύ της εξωτερικής ΕΕ και των βελτιωμένων αποτελεσμάτων, σε αυτή τη μελέτη, χρησιμοποιήσαμε ομάδες ελέγχου για να προσδιορίσουμε τη δυνατότητα επαναλαμβανόμενου, επιστημονικά ευθυγραμμισμένου, εξωτερικού προγραμματισμού ΕΕ για τη βελτίωση των μαθητικών αποτελεσμάτων.
Τα αποτελέσματά μας που σχετίζονται με την προσοχή και τη συμπεριφορά των μαθητών υποδηλώνουν ότι οι καθηγητές των μαθητών της ΕΚΤΝ θα πρέπει να θεωρούν την ύπαιθρο ως ένα χρήσιμο περιβάλλον για την αύξηση της προσοχής και τη μείωση των διαταραχών. Παρόλο που οι εκπαιδευτικοί περίμεναν ότι οι μαθητές θα δυσκολεύονταν να δώσουν προσοχή και να αποφύγουν τις ενοχλητικές συμπεριφορές σε εξωτερικούς χώρους, ανέφεραν μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα προσοχής και λιγότερο ενοχλητικές συμπεριφορές σε εξωτερικούς χώρους για αυτούς τους μαθητές μέχρι το τέλος του έτους. Προσφέρουμε τρεις πιθανές εξηγήσεις. Πρώτον, οι εκπαιδευτικοί ίσως περίμεναν σύντομα χρονικά διαστήματα προσοχής και ενοχλητικές συμπεριφορές σε εξωτερικούς χώρους πριν από το πρόγραμμα και εκπλήχθηκαν ευχάριστα από την πρώτη μέρα εκτός και μετά. Δεύτερον, οι αντιλήψεις των εκπαιδευτικών για τις ίδιες τις συμπεριφορές θα μπορούσαν να έχουν αλλάξει, ώστε οι συμπεριφορές που προηγουμένως θεωρούσαν διαταραχές (δηλαδή, να διακόψουν έναν εκπαιδευτή με μια ερώτηση) θεωρήθηκαν αποδεκτές ή ενδεικτικές της υψηλής εμπλοκής. Αυτές οι δύο εξηγήσεις είναι εύλογες στο πλαίσιο προηγούμενης έρευνας που αναφέρει ότι λίγοι εκπαιδευτικοί θεωρούν το ύπαιθρο ως αποδεκτή τοποθεσία για επίσημη διδασκαλία πέρα από τα προσχολικά έτη (Ernst και Tornabene, 2012) και οι καθηγητές τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν ανησυχίες για συμπεριφορά των μαθητών και διαχείριση της τάξης κατά τη διδασκαλία σε εξωτερικούς χώρους (Fox και Avramidis, 2003; Ernst, 2009). Ωστόσο, είναι πιθανό ότι οι προσδοκίες των εκπαιδευτικών στην αρχή της περιόδου μελέτης ευθυγραμμίστηκαν με την πραγματική προσοχή και συμπεριφορά των μαθητών, και και τα δύο μέτρα βελτιώθηκαν πραγματικά κατά τη διάρκεια των υπαίθριων συνεδριών με περισσότερη έκθεση σε εξωτερικούς ΗΕ. Αυτή η τρίτη εξήγηση ευθυγραμμίζεται με την προηγούμενη έρευνα σχετικά με τις επιπτώσεις του πράσινου χώρου στους μαθητές με ECBD, η οποία υποδηλώνει ότι ο χρόνος σε εξωτερικούς χώρους μπορεί να βελτιώσει την προσοχή και να μειώσει την υπερκινητικότητα (Ruiz-Gallardo et al., 2013; Amoly et al., 2014; Flouri et al. , 2014; Moore et al., 2016; Kuo et al., 2018). Τα ποιοτικά μας αποτελέσματα δείχνουν κάποια στοιχεία για κάθε μία από αυτές τις εξηγήσεις, καθώς ορισμένοι δάσκαλοι εξέφρασαν έκπληξη για το πόσο αφοσιωμένοι μαθητές της ΕΚΤΒ ήταν έξω Άλλοι φάνηκαν να μεταμορφώνουν τη συμπεριφορά ως κατάλληλη ή όχι. και άλλοι ανέφεραν αλλαγές στους ίδιους τους μαθητές. Παρόλο που οι αντιλήψεις των εκπαιδευτικών μπορεί να έχουν αλλάξει παρά την πραγματική προσοχή και συμπεριφορά των μαθητών, αυτή η αλλαγή αντίληψης είναι ευεργετική. Οι αντιλήψεις των εκπαιδευτικών μπορούν να επηρεάσουν το ακαδημαϊκό επίτευγμα στο μέλλον ενός μαθητή (Alvidrez and Weinstein, 1999; Sorhagen, 2013; Baker et al., 2015) και μια μετατόπιση των αντιλήψεων γύρω από την προσοχή και τη συμπεριφορά των μαθητών σε εξωτερικούς χώρους μπορεί να μειώσει τις ανησυχίες γύρω από την εξωτερική εκπαίδευση. Δεν βρήκαμε αποτελέσματα θεραπείας που να σχετίζονται με την προσοχή και τη συμπεριφορά στην τάξη, αλλά η μελλοντική έρευνα θα πρέπει να συνεχίσει να εξετάζει την πιθανότητα τα ευρήματά μας να μεταφερθούν σε επιπτώσεις στην τάξη. Καθώς η πρόσφατη έρευνα βρίσκει αυξημένη αφοσίωση στην τάξη μετά από μαθήματα στη φύση (Kuo et al., 2018), η μελλοντική έρευνα μπορεί να βρει παρόμοιες τάσεις μεταξύ της ECBD, ιδίως με μεγαλύτερο μέγεθος δείγματος από τη μελέτη μας. Προτείνουμε περαιτέρω έρευνα που αναπαράγει αυτήν τη μελέτη να περιλαμβάνει πιο αντικειμενικά μέτρα προσοχής και συμπεριφοράς των μαθητών για τον περαιτέρω προσδιορισμό τρόπων με τους οποίους η εξωτερική εκπαίδευση μπορεί να σχετίζεται με την προσοχή και τη συμπεριφορά των μαθητών της ΕΚΤΝ στην ύπαιθρο και στην τάξη.
Εκτός από την αντιμετώπιση των δεικτών της ECBD, οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να θεωρήσουν την εξωτερική ΕΕ ως μια βιώσιμη εκπαιδευτική στρατηγική για τη διδασκαλία των επιστημών, καθώς φαίνεται εξίσου αποτελεσματική στην υποστήριξη της μάθησης των επιστημών για μαθητές με ΕΚΤΝ από την παραδοσιακή διδασκαλία της επιστήμης. Οι δάσκαλοι του δημοτικού σχολείου συχνά αισθάνονται ότι έχουν την πρόκληση να διαφοροποιήσουν την διδασκαλία τους στις αίθουσες διδασκαλίας που περιλαμβάνουν μαθητές με μια σειρά ακαδημαϊκών και συμπεριφορικών δυνάμεων και αυτές οι προκλήσεις συχνά επιδεινώνονται κατά τη διδασκαλία της επιστήμης (Southerland and Gess-Newsome, 1999; Tobin and Tippet, 2014). Κατά προτίμηση, άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι η εξωτερική ΕΕ έχει οδηγήσει σε αύξηση των επιστημονικών γνώσεων για όλους τους μαθητές (Jon Schneller et al., 2015; Wells et al., 2015). Στη μελέτη μας, αυτά τα ευρήματα φαίνεται να ισχύουν συγκεκριμένα για τους μαθητές της ECBD, υποδηλώνοντας ότι η εξωτερική ΕΕ μπορεί να βοηθήσει τους εκπαιδευτικούς να συμπληρώσουν τις διδακτικές επιστήμες για όλους τους μαθητές που χρησιμοποιούν μια μόνο προσέγγιση. Επιπλέον, η εξωτερική ΕΕ έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζει θετικά το επιστημονικό ενδιαφέρον και την αποτελεσματικότητα (Mohr-schroeder et al., 2012; Hiller and Kitsantas, 2014; Dettweiler et al., 2015). Καθώς η φύση της επιστήμης, της επιστημονικής αποτελεσματικότητας και των επιστημονικών βαθμίδων φαίνεται να παραμένει σταθερή τόσο στις ομάδες θεραπείας όσο και στις ομάδες ελέγχου, η εξωτερική εκπαίδευση ΕΕ δείχνει εξίσου αποτελεσματική για τους μαθητές με ECBDs όπως και η διδασκαλία στην τάξη για τη διατήρηση αυτών