Στην παλιά Αθήνα και αργότερα σε όλη την Ελλάδα Η Πρωτοχρονιά ήταν συνδεδεμένη με το  λαϊκό έντυπο, το «προφητικό ημερολόγιο» που ονομαζόταν «Καζαμίας».

Κάθε σπιτικό την παραμονή του νέου έτους αγόραζε τον «Καζαμία» του για να διαβάσει  τις προφητείες του. Τι θα συνέβαινε άραγε  στο τάδε τέταρτο της Σελήνης του δείνα μηνός. Τις περισσότερες φορές μάλιστα οι προφητείες έβγαιναν! Προσδιοριζόταν ο χρόνος έμενε όμως απροσδιόριστος ο τόπος . Αυτό ήταν  η πονηριά των εκδοτών.

Πάντα κάτι συνέβαινε κάπου στον πλανήτη Γη. Ή γεννιόταν ένα κατσικάκι με έξι πόδια, «γέννησις τέρατος», όπως προέβλεπαν οι Καζαμίες ‘η κάποια Κυβέρνηση έπεφτε τις ημέρες που προφήτευε ο «Καζαμίας» ή πέθαινε ένας βασιλιάς  Τόσο μεγάλος ο κόσμος άλλωστε όλο και κάτι απ ότι προέβλεοε ο Καζαμίας θα συνέβαινε. Όλο και κάπου θα συνέβαινε ένα ναυάγιο, ένας καταστρεπτικός σεισμός ή μία έκρηξη ηφαιστείου. Τι πείραζε άλλωστε το πού?

Τους φθινοπωρινούς μήνες προφήτευαν χειμαρρώδεις βροχές και πλημμύρες ποταμών, τους χειμωνιάτικους άφθονα χιόνια και διακοπές των συγκοινωνιών και τους θερινούς φοβερούς καύσωνες.

Όπως διηγείτο ο Γρηγόριος Ξενόπουλος, με το πέρασμα του χρόνου, ήδη από τα τελευταία προπολεμικά χρόνια ο «Καζαμίας» έχανε τη λάμψη του. Τον αντικατέστησαν οι επιτραπέζιοι ημεροδείκτες, τα ημερολόγια τοίχου ή τσέπης ή τα περίφημα πολυτελή ημερολόγια που είχαν εγκυκλοπαιδικό και λογοτεχνικό χαρακτήρα, ογκώδη, πολυτελή και χρυσόδετα. Αλλά ο «Καζαμίας» δεν εξαφανίστηκε. Συνεχίζουν να τον εκδίδουν μέχρι τις ημέρες μας προσπαθώντας να διατηρήσουν κάτι από την εκδοτική λάμψη και τη γραφικότητα του παρελθόντος.

Σταθμός για τον «Καζαμία» υπήρξε η έκδοσή του από τα παιδιά του Αθηναίου Ανδρέα Κορομηλά οι οποίοι ανέθεσαν τη φροντίδα του στον συντηρητικό Ειρηναίο Ασώπιο που… γέννησε τον σύγχρονο τύπο της έκδοσης.