Ο μικρός πρίγκιπας- Λέσχη Ανάγνωσης

Στα πλαίσια του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας οκτώ μαθητές των τμημάτων Β2 και Β5 του Γυμνασίου Σίνδου δημιούργησαν μια διαδικτυακή Λέσχη Ανάγνωσης. Οι μαθητές διάβασαν το βιβλίο «Ο μικρός πρίγκιπας» του Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ, έκαναν μια περίληψη και μια βιβλιοπαρουσίαση, ζωγράφισαν σκηνές από το βιβλίο, αναζήτησαν στοιχεία για τον συγγραφέα και  βρήκαν ταινίες και τραγούδια σχετικά με το βιβλίο.

 

 

Οι δημιουργίες των μαθητών ανέβηκαν σε ένα Padlet:

Μετάβαση στο padlet.com

Θεωρία της αφήγησης

λήψης

ΑΦΗΓΗΣΗ

             Α. Ποιος αφηγείται

Κάθε κείμενο το έχει γράψει κάποιος συγγραφέας. Στο κείμενο κάποιος διηγείται την ιστορία, δηλαδή ο αφηγητής. Συγγραφέας και αφηγητής είναι διαφορετικά πρόσωπα. Ο συγγραφέας αναθέτει την αφήγηση στον αφηγητή που δεν ανήκει στην πραγματική ζωή αλλά αποτελεί μέρος του φανταστικού κόσμου που δημιουργεί ο συγγραφέας.

Τύποι αφηγητή με κριτήριο τη συμμετοχή του αφηγητή στην ιστορία

  1. ομοδιηγητικός: ο αφηγητής είναι ένα από τα πρόσωπα της αφήγησης, συμμετέχει στην ιστορία ως βασικός ήρωας ή ως πρωταγωνιστής ή ως παρατηρητής.
  2. ετεροδιηγητικός: ο αφηγητής δε συμμετέχει στην ιστορία (τριτοπρόσωπη αφήγηση).

Τύποι αφηγητή με κριτήριο την οπτική γωνία (δηλαδή τη σκοπιά μέσα από την οποία βλέπει και αντιλαμβάνεται  ο αφηγητής τα όσα γίνονται)

  1. Παντογνώστης: γνωρίζει τα πάντα, ακόμη και τις σκέψεις των προσώπων, βρίσκεται παντού και πάντα (αφήγηση σε γ΄ πρόσωπο)
  2. Παρατηρητής: πρόσωπο της ιστορίας που συμμετέχει στη δράση (αφήγηση σε α΄ πρόσωπο)
  3. Πρωταγωνιστής: διηγείται τη δική του ιστορία (αφήγηση σε α΄ πρόσωπο)

Τύποι αφήγησης με κριτήριο την εστίαση (ποιος εστιάζει και σε τι)

  1. Αφήγηση με μηδενική εστίαση: ο αφηγητής γνωρίζει περισσότερα από τα πρόσωπα της ιστορίας (παντογνώστης). Αυτή η απόλυτη γνώση των γεγονότων δείχνει ότι δεν εστιάζει σε κάτι συγκεκριμένο (αφήγηση σε γ΄ πρόσωπο).
  2. Αφήγηση με εσωτερική εστίαση: ο αφηγητής γνωρίζει όσα και τα πρόσωπα της ιστορίας, ταυτίζεται με ένα πρόσωπο του έργου. Ο αναγνώστης δε μαθαίνει όλα τα γεγονότα, αλλά μόνο όσα πέφτουν στην αντίληψη του αφηγητή (αφήγηση σε α΄ ή σε γ΄ πρόσωπο).
  3. Αφήγηση με εξωτερική εστίαση: ο αφηγητής γνωρίζει λιγότερα από τα πρόσωπα της ιστορίας. Βλέπουμε τη δράση του ήρωα, όχι, όμως, τις σκέψεις του, όπως μια κάμερα καταγράφει τις κινήσεις των προσώπων. Η αφήγηση αυτή χρησιμοποιείται κυρίως σε αστυνομικά μυθιστορήματα.

Β. Πώς αφηγείται

Αφηγηματικοί τρόποι: Οι τρόποι και οι τεχνικές με τους οποίους ο συγγραφέας εκθέτει την ιστορία του

  1. Αφήγηση: η έκθεση των γεγονότων
  2. Διάλογος: συνομιλία σε ευθύ λόγο, σε α΄ πρόσωπο. Προσφέρει ζωντάνια.
  3. Περιγραφή: αναπαράσταση προσώπων, τόπων, πραγμάτων, φαινομένων.
  4. Μονόλογος: Aπόδοση σκέψεων, συναισθημάτων, αναμνήσεων του ήρωα σε α΄ πρόσωπο.