Θεωρία της αφήγησης

λήψης

ΑΦΗΓΗΣΗ

             Α. Ποιος αφηγείται

Κάθε κείμενο το έχει γράψει κάποιος συγγραφέας. Στο κείμενο κάποιος διηγείται την ιστορία, δηλαδή ο αφηγητής. Συγγραφέας και αφηγητής είναι διαφορετικά πρόσωπα. Ο συγγραφέας αναθέτει την αφήγηση στον αφηγητή που δεν ανήκει στην πραγματική ζωή αλλά αποτελεί μέρος του φανταστικού κόσμου που δημιουργεί ο συγγραφέας.

Τύποι αφηγητή με κριτήριο τη συμμετοχή του αφηγητή στην ιστορία

  1. ομοδιηγητικός: ο αφηγητής είναι ένα από τα πρόσωπα της αφήγησης, συμμετέχει στην ιστορία ως βασικός ήρωας ή ως πρωταγωνιστής ή ως παρατηρητής.
  2. ετεροδιηγητικός: ο αφηγητής δε συμμετέχει στην ιστορία (τριτοπρόσωπη αφήγηση).

Τύποι αφηγητή με κριτήριο την οπτική γωνία (δηλαδή τη σκοπιά μέσα από την οποία βλέπει και αντιλαμβάνεται  ο αφηγητής τα όσα γίνονται)

  1. Παντογνώστης: γνωρίζει τα πάντα, ακόμη και τις σκέψεις των προσώπων, βρίσκεται παντού και πάντα (αφήγηση σε γ΄ πρόσωπο)
  2. Παρατηρητής: πρόσωπο της ιστορίας που συμμετέχει στη δράση (αφήγηση σε α΄ πρόσωπο)
  3. Πρωταγωνιστής: διηγείται τη δική του ιστορία (αφήγηση σε α΄ πρόσωπο)

Τύποι αφήγησης με κριτήριο την εστίαση (ποιος εστιάζει και σε τι)

  1. Αφήγηση με μηδενική εστίαση: ο αφηγητής γνωρίζει περισσότερα από τα πρόσωπα της ιστορίας (παντογνώστης). Αυτή η απόλυτη γνώση των γεγονότων δείχνει ότι δεν εστιάζει σε κάτι συγκεκριμένο (αφήγηση σε γ΄ πρόσωπο).
  2. Αφήγηση με εσωτερική εστίαση: ο αφηγητής γνωρίζει όσα και τα πρόσωπα της ιστορίας, ταυτίζεται με ένα πρόσωπο του έργου. Ο αναγνώστης δε μαθαίνει όλα τα γεγονότα, αλλά μόνο όσα πέφτουν στην αντίληψη του αφηγητή (αφήγηση σε α΄ ή σε γ΄ πρόσωπο).
  3. Αφήγηση με εξωτερική εστίαση: ο αφηγητής γνωρίζει λιγότερα από τα πρόσωπα της ιστορίας. Βλέπουμε τη δράση του ήρωα, όχι, όμως, τις σκέψεις του, όπως μια κάμερα καταγράφει τις κινήσεις των προσώπων. Η αφήγηση αυτή χρησιμοποιείται κυρίως σε αστυνομικά μυθιστορήματα.

Β. Πώς αφηγείται

Αφηγηματικοί τρόποι: Οι τρόποι και οι τεχνικές με τους οποίους ο συγγραφέας εκθέτει την ιστορία του

  1. Αφήγηση: η έκθεση των γεγονότων
  2. Διάλογος: συνομιλία σε ευθύ λόγο, σε α΄ πρόσωπο. Προσφέρει ζωντάνια.
  3. Περιγραφή: αναπαράσταση προσώπων, τόπων, πραγμάτων, φαινομένων.
  4. Μονόλογος: Aπόδοση σκέψεων, συναισθημάτων, αναμνήσεων του ήρωα σε α΄ πρόσωπο.

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *