Το Cristian Ernst Gymnasium στεγάζεται σε ένα από τα πιο όμορφα σχολικά κτίρια στο Erlangen. Χτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα σε στυλ μπαρόκ με αρ νουβό στοιχεία και ήταν έτοιμο για χρήση τον Σεπτέμβριο του 1902 – ακριβώς στην ώρα της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς.  Ο συνονόματος του σχολείου ήταν ο πρίγκιπας Regent Luitpold, ο οποίος κυβερνούσε το Βασίλειο της Βαυαρίας από το 1886.

Η ουσιαστικά συμμετρική νότια πρόσοψη θα μπορούσε να ανήκει σε ένα κάστρο: οι δύο πλευρικές πτέρυγες τεσσάρων αξόνων με την εκτεταμένη οροφή αρχοντόσπιτου φαίνονται ελαφρώς προς τα εμπρός σε σύγκριση με το τριώροφο κεντρικό τμήμα και προηγούνται ένα διώροφο κτήριο επίπεδης στέγης που προεξέχει μακριά. Η επίπεδη οροφή σχεδιάστηκε αρχικά ως ταράτσα και ολοκληρώθηκε με ένα μπαρόκ κιγκλίδωμα, το οποίο δυστυχώς αφαιρέθηκε κατά τις εργασίες ανακαίνισης.
Οι σκάλες αποτελούνται από σκαλοπάτια από μπλοκ γρανίτη, ξύλινα κιγκλιδώματα από μεγάλου μεγέθους κιγκλιδώματα και προσεκτικά κατασκευασμένα, σχεδόν λεπτά κιγκλιδώματα. Με ύψος δωματίων άνω των τεσσάρων μέτρων και ανοίγματα θυρών ύψους περίπου 3,40 μέτρων, η σχεδόν μνημειακή αρχιτεκτονική του κτιρίου συνεχίζεται στα δωμάτια. Η εντύπωση αυτή ενισχύεται από τις αρχικές θύρες, μερικές από τις οποίες έχουν διατηρηθεί. Διαθέτουν σιδερένια φύλλα πόρτας με προφίλ πλαίσιο και γεμίσματα.
Η εσωτερική διακόσμηση χαρακτηρίζεται από πολυάριθμα καλλιτεχνικά έργα . Ο «Ουρανός του Δασκάλου» είναι ένα παράδειγμα πολλών εξαιρετικών έργων.

 

Ο διευθυντής με τον υπεύθυνο καθηγητή του Erasmus+	Εικόνες απ’ το γερμανικό σχολείο
Εικόνες απ’ το γερμανικό σχολείο	Εικόνες απ’ το γερμανικό σχολείο
Εικόνες απ’ το γερμανικό σχολείο	Ξενάγηση στην αίθουσα εργαστηρίων
Το προαύλιο του σχολείου, χωρίς κάγκελα	Το γραφείο των καθηγητών, το οποίο ήταν πάντα κλειδωμένο

 

Την πρώτη μέρα στο σχολείο λοιπόν παρατηρήσαμε το πόσο μεγάλο είναι  εξωτερικά  και εσωτερικά και πόσο περιποιημένο και καθαρό ήταν και  με ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική . Oι αίθουσες ήταν σχετικά κανονικές σε μέγεθος, με δύο πίνακες έναν λείο αλλά πράσινο και έναν άσπρο που μπορούσες αν ήθελες να τον ανεβοκατεβάσεις και επίσης στις έδρες των καθηγητών υπήρχε ένα είδος προβολέα που βρισκόταν στα βιβλία των καθηγητών και τα απεικόνιζε στην οθόνη. Κάτι που με παραξένευσε την ώρα του μαθήματος που ήταν 1 ώρα και 15 λεπτά, επιτρεπόντουσαν τα κινητά και μπορώ να πω επειδή δεν επιτρεπόντουσαν σε όλους τους καθηγητές, κάποιοι έμπαιναν στο Instagram ή αλλιώς δεν παρακολουθούσαν, αυτό εξαρτιότανε από το αν ήταν αυστηρός ο καθηγητής.
Μας έκαναν μια ξενάγηση στο σχολείο και μας μίλησε ο καθηγητής τους για τα βιβλία τα οποία δεν τα πετάνε και δεν γράφουνε εκεί αλλά σημειώνουνε στο τετράδιο τους και τα κρατάνε για τους επόμενους μαθητές και επιπλέον αν κάποιος μαθητής δεν ενημερώνει το σχολείο για την απουσία του την Παρασκευή στο τέλος των μαθημάτων βοηθάει στον καθαρισμό αιθουσών και κοινόχρηστων χώρων.

Στο ισόγειο υπάρχει μια καφετέρια όπου οι μαθητές μπορούν να γευματίσουν, συμπεριλαμβανομένης της κουζίνας. Εκτός των ωρών των γευμάτων, η καφετέρια λειτουργεί και ως σαλόνι. Στον πρώτο όροφο βρίσκεται το ανοιχτό ολοήμερο σχολείο και η μαθητική βιβλιοθήκη.