Μας έλεγε ο παππούς ο Κώστας πως το βράδυ που ξημέρωνε η εορτή των Φώτων, τα Θεοφάνια, στις 12 τα μεσάνυχτα ανοίγει ο ουρανός και εμφανίζεται ένα φως που όποιος προλάβει να το δει και πει τότε μια ευχή, αυτή και θα πραγματοποιηθεί.Ξενυχτούσαμε στο παράθυρο και είχε και παγωνιά, να δούμε αυτό το φως, αλλά δεν το βλέπαμε… μάλλον είχαμε αργήσει, μάλλον κάτι κάναμε και το χάσαμε και άντε να περιμένουμε πάλι την επόμενη χρονιά ..
Πολύ αργότερα ανακάλυψα πως υπήρχε αυτό το φως, αυτό της φωτογραφίας που απεικονίζει την μακρινότερη περιοχή που έχει παρατηρηθεί ποτέ, απέχει 13,7 δισεκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη.
Το αρχαιότερο φως (η γνωστή κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου) που εκπέμφθηκε από το στρώμα αυτό, μόλις 380.000 χρόνια μετά τη μεγάλη έκρηξη. Πριν από τη στιγμή αυτή, το σύμπαν ήταν υπερβολικά θερμό για να μπορέσουν να υπάρξουν άτομα, τα οποία ήταν διασπασμένα σε ένα αέριο από φορτισμένους πυρήνες και ηλεκτρόνια, το πλάσμα. Το πλάσμα αντανακλούσε τόσο ισχυρά το φως, που το σύμπαν ήταν απόλυτα διαφανές. Έπειτα από 380.000 χρόνια όμως, το πλάσμα είχε ψυχρανθεί πλέον αρκετά, ώστε οι πυρήνες και τα ηλεκτρόνια να μπορούν να συνδυαστούν και να σχηματίσουν ένα διαφανές αυτή τη φορά αέριο από ουδέτερα άτομα. Από το σημείο αυτό και μετά, το φως ταξιδεύει ανενόχλητο στο διάστημα.
Το χρονικό σημείο αυτό απεικονίζει η φωτογραφία, που πήρε ο δορυφόρος WMAP. Το αρχαιότερο φως.
Είναι η εικόνα που φέρνει την ανθρωπότητα πιο κοντά στο τελικό ερώτημα «Πώς γεννήθηκαν όλα;»
