Γνωστό ως ΔΕΠ-Υ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα, δεν παρουσιάζεται συνήθως ως μεμονωμένη διαταραχή. Η διαταραχή διαγωγής, η εναντιωματική – προκλητική διαταραχή, αγχώδεις διαταραχές, διαταραχές της διάθεσης και μαθησιακές δυσκολίες αποτελούν τις πιο συνήθεις συνυπάρχουσες διαταραχές. Να σημειωθεί πως πολλά από τα συμπτώματα που συμπεριλαμβάνονται στα διαγνωστικά κριτήρια της ΔΕΠ-Υ, συμπίπτουν με εκείνα των συνυπαρχουσών διαταραχών και αποτελούν τροχοπέδη στην διαγνωστική διαδικασία.
Οι μαθητές με ΔΕΠ – Υ συχνά έχουν κακές σχέσεις με τους συνομηλίκους τους και δεν μπορούν να ενταχθούν εύκολα στις κοινωνικές ομάδες, λόγω του ανώριμου συναισθηματικού ελέγχου, της υπερβολικής απογοήτευσης, των απρόβλεπτων διαθέσεων, των αδύναμων δεξιοτήτων επίλυσης κοινωνικών προβλημάτων και του περιορισμένου εύρους.
Ο όρος ΔΕΠ/Υ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής / Υπερκινητικότητας) προέρχεται από την Αμερική και αναφέρεται σε παιδιά και εφήβους με συμπεριφορά παρορμητική, υπερκινητική, και / ή απρόσεκτη, σε βαθμό που να επηρεάζει την κοινωνική και εκπαιδευτική τους επίδοση και επιτυχία.
Υπολογίζεται ότι υπάρχουν 1,46 έως 2,46 εκατομμύρια παιδιά με ΔΕΠ/Υ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Συνολικά αποτελούν το 3-5% του μαθητικού πληθυσμού. Διεθνώς το ποσοστό παιδιών και εφήβων που έχουν διαγνωστεί με ΔΕΠ/Υ, όλων των σχολικών ηλικιών, (Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο), κυμαίνεται μεταξύ 3% και 10%.
Τα κύρια χαρακτηριστικά των παιδιών με ΔΕΠ/Υ είναι η εκδήλωση συμπτωμάτων απροσεξίας είτε παρορμητικότητας / υπερκινητικότητας σε βαθμό δυσανάλογο με την ηλικία τους, με αποτέλεσμα να εμφανίζουν περιορισμένες ικανότητες για συγκέντρωση της προσοχής τους, για αναστολή των παρορμήσεών τους και για ρύθμιση της συμπεριφοράς τους σύμφωνα με συγκεκριμένους κανόνες, είτε σχολικούς είτε κοινωνικούς.
Αυτή η εργασία έχει άδεια χρήσης Creative Commons Αναφορά δημιουργού4.0.