Η διαφορετικότητα είναι η γοητεία της ζωής… ειδικά όταν αυτή τυγχάνει το δέοντος σεβασμού...οι παράλληλοι δρόμοι διαφορετικών ανθρώπων αν και φαινομενικά δε συναντιούνται ποτέ  ΟΜΩΣ έχουν κοινό σημείο αναφοράς ή συχνά κοινά σημεία… αν αυτοί οι διαφορετικοί άνθρωποι συναντηθούν τότε ανακατεύουν τα χρώματα των ονείρων τους και ανακαλύπτουν ότι καταλήγουν στο ίδιο χρώμα, αυτό της φιλίας… Πρέπει λοιπόν να κατανοήσουμε και να αποδεχτούμε τη διαφορετικότητα κάποιων ανθρώπων:

• διαφορετικοί σε θέματα κουλτούρας, εθνικότητας, θρησκείας, ηλικίας,
• γένους,σεξουαλικής ταυτότητας, σωματικών και πνευματικών χαρακτηριστικών,
• αξιών, μορφωτικού επιπέδου, κοινωνικο-οικονομικού επιπέδου αλλά ίσοι μεταξύ μας.
  Γιατί μην ξεχνάμε πως όπως τους βλέπουμε εμείς διαφορετικούς έτσι μας βλέπουν και
  εκείνοι. Αλλά όλοι πρέπει να είμαστε ένα σύνολο και να συνυπάρχουμε.

  Η μοναδικότητα του καθενός μας κάνει να είμαστε διαφορετικοί!

Στις μέρες μας, η επικοινωνία με όλο τον κόσμο έχει αναπτυχθεί ραγδαία. Μπορούμε να
επικοινωνήσουμε τόσο εύκολα με ανθρώπους που βρίσκονται δίπλα μας όσο και με αυτούς
που βρίσκονται στην άλλη άκρη του πλανήτη. Τα παιδιά, λοιπόν, από πολύ νωρίς έχουν
μάθει ανθρώπους άλλου χρώματος, γλώσσας, εθνικότητας, θρησκείας και πνευματικής
ανάπτυξης. Γνωρίζουν τις ομοιότητες και τις διαφορές ανάμεσα στα άτομα αλλά επειδή αυτά τα χαρακτηριστικά είναι κάπως αφηρημένα για τα παιδιά, υπάρχει ο κίνδυνος να
υιοθετήσουν στερεότυπα και προκαταλήψεις που τους υποδεικνύει η κοινωνία τους. Η
διαπίστωση αυτή καθιστά πολύ σημαντική την ανάγκη για μια προσέγγιση διαπολιτισμικής εκπαίδευσης στο σχολείο, ιδιαίτερα αν σ’αυτό φοιτούν παιδιά που παρουσιάζουν κάποιες διαφορές.