Για την ημέρα σχολικού Αθλητισμού, το σχολείο μας
- επισκέφτηκε ο Ολυμπιονίκης Παντελής Καλόγερος
- διοργανώθηκαν παιχνίδια και ενδοσχολικοί αγώνες από την καθηγήτρια φυσικής αγωγής
- ομάδα μαθητών περπάτησαν μέχρι την ελιά Λιβεράνι.
η Ελιά του Λιβεράνι
Στην περιοχή Βασιλικές κοντά στο χωριό Καλλιμασιά, στη Χίο, υπάρχει ένα υπερμεγέθες ελαιόδεντρο, ηλικίας 10 αιώνων, το οποίο σύμφωνα με τον ιταλό βοτανολόγο Paolo Liverani, πρέπει άμεσα να χαρακτηριστεί Μνημείο της Φύσης και να προστατευτεί! Ο βοτανολόγος και πρόεδρος του Ιταλικού φυσιολατρικού συλλόγου για τις αυτοφυείς ορχιδέες (GIROS), είχε έλθει το Μάρτη του 2002 για φωτογράφηση της χιώτικης χλωρίδας, όταν είδε την ελιά στις Βασιλικές, έμεινε έκπληκτος από το μέγεθός της.
Ο Λιβεράνι μας επέπληξε για την άγνοια μας και αμέσως ξεκίνησαν οι προσπάθειες προστασίας του δένδρου προς όλες τις κατευθύνσεις. Στο 2ο πανευρωπαϊκό συνέδριο για τις αυτοφυείς ορχιδέες, που έγινε στη Χίο τον Απρίλη του 2005 με πρωτοβουλία του κ. Σαλιάρη, οι 200 σύνεδροι από 19 κράτη, υποστήριξαν ομόφωνα την εισήγηση να ονομαστεί το υπερμέγεθες δένδρο, Ελιά Liverani. Δυστυχώς όμως, μέχρι σήμερα τίποτε άλλο δεν επιτεύχθηκε.
Η ύπαρξη του συγκεκριμένου δέντρου με την ιστορία της «ζωής» του με περίμετρο γύρω στα 13 μέτρα, συνυπολογίζοντας τις ιδιαίτερες συνθήκες ανάπτυξης του όπως τη σύνθεση του εδάφους και το μικροκλίμα της περιοχής με τις περιορισμένες βροχοπτώσεις , να χάνεται στα βάθη της τελευταίας χιλιετίας, μαρτυρά την ύπαρξη της ανθρώπινης δραστηριότητας στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της Καλλιμασιάς.
Η ελιά βρίσκεται στην περιοχή Βασιλικές, η ονομασία μαρτυρά την σχέση με κάποιο υψηλά ιστάμενο ιδιοκτήτη γης. Σε απόσταση μικρότερη των 100 μέτρων από το δέντρο, υπάρχει διάσπαρτο δομικό υλικό από την αρχαϊκή εποχή. Σύμφωνα επίσης με πληροφορίες (Αφήγηση του αιωνόβιου Νικολή Μπόλια τη δεκαετία του ’90.), έχουν βρεθεί αρχαία νομίσματα και ψηφίδες, επιγραφή πάνω σε ογκώδη πέτρα που φυγαδεύτηκε άγνωστο σε ποιο μουσείο. Σήμερα κοντά στις πελεκημένες πέτρες, συσσωρευμένα όστρακα είναι ό,τι απέμεινε από την ανθρώπινη επέμβαση.
Τοπωνύμια κοντά στο δέντρο των Βασιλικών, είναι ενδεικτικά της πλούσιας τοπικής παράδοσης και ιστορίας.
Στα ανατολικά του βρίσκεται το Αλεξάνδρι και στα βόρεια τα Πανιά, για να τιμηθούν ο Αλέξανδρος και ο τραγοπόδαρος Πάνας ή ο Απόλλωνας αντίστοιχα, σύμφωνα με τον ιστορικό της Χίου.
Η περιοχή της ελιάς ανήκει στην Καλλιμασιά με την ομηρική ονομασία(Σύνθετο κατά τους ερευνητές από το Καλή και Αιμασία (=ξεροτρόχαλος τοίχος ή αγκαθωτός θάμνος, και κατά συνεκδοχή ο χώρος που περικλείεται), όπως και με προέλευση από το Καλλιμάχεια, παράγωγο του Καλλίμαχος.). Στην περιοχή Καμινάκι, Βορειότερα, λίγο έξω από το χωριό όχι μακριά από τον νερόμυλο που υπήρχε εκεί κοντά, βρέθηκε πάνω σε φαιό μάρμαρο η επιγραφή ΙΑΣΩΝ ΔΙΟΤΡΕΦΟΥ, όπως και δύο δοχεία με διάφορα νομίσματα (Ο καθηγητής Γ. Σαρικάκης (+2010) την ανάγει στο 4ο π. Χ. αι. Τα νομίσματα δεν εντοπἰσθηκαν, αφού πωλήθηκαν από τον ευρόντα)
Η ιστορία του χωριού χάνεται στα βάθη των αιώνων μας μαρτυρούν οι περιοχές:
- Πελάμπουδα. Τοπωνύμιο της Καλλιμασιάς που ο ιστορικός Γ. Ζολώτας αποδίδει στον Μελάμποδα του γένους των Κλειτιδών, που εισήγαγαν τη λατρεία του Διόνυσου στη Χίο.
- Αφροδίσια , τόπος αφιερωμένος στην θεά της ομορφιάς!
Στα νότια , η περιοχή του χωριού οριοθετείται από το μοναστήρι της Αγ. Ματρώνας ή των Χαλάνδρων, το οποίο κτίστηκε γύρω από τον πενταόροφο κάποτε πύργο του Ροϊδη (1440). Στα βόρεια της Καλλιμασιας , το χωριό Θολόποτάμι. Στα νότια του οποίου βρέθηκε το 1907 η αρχαιότερη αναφορά για την Ελληνική δημοκρατία, πάνω σε στήλη (διαστάσεων Υ= 74 μ., Μ= 0,45 μ., και Π= 0,17 μ., ) σε νεόκτιστο τοίχο. Η βουστροφηδόν γραφή και η χρήση του ανοικτού Η κατά τον L. H. Jeffery, o oποίος εξέτασε τη στήλη το 1949, επιβεβαίωσε την πρώτη ανακοίνωση του 1909 και εντάσσει τη χάραξη της πάνω στον φαιό τραχύτη μεταξύ του 570 και 550 π.Χ.
Το δέντρο όπως και ο τόπος που το περιβάλλει είναι ιερός… Η ελιά Liverani, αποτελώντας αποδεικτικό στοιχείο έντονης ανθρώπινης δραστηριότητας στην περιοχή της, κινδυνεύει άμεσα να αφανιστεί από τυχόν μελλοντική πυρκαϊά. Κάθε βοήθεια για διάσωσή της είναι ευπρόσδεκτη αλλά και επιβεβλημένη από σεβασμό στην τοπική ιστορία, και στο φυσικό κάλλος της περιοχής.
