elsolanaki's blog

Η ζωή του σκαντζόχοιρου

• Ζει σε όλη την Ευρώπη και την Ασία. Τον συναντάμε σε κήπους, και χωράφια.
• Είναι νυχτόβιο ζώο, τρέφεται τη νύχτα, ενώ τη μέρα αποτραβιέται στη φωλιά του, που την φτιάχνει μέσα σε πυκνά βατά, ή κρύβεται ανάμεσα σε θάμνους.
• Τον χειμώνα πέφτει σε χειμερία νάρκη σε καταφύγιο που έχει βρει σε κάποια τρύπα του εδάφους, ανάμεσα στις ρίζες ενός δέντρου, ή σε πυκνά βάτα.

Η διατροφή του

• Τη νύχτα βγαίνει για αναζήτηση της τροφής του.
• Τρώει σαλιγκάρια, ποντίκια, αρουραίους, βατράχους και σκουλήκια. Αδυναμία έχει στα φίδια , τα οποία πιάνει με τα δόντια του και , αφού κουλουριαστεί, εκείνα, προσπαθώντας να ξεφύγουν, χτυπιούνται πάνω στα αγκάθια του και έτσι σκοτώνονται μόνα τους. Όταν σταματήσουν να κινούνται , καταλαβαίνει , ότι είναι πια νεκρά και τότε ξεκουλουριάζεται και τα τρώει. Είναι φοβερός εχθρός της οχιάς. Το δηλητηριώδες δάγκωμα της δεν τον βλάπτει. Επίσης τρώει φρούτα και κυρίως σταφύλια.
• Για να μεταφέρει ρώγες σταφυλιών στη φωλιά του, κουνάει το κλήμα και πέφτουν κάτω οι ρώγες. Ύστερα κυλιέται πάνω τους. Έτσι οι ρώγες καρφώνονται στα αγκάθια του και τις μεταφέρει στη φωλιά του!
• Το φθινόπωρο τρώει πολύ, ώστε το παχύ στρώμα λίπους να τον προστατέψει από το κρύο του χειμώνα.

Τα μικρά του

• Είναι ζώο θηλαστικό. Ο θηλυκός γεννά  τρείς φορές τον χρόνο από 3 εώς4 μικρά κάθε φορά, τα οποία είναι τυφλά τις πρώτες 10 μέρες και το σώμα τους δεν έχει αγκάθια.

Οι εχθροί του

Εχθροί του σκαντζόχοιρου είναι ο σκύλος, ο λύκος, το τσακάλι, η αλεπού, ο αετός και ο μπούφος.

Βίντεο

Πηγή

«ΜΑΘΑΙΝΩ ΤΟΝ ΦΥΣΙΚΟ ΚΟΣΜΟ: Τα ζώα του δάσους», Γιάννη Σμυρνιωτάκη, εκδ. Ιππόκαμπος

Πού  ζει;

Ζει στην ξηρά μέσα στα δάση και στα χωράφια και στο νερό  μέσα σε βάλτους,   σε   λίμνες   και  στις  ακροποταμιές.  Του  αρέσει  περισσότερο να ζει μέσα  στο  νερό. Τον συναντάμε σχεδόν σ’ όλο τον  κόσμο. Τον χειμώνα οι βάτραχοι χώνονται μες τη λάσπη της λίμνης ή του ποταμού όπου ζουν και πέφτουν σε χειμερία νάρκη. Στην Ελλάδα ζουν πολλά βατράχια. Τα περισσότερα απ’ αυτά βγαίνουν την άνοιξη από τα ποτάμια και τις λίμνες και τριγυρίζουν ως το φθινόπωρο σε κήπους, χωράφια και δάση.

Διατροφή 

Τρώνε τα αυγά και τους γόνους των ψαριών, σκουλήκια και έντομα.

Στα βατραχοτροφεία για να μεγαλώνουν γρήγορα και να παχαίνουν τους ταϊζουν με μικρά ψαράκια και καβούρια.  

Τα μικρά του

Ο βάτραχος πολλαπλασιάζεται με πολλά αυγά που γεννά σε μεγάλο αριθμό (5.000-6.000) μέσα στα ρηχά νερά των ποταμών και των λιμνών. Οι  μικροί  βάτραχοι  που  βγαίνουν  από  τα  αυγά,  δεν  μοιάζουν  με  τους  γονείς  τους. Έχουν  μεγάλο  κεφάλι  και  μακριά  ουρά. Δεν  έχουν  καθόλου  πόδια. Όταν  βρίσκονται  στη  μορφή  αυτή  λέγονται  γυρίνοι. Ύστερα από τρεις μήνες οι γυρίνοι σιγά-σιγά μεταμορφώνονται και παίρνουν την κανονική μορφή βατράχου.

Βίντεο

Πηγή

«ΜΑΘΑΙΝΩ ΤΟΝ ΦΥΣΙΚΟ ΚΟΣΜΟ: Τα ζώα του δάσους», Γιάννη Σμυρνιωτάκη, εκδ. Ιππόκαμπος

Που ζει ο γκιώνης;

Ο γκιώνης ζει σε όλη την κεντρική και νότια Ευρώπη, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Στη χώρα μας το συναντάμε στην Αττική και ιδιαίτερα στα περίχωρα της Αθήνας. Μένει μέσα στα δάση γι αυτό λέγεται δασόβιος. Τη φωλιά του τη φτιάχνει πρόχειρα ο ίδιος  στις διχάλες των δέντρων, σε χαλάσματα  σπιτιών, στις  κουφάλες  και  στις  κοιλότητες  στον  βράχων  η  σε  φωλιές  που  έχουν  εγκαταλείψει άλλα πουλιά. Συνηθίζει να διατηρεί  την ίδια φωλιά για  πολλά  χρόνια, αφού  της  κάνει  κάθε  χρόνο  την  αναγκαία  επισκευή.

Τι τρώει;

Τρέφεται με ποντίκια, κάμπιες, πεταλούδες, βατράχια και μικρά πουλιά.

Πώς φροντίζει τα μικρά του;

Τον Μάρτιο ο  θηλυκός  γεννά 3 έως 4 αυγά. Το κλώσημα των αυγών το αναλαμβάνει ο θηλυκός γκιώνης , ενώ ο αρσενικός φροντίζει για τη τροφή του. Όταν, ύστερα από 30 ημέρες, βγουν τα μικρά τους από τ’ αυγά, τα φροντίζουν και οι δύο γονείς και γίνονται πολύ επικίνδυνοι σ’ όποιον τολμήσει να πλησιάσει τη φωλιά τους. Οι μικροί γκιώνηδες δεν μπορούν να πετάξουν μέχρι να περάσουν τριάντα μέρες. Όταν τα μικρά φύγουν από τη φωλιά τους, στην αρχή τρώνε μόνο έντομα, μετά μπορούν να πιάσουν και μικρά τρωκτικά. Αρκετοί, όμως, δεν καταφέρνουν να βρουν την απαιτούμενη τροφή και πεθαίνουν από την πείνα.

Βίντεο

Πηγή

«ΜΑΘΑΙΝΩ ΤΟΝ ΦΥΣΙΚΟ ΚΟΣΜΟ: Τα πουλιά», Γιάννη Σμυρνιωτάκη, εκδ. Ιππόκαμπος

Μας εντυπωσίασε ότι  όταν  οι  ακτίνες  του  ήλιου πέσουν στο φτέρωμά του φασιανού, τα  χρώματά  του  φαίνονται  ζωηρότερα και  αποδίδουν  μια   ιδιαίτερη  λαμπρότητα.

Πατρίδα του θεωρείται    η   Ινδία,  αλλά  ζει  και  στην  Ευρώπη   και  σε  μεγάλο  μέρος   της  Ασίας. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με την παράδοση, μεταφέρθηκε από τους Αργοναύτες, που τον έπιασαν στον ποταμό Φάση της Κολχίδας. Γι’ αυτό ονομάστηκε φασιανός. Στις μέρες μας τον συναντάμε σε άγρια κατάσταση τα δάση της Θράκης, της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας.

Προτιμά τις περιοχές του δάσους που δεν έχουν πολλά δέντρα αλλά καλύπτονται από θάμνους, για να κρύβεται μέσα σε αυτούς. Κάνουν τη φωλιά τους  στο έδαφος  μέσα σ  ένα μικρό λάκκο κάτω από τους θάμνους.

O θηλυκός γεννά 8 έως 1ο αυγ τα οποία κλωσά 25 μέρες.

Τρώει βλαστούς, φύλλα, σπόρους, καρπούς αλλά και  έντομα  και μικρά  θηλαστικά    και  ερπετά, σκουλήκια,  βατράχους.

Εχθροί του φασιανού είναι η αλεπού,  τοκουνάβι και όλα τα αρπακτικά  πουλιά. Έχει νοστιμότατο κρέας, γι’ αυτό οι άνθρωποι τον εξημερώνουν και τον εκτρέφουν μαζί με τις κότες.

Βίντεο

Η ζωή του κάστορα

Ο κάστορας ζει στον Καναδά και σε περιορισμένες ζώνες της Ευρώπης, από τη βόρια Ρωσία (Σιβηρία) και τη Νορβηγία ως τη Γερμανία και τη Γαλλία. Στην Ελλάδα ζούσε στη λίμνη της Καστοριάς και στον Αλφειό ποταμό, εξαφανίστηκε όμως λόγω του εντατικού κυνηγιού.

žΖουν κατά ζευγάρια στις λίμνες και στα ποτάμια που βρίσκονται κοντά σε δάση. Με τα δόντια τους κόβουν το καλοκαίρι μικρούς κορμούς και κλαδιά δέντρων, τα οποία μεταφέρουν στη λίμνη ή στο ποτάμι και δημιουργούν μ’ αυτά φράγματα, για να ανακόπτουν το ρεύμα του νερού. Εκεί χτίζουν με μεγάλη μαστοριά, σαν σωστοί τεχνίτες ,τη φωλιά τους με πέτρες , κορμούς και κλαδιά δέντρων. Ανάμεσα τους βάζουν φύλα και όλα αυτά τα συγκολλούν με πηλό, για να μην περνά μέσα το νερό. Τις περισσότερες ώρες του τις περνά μέσα στο νερό.

Ζει 30 ως 40 χρόνια. Την άνοιξη, ύστερα από εγκυμοσύνη 4 μηνών, το θηλυκό γεννά 2 ως 6 μικρά, τριχωτά και τυφλά.

Ğιατροφή

Τρώει βολβούς, ξερά φρούτα,ρίζες και φλούδες από κορμούς δέντρων τις οποίες ροκανίζει. Ακόμα τρώει βελανίδια, κάστανα, φύλλα, χόρτα και διάφορα υδρόβια φυτά.

Βίντεο

Πηγή

«ΜΑΘΑΙΝΩ ΤΟΝ ΦΥΣΙΚΟ ΚΟΣΜΟ: Τα ζώα του δάσους», Γιάννη Σμυρνιωτάκη, εκδ. Ιππόκαμπος

Η ζωή των αγριόχοιρων

Ο αγριόχοιροι ζουν σε κοπάδια, στα δάση της  Ευρώπης και της  Ασίας. Στη χώρα  μας  ζουν στη Θεσσαλία, στην  Ήπειρο,  τη  Μακεδονία  και  τη  Θράκη. Προτιμούν τα δασωμένα και  δύσβατα  μέρη.  Επίσης  βρίσκονται  και  σε  βαλτώδη  μέρη, για να κυλιούνται στα νερά το καλοκαίρι και να δροσίζονται. Δεν φτιάχνουν  φωλιές.

Ζουν σε κοπάδια που αποτελούνται από θηλυκούς αγριόχοιρους, τα μικρά τους και μερικά νεαρά αρσενικά, τα οποία προστατεύουν το κοπάδι από τις επιθέσεις λύκων. Οι μεγάλοι αρσενικοί ζουν μόνοι τους και ενώνονται με το κοπάδι μόνο την περίοδο του ζευγαρώματος.

Είναι πολύ δυνατό ζώο και όταν τρέχει μπορεί να αναπτύξει ταχύτητα έως 40 χλμ την ώρα, παρασύροντας τα πάντα στο διάβα του.

Η διατροφή τους

Είναι λαίμαργα και παμφάγα ζώα. Τρώνε χόρτα, φύλλα,  καλαμπόκι, πατάτες, βολβούς, βελανίδια, αρουραίους, λαγούς, μικρά  ζαρκάδια  και  ρίζες  διάφορες, που τις βρίσκουν  σκάβοντας  το  χώμα  με  τις  σκληρές  μουσούδες  τους. Για την τροφή τους βγαίνουν τη νύχτα.

Τα μικρά τους

Το θηλυκό αγριογούρουνο  που  ονομάζεται  και  σκρόφα, γεννά σε μέρος του δάσους 4 ως 12 μικρά γουρουνάκια, τα οποία θηλάζει ώσπου να μπορούν να τραφούν μόνα τους.

Απειλές

Ο μεγαλύτερος εχθρός του είναι ο λύκος. Επειδή το κρέας του είναι πολύ νόστιμο τους κυνηγά και ο άνθρωπος, ο οποίος χρησιμοποιεί και το δέρμα και τις τρίχες του αγριογούρουνου.  Όμως το κυνήγι του αγριογούρουνου είναι δύσκολο και επικίνδυνο.

Βίντεο

Πηγή

«ΜΑΘΑΙΝΩ ΤΟΝ ΦΥΣΙΚΟ ΚΟΣΜΟ: Τα πουλιά», Γιάννη Σμυρνιωτάκη, εκδ. Ιππόκαμπος

http://el.wikipedia.org

Που ζει

Ο   τσαλαπετεινός  ζει  σε  όλη  την  Ευρώπη  και  του  αρέσει  να  μένει  στις  άκρες  των  δασών, κοντά  στα  λιβάδια  και  τα  βοσκοτόπια.

Είναι πουλί ταξιδιάρικο. Από τη χώρα μας περνάει δυο φορές τον χρόνο, το Φθινόπωρο, όταν μεταναστεύει από την Ευρώπη στην Αφρική, και την Άνοιξη όταν επιστρέφει.

Δεν φτιάχνει ποτέ φωλιά. Τα αυγά του τα γεννάει   στις κουφάλες των δέντρων, αφού τοποθετήσει  πρόχειρα λίγα ξερά χορταράκια και φτερά. Γεννά 4 έως 5 αυγά και τα κλωσά 16 μέρες .

Η τροφή του

Ο τσαλαπετεινός τρώει έντομα και κάμπιες,  που συλλαμβάνει με το μακρύ ράμφος του. Την τροφή του την αναζητά σε σάπια ξύλα και κοπριές  ζώων, όπου κρύβονται σκαθάρια και σκουλήκια.

Προφύλαξη από τους εχθρούς

Ο  θηλυκός τσαλαπετεινός, παράγει ένα υγρό που έχει  δυσάρεστη μυρωδιά από ένα αδένα που  βρίσκεται στη  βάση της ουρά του. Με τη μυρωδιά αυτή διώχνει τους εχθρούς του, που είναι τα αρπακτικά πτηνά!

Βίντεο

Πηγή

«ΜΑΘΑΙΝΩ ΤΟΝ ΦΥΣΙΚΟ ΚΟΣΜΟ: Τα πουλιά», Γιάννη Σμυρνιωτάκη, εκδ. Ιππόκαμπος

Που ζει

Ζει στα  βουνά  της  κεντρικής  και  νότιας  Ευρώπης , της  Ασίας  και  Αφρικής.  Στην Ελλάδα ζει  στην  Πίνδο, τον Όλυμπο, την Γκιώνα, τον  Παρνασσό, τα Βαρδούσια, την  Ικαρία, την  Αντίμηλο, τη Σαμοθράκη, τα Γιούρα και στα βουνά της  Μακεδονίας και της Θράκης . Ζουν στα  ψηλά βουνά σε κοπάδια. Τα Λευκά Όρη της Κρήτης είναι το μοναδικό μέρος στον κόσμο όπου ζουν τα αγριοκάτσικα Κρι-κρι.

Διατροφή

Είναι ζώο χορτοφάγο. Τρώει βλαστάρια, λουλούδια, χορτάρι, άκρες κλαδιών θάμνων και φλοιούς.

Η φροντίδα των μικρών

Το θηλυκό ύστερα από  εγκυμοσύνη  5  μηνών  , γεννά  1-2  μικρά  τα  οποία  μετά  από 3-4 μέρες ακολουθούν τη μαμά τους  στη βοσκή .Το μικρό ακολουθεί  τη  μητέρα του τους  πρώτους έξι μήνες της ζωής του. Το καλοκαίρι το θηλυκό και το μικρό του μένουν μαζί μακριά από τα αρσενικά.

Εχθροί

Οι εχθροί του είναι  ο άνθρωπος, ο λύκος  και ο λύγκας . Τα μικρά του κινδυνεύουν από την αλεπού και τον αετό.

Μας αρέσει που φροντίζει τα μικρά του με κάθε κόστος ! Μας αρέσει επίσης ότι είναι δυνατό ζώο και έχει μεγάλα κέρατα!

Βίντεο

Πηγές

«ΜΑΘΑΙΝΩ ΤΟΝ ΦΥΣΙΚΟ ΚΟΣΜΟ: Τα ζώα του δάσους», Γιάννη Σμυρνιωτάκη, εκδ. Ιππόκαμπος

http://www.crete.gr/el/pages/krikri.php

Τρέχει πολύ γρήγορα και φτάνει α 65 χλμ την ώρα. Στο τρέξιμο του κάνει ελιγμούς για να δυσκολεύει τους κυνηγούς και για να μη βρίσκουν εύκολα τη φωλιά του. Είναι ζώο μοναχικό, νυκτόβιο και τόσο δειλό, που με τον παραμικρό θόρυβο τρομάζει και φεύγει. Κοιμάται με τα μάτια ανοιχτά, έτσι ξυπνά με τον παραμικρό θόρυβο και φεύγει. Όλη τη μέρα κρύβεται σε θάμνους και χαμόκλαδα, όπου έχει τη φωλιά του, και το βράδυ βγαίνει να βοσκήσει.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ

žO λαγός είναι ζώο φυτοφάγο. Τρώει χόρτα, τριφύλλι, φύλλα, τρυφερούς βλαστούς, φρούτα, λαχανικά και  δημητριακά.  Ιδιαίτερα  αγαπά τα λάχανα και τα καρότα.

ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΤΟΥ

žΟ θηλυκός λαγός γεννά  έως  τέσσερις φορές  τον χρόνο  ( από τον Μάρτιο  έως  τον  Σεπτέμβριο) από 3  έως  5  μικρά κάθε φορά, τα οποία θηλάζει έως  20 μέρες κι έπειτα τ’ αφήνει να βρίσκουν μόνα τους  την τροφή τους.

ΑΠΕΙΛΕΣ

Το κρέας του είναι νοστιμότατο, γι’ αυτό τον κυνηγούν πολύ. Oι εχθροί του είναι ο άνθρωπος , ο σκύλος , τα σαρκοφάγα ζώα και τα αρπακτικά πουλιά. Για να αμυνθεί , τρέχει πολύ γρήγορα και με ελιγμούς, και κάνει μεγάλα πηδήματα.

ΒΙΝΤΕΟ

ΠΗΓΗ

«ΜΑΘΑΙΝΩ ΤΟΝ ΦΥΣΙΚΟ ΚΟΣΜΟ: Τα ζώα του δάσους», Γιάννη Σμυρνιωτάκη, εκδ. Ιππόκαμπος

ΠΟΥ/ΠΟΣΟ ΖΕΙ

Το τσακάλι μπορούμε να το βρούμε στην Ευρώπη, πιο συγκεκριμένα σταΒαλκάνια, στην Αφρική και στην Ασία. Στην Ελλάδα συναντάται στην λίμνη Κερκίνη, τη Χαλκιδική, τη Φωκίδα, τη Σάμο, και την Πελοπόννησο, αλλά κυρίως βρίσκονται στον Έβρο.  Ζει 8 με 10 χρόνια μόνο.

ΤΙ ΤΡΩΕΙ

• Είναι παμφάγο ζώο
• Είναι νυχτόβιο ζώο και κυνηγά τη νύχτα.
• Με το ουρλιαχτό του καλεί και άλλα τσακάλια να έρθουν και να εξορμήσουν μαζί για την εξεύρεση τροφής.
• Χαρακτηρίζεται ως οπορτουνιστικό σε σχέση με τον τρόπο που κινείται για να βρει την τροφή του, το οποίο «χτενίζει», διάφορες περιοχές για σκουπίδια, νεκρά ζώα (ψοφίμια), οργανικά υπολείμματα.
• Το μισό της διατροφής του καλύπτεται από φυτά και φρούτα.
• Το υπόλοιπο της διατροφής του αποτελείται από μικρά ζώα, αμφίβια, ψάρια, ποντίκια, κουνέλια, σαλιγκάρια, έντομα, πουλιά και αιγοπρόβατα. Το πιο αγαπημένο του θήραμα είναι τα μικρά ζαρκάδια.
• Προτιμάει εν γένει τροφή ανθρωπογενή, όταν κινείται στις παρυφές ανθρώπινων κοινοτήτων.

ΠΩΣ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΤΟΥ

• Τα μικρά γεννιούνται ύστερα από 63 μέρες κύησης, συνήθως τον Απρίλιο και το Μάιο. Σε κάθε τοκετό γεννώνται 1-9 νεογνά (συνήθως 2-4) και έχουν βάρος 200 με 250 γραμμάρια. Ο θηλασμός διαρκεί 50 με 90 μέρες.
• Τις μέρες που μεγαλώνουν τα μικρά τους βγαίνει για κυνήγι μόνο το αρσενικό και φέρνει τροφή για τη μητέρα και τα μικρά.
• Τα μικρά παραμένουν με τους γονείς τους μέχρι να ωριμάσουν σεξουαλικά σε ηλικία 11 μηνών και μετά διασπείρονται, πρώτα τα αρσενικά και μετά τα θηλυκά. Μέχρι τότε, το ζευγάρι μαζί με τους απογόνους του αποτελούν μια αγέλη.
• Πολύ σπάνια καταφέρνουν να φτάσουν όλοι οι απόγονοι σε ηλικία αναπαραγωγής και το ποσοστό επιτυχούς κυοφορίας παραμένει σχετικά μικρό.

ΑΠΕΙΛΕΣ

• Το τσακάλι, λόγω της απειλής που δέχεται η φωλιά του, απειλείται και το ίδιο. Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα μπήκε στην κατηγορία των απειλουμένων ειδών. Μπορεί να εξαπλωθεί σε περιοχές με μέσο ή χαμηλό υψόμετρο.Στις περιοχές αυτές λόγω των μεγάλων αλλαγών που συνέβησαν, όπως η εγκατάλειψη των καλλιεργειών, η ελαχιστοποίηση της κτηνοτροφίας, η καταστροφή οικισμών και πολλά ακόμη ήταν οι πιο σημαντικοί και κύριοι λόγοι της μείωσης της τροφής του τσακαλιού, με αποτέλεσμα και την απομάκρυνσή του από εκεί.

ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΤΟ ΤΣΑΚΑΛΙ

ΠΗΓΕΣ

• http://www.wwf.gr/
• http://www.callisto.gr/
• http://7gym-laris.lar.sch.gr/ergasies/tsakali.htm
• http://www.arcturos.gr/
• http://www.arcadiaportal.gr/news/zoo-tis-ebdomadas-tsakali