Βιβλία
Το βιβλίο του Δεκέμβρη
Το βιβλίο που διαβάζω αυτόν τον καιρό, το έχω ξεκινήσει από πέρυσι, αλλά ενδιάμεσα διάβαζα και άλλα, οπότε κάπως αυτό πάντα μου έμενε παραπονεμένο. Αλλά τώρα θα το δικαιώσω κάπως. Είναι ένα βιβλίο που νομίζω ότι έχει ένα άρωμα εφηβείας, είναι πολύ γνωστό και μάλλον πολυδιαβασμένο. “Τα ψάθινα καπέλα” της Μαργαρίτας Λυμπεράκη , σε μια καταπληκτική παλιά έκδοση που βρήκα ψάχνοντας μέσα σε έναν σκονισμένο σωρό ενός παλαιοπωλείου. Το εξώφυλλο είναι μακέτα του Ν. Χατζηκυριάκου Γκίκα! Η έκδοση είναι του 1974, ενώ η 1η έκδοση πάει πίσω στο 1946! Κι όμως ο τρόπος που γράφει η Λυμπεράκη σε κάνει να πιστεύεις ότι μπορεί και να περιγράφει μια σημερινή οικογένεια σε κάποια πόλη της Αττικής…
Είναι οι ιστορίες τριών κοριτσιών που μεγαλώνουν στην αττική γη , ακούμε τις ανάσες τους σχεδόν και βολτάρουμε μαζί τους τα απογεύματα καθώς σουρουπώνει… Ρομαντισμός, ανησυχίες, έρωτες φυσικά, γεννητούρια, αρκετοί γυναικείοι χαρακτήρες με πολλά διαφορετικά στοιχεία ο καθένας, αλλά και κάποια κοινά.
Και όλα αυτά με μια γυναικεία ματιά που σου κλείνει το μάτι, που θέλει να παίξει λιγάκι μαζί σου, να σε πειράξει, γιατί ξέρει ότι κι εσύ θα μπορούσες να είσαι ένα από τα πρόσωπα του βιβλίου. Γιατί είναι πρόσωπα καθημερινά, με σκέψεις, αγωνίες και συναισθήματα που όλοι κουβαλάμε.
Το βιβλίο του Ιουλίου
Το βιβλίο που διαβάζω τώρα είναι δώρο μιας πολύ αγαπητής μητέρας μαθητή μου…
Πρόκειται για το μυθιστόρημα “Μη μ’ αφήσεις ποτέ” του Ιάπωνα Καζούο Ισιγκούρο, που αν το όνομά του δεν σας θυμίζει κάτι, ίσως σας θυμίζει το πιο γνωστό το βιβλίο που έγινε και ταινία, “Τα απομεινάρια μιας μέρας”.
Μάλιστα διαβάζοντας το οπισθόφυλλο, λέει πως και το συγκεκριμένο γυρίστηκε σε ταινία, αλλά δεν το έχω δει, δεν το ήξερα καν…
Το καινούριο του λοιπόν βιβλίο, πραγματεύεται ένα κάπως αλλόκοτο θέμα, τη ζωή τριών παιδιών σε ένα ίδρυμα, κάπου στην Αγγλία, σε ένα ιδιαίτερα αυστηρό περιβάλλον και η πορεία τους στην ενήλικη ζωή.
Δεν το έχω τελειώσει, είμαι στην αρχή θα έλεγα και περιμένω με αγωνία να δω πώς θα εξελιχθεί…
Προς το παρόν βρίσκω πως έχει κάτι που τραβάει τον αναγνώστη, κάποιο μυστήριο που πλανάται, χωρίς όμως να είναι κάτι ξεκάθαρο. Ίσως αυτό να είναι και το μυστικό του συγγραφέα για να προσελκύσει αναγνώστες!
