ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ
ΕΛΕΟΣ
Χριστέ μου μην το εκλάβεις για ανίερο
νοστάλγησα τη Σταύρωσή Σου
κι όπως ομολογούν τα λουλούδια
της περασμένης άνοιξης
νοστάλγησαν κι αυτά
να ξανανθίσουν
μέσα από τις πληγές σου
θέλουν το άρωμά τους να λάβει
την αγιότητα της εκπνοής σου.
Μόνο αυτή τη φορά μη διψάσεις
την κακουργία του όξους αφόπλισέ την.
Ούτε από το έλεος να καταδεχτείς.
Το έλεος έχει διαταραγμένο νου
δίνει στο φονιά νερό
σε σένα ούτε μια γουλιά Θεό
μήπως έδωσε σε μας;
Θα το αντέξεις δεν είσαι μόνος.
Όλους μια δίψα μάς σταυρώνει.
Από την Συλλογή Δημόσιος Καιρός, Ίκαρος 2014.
