Μετά τη διδασκαλία του διηγήματος Τα ναυάγια του Ανδρέα Καρκαβίτσα οι μαθητές καταγράφουν τις σκέψεις του πρωταγωνιστή, καπετάν Ξυρίχη σε ημερολογιακή μορφή:

Έχει περάσει μια ολόκληρη εβδομάδα από την ημέρα που έθαψα τ΄αδέρφια μου και τώρα βρήκα το κουράγιο να γράψω δύο λόγια στο ημερολόγιο. Μεγάλη η θλίψη μου βλέπεις! Ανείπωτος ο πόνος! Ο Πέτρος και ο Γιάννης, τ΄αδέρφια μου… τους πήρε η θάλασσα. Αυτή που μου τους πήρε, αυτή τώρα με κρατάει ζωντανό και μου γλυκαίνει τον πόνο. Χρόνια στη θάλασσα, από μικρό παιδί, γέλασα, χάρηκα, πόνεσα, ταλαιπωρήθηκα. Καλύτερα να είχα φύγει εγώ παρά τ΄αδέρφια μου. Πάγωσε η ψυχή μου εκείνη την ημέρα που τους αντίκρισα, άψυχα σώματα, κομματιασμένα στα βράχια. Ούτε δάκρυ δεν μπόρεσα να βγάλω. Βαρύ φορτίο για έναν άνθρωπο να θάβει τους δικούς του. Ήταν όλοι  τους νέα παιδιά. Δεν χάρηκαν την ζωή. Ο Πέτρος και ο Γιάννης είναι τώρα στην αγκαλιά της μάνας μας και του πατέρα μας. Καλή αντάμωση αδέρφια μου. Θα σας κουβαλάω για πάντα στην καρδιά μου.

Αθηνά Γιαννακοπούλου

Με αφορμή τη διδασκαλία του ποιήματος Ο Καιόμενος του Τάκη Σινόπουλου, εξετάσθηκαν πραγματικές περιστάσεις αυτοπυρπόλησης ως πράξης διαμαρτυρίας. Οι μαθητές είδαν, συζήτησαν, προβληματίστηκαν…

Παρακάτω μπορείτε να δείτε μια παρουσίαση για την πειθώ στο διαφημιστικό λόγο, που δημιουργήθηκε στα πλαίσια διδασκαλίας του αντίστοιχου κεφαλαίου. Ακολουθούν ηλεκτρονικά φύλλα εργασίας που δόθηκαν στους μαθητές. Λήψη αρχείου